Peningaprinsipp á alþingi.

Tel að aðrir flokkar mættu taka sér þetta til fyrirmyndar.  Það munar nú um þessar 12.5 mill. kr. á ári. Þó þetta sé í rauninni prinsippmál.

Þór Saari afþakkar formannsálag

Einnig verða formannsskipti í Hreyfingunni sjálfri en þá mun Þór Saari taka við hlutverki formanns í stað Birgittu Jónsdóttur. „Formennska í Hreyfingunni er fyrst og fremst til að uppfylla ákveðin formsatriði en er ekki hefðbundin valdastaða pólitískrar hreyfingar eða flokks. Þór Saari, mun líkt og fyrrverandi formenn Hreyfingarinnar afþakka formannsálag á þingfarakaup sitt en þeir formenn stjórnmálaflokka sem ekki eru ráðherrar þiggja yfirleitt laun frá Alþingi vegna þess starfs auk þingfararkaupsins,“ segir í tilkynningu þingmannanna.

„Umrætt álag, álag vegna starfa í þágu frjálsra félagasamtaka sem engin ástæða er til að greiða fyrir af almannafé, er hálft þingfararkaup, eða kr. 305.097,- á mánuði eins og þingfararkaupið er núna. Í upphafi kjörtímabilsins var hálft þingfarakaup kr. 260.000,- á mánuði. Samtals sparast því á bilinu 12,5 mkr. - 14,6 mkr. á kjörtímabilinu sökum þess að þingmenn Hreyfingarinnar afþakka formannsálagið,“ segir í tilkynningunni.kkar ættu að taka sér þetta til fyrirmyndar. 

Þingmenn skipta um stöður

Er ekki komin tími á lýðræði?

Veðrið hér er rysjótt í dag, reyndar bjóst ég við meira roki, en fjöllin skýla gróðri, dýrum og fólki. 

Nú fer í hönd kosningavetur, þingið verður sett á morgun einmitt á afmælisdaginn minn.  Þingmenn óttast eggjakast og mótmæli.  Alla vega vona ég að margir mæti og sýni þessu fólki að við munum lengra en nokkrar mínútur aftur í tímann.  Við munum ef til vill mörg ár aftur í tíman, margir meira að segja fram undir 2007.  Við flest okkar sem ekki erum með flokksgleraugu fyrir augunum, munum líka hvernig ýmsir ráðamenn hafa hagað sér, bæði fyrrverandi ríkisstjórn, "Guð blessi Ísland" og hvernig það fólk svo hagaði sér sem tók við, lofaði öllu fögru en lítið hefur orðið úr efndum.  Við skulum ekki láta blekkja okkur með því að hér sé allt bara að rísa og á góðri leið, sem er kosningaáróður einmitt vegna kosningaveturs.  Andstæðingarnir hamra svo á öllu því versta og segja allt sé á vonarvöl.

Sannleikurinn er einhversstaðar þarna á milli.  En það er ekki þessum núverandi stjórnvöldum að þakka, heldur ef til vill þrátt fyrir þeirra aðgerðarleysi og rugling fram og til baka. 

Nú fylkist hver þingmaðurinn fram af öðrum og ætlar sér stóra hluti á alþingi.  Fólk sem flestir íslendingar líta til sem miður æskilegs fólks til að vera til fyrirmyndar og sitja og setja öðrum lög og reglur, en hafa á margan hátt þverbrotið þær reglur sjálf.  Þetta á líka við um ráðherra bæði núverandi ríkisstjórnar og þeirrar fyrri.  Og alla leið aftur til Framsóknar, það sitja bankamálin efst, kögunarmál og Finnur Ingólfsson, svo ekki sé talað um Halldór Ásgrímsson.

All þetta fólk er gróðrarstía spillingar að mínu mati.  Og verð að segja að þeir nýliðar sem komu inn síðast hafa ekki megnað að draga úr því drullusvaði, annað hvort sokkið sjálf með þeim sems fyrirvoru, verið þæg og látið hafa sig í allskonar drullumall eins og Núbo málið og Magmamálið.

