Eru þetta bjargráðin okkar?

Jamm er það þetta sem við viljum sjá í nánustu framtíð?

Skotar gætu veitt við Ísland

Skotar hugsa sér gott til glóðarinnar og nú þegar Íslendingar séu skrefi nær Evrópusambandinu. Þetta kemur fram í skoska dagblaðinu Press and Journal í dag. Fjallað er möguleikann fyrir Skota að komast í ríkuleg fiskimiðin við Ísland, fari svo að Íslendingar samþykki aðild að Evrópusambandinu.

Vitnað er í orð Jóhönnu Sigurðardóttur forsætisráðherra um að Evrópusambandið og Evran væru nú besta leiðin til að bjarga efnahag Íslands. Tekið er fram að skoskir sjómenn gætu því verið skrefi nær í að snúa aftur til þorskveiða á Íslandsmiðum.

 

« Til baka

Og ætli það komi ekki fleiri á eftir skotum?  Hvað með spánverja, portúgala og fleiri þjóðir, sem munu  vilja veiða á hinum ríkulegu fiskimiðum okkar.

Erum við algjörlega heillum horfinn, að einblína eingöngu á að fara inn í þetta Evrópubákn?

Ég segi nei, ég vil ekki afsala rétti mínum sem íslenskur þegn.  Ég vil ekki að stórþjóðir Evrópu hirði allt það sem hægt er að hirða af okkur, og skammti okkur svo úr hnefa eitthvað sem við getum moðað úr.

Það kom fram hér í frétt um daginn, að það er smátt letur í samningnum um ESB, sem veitir sambandinu heimild til að taka eignarnámi náttúruauðlindir landanna, svo sem eins og orkuna.

Af hverju í ósköpunum halda menn eiginlega að þessu skrýmsli sé svo umhugað að koma okkur inn?

Það skyldi þó aldrei vera að þeir sjái ofsjónum yfir því sem landið okkar á, auðug fiskimið, heitt vatn, fossar og fljót sem hægt er að virkja þeim til hagsbóta í síversnandi árferði um raforku?  Hvað ætli þeim sé ekki sama um hreinleika landsins, ef þeir geta virkjað allt sem hægt er að virkja til að nota orkuna í að kynda húsin sín og handa sínum stóru fyrirtækjum.  Og hvað ætli við hefðum svo sem um það að segja, þegar við værum kominn undir "verndarvænginn"

Er fólk virkilega svo bláeygt að halda að það sé einhver góðmennska í frökkum, þjóðverjum og bretum okkur til handa?

Nei mér er alveg sama hvað hver segir.  Það sem þeir sækjast í eru okkar náttúruauðlindir og ekkert annað.  Við getum gleymt þessu öllu ef við glepjumst núna ínn í báknið eins og gapandi þroskar, í leit að betra lífi.  Við höfum allt sem við þurfum, við erum sennilega eina þjóðin í heiminum, sem höfum allt sem við þurfum.  Nægan mat, drykk, klæðnað og hvað sem nefna má. En nei það er ekki nóg, við viljum meira, við viljum hætta endanlega að hugsa og gefa frá okkur sjálfstæðið.  Hafa það gott, hætta að vinina kl. fimm og fara að grilla, af því að við erum svo heimóttarleg og miklar kveifar að við viljum bara sitja og opna kjaftinn og láta mata okkur eins og smáfuglana.

Æ á hvaða leið er þessi þjóð eiginlega?

Krúttfærsla.

Smákrúttfærsla.

Tók þessa fallegu mynd í gær.

eins og sjá má baðar sólin kúluna mína.

Súgandafjöðurinn í gærmorgun alltaf jafn flottur.

Amma sjáðu fjallið er bleikt, hrópaði Hanna Sól!.

Og svo sannarlega virtist það vera bleikt.

Sól og máni kallast á.

Og svo kom mamma heim.

Og amma fékk nýja linsu að gjöf fyrir allar myndirnar

Já það voru fullt af pökkum og ekki afmæli.

Og meira að segja kanínueyru.

Alveg tilbúin í sundtímann.

Og svo var pússlað.

Ein lítil kanína.

Rosaflottar kanínur.

Ásthildur fékk líka flott sundföt.

Og Evíta litla kom í heimsókn.

Flottust

Þær eru góðar saman frænkurnar.

Hún er líka pabba stelpa og svolítið abastelpa líka hehehe, kallar afa sinn aba.

Þær skemmta sér vel saman þessar litlu dúllur.

En svo smá prufa náttúrulistaverk.  ég varð auðvitað að prófa nýju linsuna mína hehehehe..

Það er margt sem er fallegt, en við tökum ekki eftir af því að það er bara svo sjálfsagt.

Þetta er eins og með himnagalleríið, kostar ekkert en er svo dæmalaust fallegt.

