Æ.... júróvisjón og Pollapönk.

Og hvað? þetta er að verða hallærislegasta af öllu hallærislegu og ekki bætti nú um skák þegar Óttar og Skálmaldargaurinn allt í einu voru mættir. Hversu lágt getum við eiginlega lagst, bara spyr? Það er verið að reyna að koma þessu í eitthvað rosa spennandi dæmi, en það bara virkar ekki.   Pollapönkarar eru í sjálfu sér flottir gaurar, en þeir eru á leikskólastiginu, og eru flottir þar, og ég er viss um að Pollaplönk platan þeirra verður spiluð í tætlur í leikskólum landsins, og kynnigar þeirra á lögunum sínum eru flottar... miðað við leikskólabörn, enda er það einmitt málið sem þeir þekkja og kunna. Ég yrði afar hissa ef þeir næðu upp úr forkeppninni.  Í því felast engir fordómar til þeirra, heldur kalt mat á aðstæðum.  Ég get alveg sætt mig við að blessuð börnin fái sitt lag alla leið, en lengra nær það ekki.  

Ég verða að segja það, eins mikil júrómanneskja sem ég hef verið, þá er enginn spenna í gangi á þessum bæ, það verður ekki neitt júrópartý hér.  Og ofan á allt þá ætla blessaðir mennirnir að koma fram í matrósafötum, ég er að upplifa Silvíu Nótt upp á nýtt.  Erum við virkilega svona heillum horfin, að við höldum virkilega að þetta annars ágæta leikskólalag komist áfram í undankeppninni?

Í þessari færslu eru engir fordómar í gangi með Pollapönkið, heldur bara bláköld skynsemi þegar ég hugsa um hlustendur út í hinum Evrópska heimi.  Ég er alveg viss um að þeir eiga eftir að gjörsigra Ísland og ekki síst leikskóla landsins með plötunni sinni, og svo sannarlega eru þeir að segja eithvað sme skiptir máli fyrir börnin okkar.  En lengra nær það ekki.  

 

 

 

Óttarr ekki með á æfingu

Vor og afmæli.

Þessi tími er bestur í garðskálanum mínum.  Ennþá ekki orðið of heitt, og plöntur í blóma.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kirsiberin og perutréð í blóma, og hunangsflugurnar komnar, fyrstu flugunni var bjargað úr tjörninni í gær, hún var ísköld greyið, svo ég lét hana ylja sér á handleggjunum á mér, og þar var hún uns hún var tilbúin að fljúga á ný.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já svo sannarlega er notalegt að dvelja hér, sama hvernig veðrið er úti, en reyndar er nú sól og blíða í dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En hann Kristján Logi þessi elska á afmæli í dag.  Hann bauð afa og ömmu í fjöldskylduveislu á laugardaginn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það var aldeilis flott boð hjá karli, fyrst var ungversk gúllassúpa, og svo var kaffi með allskonar kökum og fíneríi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pabbi og amma, honum líður greinilega vel hjá föður sínum, glaður og á fullt af vinum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alltaf ljúfur þessi drengur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aldeilis flott veisla.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og hér ein fjölskyldumynd í boði Kristjáns. Ég lofaði Inga Þór að taka nokkrar myndir til að sýna þeim í Noregi.  Þau hugsa öll til hans og senda honum stórt knús. 

Innilega til hamingju með afmælið þitt elsku Kristján .  

Borgarbúar og dreyfbýlistúttur?

Það sem ég les út úr þessari frétt er tvennt.  Í fyrsta lagi hvernig menn geta ærurænt fólk, kallað það öllum illum nöfnum eins og hómófóbíu og kvenhatara.  Guðni var ekki á þingi þegar hann lét þau orð falla, ég er þó ekki að mæla með svona persónulegum bröndurum, en eitt er að segja þá annað að birta á víðlesnum stað. Veit ekki hvort er verra.  Það er því miður þannig að fólk er farið að hugsa sig um tvisvar ef það er beðið um að standa í forsvari fyrir pólitískan flokk.  Þetta er sorgleg afstaða í þjóðarsálinni, þessi illkvittni og rætni.  