Eða raddir þeirra hafa einfaldlega koðnað niður.  Þó er það nokkuð ljóst af atkvæðagreiðslum á þingi að langflestir þingmenn og ráðherrar, með örfáum undantekningum fylgja foringja sínum í blindni og greiða því atkvæði sem stjórnin vill hverju sinni.  Þó samviskan segi þeim að þeirra fyrsta og fremsta skylda sé við almenning í landinu.

En því hafa forkólfar fjórflokksins löngu gleymt.  Þeirra mottó er að halda fjórflokknum á floti og sjálfum sér í klíkunni við eða nálægt kjötkötlunum.

En ég skynja að fólkið í landinu er ekki ánægt.  Þjóðinni finnst flestum að þau hafi verið svikin, endar ná ekki lengur saman og afborganir eru að verða óyfirstíganlegar, hvað sem "útreikningum" hagfræðinga

líður.  Málið er að fæstir þeirra eru hlutlausir ekki frekar en "stjórnmálafræðingar" eða háskólaprófessorar sem eru meira og minna að reyna að hafa áhrif á fólk með allskonar fræðimennsku sem er lítið annað en áróður fyrir sínum málstað.  Þetta er mín tilfinning.  Enda eru margir af þessum svokölluðu "sérfræðingum" með öllu rúnir trausti og ég einfaldlega tek ekki mark á því sem þeir segja.

Það er það versta við þetta allt saman, þegar hver keppist við að fegra sinn málstað, með því að annað hvort ljúga, eða mistúlka sannleikann þá verður það einhvernveginn svo að almenningur missir sjónar á markmiðunum og verður reitt og vantreystir allri stjórnsýslunni - fjórflokknum.

Fólk vill, sumir allavega, breyta til, veit ekki hvort það dugir fram að kjörborðinu þegar höndinn leitar að sínum uppáhalds bókstaf, af því að þeir hafa alltaf kosið flokkinn sinn, eða þeir vilja ekki þennan eða hinn við völd.  Þetta heitir ekki lýðræði heldur leiðitami og undirlægjuháttur.

En fyrir þá sem virkilega vilja leita að fýsilegum kost, þá bendi ég á alla vega fjóra flokka sem eru í framboði.

Þar má fyrst nefna Hægri Græna, sem er frekar íhaldsamur róttækur flokkur með skýr stefnumál, ef fólk vill halda í það sem var.  Þetta framboð er með ákveðna stefnuskrá og algjörlega mótfallið aðild að esb Góður möguleiki fyrir hægri menn sem eru á móti esb og óánægð með Sjáflstæðisflokkinn. http://www.afram-island.is/

Svo er það Björt Framtíð, flokkur sem er sá eini ásamt Samfylkingunni sem er ákveðin í að ganga í esb. http://www.bjortframtid.is/alyktun/.   Þessi flokkur er upplagður fyrir Samfylkingarfólk sem vill refsa sínum mönnum.  Gæti samt gengið til liðs við Samfylkinguna að loknum kosningum.

Samstaða. http://www.xc.is/grundvallarstefnuskra Flokkur Lilju Mósesdóttur og fleiri.  Ég tel að það hafi verið lögð mikil vinna í þessa stefnuskrá og þau hafa notið liðsinnis fólks sem þekkir til, flokkurinn ber auðvitað merki áherslna Lilju á þingi, sem oftar en ekki voru skynsamar og vel ígrundaðar.

Að lokum bendi ég á Dögun. http://www.xdogun.is/kjarnastefnur/  Þar sem ég þekki best til þessa framboðs, vegna þess að ég hef fengið að vera með í ákvörðunum og þar að auki eru flestir mínir menn og konur þarna fremst í flokki Frjálslyndi flokkurinn, veit ég að hér hefur verið vandað vel til verka.  Og eins og með Samstöðu leitast við að fá ráð og hygmyndir frá sérfræðingum og fólki sem vel þekkir til.

Ég myndi vilja sjá að þessi tvö framboð Samstaða og Dögun leiddu saman hesta sína og skoðuðu hvort ekki væri betra að fara í framboð undir sama merki.  það ber ekki mikið í milli þeirra í stefnumörkun.  Fólkið sem mest og best hefur unnið að þessum tveimur framboðum hefur verið framarlega í mótmælum, bæði tunnuslætti, borgarafundum, búsáhaldabyltingunni og fleiri uppákomum.  Þau hafa því skoðanir sem liggja mjög nálægt hvor annari.  Nú þegar Lilja hefur gefið út að hún ætlar ekki að vera í forsvari fyrir Samstöðu, ætti ef til vill að finnast flötur á því að þessi tvö framboð gætu starfað saman, því ég veit að það hefur verið í umræðunni, og að Lilja hafði ekki áhuga á því. 

