Kúlulíf.

Hér gengur lífið sinn vanagang.  Allt á fullu   Hér eru nokkrir unglingsstrákar að "Lana" ætla að vera hér yfir helgina, það er stór helgi því það er vetrarfrí í skólanum.

Það er leikið sér fram á kvöld og svo er sofið í hrúgu á gólfinu, og allir ánægðir.   Ekki síst ég, það er bara gott að vita af stubbnum heima hjá sér og ekki sakar að hafa vinina líka.

Að vísu eru svona vanhöld á að ég komist á netið, en það eru líka til góðar bækur að lesa, svo þetta gengur upp.

Mestar áhyggjurnar af Alejöndru, en hún tekur þessu með stóískri ró, og fer í heimsókn til vinstúlkna sinna, þær eru að sinna lærdómi og undirbúa sig.  Stelpur eru miklu samviskusamari en strákar.  Það er nokkuð ljóst.

En svo má segja líka að einmitt svona tölvuleikir og slíkt þjálfi unglinga upp á framtíð sem fer að miklu leyti fram í tölvum og tækni.  Enda eru flestir 15 ára guttar löngu orðnir sérfræðingar í tölvu og tækni málum.

Það er allavega gaman að fylgjast með þeim. 

Í dag komu svo blaðamaðurinn og rithöfundurinn Alva Gehrmann með ljósmyndara með sér.  Þau komust loksins vestur með flugi. 

Stillt upp fyrir myndatöku.

Svo ég er búin að vera að sitja, standa fyrir framan myndavélar núna í einn tvo tíma eða svo,  mér finnst eiginlega skemmtilegra að vera bak við myndavélina.  En svona er þetta nú.  Tímaritið heitir GEO article og er  þýskt, en þeir skrifa mikið um aðrar þjóðir, síðasta blaði var um Scotland. Þessi grein kemur samt ekki fyrr en næsta sumar.  En þetta viðtal er vegna bókarinnar sem hún gaf út í fyrra, þá vildi þetta stóra forlag fá meiri pistla og myndir af íslenskum arkitektúr og  íbúum öðruvísi  húsa.

Bauð þeim auðvitað upp á kaffi og brauð, og svo skoðuðum við myndirnar, þær voru flestar mjög fínar.

Alva áritar bókina sína fyrir vini sem ég ætla að gefa hana, bæði dóttur minni og austurrískum vinum.

Síðustu sólargeislarnir þetta árið eru þessa dagana, bráðum kemst sólin ekki upp fyrir fjöllin, og þá verður enginn gleðigeisli næstu vikurnar.  En við lifum það af.  Tökum bara lýsi og Dvítamín.

Ég hugsaði oft um það þegar ég var yngri hvort ekki væri hægt að saga aðeins ofan af fjöllunum, til að sólin næði uppfyrir.

En svo fór ég í garðyrkjuskólann í Hveragerði og uppgötvaði dálítið sem ég vissi ekki af.

Af því að það er ekki vandamál hér, en í skammdeginu er sólin alltaf beint í augunum á manni við akstur.

svo nú er ég bara ánægð með að hún hvíli sig svona yfir bláveturinn.  Og þegar hún fer að læðast niður hlíðina mína hér fyrir ofan á vorin, þá er það ákveðin tilhlökkun að sjá hana færast neðar og neðar með hverjum deginum sem líður.

Uns hún loksins kemst alla leið niður í Sólgötu,og þá drekkum við sólarkaffið með rjómapönnukökum.  Það er hátíðleg stund get ég sagt ykkur sem ekki þekkið til.

En það er svona aðeins farið að bætast í ruslið hjá strákunum  Veit ekki hvernig þetta verður á mánudaginn.  En svona til foreldranna, þeim líður vel og eru í góðum höndum.

Eigið góðan dag elskurnar.

Er það nokkur spurning?

Flott fyrir grikkja að fá þetta svona á hreint.  En í alvöru þetta sýnir í hnotskurn örvæntingu forystumanna ESB elítunnar.  Þau eru farin að verða virkilega hrædd.  Þetta eru skýr skila boð um það að þau eru komin á varðberg og farin að sýna klærnar. 

Málið er nefnilega að ef Grikkland stendur í lappirnar og fer út úr sambandinu, þá er ómögulegt að segja til um hverjir muni fylgja í kjölfarið?  Bretar eru á ystu nöf með að fara, þó þeir séu ekki með evruna, og allskonar hótanir hafa falli í þeirra garð.

Málið er að það er að renna upp fyrir samfélögum fyrir utan okkar Samfylkingu að það er að fjara undan bæði Evru og ESB. 