Annað sem ég hef séð er, að Reykvíkingar líta ekki á landsbyggðarfólk sem almenning í landinu.  Alveg eins og þegar "utanbæjarmaðurinn" Halldór Halldórsson gaf kost á sér í oddvitasætið í höfuðborginni.  Það heyrðust þær raddir að landsmbyggðamaðurinn Guðni ætti ekkert erindi í borgapólitíkina.  

Ég veit að svona hugsunarháttur viðgengst víða í smærri samfélögum, og jafnvel á Akureyri, en ég hélt satt að segja að svona hugsunarháttur væri ekki í höfuðborg ALLRA LANDSMANNA.  Því ég held að það sé ekki til það krummaskuð á Íslandi sem á ekki einn eða fleiri íbúa sem núna búa í Reykjavík. Veit satt að segja ekki hvor er fjölmennari bornir og barnfæddir reykvíkingar, eða fólk annarsstaðar af á landinu.  

Ég er viss um að það er fullt af góðu fólki og efnilegu sem aldrei myndi gefa kost á sér sem leiðtoga út af svona viðbrögðum.  Og þar með missum við af mörgum góðum leiðtoganum af báðum kynjum.  Þetta var auðvitað alltaf svona, en með netinu þá verða árásirnar nánari og þrengja sér inn í alla króka og kima.  Og þegar farið er að draga fram  áratuga gömul viðtöl við fólk sem þá var á menntaskóla, og láta liggja að allskonar kenndum persónunnar, þá finnst mér bara allt of langt gengið.  

Mér finnst stundum eins og Íslendingar séu illkvittnasta þjóð heimsins.  Ég verð aldrei vör við svona illgirni hjá öðrum þjóðum þ.e. hjá því fólki sem ég þekki utan Íslands, þetta er ef til vill vegna smæðarinnar og nálægðar okkar hvert við annað.   

  

Annars á maður ekki að vera tuða svona á svo fallegum degi, þegar sólin skín og vor í lofti, svo ég enda þetta bara á því að segja GLEÐILEGT SUMAR! 

Framsóknarfundi frestað

Pollapönk og allt það.

Elsku krúttin, vonandi verður þetta skemmtilegt ævintýri hjá þeim þarna í Danamarka, en málið er að það er alveg saman hvað er reynt að gera mikla stemningu um þetta framlag okkar í júróvisjón, þá held ég að það dugi ekki til.  Þetta lag fer ekki áfram.  En Rúv ber, tel ég ábyrgð á því að af öllum þessum góðu lögum fór þetta lag áfram og því verður ekki breytt.  Rúv hefur nú síðan úrslitin voru, gert allt til að skapa stemningu um lagið, og svo sem allt í lagi með það.  En því miður held ég að það dugi ekki til.

Það kom í ljós í þættinum "Alla leið", sem ég nenni reyndar ekki að horfa á (eftir fyrsta þáttinn) mér leiðist nefnilega þegar verið er að gera grín að fólki sem ekki getur svarað fyrir sig, hlægja og setja út á. Finnst það niðurlægjandi og ömurlegt.  Reglurnar sagðar þannig að það eigi að kjósa eftir því hvaða lög fólk telur að fari áfram, en svo allt í einu má breyta reglunum og kjósa eitthvað sem manni finnst sjálfum flott.  Og auðvitað voru þau öll svo rosalega ánægð með "Enga fordóma".  

Ég vona að mér fyrirgefist að segja þetta hreint út, það breytir ekki því að Pollapönkarar eru algjör krútt og skemmtilegir og að börnin völdu þá.  Það er auðvita jákvæði punkturinn í þessu öllu. Málið er nefnilega að mínu mati að textinn eins og hann var saminn, höfðaði til fólks, og var eiginlega sigurvegari lagsins, en nú verður hann sunginn á ensku og ég er alveg klár á því að það skilar sér ekki út í Evrópu nema ef til vill til þeirra sem tala ensku.  Eiginlega hélt ég að við hefðum fengið okkar skammt af fíflagangi með því að senda Sylvíu Nótt út.