Málið er nefnilega það kæru landsmenn að það erum við sjálf fyrst og fremst sem berum ábyrgð á því að lýðræðið virki. Það er í okkar höndum að hrósa og refsa. Þegar við kjósum alltaf yfir okkur sömu spillinguna, burt séð frá því hvernig þingmenn og ráðherrar hafa unnið, þ.e. í stað þess að huga að heill almennings, hugsar fyrst og fremst um sinn eigin frama og hygla sér og klíkubræðrum. Þá erum við ekki að vinna lýðræðinu framgang.

Flokkur sem svikið hefur flest sín kosningaloforð til að komast í ríkisstjórn á ekki heima í ríkisstjórn.

Flokkur sem hlustar ekki á þjóðina í einu stærsta máli hennar, og hefur klofið bæði þjóð og flokka í herðar niður, og bægslast áfram með hausinn undir sér, jafnvel sett allt sem átti að vera upp á borðum undir það, og skjaldborg sem aldrei varð á ekki heima á alþingi.

Flokkur sem býður fram fremst á sínum listum menn og konur sem hafa sýnt ótrúlegt dómgreindarleysi og óráðsíu sjálfum sér til framdráttar, og bíður þess að gefa höndinni sem gefur þeim, auðlindir þjóðarinnar hefur svo sannarlega ekkert að gera í ríkisstjórn.

Flokkur sem hefur svo án þess að blikna verið með í því að gefa sínum mönnum fjármagnið og fyrirtækin í landinu hlýtur að vera vafasamur til að stjórna landinu.  Sporin hræða.

Nei nú þarf að hafa kjark til að breyta, veita þessum nýju framboðum atkvæði sitt, og láta á það reyna hvort ekki breytist eitthvað.  Það hefur einfaldlega ekki verið reynt áður að neinu marki. 

Er ekki komið nóg af spillingu, klíkuskap og einkavinavæðingu?  Er ekki komin tími á að breyta til og gefa þessum framboðum tækifæri til að sýna hvað í þeim býr?

Lillý Rósalind er komin á nýtt heimili, hún fór með stórri flugvél suður í gær. 'Eg sakna hennar, en ég veit að hún fer á gott heimili, þar sem verður hugsað vel um hana.

En hér eru þrír kettlingar eftir, öll voða ljúf og sæt.  Doppa bíður eftir að það verði hringt og spurt eftir henni af manneskju sem hafði áhuga á að fá hana.  Steggirnir tveir eru svo voða spenntir eftir að komast líka á gott heimili.  Það er gott upplag í þessum litlu dýrum, því báðir foreldrarnir eru einstaklega ljúfir og mikil gæludýr, enda hafa þau hjálpast að að ala upp ungviðið sitt. 

En eigið góðan dag í þessu leiðinda veðri

Bílferð um fjöllin í Austurríki og ýmislegt annað skemmtilegt.

Það var margt skemmtilegt gert í Austurríki, fórum m.a. til Marabor í Slóveníu, en Marabor er menningarborg Evrópu 2012.  Þetta er líka háskólabær og afar skemmtilegur, ég verð að bíða með myndir þaðan því ég gleymdi stóru myndavélinni minn heima en keypti mér aðra litla og hef sennilega gleymt henni hjá Báru minni.  En ef hún er það, mun ég fá sendar myndirnar til að sýna ykkur.

Þegar við vorum þarna var verið að setja upp risa útisvið, því Sigurrós var að fara að halda þarna tónleika þann 5. september.  Það var gerinilegat að slóvenar voru uppveðraðir að fá hljómsveitina í borgina. 

Fórum líka til Vínar og gistum hjá vinkonu minni Christine.  Vín er virkilega skemmtileg borg og auðvelt að rata um allt með undergroundinni.  Falleg með skemmtilega ólíkan arkitektúr allt frá gömlu gastönkunum í Gasometer til nýtýsku glerháhýsa og öllu grautað saman í einn vöndul.