Ein spurning; hvernig getur ESB krafið aðildarríki sín um meira aðhald í fjármálum, þegar þeir hafa ekki skilað ársreikningum í 17 ár?  Er það ekki tvískinnungur af verstu sort? 

Hvernig væri að þeir byrjuðu heima hjá sér og gerðu skil á þeim fjármunum sem runnið hafa í gegnum greipar foringja í Brussel, svona til að varða veginn fyrir hina skussana?

En ég segi þegar gröftur byrjar í sári, þá er um að gera að hreinsa sárið strax, jafnvel skera í kýlið ef annað dugir ekki.  Að setja plástur eða setja bindi á slíkt gerir bara að verkum að sárið verður meira og alvarlegra og getur að lokum dregið sjúklinginn til dauða.  Graftrarkýli á að hreinsa út þó það sé sársaukafullt.  Þannig er það líka með þetta vandræðaástand ESB, í raun og veru ætti elítan að þakka grikkjum fyrir að taka svona á sínum málum, í stað hótana.

Getur haft ófyrirsjáanlegar afleiðingar

Inninotalegheit.

Í dag var svona inni kúra veður.  Kalt og snjókoma.  Allstaðar ófært og ekki flogið. Í gær ætlaði Alva Garett rithöfundur og blaðamaður að koma hingað með ljósmyndara og ræða við mig og tak myndir af húsinu fyrir forlag sem hefur áhuga á að gefa út bók um íslensk hús og arkitektur.  Þau biðu út á flugvelli allan morguninn, og hættu svo við að koma í gær, en ætla að koma á laugardaginn, þá er spáð betra veðri sagði hún.  Ég hugsaði með mér, enn eitt ævintýrið fyrir útlendinga, að lenda í íslensku vetrarveðri og færð

En ég er búin að vera inni og hugge mig í allan dag, nema rétt skrapp í bæinn til að kaupa í kjötsúpu, því hvað á betur við en einmitt íslensk kjötsúpa á svona degi.

Já í svona veðri er best að hafa það notalegt inni með kerti og hanga í tölvunni, ganga frá þvotti og leggja svo kapal, eða lesa góða bók. 

Það er eins og vetur konungur sé bara komin til að vera.

Fuglarnir hafa ekki einu sinni getað klárað að borða reyniberin, og í dag gaf ég snjótittlingunum kurlaðan maís, þeir urðu voða kátir.

Músin er alveg í essinu sínu, hún skemmti mér í dag með að hlaupa utan við eldhúsgluggann, hengipotti sem þar er með blómum, og var að borða fræin, það er gaman að sjá hvernig þær borða, setjast og taka matinn í framfæturnar og borða. 

Jörð kallar,  steinar frá Austurríki.

Rakst  svo á þessa gaura í bókahillunni, þeir eru reyndar búnir að standa þarna rólegir síðan um síðustu jól  Ég tók bara ekki eftir þeim fyrr en í dag, svei mér þá. 

En ég er orðin hálf þreytt, ég þarf alltaf meira að sofa svona í skammdeginu, svo ég segi bara góða nótt elskurnar.

Fyrir landsdóm með svikara.

Ef Steingrímur ber þetta ekki til baka, og hreinsar mannorð sitt, þá er þessi frétt sönn.  Ég hef reyndar þá trú eftir að hafa fylgst með leynimakki hans og stjórnarinnar síðan þau  komust að, að þessu sé einmitt svona varið. 

En þá kemur spurningin, hverjir aðrir vissu af þessu úr þingflokknum?  Vissu allir þingmenn VG og þeir sem voru í fremstu línu að þessu var svona varið?

Á meðan hamrað var að aldrei myndum við ganga í Evrópusambandi ef VG kæmist að, og fenginn ótal atkvæði út á slíkt, voru menn að plotta svona.

Hvað á að segja við svona fólk?  Þarf ekki að rannsaka svona mál ofan í kjölinn, eða getum við fólkið í landinu unað því að það sé plottað svona bak við hryggin á okkur?

Og hvar í andsk... er stjórnarandstaðan, er hún frosin einhversstaðar í valdalbrölti?

Landsdómur er starfandi, væri ekki þjóðráð að fara með þetta mál fyrir þann dóm, það væri meiri þörf á því en að hafa Geir Haarde dinglandi þar í snörunni.  Þetta er nefnilega miklu alvarlegra mál en það sem Geir er sakaður um að mínu mati. 

Þetta mál er stærra eitt stykki innrás í Írak sem tekin var af tveimur mönnum.  Að ætla að færa ESB landið okkar á silfurfati með öllu sem þar er er svik við land og þjóð.  Og að svikin skuli hafa verið tekin af örfáum valdagráðugum þingmönnum VG er ótrúlegt, eins og þeir eru búnir að þykjast og láta allan tímann.  Skömm þeirra er stór.  