Hárfínt hýjalín, en svellkalt.

Margar myndir sem ísdrottningin myndar.

Og himnagalleríið er líka opið.

En ég segi bara góða nótt sofið rótt, og megi allir góðir vættir vaka yfir ykkur og vernda.  Takk fyrir mig.

Smávegis frá mínu eigin brjósti.

 

Ný ríkisstjórn og fólk bíður.  Þetta er samt sérstakt ástand, því þessi ríkisstjórn er bara til bráðabirgða, og hún er líka minnihlutastjórn, líf hennar ræðst af því hvernig Framsóknarflokkurinn spilar.  Það þarf ekki að vera slæmt.  En þegar maður veit að það er los á forsvarsmönnum Framsóknar og formaðurinn er utan þings, þá einhvernveginn virkar það ekki alveg nógu traustvekjandi, þegar takast þarf á við verulega erfið mál, sem vissulega hugnast ekki öllum.   Hefur hinn nýji Framsóknarflokkur það bakbein að standast áskorunina, eða mun hann flýja í fangið á Sjálfstæðisflokknum, sem mun taka honum fagnandi.  Hingað til hefur þessi flokkur ekki sýnt á sér þá hlið að hann standi fast á þjóðþrifamálum, þvert á móti hefur hann endalaust verið opin í báða enda, svona já já nei nei flokkur.  Og ekki síður hefur hann verið flokkur hina löngu hnífa, þar sem menn stinga hvern annan í bakið, til að komast sjálfir að. 

Ég vona samt innilega þrátt fyrir allt, að Jóhönnu Sigurðardóttur takist að halda utan um allt þetta erfiða verkefni.  Það hafa flestir trú á henni, og það mun mikið mæða á henni næstu vikurnar.   Og öfugt við framsókn, þá hef ég fulla trú á því að Jóhanna standist það álag.  Hún er vel sjóuð í pólitíkinni og ákveðin, ósérhlífinn einstaklingur sem lætur sér ekki allt fyrir brjósti brenna.  Hún mun reyna bjarga því sem bjargað verður, engan tel ég hæfari í það en einmitt hana. 

Næstu vikur verða erfiðar, og ég óttast að ef fylgið fer að fara niður hjá þessum þremur flokkum í skoðanakönnunum, þá fari líka einbeitinginn og farið verði í sömu skotgrafir og áður.  Sum sé kosningaham og loforð út og suður. 

En það er okkar ágætu landsmenn að hlú að því að svo verði ekki.  Bæði með því að gefa stjórninni vinnufrið, og líka með því að sofna ekki á verðinum.  Við þurfum að fylgjast með og láta vita af því um leið og okkur finnst vera farið út af brautinni.   Núna þegar við sjáum hvað áorkast hefur með pottum og pönnum, þá má ekki sofna aftur og hugsa að þetta reddist.  Það gerir það nefnilega ekki ef við slökum á. 

Við þurfum að fylgjast með hvað verður úr endurskoðun stjórnarskrárinnar.  Það er bruðl til dæmis að hafa 63 þingmenn í landi sem telur um 300.000 manns.  Helmingur þess fjölda ætti að nægja, og enga aðstoðarmenn.  En ef til vill virkara ráðuneytisfólk.  Mér skilst á fólki sem vit hefur á, að í ráðuneytum sitji margir gamlir fauskar sem ráða því sem þeir vilja ráða, draga lappirnar ef þeim finnst ekki um málatilbúnaðinn og stinga undir öðru undir stól.  Þess vegna þarf sennilega ekki síður að yngja upp í ráðneytunum en stjórnmálaflokkunum.  Embættismannakerfið er ekkert síður spillt en pólitíkusarnir, því annars hefði spillinginn aldrei náð þeim hæðum sem hún gerir í dag.   Það segir bara að allt heila apparatið er gegnumsýrt af spillingu.  Þá þýðir lítið að segja nýtt fólk í ráðuneytin sem ráðherra, en hafa gömlu settinn áfram vinnandi út frá sínum eigin forsendum. 

Ef hægt er að komast af með að kjósa forsætisráðherra beinni kosningu og hann síðan virki sem forseti, þá er það heilmikill sparnaður sem vinnst með því.  Þetta embætti sýnir sig að vera mest svona glamour sem við höfum ekki efni á við þessar aðstæður.  Með fullri virðingu fyrir  Ólafi Ragnari og Dorrit sem ég hef persónulega mikið dálæti á sem manneskju. 

Einnig vil ég sjá að það verði skorið meira niður í utanríkisþjónustunni, til dæmis væri hægt að vinna meira með öðrum norðurlöndum um sameiginleg sendiráð, eins og til dæmis í Japan og Þýskalandi.  Þar mætti bæði spara stórt og fá inn pening fyrir þær hallir sem þar eru fyrir okkar fulltrúa.  