En í dag ætla ég að bjóða ykkur í bíltúr um Alpana.  Við förum upp í 800 m. hæð en samt gnæfa fjöllin yfir eftir svona ferð eru fjöllin hér fyrir vestan bara smáhólar.

Við fórum gegnum 5 sambandsríki af 7.  Austurríki er nefnilega eiginlega 7 sambandsríki eða fylki, þar sem þeir hafa meira að segja mismundandi lög og reglur eftir  hvaða fylki er.

Við lögðum upp frá Burgenland, til Nieder Österrich, þaðan til Steiermark, tókum síðan rúnt til Salzburg, aftur gegnum Steiermark og þaðan til Karnten, en þangað fórum við til að skoða búgarð, sem Þeim Báru og Bjarka hefur verið boðið að taka að sér hesthúsin, og gera það upp.  Þetta er risabúgarður með 18 holu golfvelli, gististöðum og fleiri hundruð ha. skóglendi.  Þarna er líka vinsælt stöðuvatn sem kallast langisjór, þar sem er baðaðstaða fyrir fólk.  Þetta er allt í eigu bóndans á búgarðinum.  Þarna er líka allt nálægt skóli, leikskóli og fleiri börn.  Þannig að ef þetta gengur eftir verður allt miklu auðveldara með börnin og þau frjálsari.

Hér erum við fyrir framan hús bóndans.

Hér er hesthúsið og hlaðan.  Allt voða flott og gamalt. En í niðurníðslu.

Hér er svo engin smá reiðhöll.  Enda er þetta allt í stærri kantinum.

Amman og litli karl.

Nóg af villiblómum fyrir litlu villimeyna mína að týna.

Hestagirðingarnar mættu vera betri.

Stelpurnar voru hæstánægðar, hér eru þær að stappa niður epli sem hafa fallið af trjánum.

Umhverfið er samt afar fallegt og friðsælt.

Þessi ungi maður heitir Steinn og er að aðstoða Bjarka með járningar.  En hann er líka afar liðtækur við að hjálpa til með börnin.

Hér er svo lítið vatn alveg við bústaðin í því er fiskur.

Þar er líka stökk pallur svo hægt er að hoppa út í þegar heitt er í veðri.  Þessi bóndi er áhugamaður um íslenska hestinn, og vill auka við þann stofn á kostnað annarra hrossa.

Eplatrén svigna unan eplum. Þarna voru líka plómur og önnur ávaxtatré.

Lítur allt vel út.

Og Trölli syndir í vatninu.

Nóg af heyi í hlöðunni.

Hér er inngangurinn inn í kaffistofu hesthússins.

Hér þarf bara laghent fólk og duglegt. Eins og Báru og Bjarka.

Hér er líka reiðskóli, og hér má sjá fullt af verðlaunapeningum. 

Hér er líka eldgömul sögunaraðstaða. 

Hér er svo hesthúsið sjálft, það eru að vísu básar líka við reiðhöllina. 

Þetta verður spennandi hjá krökkunum ef þetta gengur eftir.  Verst ef það seinkar mikið heimkomu

Í hesthúsinu voru þessir fuglsungar.

En það er sem sagt ökuferðin um Alpana. Hér erum við lögð af stað upp í fjöllin.

Reyndar fórum við þessa leið með lestinni líka til Marabor.  Það var ótrúlegt að sitja í lestinni sem liðaðist í hægðum sínum ofar og ofar upp í 1000 m. hæð og fegurðin þvílík.

Útsýnið var ekki eins gott þarna, því það rigndi.

Hver segir að tún þurfi að vera marflöt?

Klettabeltin frekar hrikaleg og trén virðast vaxa beint úr út klöppinni.

Við erum hér örugglega komin í 600 metra hæð.

700 metrar og blómlegir bæir og fjöllin gnæfa samt yfir.

Ég hugsaði nú bara hvernig komast bændurnir heim til sín á veturna þegar snjór er yfir öllu?

Og kirkjur eru í hverju þorpi, hér er katólskan fjölmennasta trúin. 

Já talandi um að komast heim til sín

Það ríkir mikil fegurð á þessu svæði.