Sömdu fyrir kosningar

Nýjustu fréttir af músinni.

Jamm henni virðist ekki hafa orðið meint af músafellunni, hverjum dettur í hug að hanna músafellu sem særir dýr en drepur það ekki.

Já hún tók umönnunni vel, ég sá að strákurinn var búin að taka ofan af henni sængina og hugsaði með mér já hún er dáin.

Tók samt mynd, og fór þá litla kvikindið á stjá og hljóp um kassan, svo nú er hún komin út í garðskála, með teppið, vatn og mat hehehe...

Já sum dýr eru okkur meira hugleikinn en önnur, en svo er líka um mannfólkið.  Nýlega sá ég í fréttum sem ég gat reyndar ekki lesið að í Kína var ekið TVISVAR yfir barnl, á Indlandi kemur það fyrir að ekið er yfir börn þeirra sem ekki eru í náðinni,og þegar það gerist er oftar en ekki barnslíkinu kastað út fyrir vegkantinn.  Við verðum að fara að hugsa hvað er það sem skiptir máli, eru það peningar, eða er það ef til vill afkoman, það skyldi þó aldrei vera að þroski okkar lægi í því að bera virðingu fyrir öllu sem lifir, sama hvort það er fíll eða mús.  Ég skil ósköp vel að mýs eru skaðræði, en svo er líka hægt að segja um marga aðra, mink til dæmis, ref sem hefur verið með okkur frá örófi alda. Bankstera sem gera mýs að guðgómlegri veru.

Allavega er núna búið að fjarlægja gildrur og búið að setja upp skilti við dyrnar sem segir: VARÚÐ KÖTTUR Á SVÆÐINU. Samt er ég að spá í að kaupa mér lauk af keisarakrónu, hún er músafæla af bestu gerð.  Lyktar svipað og minkur og fælir þessar elskur frá.

En nú er ég að fara að halla mér, hvíl í ekki endilega Guðsfriði heldur í friði góðrar samvisku.

Uppskera og smá hugleiðing í kjölfarið.

Jæja þá er búið að "harvesta" vínberin.  Ég fékk krakkana mína til að aðstoða mig við að klippa klasana niður.

Ég á nefnilega frekar óhægt með að "klifra"svona. 

Veit ekki hve mörg kíló voru þarna, en það var töluvert, allavega þannig að ég gat ekki lyft balanum.

En blessaðir unglingarnir mínir eru betri en enginn, þannig er það bara.

Ég fékk lánaðan stiga frá vinnufélögunum þeir eru auðvitað bestastir.

Ég ætla mér að prófa að gera úr berjunum rauðvín, hvort það tekst svo kemur í ljós, en það er bara svona tilraun til gamans.

ég er búin að pressa það og setja í bala til gerjunar. Svo er bara að sjá hvort þetta tekst hjá mér.  Sá þetta í ferð til Þýskalands, þar sem bóndinn var búin að týna berin og fór með okkur Birgit vinkonu minni gegnum ferlið.  Nú er að bíða í hálfan mánuð og þá á að pressa safann frá berjunum.

Já þetta kemur allt saman í ljós í fyllingu tímans.

Ég er annars búin að vera dugleg við að ganga frá garðplöntustöðinni, þó ég eigi ennþá eftir að koma í hús ýmsu sem þarf að hlú að.

En er ekki alltaf eitthvað sem þarf að hlú að?  Ég þarf til dæmis að fara að skoða hvort músin er lifandi ennþá, og hvort hún borðar, ef hún til dæmis borðar eitthvað þá er von um að hún hafi slysið af.  Mér líður eins og rasista, hef hampað Brandi, Snúð, Píppi og öðrum dýrum, en svo kemur lítil mús, og ég fer svona með hana.  Sársaukahljóðið í henni er ennþá í eyrunum á mér. Sumum hlýtur að finnast þetta vera bölvar prump.  En það verður þá að hafa það.  Ég ét dýr sem hefur verið slátrað. Geri slátur og ýmislegt.  Ég ét fisk og finnst hann góður, en þoli ekki að horfa upp á veiðimennsku. Samt veit ég að það er spurningin um að éta eða verða étin, og við þurfum að afla okkur matar. 

Ef ég ætti þess kost að geta lifað án þess að borða dýr eða grænmeti, þá myndi ég einfaldlega gera það.  Já það kemur meira hér.  Ég hef samviskubit yfir að skera niður tómata, og setja kartöflur í pott til suðu.  Þetta er reyndar hlægilegt fyrir flesta.  En þetta er bara svona, samt lifi ég ágætis lífi tiltölulega hamingjusöm.  En það er bara þetta með að lifa og deyja.  Að fá allavega að fara með reisn.