En svo gerast alltaf kraftaverk.....  

Skiptir kjólfötunum út fyrir Pollapönk-galla

Smá páskafærsla.

Gleðilega páska öll.   Þetta hefur verið dásemdartími hjá mér.  Bjössi og strákarnir fóru í morgun, svo það er frekar hljóðlátt í kúlunni í dag. En mikið er gott að fá þá í heimsókn. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já það var fjör hjá strákunum, Sigurjón og Daníel Örn komu líka í heimsókn.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Boy will be boys.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og það er gott að styrkja fjölskylduböndin.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já það er fjör.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og svo getur leikurinn orðið dálítið viltur, eins og gengur með röska drengi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við buðum El Salvdor fjölskyldunni okkar í mat á laugardeginum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það var boðið í lambalæri og alles.  Ég veit að þeim þykir það svo gott.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er rosalega notalegt að hafa svona innigarð að njóta sín í.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maturinn rann svo ljúflega niður.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það dugði ekkert minna en tvö læri til að allir fengju nú örugglega nóg.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og Jorce tekur líka myndir og sendir til El Salvador og USU.  Það er víst ekki alveg gott samband við El Salvador segir hann.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við ræddum aðeins um Gabriel Garcia Márquez, og lát hans, þau sögðu okkur að ösku hans hefði verið skipt í tvennt og dreyft í Mexico og Kólumbíu.   Gabriel var án efa einn mesti rithöfundur heims.  Þau voru hissa á að bækur hans hefðu verið þýddar á Íslensku.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Davíð Elías og pabbi hans, tveir sætir saman.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já svo var páskaeggjaleitin í morgun, þeir voru allir spenntir að leita bæði ungir og gamlir.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Það er komið vor í kúlunni, þó mín zakúra sé ekki eins flott og hjá henni Alley vinkonu minni, þá er hún samt voða flott.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rósamandlan mín er líka að blómstra.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og nektarínan mín skartar fögrum blómum líka.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Álfarnir og tröllin fara að vakna til lífsins.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það vantar bara býflugurnar, þær sofa ennþá á sínu græna eyra.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vona að þið hafið það gott öll sömul.  Hér ýmist skín sólin eða éljagangur, Þá er notalegt að sitja inn í garðskála og færa þessa færslu.  Horfa á fuglana fyrir utan þyrpast að og éta, þeir eru æstir og eru búnir að vera hér megin partinn af deginum ég hef verið að gefa þeim endalaust, og krumma bíða girnileg bein af lambalæri.  Svo allt er hér í harmoní við náttúru og lífið sjálft.  Eigið góðan dag.  

 

 

 

Aldrei fór ég suður.

Jamm hér sit ég og horfi á beina útsendingu á Aldrei fór ég suður, Páll Óskar er að trylla lýðin hér í næsta húsi.  Ég get farið úr fyrir dyrnar og hlustað á múskik og fagnaðarlæti.  En það er miklu notalegra að vera heima og horfa á í tölvunni. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 En það er sumt sem við erum aldrei reiðubúin til að upplifa og það er þegar ungarnir okkar fá bílpróf.  Að vísu er ár í leiðbeiningarakstur, þar sem þau aka undir okkar stjórn til að verða reiðubúin til að takast á við ökumennsku.  En svo gerist það óhjákvæmilega að þau fá bílpróf, og þá hefst nú svona sjokkerandi tímabil.  En þessar elskur þurfa að fá að fljúga ekki satt?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég segi nú bara fyrir mig, ég held að bæði pabbi hans og mamma hafi vakað yfir drengnum sínum þetta kvöldið, það mátti ekki miklu muna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og þá kemur að því að það er sennilegra ódýrara að kaupa bíl fyrir afkvæmið, en að resikera einkabílnum 