Týpiskt bóndabýli í Austurríki.

Ég tók eftir því að hér hátt upp í fjöllum var mikið um iðnaðarbæi og stórar verksmiðjur, sennilega vegna þess að það er meira pláss í dreyfbýlinu og þeir eru ekki að troða allri framleiðslu inn í borgirnar.

Ásthildur stingur höfðinu út um gluggan, þau voru afskaplega þæg bæði tvö hún og Jón Elli, samt urðu þau að sitja í bílnum í fimm tíma sem þessi ferð tók.

Á þessu svæði er mikið um skíðabæi.

Ég var alveg heilluð af þessum risaklettum.

Þarna sjáum við eina höllina.  Þessi er samt vaxin trjám og runnum.  En það er heilmikið um svona hallir í Austurríki og maður getur leigt höll til að gista í.

Bæirnir hér upp í fjöllunum gera út á vetraríþróttir eins og skíði og fleira.

Spar, Bíba, Billa, Hoffer margar keðjur hér.

Kýr á beit.

Ætli okkur dytti í hug að reisa hús svona langt upp í fjöllinn?

Áin Mur, rennur í gegnum marga bæi hér, og heita bæirnir þá gjarnan Mur eitthvað.

Við erum nú komin í 800 m. hæð.  Og enn gnæfa fjöllin yfir.

Flestir bæir hér eru afar snyrtilegir og allstaðar eru hengipelagoníur og petoníur undir gluggum.

Hér rennur Mur um landið.

Svona skreytingar sá ég margar og hafði gaman af.

Hér er svo önnur.

Og hér er ein. 

Þetta er stærsti skíðabærinn með hótelum og allskonar aðstæðum fyrir ferðamenn. Og við í 800 metra hæð yfir sjávarmáli.

Hér er önnur tegund af kúm Pinssauer. Allur stofnin er svona, og þær eru eingöngu mjólkurkýr.

Þessar heita Fleckvieh, hausin á þeim er hvítur, og því stærri hvítan er á haus þeirra því meira mjólka þær, þetta sagði dýralæknirinn mér.

Já þetta eru ekki hundar, þetta eru kindur.  Með sín löngu eyru og skott.

Og þá erum við komin heim úr þessari fjallaferð.  Vona að þið hafið skemmt ykkur vel

En það er gott að vera komin heim, þó það sé yndælt að hitta börnin sín og ég nýt mín alveg í botn að vera hjá þeim.

Svo er bara að segja innilega til hamingju með afmælið þitt í dag elsku Bára mín.

Og svo er ein frétt enn, ég á von á mínu 22 barnabarni. 

Eigið góðandag elskurnar

Smá hugleiðíng um framtíð okkar.

Ég hef svona verið að hugsa um málin af fullri alvöru.  Ég er stundum alveg ofboðslega reið yfir hvernig stjórnvöld höndla málin.  Var einmitt oft þannig áður, meðan Sjálfstæðísmenn og Framsókn og síðan Sjálfstæðisflokkur og Samfylking réðu málum.  En málið er að meðan þessir flokkar ríktu, þá vissi maður að þeir væru slíkir tækifærissinnar og vissi jafnframt að maður yrði að þreyja Þorran og Góuna.  Þess vegna var ég svo vongóð um að minn flokkur myndi hljóta brautargengi í kosningum síðast, en nei það varð ekki þannig við duttum út af þingi. Þó var þessi flokkur með heilsteypta stefnuskrá vel unna af fullt af fólki, fólki sem þekkti til og vissi hvernig best var að haga hlutum.  En það sem varð ofaná var að óvinir flokksins klíndu á hann rasisma sem var svo algjörlega langt frá stefnu og virkni flokksins. 

 Síðan þá eru nokkrir "Álitsgjafar, stjórnmálaspekingar og forystumenn stjórnmálaflokka" að mínu mati algjörlega ómarktækir í þjóðmálaumræðunni.  Þar er af mörgum að taka og skal ég nefna nokkra.  Fyrst kemur upp í hugann Steingrímur nokkur J. Sigfússon, sem gegn betri vitund samþykkti að Frjálslyndi flokkurinn væri rasistaflokkur, þá Ingibjörg Sólrún, Geir Haarde talaði um að fiska í gruggugu vatni.  Þórhallur Baldursson, Kolbrún Bergþórsdóttir, Davíð Þór lögðu svo sitt af mörkum, veit ekki í þágu hverra þau tóku þessa afstöðú sem var alveg út úr kú.  En reyndust afdrifarík flokknum.