Hér áður fyrr þá þökkuðu veiðimenn (indíjánar) fórnardýrum sínum fyrir að fá að eta þau.  Þeir sýndu allavega það að þeir virtu fórnarlömb sín og þökkuðu þeim tilveru sína.   Í dag sér maður veiðimenn hreykja sér af því að skjóta dýr eins og rjúpur, gæsir og hreindýr.  Það er ekki til í dæminu að þeir hugsi fallega til fórnarlambanna, heldur er mest um vert að veiða sem mest og helst að fá myndir af sér og veiðinni í blöðum og sjónvarpi. 

Annars er ég alger tvískinnungur í þessu öllu en geri mér grein fyrir því sjálf.  En eitt er alveg víst að tilgangslaus dráp erum mér alls ekki að skapi.  Þetta hef ég innprentað mínum börnum og barnabörnum alveg frá fyrstu tíð.  Hvort sem það eru skordýr, dýr, plöntur eða fiskar, hvað sem er.  Að drepa sér til ánægju er hermennska og ekki síður villimennska sem á ekki að líða.  Segi og skrifa.

Ég er auðvitað stórskrýtin en þannig er ég bara, og það verður að hafa það.  Eða eins og ég segi, ef fólk getur ekki tekið mér eins og ég er, þá verður bara að hafa það. Þá er hvorki ég né þau að missa af neinu.  Og ég segi bara góða nótt elskurnar.

Er kjaftur á fólki í suðurEvrópu?

"Alan Greenspan, fyrrverandi seðlabankastjóri Bandaríkjanna, sagði í viðtali á CNBC sjónvarpstöðinni að Evru-svæðið væri dæmt til þess að falla vegna mikils munns á norður og suður Evrópu."

Það er ekki ofsögum sagt af ambögum og fyrst ég er byrjuð.  Er ekki munur á að skera menn á háls, eða stinga menn í hálsinn?  Mér finnst það óhugnanlegt að skera einhvern á háls, endar yfirleitt með dauða viðkomandi, aftur á móti getur stunga verið tiltölulega saklaus.

Ef til vill kominn tími til að prófarkalesa netmiðla áður en fréttir eru sagðar. 

Maður skorinn á háls í Mosfellsbæ.

Evran dæmd til að falla

Mýs og menn.

Já ég hef orðið vör við mús, eða mýs, vonandi bara mús í húsinu mínu.  Hún hefur verið að skjótast hér og þar, nú eru hvorki Snúður eða Brandur til staðar, svo það eru góð ráð dýr.

Ég vildi fá lánaðan kött systur minnar, en þar sem tengdadóttir mín átti þessar fínu gildrur bauðst hún til að koma þeim fyrir á góðum stöðum í húsinu.  Ég sagði henni að ég gæti ekki vitjað gildranna, því ég get bara ekki horft upp á svona dráp.  Nú vantar tilvinnanlega eiginmanninn til að bjarga þessu, því það er eiginlega dálítið óþægilegt að hafa þessi blessuð dýr upp um allt og inn um allt.

Nema gildrurnar hafa verið hér um hríð, og ég bað Úlf að líta eftir þeim.   Og svo í morgun kom hann inn til mín og sagði; amma það var mús í annari gildrunni, og hún er ekki dáin, hún er slösuð hvað á ég að vera við hana. Ég er búin að gefa henni ost.  Ég heyrði hana veina og fór að gá, hún er örugglega brotinn eða eitthvað. 

Ég hafði reyndar líka heyrt þessi vein, þegar ég skrapp niður í morgun og datt svo sem í hug að það væri mús, en hugsaði með mér, mýs veina ekki.

Nú var mér allri lokið.  Settu hana í kassa, sagði ég, svo sjáum við til.

Og nú er músin komin í kassa með kodda og sæng og ost. 

Ég veit að mér er ekki við bjargandi.  En svona er þetta bara.  Nú hef ég mestar áhyggjur af að hún þjáist, og hvort ekki ætti að fá dýralækninn tengdadóttur mína til að koma og líta á hana. 

Það sem ég er ánægð með er hvernig drengurinn brást við.  Með kærleika og umhyggju, þó það væri "bara" mús sem ætti í hlut.  Eitthvað hef ég gert rétt í uppeldinu.

Annars er ég að fara að klippa niður vínberin mín.

Þau eru girnileg, ég er að spá í að reyna að gera úr þeim rauðvín.  Veit ekki hvort það tekst.