Einnig ættum við að fylgjast með hvort ráðherrar taki sér ráðherrabíla og einkabílstjóra.  Það er líka bruðl.  Það má í þessu sambandi segja; yfir litlu varstu trúr yfir mikið mun ég setja þig.  Þó segja megi að það muni ef til vill ekki mikið um einn bíl og bílstjóra til eða frá, þá er þetta táknræn gjörð, og segir meira um einstaklinginn í raun, hvað svo sem hann talar og galar. 

Ég satt að segja veit ekki alveg hvernig mér líður þessa dagana. Það er léttir að hafa losnað við hrokafullt sjálfstæðisfólk út úr stjórnarráðinu, og það verður vissulega forvitnilegt að fylgjast með þeim í stjórnarandstöðu, ef þeim tekst ekki að kaupa framsókn til fylgilags við sig.   Ég veit heldur ekki hversvegna eða á hvaða tímapunkti Frjálslyndi flokkurinn datt út úr því að styðja ríkisstjórnina,  hvort forystumenn þar hættu við, eða hvort þeim var skúffað út.  Ég bar mikla von í brjósti um að Guðjón Arnar myndi koma þar við sögu og aðstoða við að endurreisa sjávarútvegsmálin og beyta kvótakerfinu, til þess treysti ég honum best.  Enda er Frjálslyndi flokkurinn eini flokkurinn sem aldrei hefur kvikað frá því að berjast fyrir afnámi óréttláts kvótaframsals. 

Ég er líka hugsi yfir hvernig mótmælendum reiðir af, hvernig það fer með fyrirætlan um að breyta stjórnarskránni í anda Njarðar P. Njarðvík, nú þegar ríkisstjórnin ætlar að gera eitthvað í þeim málum, verður það ásættanlegt, eða rísa upp margar fylkingar sem berjast um brauðið. 

Besta væri að við gætum öll snúið bökum saman við endurreisnina.  Ef okkur auðnaðist að standa nú einu sinni saman sem þjóð, og láta hagsmuni fólksins ganga fyrir bákninu.  Ég óttast samt að fyrr frjósi í helvíti áður en það gerist.  Það eru alltaf hluti manna sem hugsa fyrst og fremst um eigin hag, og eigið rassgat.  Þó fagurlega sér talað, þá fylgir hugurinn ekki máli.   Þess vegna er svo mikilvægt að við lýðurinn fylgjumst grannt með og geymum búsáhöldin okkar á góðum stað, þar sem auðvelt er að grípa til þeirra, svona rétt si sona til að minna þetta ágæta fólk á að við erum þjóðin, við erum fólkið sem ætlum að lifa í þessu landi, og að við viljum fá að vera með í endurskipulagningunni. 

Ó kom þú Nýja Ísland, von okkar og fróm ósk um nýtt siðgæði, nýja vitund, frelsi og þjóðarhag.

Yndisleg helgi að baki.

Helgin var svo sannarlega dásamleg.  Veðrið spilaði þar líka stórt inn í, því það var dásemdin ein alla helgina og er ennþá.  Ætli þetta sé í boði nýrrar ríkisstjórnar?  Jamm ég ætla að óska okkur öllum til hamingju með þessa nýju hundrað daga stjórn, og vona að hún nái markmiðum sínum, okkur öllum til hagsbóta.  Ég held að þau muni gera það sem þau segja, hlusta á raddir fólksins, svona í byrjun allavega.  Það er svo okkar allra að passa upp á að þau gleymi okkur ekki, þegar þau fara að njóta þess að sitja í stólunum. 

En við lögðum af stað í glampandi sól.

Ljúft ferðaveður.  Við höfðum pantað íbúð, svo við höfðum með okkur heilmikin mat svona millisnakk, þar sem börnin eru jú alltaf svöng í útilegum.

Við lögðum ekki af stað fyrr en um fjögurleytið, hér er Álftafjörðurinn dýrðin ein.

Tröllabyggð örugglega, og tröllið horfir upp í tungl og Venus, allt í rétta átt þar.

Hesturinn frjáls og fagur.

Þið getið örugglega aldrei giskað á hvað þetta  myndefni er!!! en þetta eru Máni gamli og Venus í ástarleik, tekinn á vitlaust stillta myndavélina hehehehehe...

Þetta er skrifað í himininn, en er sennilega helst arabiska eða eitthvað álíka. 

Tveggja tíma akstur að baki, og gott að pússla smá. Þau voru samt rosalega góð alla leiðina.

Strákarnir telfdu, þegar þeir voru ekki í lauginni.  Höfðu það mjög gott.

Og menn voru að týnast í hús einn af öðrum. 

Og auðvitað voru kajakar fyrir alla.  Þeir vildu endilega koma mér út á sjó, ég sagði þeim að þeir gætu ef til vill troðið mér ofan í kajak en aldrei upp úr honum aftur

Svo var farið í laugina um kvöldið.  Hressandi eins og alltaf í Reykjanesinu, yndislegt algjörlega.