En þá er það auðvitað þannig að maður kaupir ódýran bíl, sem þá þarf að gera við.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þá er eins gott að ungarnir fái sjálfir að ráða fram úr vandanum, þeim er engin greiður gerður með að púkka endalaust upp á þá, því lífið must go on, og þau þurfa að vera eins sjálfbjarga og hægt er.   þurfa að læra að bjarga sér.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ef við viljum ungunum okkar vel, þá þarf að sleppa takinu og láta þá sjálfa standa fyrir sínu ekki satt?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er allavega það sem ég var alin upp með, faðír minn þekkti vel hve mikilvægt var að fólk þurfti að bjarga sér sjálft, og hann svo sannarlega kom því til skila við okkur börnin sín, og fyrir það getum við þakkað honum að við erum öll dugleg og vellátin í vinnu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Hér er svo unginn minn að elda mat fyrir okkur, hér með fylltri papriku sem var æðislega góð, hann kann svo sannarlega að elda, eins og reyndar allir drengirnir okkar Ella, eru listakokkar, og hafa gaman af að elda gurmemat.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Veðrið var misjafnd í dag, en að mestu leyti gott og sólríkt, þó endalaust væri klifað á viðvörun um storm og ólæti, þá fór það algjörlega fram hjá eins og oft áður.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessar myndir voru teknar um fjögur í dag.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En í heimsókn eru barnabörn og sonur, svo gott að hafa þá hér.  Hvað er drengurinnn með?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jú Davíð Elías fann mús.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og hér er Arnar Milos.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og hér er verið að undirbúa að fara á Aldrei fór ég suður, það var frekar hráslagalegt og ungur maður frá El Salvador er ekki vanur slíku, svo það var um að gera að klæða hann vel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Já hér þarf að huga að öllu, áður en lagt er í hann, þó það séu bara nokkrir metrar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og namminamm snjórinn smakkast vel, beint ofan af himninum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maður þarf svo sem að fara og sækja hann.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og nú er afi komin í gírinn líka.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Úlfur nýkomin og rétt farin aftur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og afi, við eru reyndar öll fjölskyldan í kúlunni búin að spila á Aldrei, ég Úlfur og Elli, gaman að segja frá því, og á morgun mun Elli spila undir með Helga Björns í stórsveitinni.  Helgi er okkar maður eins og svo margir aðrir tónlistarmenn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já og þá er bara að labba af stað og njóta alls þess sem boðið er upp á.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er hægt að hlusta á þetta allt beint á aldreifór ég suður.

Hér: http://aldrei.is/

Eigið góða páska elskurnar.  

Aldrei fór ég suður formlega opnuð

Kvótakerfið stangast á við stjórnarskrá.

Fermingarbróðir minn, Ólafur Björn Halldórsson skrifaði frábæran pistil í Bæjarins besta.  Sjá hér:  http://bb.is/Pages/82?NewsID=187556

Hann segir:  

Hlýðum á boðskapinn Margt orðið hefur fallið síðan rekstaraðilinn, sem hefur atvinnu og lífsviðurværi fólksins í sinni hendi, tilkynnti að hann hygðist leggja sína starfsemi á Þingeyri niður.

Eðlilega vekur mesta athygli það sem hann hefur að segja. Skoðum þessar málsgreinar:

„Við meinum það sem við segjum að við ætlum að leggja mikið upp úr því að þetta verði einungis breyting en ekki starfslok. Að fólk sé annað hvort að fá nýja vinnu á sama stað eða sömu vinnu á nýjum stað. Við meinum það og vonandi verðum við dæmdir af því í lokin.“

Við skulum spyrja að leikslokum en óneitanlega minnir þessi framsetning á hugmynd Kristjáns VII. Danakonungs að flytja landann suður á Jótlandsheiðar nema nú er boðið upp á flatlendi Suðurnesja. Það skal þó sagt konungnum til varnar fyrir hans fráleitu hugmynd að óáran hafði geisað á Íslandi af völdum náttúrunnar en engu slíku er til að dreifa í dag. Því tekur það engu tali að leggja til að grafið sé enn frekar undan tilraunum til endurreisnar með skipulögðum brottflutningi fólks. Það er sömuleiðis í algjörri þoku hvað þeir eigi að taka til bragðs sem ekki þekkjast þetta „kostaboð“. Frásögn forráðamannsins um „stóíska ró” fólksins á Þingeyri verður að taka með þeim fyrirvara að það stendur frammi fyrir þeim sem hefur örlög þeirra í hendi sér og því ekki víst að sú sálarró standist samanburð við lífsspeki Stóumanna í Hellas hinu forna.