Ætla allavega að prófa. Ef einhver er með góða ábendingu verður hún vel þegin.

Fékk líka þessar fínu perur, rosalega safamiklar og góðar, en bara tvær, enda er tréð ekki gamalt.

Og squas svona líka flott.

Jæja við sjáum hvað setur með músarræfilinn.  'Eg veit ekki hvort ég vil heldur að hún lifi eða deyji.  En ég ætla allavega að taka niður gildrurnar.  Nógu slæmt er að drepa þessi dýr með einnu snöggu höggi, en að særa þær svo að þær þurfi að liggja og veina af sársauka, þagnað til einhver kemur og bjargar þeim er of mikið fyrir mig.  Þannig er það bara. 

Eigið annars góðan dag elskurnar. 

Gott mál Lilja og Atli.

Mér sýnist einhvernveginn að Samfylkingarmenn séu að fara á límingunum yfir þessum fréttum.  Ef til vill sjá þeir sína sæng útbreidda.  Því ef Lilja og Atli standa fyrir nýju framboði, þá gæti svo farið að þeim myndu fylgja nokkrir fleiri, eins og Jón Bjarnason, Guðfríður Lilja og Ögmundur, sem öll hafa á einn og annan hátt orðið fyrir barðinu á Elítunni innan VG.  Bjóðist þeim að komast í samstarf við fleiri aðila sem bera hag landsmanna fyrir brjósti og standa við gefinn kosningaloforð, er aldrei að vita hvað gerist.  Reyndar segir eitthvað mér að nú sé borin von að ríkisstjórnin geti losað sig við Jón Bjarnason, eins og þau langar svo mikið til.  Ekki er að stóla á rithöfundinn eins og síðasta uppákoma hans sýndi, þegar hann gekk gegn flokksmönnum sínum og gekk í lið með andstæðingum. 

Já ég segi eins og Þorgerður Katrín; það eru spennandi tímar framundan fram eftir helgi. 

Lilja og Atli segja sig úr VG

Svona smáhugleiðing um hvað er að gerjast í þjóðfélaginu okkar í dag.

Frá 15. október mynd frá Rakel Sigurgeirsdóttur.

Fólk segir að það breytist ekkert, er vonlítið um að ná fram réttlæti og sanngirni í þjóðfélaginu.  Ég hef verið að hugsa aðeins um þetta.  Og verð að segja að það kemur upp í huga minn dropinn holar steininn.

Það hefur eitthvað gerst.  Ég held helst að það hafi byrjað þegar kárahnjúkavirkjunin var á dagskrá, sérstaklega þegar Ómar Ragnarsson leiddi 12.000 manns niður Laugaveginn. Það var fyrsta sprungan.  Síðan hefur smátt og smátt verið að opnast gátt, þrátt fyrir einlægan vilja forystumanna í pólitík til að halda flóðbylgjunni í skefjum. 

Bara fyrir nokkrum árum gagnrýndi enginn opinberlega forystumenn stjórnmálanna, allavega ekki þá sem mest höfðu völdin.  Það var hvíslað í hornum og eldhúskrókum, en enginn opnaði sig upphátt, nema einstaka fólk sem þorði að tala upphátt.  Þá var hægt að koma fram sumstaðar undir dulnefni.  Þannig byrjaði gagnrýnin fyrst. Þá opnaðist önnur flóðgátt. 

En fólk talaði ennþá fyrir daufum eyrum og fílabeinsturninn hækkaði eins og nefið á Gosa við hverja atlögu almennings sem var gerð að ímynd þeirra háu herra og frúa sem þar voru innanborðs.

En það sat í fólki þessi 12.ooo sem gengu niður Laugaveginn.  Og þegar Búsáhaldabyltinginn fór af stað, eða öllu heldur Hörður Torfason, og síðan búsáhaldabyltinginn þá var rofið skarð í vegginn.  Meira að segja stjórnmálamenn létu sjá sig, að vísu andstæðingar stjórnarinnar, en takið eftir líka stjórnarsinnar sem komu gagngert til að egna til óeirða og skapa óróa svo lögreglan gæti skorist í leikinn.  En þá voru líka fjölmiðlar með í leiknum, það voru beinar útsendingar af mótmælafundum og ræðurnar í beinni fyrir okkur hin sem heima sátum og áttum þess ekki kost að komast.  Stemninginn skilaði sér beint í hús. 

Mynd frá Guðna Karli Harðarsyni, frá mómælastöðu við Hörpuna.

Það sem gerðist var að ríkisstjórnin féll.  Það var auðvitað ekki bara út af mótmælum, heldur hafði komið alvarlegt babb í bátinn, þar sem bankahrunið var skollið á. 