Svo var auðvitað byrjað á að fara í laugina morgunin eftir.

Hér er fólk á öllum aldri eins og sjá má.

Hér stendur yfir kennslustund í að velta sér.  Eitthvað sem er bráðnauðsynlegt að kunna ef maður ætlar að róa út á rúmsjó, eins að koma sér upp í kajakinn aftur, ef maður þarf að fara úr honum.  Þá skiptir máli að kunna réttu handtökin.

Eins og ég segi yndislegasti staður á jörðinni er bara rétt við túnfótinn hjá mér.

Eins gott að fá sér maltöl, manni þyrstir svo af laugarferðinni.

Já og svo verður maður svangur líka.

Amma taktu mynd af höndunum á okkur eftir sundið!!!

Lítið er ungs manns gaman.

Og allt verður manni að leikdóti.

Sund sund sund....

Sumir tolla nú líka í tískunni.....

Annað er bara gamalt og gott.

Og svo er notalegt þegar afi les fyrir mann.  En það er reyndar gert á hverju kvöldi.

Á laugardagskvöldið var Þorrablót og dans á eftir. Maturinn alveg meiriháttar og vel útilátinn.

Auðvitað voru líka skemmtiatriði eins og á Þorrablótum.

Þarna var líka eitthvað við allra hæfi.

Troðin trog af alsnægtum og góðum mat.

Hér stendur vertinnan Sigga við barinn.  Morgunmaturinn er líka vel útilátinn, það er enginn svikinn af að skella sér í Reykjanesið, nóg pláss og elskulegt fólk.

Flottir gaurar líka hehehehehe

Hér er Júlía nýji framkvæmdastjóri kajakklúbbsins.

Tveir flottir saman, einn eigandinn Jói nýkomin frá Thailandi brúnn og sætur, og vertinn, sem er algjör engill, vill allt fyrir mann gera.

Við gátum því miður ekki verið á ballinu.  En áttum bara góða stund saman í íbúðinni sem við höfðum.

 

En það er líka gaman í sturtu.

Lífið það er leikur...

Er þetta ekki alveg dásamlegt eldur og ís í okkar fagra landi.

Land andstæðna, er nema von að við séum sjálf dálítið villt og mótsagnakennd.

Afi ætlar í smáróður áður en við leggjum í hann heim. 

Svo er ekkert annað en að kveðja og þakka kærlega fyrir okkur.

Hvað er yndislegra en okkar fallega land?

Fjöll og dalir og firðir og flóar.

Og brattir fjallatindar.

Ytra skarð hér og á fleiri myndum það er á Snæfjallaströndinni.

Litli bær í Skötufirði. Rétt hjá sumarbústaðnum hennar Sollu okkar hérna.

Hesturinn gnæfir við himinn.

Og bærinn minn kæri.  Við erum komin heim.

En þar sem ég ætla að fara að slaka á eftir ferðina, sé ég ekki þessa flottu stráka út um gluggann minn, svo ég opna, er þá ekki bara komnir hingað á dyraþrepið hjá mér herra Ítalía, herra Indland, herra Kórea og ég man ekki hvað minnir herra Mexico.  Svona líka flottir.

ég held að þeir séu hér að læra eitthvað um sjávarútveginn... er samt ekki viss.

Alveg er ég viss um að allar stelpurnar sem eru á lausu, eru kolfallnar fyrir þeim.

Síðasta myndin er svo tekin núna í hádeginu, svo þið sjáið að veðrið er ennþá upp á sitt besta. 
En nú þarf ég að fara og sækja litlu stelpurnar mínar á leikskólann, en mamma þeirra kemur með vélinni á eftir, svo það verða fagnaðarfundir.  Hún ætlar að vera hér í febrúar,  svo það eru spennandi tímar framundan hjá mér, meira að segja meira spennandi en þá Þorgerði Katrínu og ég veit ekki hvað!!!

Eigið góðan dag elskurnar mínar og innilega takk fyrir hlýju orðin ykkar sem glöddu mig.

Sjáumst!!!

Áður en ég fer inn í Reykjanes ætla ég að sýna ykkur nokkrar myndir sem voru teknar í gær og í morgun.

Það var mugga í gær, og ekki flogið fyrr en seint og um síðir.  En flogið þó.

En það er mjúk fönn yfir öllu, og mjúkt veður líka.

Koddinn minn teppið mitt segir þessi litla hnáta og meinar það

Svona áður en maður fer að klæða sig og borða morgunmatinn er gott að sitja aðeins fyrir framan sjónvarpið og vakna.

Hún púslaði þessu saman alveg sjálf, þó stendur +3 á kassanum, og hún rétt tveggja ára.  Duglega stelpan hennar ömmu sín.