Ennfremur segir Ólafur;

 Tilkynningin um að vinnsluhúsið verði afhent heimamönnum „að gjöf” hefur vakið nokkra athygli. Starfsmenn fyrirtækisins upplýstu á borgarafundinum fjölmenna að „húsgögn” fylgdu ekki með gjöfinni því til stæði að vélar og tæki yrðu fjarlægð. Vart verður því gjöfinni líkt við þá gjöf sem segir frá í þeirri bók sem Íslendingar hafa nú sett í fremsta sæti allra íslenskra bóka, Brennu-Njáls sögu, er Gunnar á Hlíðarenda hafði þessi orð við Njál vin sinn: „Góðar er gjafir þínar en meira þykir mér verð vinátta þín og sona þinna.” Fremur mætti líkja þessari væntanlegu gjöf við yngra máltæki. „Hver er sínum gjöfum líkur.“

Að lokum segir Ólafur:

 Gerum stjórnmálamönnum ljóst hvað fyrsta grein fiskveiðistjórnunarlaganna raunverulega þýðir og að við ætlumst til að eftir henni sé farið. Það samræmist íslenskri réttlætiskennd að gera þá grein virka. Réttlát löggjöf getur varið hagsmuni þeirra byggða sem hafa ekki afl til að etja kappi með ofursterkt vald fjármagnsins. Eða, eins og Einar Benediktsson orðaði það: „Vilji er allt sem þarf.“ Látum því Þingeyri verða talandi dæmi um hvernig við viljum lifa saman í réttlátu þjóðfélagi sem stendur saman þegar á reynir.

Ég ætla að ljúka þessu með blaði sem ég hef geymt, því miður fann ég ekki bls. 1 af tveimur, en sú seinni er svona:

Gerum uppreisn gegn þessu kerfi og ólýðræði sem viðgengst í sjávarútvegsmálum Íslendinga.

Ef kjörnir þingmenn setja ólög sem bitna á þjóðarheildinni og lýðræðinu eru þeir ekki lengur þingmenn fólksins í landinu.  Þá eigum vð að bregðast við sem frjásir menn en ekki þrælar.

Smábátasjómenn, róið og fiskið.  Það er ykkar réttur þó svo að ráðstj´ronin, sem settist hér að þegar Sovétríkin hrundu, setji á ykkur kvótaólög.  Þið megið altént veiða þann afla sem ég á lögbundinn í stjórnarskrá.  Þann afla harðbanna ég sjálfskipuðum kvótasægreifum að nýta.  Látum ekki eftirfarandi lengur yfir okkur ganga.   

(Það sama segi ég, ég harðbanna að sá kvóti sem mér er í lögum úthlutað sé nýttur af sækvótagreifum).

Svo er hér eitt kvæði sem fjallar um kvótakerfið:

Í heimi hörðum

haustar að,

fólk í fjörðum

finnur það.

Hafsins hetjur

halda á mið,

aflann étur

auðvaldið.

 

Bjargir brenna,

blekkt er þjóð,

rentur renna

í ríkra sjóð.

Þjóðin þrælar,

þögul, þreytt.

Harðir hælar

hlífa ei neitt.

 

Fátækt fer um fold og mar,

sultur sér um sálirnar,

Fæðu er fegnast

fólkið þreytt,

örbirgð eignast

aldrei neitt.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Þetta er Húni, dæmi um bát sem hefur verið sviptur veiðirétt, en hefur fengið nýtt hlutverk á listasviðinu.  Gott í sjálfu sér, en hvorki fæðir né klæðir fólkið í dreyfbýlinu.   

Ekki hættir, nei auðvitað, hér eru peningar í húfi.