Þeir stjórnmálamenn sem mest höfðu haft sig í frammi, þá er ég ekki að tala um Hreyfinguna, heldur Vinstri græna komust þá til valda með aðstoð Framsóknarflokksins. 

Fyrsta verk nýrrar ríkisstjórnar var að berjast fyrir því að við gengjum í ESB.  Þetta voru mestu pólitísk mistök nýju ríkisstjórnarinnar, því ekki bara að annar flokkurinn var yfirlýstur andstæðingur ESB og hafði í kosningabaráttu fullyrt að aldrei gengju þeir í ESB, og neituðu líka aðkomu AGS, heldur var þjóðin klofin í tvennt um það hvort hún ætti að afsala sér frelsi sínu til erlendra yfirvalda. 

Þvínæst kom skollaleikurinn um að "kíkja í pakkann" sem var ekkert nema lygi, það var nefnilega ljóst frá upphafi þeim sem voru í forsvari fyrir ferlið að það væri ekki í boði að "kíkja" í neinn pakka, heldur um að ræða aðlögunarferli.  Hvernig forystumenn þjóðarinna héldu að þeir gætu klórað sig út úr því veit ég ekki.  Sennilega máltækið Den tid den sorg. 

Svo fór smátt og smátt að renna upp fyrir fólki að stjórnvöld voru að vefa sér klæði úr engu.  Þetta var einhvernveginn happa og glappa aðferðir sem slysast var til að gera stundum rétt og stundum rangt.  Og nú mátti ekki senda út beint frá mótmælum, það var skrúfað fyrir allt svoleiðis og ekki einu sinni fréttir af útifundum. 

Nú hafa stjórnvöld þurft að éta ofan í sig beiska köku í sambandi við Icesave og neyðarlögin.  Nú mæra þau aðstöðuna eins og þau hefi hvergi nærri komið.  Segjast allan tíman hafa vitað að þetta færi svona.

Það ætti eiginlega að spila aftur vælið og hrakspár þessa fólks, svo menn myndu hvernig þau töluðu allt niður, sniðgengu kosningar og reyndu að fá fólk til að annað hvort samþykkja eða sitja heima.  Kúpa norðursins og o.s.f.v.

Nú er svo komið að hvað sem þetta fólk segir þá má það þakka þjóðinni og forsetanum fyrir að hafa haft vit fyrir þeim.

Neyðarblys, mynd frá Guðna Karli Harðarssyni.  Mótmæli við Hörpuna.

En það eru sem sagt að verða þáttaskil.  Raddir sem reyndu að telja okkur trú um að okkur bæri skylda til að borga Icesave, við værum svikarar og níðingar á gömlu fólki og hjálparstofnunum og ég veit ekki hvað, hafa þagnað smátt og smátt, nema einstaka sem reyna af veikum mætti að segja okkur hinum óupplýstu og vitleysingum að við verðum að ganga í ESB, það sé eina leiðin til bjargar.  Meira að segja verkalýðsforkólfur hefur margmisnotað aðstöðu sína við að básúna þetta og níða niður íslensku krónuna.

Svo kom þessi ráðstefna, Þar sem ég held að forsvarsmenn þjóðarinnar hafi haldið að þeir myndu fá klapp á bakið, því þau eru sjálf svo sannfærð um að þau hafi unnið svo vel að allt sé á uppleið efti ræðum þeirra að dæma.

Þau urðu að hlýða á það af hendi útlendra sérfræðinga að þetta hefði mistekist að hluta til, og að draumurinn um evruna og ESB væri rugl.  Eftir því sem mér skilst þá voru sumir þeirra sem töluðu digurbarkalega um góða aðkomu AGS en voru kveðnir í kútinn af gestum ráðstefnunnar sem komu vel undirbúnir til leiks.  Og ekki bara það, heldur stendur einn ráðherrann upp og segir að hann viti betur en nóbelsverðlaunahafi í hagfræði.   Man einhver eftir orðinu "endurmenntun" þegar verið var að gagnrýna of stjóra banka?

Mynd frá Guðna Karli, maðurinn er eyland.

Ef við skoðum hlutina nokkur ár aftur í tímann, þá sjáum við að það mátti til dæmis ekki ræða um kvótamálin, það mátti ekki minnast á að í þeim fælist lögbrot og landeyðingarstefna.  Það mátti ekki tala um bankastjóra og ofurlaun.  Morgunblaðið bar höfuð og herðar yfir öll dagblöð og þar fengust ekki birtar greinar sem ekki voru hagkvæmar stefnu flokksins. Svo var líka um mörg önnur þjóðþrifamál.  Ritstjórar voru einvaldar og gátu sorterað úr hvað væru "fréttir" og hvað ekki.