Tekinn í morgun, þetta eru bílljósin.

Rómó selja.

Á vinnustaðnum mínum fengum við svo óvæntan konsert, hér er hann Hjalti að spila fyrir okkur.

Þeir tóku nefnilega lagið fyrir okkur hafnarkarlarnir Hjalti aðalgaur og Mugipapa hafnarstjóri, hressilegt áhaldahúsablues

Já þeir eru sko flottir saman.

En veðrið er fallegt til ferðalags.

Og sólin merlar á fjallatoppun, og nú bankar hún á mínar dyr í þessum skrifuðu orðum.

Yndislegt, sól úti og sól í sinni.  En nú verð ég að fara að pakka niður og koma mér í gírinn.  Hafið það gott á meðan, heyri í ykkur á sunnudaginn. Ekki gleyma mér elskurnar mínar, þið erum mér mjög mikilvæg.

 

Ráðherra fer á þorrablót.

Ertu hætt að blogga spurði kona mig í gær  Nei sagði ég en ég er búin að vera lasin og orkulaus í nokkra daga.  Þótti samt vænt um að hún skyldi sakna mín, þar sem þessi kona er ekki bloggari, heldur ósköp venjuleg yndæl kona hér á Ísafirði. 

En ég fæ stundum svona leiðinda svima yfir höfuðið, og þá get ég ekki einbeitt mér mikið.  Sem betur fer er ég að lagasta, eins gott, þar sem ég ætla mér í skemmtiferð með félögum mannsins míns í Kajakklúbbnum Sæfara, inn í Reykjanes yfir helgina.  Ég tek öll börnin með og hlakka til.  'Eg mun auðvitað taka myndavélina með, svo þið fáið aðeins að skreppa með mér elskuleg mín í ferðina.  Ég er viss um að Djúpið er fallegt núna.  Það er virkilega fallegt veður hér á Ísafirði í dag, mun setja inn myndir í hádeginu. 

Ég var að frétta að settur sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra landsins, bolvíkingurinn Einar Kristinn hafi brugðið sér á þorrablót til Bolungarvíkur á helginni.  En af því að hann er svo mikið að stússast þessa dagana, m.a. að úthluta hvalveiðikvótum og svoleiðis, þá neyddist hann til að koma á ráðherrabílnum með driver og alles   Að vísu fór hann fljúgandi suður.  Spurningin er bara hvort hann fór vestur í boði okkar allra?

Það er sennilega ekki vanþörf á að setja siðareglur um stjórnmálamenn og sér í lagi ráðherra, líka eftir að þeim hefur verið hent út af borðinu og sitja nánast umboðslausir.  Ég er satt að segja dálítið undrandi á því hvað menn geta verið siðlausir, eða ætlar þessi ágæti maður ekki í framboð aftur í vor?  Ef til vill gerir hann sér grein fyrir því að krafan í dag er uppstokkun í flokkunum.  Svo það er um að gera að nýta sér það sem tiltækt er meðan hægt er...... eða þannig.

Uppstokkun í flokkunum, já þeir munu reyna.  En mér heyrist svona á almenningi að það muni ekki duga.  Ég hef heyrt í nokkrum sem tala um að umhverfinu verði ekki breytt nema með algjörlega nýju fólki, og helst fólki sem fer fram einungis til að breyta regluverkinu, og hætta svo og boða nýjar kosningar.  Þannig held ég að ég vilji hafa það.  Með fækkun þingmanna, aðskilnaði framkvæmdavalds og alþingis.  Burtu með pólitískar ráðningar og spillingu.  Þjóðfélagið er orðið svo gegnum sýrt af spillingunni að hún verður ekki rifinn upp bara með einhverri uppstokkun flokkanna.  Það þarf að rippa upp embættismannakerfið líka og fækka verulega í opinbera geiranum.  Þar eru allir nátengdir, stjórnmálamennirnir og kerfiskarlarnir og kerlingarnar.  Það þýðir líka lítið að skipta út ráðherrum, meðan ráðuneytisstjórar og lið þeirra geta dregið lappirnar og jafnvel unnið gegn ráðherranum með klækjum og hollustu við "núverandi kerfi". 

Sjálfstæðismenn eru alveg tilbúnir svellandi af reiði og hefnigirni rétt handan við hornið, og satt að segja hugnast mér ekki alveg að það skuli einmitt vera Framsóknarflokkurinn sem hefur útslitavald um það hvor armurinn stjórnar.  Það þarf ekki mikið að vindast upp á hlutina til að Framsókn sjái sér hag í að hlaupa yfir til Íhaldsins og þá verða allskonar afsakanir viðhafðar.  Það eina sem getur komið í veg fyrir slíkt er að við almenningur látum engan bilbug á okkur finna, og látum þá vita að við sættum okkur ekki við slíkt. 

