Æ.... júróvisjón og Pollapönk.

Og hvað? þetta er að verða hallærislegasta af öllu hallærislegu og ekki bætti nú um skák þegar Óttar og Skálmaldargaurinn allt í einu voru mættir. Hversu lágt getum við eiginlega lagst, bara spyr? Það er verið að reyna að koma þessu í eitthvað rosa spennandi dæmi, en það bara virkar ekki.   Pollapönkarar eru í sjálfu sér flottir gaurar, en þeir eru á leikskólastiginu, og eru flottir þar, og ég er viss um að Pollaplönk platan þeirra verður spiluð í tætlur í leikskólum landsins, og kynnigar þeirra á lögunum sínum eru flottar... miðað við leikskólabörn, enda er það einmitt málið sem þeir þekkja og kunna. Ég yrði afar hissa ef þeir næðu upp úr forkeppninni.  Í því felast engir fordómar til þeirra, heldur kalt mat á aðstæðum.  Ég get alveg sætt mig við að blessuð börnin fái sitt lag alla leið, en lengra nær það ekki.  

Ég verða að segja það, eins mikil júrómanneskja sem ég hef verið, þá er enginn spenna í gangi á þessum bæ, það verður ekki neitt júrópartý hér.  Og ofan á allt þá ætla blessaðir mennirnir að koma fram í matrósafötum, ég er að upplifa Silvíu Nótt upp á nýtt.  Erum við virkilega svona heillum horfin, að við höldum virkilega að þetta annars ágæta leikskólalag komist áfram í undankeppninni?

Í þessari færslu eru engir fordómar í gangi með Pollapönkið, heldur bara bláköld skynsemi þegar ég hugsa um hlustendur út í hinum Evrópska heimi.  Ég er alveg viss um að þeir eiga eftir að gjörsigra Ísland og ekki síst leikskóla landsins með plötunni sinni, og svo sannarlega eru þeir að segja eithvað sme skiptir máli fyrir börnin okkar.  En lengra nær það ekki.  

 

 

 

Óttarr ekki með á æfingu