Með tilkomu almennrar internetsnotkunnar, þá smám saman breyttist þetta, umræðan varð opnari og líka harðari.  En samt var sterkur varnarmúr um stjórnmálamennina, allan fjórflokkinn. 

Í dag skynja ég að þetta er að breytast, þeir eru komnir í bullandi vörn, og í stað þess að standa keikir og segja okkur það sem þeir vilja að við heyrum, er komin vælutónn í þá og vörn.  Þeir eru farnir að átta sig á því að fólkið getur hvenær sem er tekið völdin.  Og það sem meira er að það er að renna upp fyrir fólkinu líka.  Það eigum við forsetanum fyrst og fremst að þakka, því eftir að hann hætti að mæra útrásarvíkingana, snéri hann sér að því að velja lýðræðið og fólkið fram yfir pólitíkusana.  Til þess hafði hann rétt sem hann notaði til skelfingar stjórnálamönnunum.  En síðast og ekki síst okkar grasrótarfólki sem hefur unnið þrekvirki bæði með mótmælum, borgarafundum og samstöðu, en líka samtök eins og Hagsmunasamtök Heimilanna sem hefur reynst betri en enginn. 

Þess vegna hatar elítan forsetann og telur sig geta sýn honum alla þá óvirðingu sem það á til, en virðist ekki átta sig á því að hver sem situr á forsetastóli er þjóðkjörinn fulltrúi fólksins í landinu og með því að úthrópa hann, úthrópar það okkur líka sem þjóð. 

Það er margt ágætt sem þessi ríkisstjórn hefur gert að mínu mati, hún hefur stöðvað álvitleysuna, og sett útgerðarmennina í grátkór, og ótta við að missa réttindi sem þeir hafa aldrei átt að fá.  Sláturleyfishafar eru af sama meiði, þar þarf að vera óhræddur að skera upp það kerfi og leyfa bændum að slátra og fullvinna afurðir sínar.

Hins vegar hefur hún á sama hátt lagt dauða hönd á alla aðra fjárfestingu og ný sprotafyrirtæki með skattabrjálæði sínu, svo engum heilvita manni dettur í hug að auka við fyrirtæki sitt, fjölga starfsmönnum eða byrja nýja starfssemi. 

En ég segi við getum séð ef við lítum til baka að við höfum náð árangri, við erum búin að sýna tennurnar og hramminn og þetta fólk er farið að ugga um sinn hag.  Sem það má svo sannarlega því það er löngu kominn tími á suma þeirra að draga sig í hlé.

Núverandi ríkisstjórn hefur verið óspör á að segja okkur að hér hafi orðið hrun og það sé allt sjálfstæðismönnum að kenna.  Skauta yfir hverjir voru með þeim í stjórnum og hverjir það hafa verið sem hvað lengst hafa verið við kjötkatlana í lykilhlutverkum.  Þess vegna fannst mér svo frábært svar sem ég sá á einu blogginu hér, sem ég hef fengið leyfi til að birta hér.  Innleggið er eftir Benedikt V. Warén 

Og hljóðar svo:

"Það er með ólýkindum hvað fulltrúar Samfylkingarinnar fara mikinn í þessu máli og kjósa að snúa öllu á haus og eru iðnir við að kenna Sjálfstæðis- og framsóknarflokknum um að bera einir ábyrgð á einkavæðingu bankanna. 

Sannleikann má hins vegar finna í skriflegum gögnum, svo ekki hefði þurft að fara með þetta fleypur sem fulltrúar Samfylkingarinnar velja að fara fram með í þessu máli.  Það jákvæða við þetta er að þarna er Samfylkingunni rétt lýst og fólk fær að sjá með eigin augum þvæluna sem frá þeim vellur.

 

http://rna.althingi.is/html/vidauki1.html 

"Íslensk stjórnvöld hófu fyrir alvöru að undirbúa einkavæðingu ríkisfyrirtækja upp úr 1990, en segja má að bylgja einkavæðingar hafi hafist með stjórn Margaret Thatcher í Bretlandi og náð í kjölfarið vaxandi fylgi víða um heim. Markmiðið var að draga úr ríkisrekstri og þar með vaxandi ríkisútgjöldum."

 

Hverjir voru þá í íslensku ríkisstjórninni?