Það skyldi þó aldrei verða sama hringavitleysan í landsmálunum og í Reykjavík á síðasta ári.  Af hverju í ósköpunum þarf maður endalaust að burðast með svona áhyggjur mitt ofan í efnahagsáhyggjur? 

Jú það fólk sem er með umboðið í dag hefur brugðist trausti okkar.  Við setjum þau öll undir sama hattinn, því við höfum horft upp á það að þau tryggja hvort annað.  Það er þeirra hagur að þau fái að ráða þessu og ráða hvernig þjóðfélaginu verður breytt.  Þau þurfa jú að lifa og þetta er ljúft líf svona fyrir utan nýtilkomið argaþras mótmælenda.  Guð einn veit líka hvernig krossvinavæðingu er háttað í samfélaginu.  Það eru auðvitað til heiðarlegar undantekningar, en þær bara falla ofan í sama sumppottinn og allir hinir synda í.  Það er örugglega ekki auðvelt að standa upp og segja frá, því þau eru jú meira og minna öll vinir og vinnufélagar til margra ára.

Nei gott fólk eina leiðin er, að við komum okkur saman um að veita lýðræðisaflinu krafta okkar núna, svo má hver og einn fara aftur í sitt gamla far, þegar við höfum fengið nýja stjórnarskrá, fækkað þingmönnum og ráðherrum, og komið betra skikki á kosningalöggjöfina. 

Hlustaði á frábært viðtal við Birgittu okkar Jóns í morgun, þá skeleggu baráttukonu, Hún sagði að um þessi mál gætum við öll sameinast í að standa saman um.  Og ég er algjörlega sammála henni um það. 

 

Ég er afi minn.

Svei mér þá stundum getur lífi og raunveruleikin slegið öllum leikverkum við.  Ég veit ekki hvort maður á að hlæja eða gráta.  Það er talað um leikfléttur, spenning, uppgjör í skáldverkum.  En þessi leikflétta og spenna er miklu meira en það, og ekki enn ljóst hvernig leikritið endar.  Við fylgjumst öll með og sýnist sitt hverjum.  Þetta er einskonar hringleikahús.... eða þannig, allt komið í hring.  Davið komin undir verndarvæng Ögmundar.  Þvílík snilld ég er alveg viss um að jafnvel Shakespeare hefði ekki dottið þvílík snilldarflétta í hug, og var þó hugur hans frjórri en flestra, þegar kom að plotti.

Þjóðin og jafnvel heimurinn erum stödd í miðju leikverki raunveruleikhússins á Íslandi.  Og enginn veit hvernig lausnin verður, þar getur allt gerst.  Ef þetta væri ekki svo dýrt verk og skaðaði svo marga, þá væri þetta sprenghlægilegt.  En ef til vill má laumast til að hlæja að þessu öllu saman, þó ekki væri nema til að létta aðeins lundina svona mitt í öllu dramanu.

Það er líka rosalega fyndið að lesa bloggið núna, allir svo meðvirkir, með eða á móti, móti eða með, hæst hafa náttúrulega stjórnmálamennirnir okkar, og pótintátar þeirra.  Þeir yfirfæra rifrildi stjórnarliða yfir á sig, og svo er hamast fram og til baka. 

Ég held svei mér þá að fólkið hafi ekkert lært, ekki verið að hlusta, eða taka tillit til okkar vesalinganna sem vorum að setja fram frómar óskir um réttlæti, frið og heiðarleika, von um nýtt Ísland. 

Það hefur allt saman týnst í brimróti og ásakana pólitíkusa fram og til baka.  Við höfum gleymst aftur um leið og búsáhöldin hljóðnuðu um stund. Og kosningabaráttan er ekki einu sinni hafinn!

En gott fólk, við skulum ekki láta þau gleyma okkur, ekki láta þau drekkja vonum okkar um nýtt Ísland.  Ekki hætta að berja potta og pönnur. 

Það sem kemur upp í huga minn núna er setningin hans Ladda hér forðum daga ÉG ER AFI MINN!

Davíð undir væng Ögmundar

Fögur er fjallasýnin og sólin kemur í heimsókn.

Sólin kom í heimsókn til mín í dag í fyrsta skipti síðan í nóvember.  Ég nennti ekki að baka pönnsur í dag, en geri það örugglega á morgun.

Klár í leikskólann.

Ef það skyldi nú rigna

Þessar myndir voru teknar í gær.

Það er þessi blái litur.

Suðureyri, það er búið að fylla upp í hluta lónsins, og nú er verið að ganga frá grunnum fyrir húsin sem þjóðverjarnir dvelja í þegar þeir koma til að veiða fisk.

Ísafjörður í vetrarlitunum.

Kubbinn í rómantísku umvafi.

En sumsé sólin kom til mín í dag og gladdi mig.