Auðvitað eru þeir ekki hættir, hver fúlsar við hvað 30-40 milljónum á ári aukalega í vasann, þó það nú væri að afsala sér því.  Ríkið bauðst til að laga svæðið til frekari verndunar, en því höfnuðu þessir menn.  Vegna þess að það voru gerðar einhverjar kröfur á þá á móti.  

Þetta mál er einungis til að gera fólk fráhvarft málflutningin þeirra eða eins og einn umdeildur maður sagði einu sinni, ef þú ert komin ofan í holu, hættu þá að moka.   

„Við erum ekki hætt“

Vorið kemur senn.

Vorið sem var komið hér hefur farið í frí, veðrið er samt ekkert verra en oft í apríl, en við vorum orðin svo góðu vön og héldum að nú væri bara sumarið á næsta leyti.  Nei reyndar ekki, við erum jú eldri en tvævetur ég og þeir sem eru mér innanhandar.  

Vorið er samt komið hér í garðskálanum mínum og vantar bara einn sólskynsdag til að runnarnir og trén mín blómstri, þar eru kirsuberjatré, perutré, zakúrakirsuber, rósamandla, nektarína og svo eru rósirnar komnar á fullt mér til mikillar ánægju.

En það er meira að gerast hér hjá mér.  Til dæmis eru þrestirnir komnir og gera sig heimakomna, sumir þeirra vita að það er hægt að smeygja sér inn um póstlúguna, sennilega frá gamalli tíð, þegar ég fann þrastarunga og bjó um þá hér í tré í garðskálanum og þrastarmóðir tók þá að sér og fæddi þá uns þeir gátu bjargað sér sjálfir, mörg á á eftir komu þeir reglulega inn um bréfalúguna og gæddu sér á því sem hér var að fá, áður en vorið gekk í garð fyrir utan.  Þetta eru sennilega ættingjar sem afinn og amman hafa sagt þeim um kúluhúsið á Ísafirði þar sem hægt væri að smeygja sér inn um bréfalúguna til að hygge sig.

Lotta hefur margt að hugsa þessa dagana, kojarnir og gullfiskarnir eru að vakna af vetrarblundi og farnir að synda um í tjörninni, og það er voða spennandi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég rétt missti af henni þegar hún horfði með miklum áhuga á fiskana synda þarna fyrir framan hana.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já það er margt sem heillar litlar kisur á þessum tíma.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eins og sjá má er athyglin vakinn svo um munar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og hvað ætli það sé nú sem vekur þvílíka ágirnd og áhuga kisu?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jú auðvitað, fuglar.  Hún er ótrúlega fljót að fatta að þeir eru komnir til að fá sér í gogginn, þó hún sé stödd langt inn í húsi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En þeir eru varir um sig, snjótittlingarnir þ.e.a. s. þrestirnir eru miklu óhræddari.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 En þeim finnst gott að fá sér í gogginn þessum elskum.  Og svo er krummi, hann er líka ótrúlegur, hann fjarlægir heilan hrygg þ.e. beininn sem ekkert væri, svo bíður hann bara eftir næstu máltíð, og ef veislan er stór, kallar hann á alla hina. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og jólastjarnan er komin út, hún lifir auðvitað ekki af næsta vetur, en vonandi mun hún hafa það gott í sumar.

Annar er veðrið bara svona eins og það er Jorge okkar maður frá El Salvador hafði miklar áhyggjur af snjókomunni í morgun, en ég sagði honum að þetta væri slydda en ekki snjór, hann vissi ekkert hvað ég var að tala um, enda hefur hann aldrei séð neitt slíkt áður.  

  Hér erum við í mat hjá okkar elskulegu fjölskyldu frá El Salvador, í Babusas, eða hvernig sem það er skrifað.  Og hér er Jorge, Isabel og Pablo. 

Serbu- og Ísarelsmönnu

Hvar er yfirlesturinn við þessa fyrirsögn? Hélt líka að serbar, svartfellingar og ísraelsmenn væru með litlum staf.  

Mæta Serbum, Svartfellingum og Ísraelsmönnum