 

http://www.stjr.is/Rikisstjornartal/nr/25

Þriðja ráðuneyti Steingríms Hermannssonar: 10. september 1989 - 30. apríl 1991 voru ekki bara framsóknar menn þar mátti einnig finna:

• Jón Baldvin Hannibalsson, utanríkisráðherra

•  

• Jón Sigurðsson, iðnaðarráðherra og viðskiptaráðherra

•  

• Jóhanna Sigurðardóttir, félagsmálaráðherra

•  

• Ólafur Ragnar Grímsson, fjármálaráðherra

•  

• Svavar Gestsson, menntamálaráðherra

•  

• Steingrímur J. Sigfússon, samgönguráðherra og landbúnaðarráðherra

•  

Finna menn hér einhver kunnugleg nöfn, á taflborði stjórnmálanna?

 

Ráðuneyti Davíðs Oddssonar tók síðan við keflinu og hélt vinnunni áfram þar sem frá var horfið.  Þorsteinn Pálsson og Jón Baldvin Hannibalsson handsöluðu m.a. Shengensáttmálann í kokteilpartíi, þannig að það varð illa snúið af þeirri braut. 

Á svipuðum nótum voru fyrstu skefin í einkavæðingunni. 

 

Fyrsta ráðuneyti Davíðs Oddssonar(30. apríl 1991 - 23. apríl 1995) voru m.a. kratarnir:

 

• Jón Baldvin Hannibalsson, utanríkisráðherra

•  

• Jón Sigurðsson, (til 14.06.1993) iðnaðarráðherra og viðskiptaráðherra

•  

• Jóhanna Sigurðardóttir, (til 24.06.1994) félagsmálaráðherra

•  

• Sighvatur Björgvinsson, (til 14.06.1993) heilbrigðisráðherra, (frá 14.06.1993)

• iðnaðarráðherra, viðskiptaráðherra og samstarfsráðherra Norðurlandanna, og (frá 12.11.1994) heilbrigðisráðherra

•  

• Guðmundur Árni Stefánsson, (frá 14.06.1993 til 24.06.1994) heilbrigðisráðherra, og (frá 24.06.1994 til 12.11.1994) félagsmálaráðherra

•  

• Össur Skarphéðinsson, (frá 14.06.1993) umhverfisráðherra

•  

• Rannveig Guðmundsdóttir, (frá 12.11.1994) félagsmálaráðherra

•  

Eru einhver kunnuleg nöfn hér að framan?

 

Ríkisstjórn sem tók við 1995 kláraði síðan ferlið sem hafði verið í vinnslu í fimm árin á undan, - með fulltingi krata.

Það passar hins vegar krötum bærilega að slá núna pólitískar keilur og ljúga að þjóðinni og þykjast hvergi hafa komið nærri.  Sá lygavefur er ekki einskorðaður við þetta mál hjá krötum, - því miður.

 

Halda menn virkilega að það hafi þóknast krötunum eitthvað sérstaklega illa, þær athugasemdir frá ESB um að aflétta allri ríkisvæðingu þar sem því var við komið? 

Halda menn að að kratar hafi ekki séð að dropinn holar steininn og því fleiri lagfæringar sem væru gerðar í anda ESB auðveldaði umsókn inn í sæluríki krata. 

Einkavæðing bankanna var bara eitt púslið í þeirri vegferð.  Þegar sagan er skoðuð í samhengi, þá eru allir flokkar viðriðnir þessa einkavæðingu á einn eða annan hátt.

Kratar voru þó oftast í þeim ríkisstjórnum, ef menn skoða með opnum augum þær ríkisstjórnir sem komu að þessu verki. 

Og það breytir engu að segja að flokkarnir hafi ekki einu sinni verið til á þessum tíma, vegna þess að það verður eingöngu hártoganir um feluleik og kennitöluflakk, sem þykir ekki lengur par fínt. 

Það eru einstaklingarnir í lykilstöðum flokkanna sem skipta máli, ekki hvaða kennitala flokkarnir bera í dag.

Það eru líkin í lestinni sem lykta, - ekki nafnið á brúnni."

 

Svo mörg voru þau orð.  Svo það er ekki hægt að segja að það hafi bara einn eða tveir flokkar staðið að þessu hruni sem hófst fyrir svo löngu síðan og þarna eru lykilpersónur sem eru við stjórnvölin enn þann dag í dag, OG ERU EKKERT Á FÖRUM SAMANBER FORSÆTISRÁÐHERRA SEM VAR KLÖPPUÐ UPP EINRÓMA Á LANDSFUNDI UM DAGINN.

Það hefur margt áunnist þó það sjáist ef til vill ekki með berum orðum.  En það sést ef maður skoðar málin vel og hlustar á það sem menn segja, hvernig þeir segja það og helst hvað þeir segja EKKI.

En nú er þetta orðið alltof langt og enginn nennir að lesa svona langan pistil.  En hversu mikið hefur áunnist kemur í ljóst á næstunni  hef ég trú á.  Eigið notalegt kvöld.