Þetta er yndisleg sjón. Ég þurfti að vísu að fara heim í morgun, ég var lasin, en þetta lífgaði vel upp hjá mér.

Svona smá hugarróarmyndir handa ykkur fyrir svefninn elskurnar.

Og ég segi bara góða nótt.

Sjálfstæðisflokkurinn er valdakerfi.

Sjálfstæðisflokkurinn er valdakerfi.  Þetta sagði Egill Helgason í útvarpviðtali.  Ég hef svo sem lengi grunað þetta, og trúað því.  En það er auðvitað að koma berlega í ljós núna, þegar valdakerfið er fallið um sjálft sig.

Það var eftirtektarvert í Kastljósviðtali og fleiri viðtölum að Geir H. Haarde sá ekkert að því að þau þ.e. Sjálfstæðisflokkurinn sætti sig ekki við að missa forsætisráherrastólinn til Samfylkingar.  Hann sagði með þvílíkum hroka að það væri ljóst að þau gætu aldrei samþykkt þetta, og þess vegna væri það augljóst að Samfylkingin hefði þarna verið að slíta samstarfinu á þeirra kostnað.

Já, ég var hugsandi yfir þessum orðum Geirs.  Hann lagði sem sagt metnað Sjálfstæðisflokksins ofar þjóðarhagsmunum.  Því það eru ekki margir dagar síðan hann varaði mjög við stjórnarkreppu í landinu.  Ef hann hefði haft snefil að áhyggjum af landi og þjóð, hefði hann með gleði stigið niður af stólnum.  En hann kaus að gera það ekki, og gaf þar með þjóð sinni fokkmerkið í beinni.

Það getur vel verið að Samfylkingin hafi vitað fullvel að Sjálfstæðismenn myndu aldrei samþykkja ráðahaginn.  En það skrifast fyrst og fremst á Sjálfstæðismenn sjálfa að geta ekki stigið niður. Þeir gáfu þar með andstæðingum sínum tækifærið upp í hendurnar.  Þetta var veikleikamerki, hroki og græðgi eru það alltaf.  Undir þessa skoðun tóku líka fleiri forsvarsmenn Sjálfstæðisflokksins, Þorgerður Katrín, Bjarni Benediktsson og Sigurður Kári Kristjánsso sem ég heyrði í allavega.  Ég vona að fólk sem hefur kosið þennan flokk hingað til, vegna fagurorða og gylliboða láti nú af heimskulegum stuðningi við valdakrefi sem ekki hugsar um neitt nema sitt eigið stolt og upphefð. 

Ég hlustaði líka á Spaugstofusamtal milli Gunnar Páls Árnasonar og Sigurðar Kára, þar sem þessir ungu kappsfullu menn tókust á af krafti.  Ég segi spaugstofusamtal, því það var einmitt í anda þeirra ágætu félaga.  Þið gerðuð hitt og þið gerðuð þetta samtal.

Það sem ég hjó eftir í rifrildinu var þegar Gunnar Páll sagði að það hefði legið fyrir AÐGERÐARÁÆTLUN í október.  En kerfiskarlarnir í Sjálfstæðisflokknum hefðu DREGIÐ LAPPIRNAR OG ÞVÆLST FYRIR svo að sáralífið af þessum aðgerðum hefðu komist enn í gagnið. 

Þetta eru þær alvarlegustu ásakanir sem ég hef heyrt í málunum, síðan aðgerðirnar við bankahrunið.

Átta menn sig á hvað þetta þýðir? JÚ ÞAÐ ÞÝÐIR EINFALDLEGA AÐ MEÐAN ÍSLAND BRANN, VANN STÆRSTI FLOKKURINN AÐ ÞVÍ AÐ KOMA Í VEG FYRIR BRÁÐNAUÐSYNLEGAR AÐGERÐIR TIL BJARGAR ÞJÓÐINNI.  Og til hvers?  JÚ AÐ BJARGA EINHVERJUMM VALDAKERFISKÖLLUM ÚR SÍNUM RÖÐUM.  Ef þetta er ekki landráð, þá veit ég ekki hvað.

Þetta hefur svo sem ekki hlotið neina athygli, eða gert meira úr því, en er það ekki einmitt dæmigert fyrir gamla Ísland, það þykir sjálfsagt að valdsmenn þvælis fyrir góðum málum, láti sína kerfiskalla draga lappirnar, af því að þeirra hugmyndir voru ekki ofaná.  Og þeir þurftu að sópa undir teppið fyrir vini og vandamenn.

En ágætu blaða- og fréttamenn, ef þið ætlið að vera marktæk í Nýja Íslandi, Þá verðið þið að hysja upp um ykkur brækurnar og fara í rannsóknarblaðamennsku hvaða drulluhalar drógu lappirnar, og hverja var verið að vernda. 

Nú er ekki lengur hægt að segja að Sjálfstæðisflokkurinn hafi alræðisvald yfir fjölmiðlum.  Það verða sennilega færri drottningarviðtölin við forsvarsmenn þeirra.  Og þrýstingurinn á stjórnendur fjölmiðla minnkar.  En það virðist nú þegar vera að gerast samanber þessa frétt; http://www.dv.is/sandkorn/2009/1/26/halldor-rekinn-ut/

Ég tek fram að eflaust eru forsvarsmenn Sjálfstæðisflokksins besta fólk.  En þau virðast vera algjörlega siðblind enda alinn upp í anda þeirrar græðgi og hroka sem einkennt hefur flokkinn um langa hríð, eða frá því að Davíð Oddsson komst í forsvar fyrir hann með dyggum stuðningi Hannesar Hólmsteins, Kjartans Gunnarssonar og Jóns Steinars.

Nú gott fólk liggur fyrir að mynduð verður minnihlutastjórn Samfylkingar og Vinstri Grænna, með stuðningi Framsóknar og Frjálslyndaflokksins.  Þetta hlýt ég að kalla áfangasigur mótmælenda, íslenskrar alþýðu sem geystist fram með skýr skilaboð til stjórnvalda.  Það tók langan tíma að ná eyrum ráðamanna, lengi vel var eins og þau væru með eyrnatapppa, en loks brast stíflan og þá var ekki aftur snúið.  Það er því vel að óska íslenskum almenningi til hamingju með að hafa gert þá hugarfarsbreytingu meðal þjóðarinnar að ekkert verður eins og áður.  En sú saga endar ekki hér.  Nei við verðum að halda ráðamönnum við efnið.  Vera á verði ef við sjáum spillingarmerkin aftur.  Vald spillir, þess vegna ætti að vera tímamörk á bæði hve lengi stjórnmálamenn mega sitja á þingi og vera ráðherrar. 

Ég vil líka þakka Herði Torfa og öllu hans frábæra fólki fyrir þeirra framlag að ýta okkur framúr tímarúmi doðans út á göturnar með potta og pönnur.  Ég geri ráð fyrir að slagkrafturinn minnki í mótmælendum í aðdraganda kosninganna.  En við skulum samt sem áður láta vita af okkur og að við fylgjumst með.  Og ég tel líka nauðsynlegt að halda áfram með undirskriftirnar og átakið Nýtt Ísland, það er framtíðin.  Við lifum núna í núinu og því sem þarf að bjarga hér og nú.

Ég vil óska þessari ríkisstjórn alls góðs og vona að þau taki á brýnum málum, vil þó taka fram að ESB umræðan á ekkert erindi inn í þá pollíu.  Hana ber að geyma fram yfir næstu kosningar.  Verkefnin eru ærin þó orkunni sé ekki beint í allar áttir. 

Krúttfærsla undir svefninn.

Smá krúttfærsla svona fyrir svefninn.

Litla stubban mín varð 2ja ára á föstudaginn.

Ekkert skrýtið að hún skyldi bjóða upp á dans, því hún elskar að dansa og syngja.

Og svo fékk hún í fyrsta skipti að vera umsjónarmaður.

hún fékk líka flotta kórónu eins og prinsessu hæfir.

Svo voða sæt og fín.

Hér sýnir hún afa dýrin í leikskólanum sínum.

Úlli búlli bí búin að koma sér vel fyrir.

En Sóley Ebbu finnst betra að vera í tölvunni.

Svo er voða gaman að leika sér í ömmu holu.

Það er samt ekki gott að hoppa í rúminu  því dýnan gefur ekkert feedback.

Ég hef sagt það stundum áður að það er ýmislegt sem þessi litla stúlka lætur sér detta í hug.

Það átti að halda upp á afmælið hennar Ásthildar á laugardaginn.  Pabbi hennar ætlaði að koma en það var bara ekki flogið svo það var bara óformlegt kökur og gos.

Miss Campbell ónei fröken Bjarkadóttir.

Úlfur klæddi sig líka uppá.

Og nokkur kúlubörn gerðu sér glaðan dag.  Það verður samt haldið upp á afmælið hennar um leið og Hönnu Sólar þann 23. febrúar.

Herralegur Úlfur  ekki satt?

Og afmælisbarnið.

Tinna frænka kom með skúffuköku.

Hér er búið að setja upp kórónuna.

Og Sigurjón lét sig ekki vanta.

Svo var farið í búningaleik, sem er alltaf svo spennandi.

Þau hafa endalaust gaman af þessu.

Djííí!!!

Dularfull þessi.

Og Evíta kom með pabba sínum.

Og þær skemmtu sér vel, Evíta litla á svo afmæli á Valentínusardaginn.

Gaman saman.

En ég segi bara góða nótt elskurnar.