En að málum dagsins.  'Eg held að forystumenn flokkanna í dag séu ekki beinlínis vont fólk, en þau eru gjörsamlega veruleikafyrrt.  Hafa verið alltof lengi að hrærast í pólitík sumir allt upp undir 30 ár eða meira.  Og það þarf góð bein til að þola góða daga.  Þau einfaldlega eru orðin gjörsamlega farin út um víðan völl, og spillingin orðin þeim svo samofin að þau sjá hana ekki. 

Þó forystumenn Sjálfstæðisflokksins og Framsóknar séu ungir menn, þá eru þeir samt afsprengi af gömlu spillingar liði, þar sem feður og forfeður hafar gert það gott á kostnað þjóðarinnar

Draumaprinsar gamla spillingarliðsins.

Og svo þegar ný öfl vilja vinna að því að koma á betra siðferði og koma spillingunni frá, fer allt í gang til að varna því.  Áróðurinn og viðtekinn venja er ungum framboðum erfið, auk fordómanna sem reyndar fjórflokkurinn kyndir undir af alefli, því vissulega vilja þeir ekki að bátnum sé ruggað, og þeirra forréttindi sé í hættu.

Það sem er mest óþolandi er að fólki í landinu kýs að ala upp í þessum fjórflokki og veita honum endalaust brautargengi þó hann hafi svo sannarlega sýnt að hann axlar enga ábyrgð og stendur enganveginn undir væntingum, því það eina sem þau hugsa um er að halda einhvernvegin völdum, og samtryggingin er algjör. Þetta segi ég vegna þess að það er mín upplifun.

Ég held að ráðamenn séu ekki vont fólk, alls ekki, en þau eru búin að vera alltof lengi við stjórnvölin og eru þess vegna orðín algjörlega veruleikafyrrt um kjör og hugsunargang almennings í landinu.  Þau búa í sínum fílabeinsturnum og hugsa um það eitt hvernig þau eigi að leika næsta leik til að halda völdum.  Þess vegna er samtrygging þeirra nauðsynleg. Hvernig á það annars að vera með fólk sem er búið að starfa á þessum stað í yfir 30 ár.  Ég var garðyrkjustjóri úti á landi í þennan tíma, og veit að það er erfitt að gefa eftir, en ég bar gæfu til þess að hætta að skipta mér af þegar ég ákvað að hætta, en ég þekki verulega til hvað það er erfitt að hætta að ráðskast með menn og hluti eftir svo langan tíma, það þarf þroska og vit til að hætta og sleppa.

Við kjósendur þurfum að taka okkur á og virkilega spá í hvort við viljum þessa spillingu og eiginhagsmunapot áfram eða hvort við eigum að veita öðrum framboðum brautargengi. Mér virðist af nógu að taka það, því í næstu kosningum munu ekki færri en rúmur tugur framboða standa okkur til boða.  Og endilega ekki hlusta á þá vitleysu að við séum að henda atkvæðí okkar með því að kjósa það sem hjartað bíður.  Það er nú eða aldrei sem okkur tekst að snúa vörn í sókn.  Nákvæmlega núna er akurinn plægður og undirbúin undir nýja sáningu og betri uppskeru.   Ekki hugsa í gömlum frösun, heldur kynnið ykkur það sem er í framboðí, spáið í loforð og efndir núverandi flokka og hafið kjark til að refsa þeim fyrir svik sem þeir lofuðu ykkur fyrir síðustu kosningar.

Stundum þarf að vera grimmur til að vera góður.

Vinir og vandamenn í Austurríki.

Ég hef aldrei verið í Austurríki á þessum tíma, hef annað hvort verið seint að hausti okt. nóv, eða snemma árs janúar, febrúar.  En hér er dýrðarveður upp á hvern dag.

 

Austurrísku vinkonurnar hennar Hönnu Sólar.

Jón Elli litli karl, ekki langt þangað til hann fer að labba.

Eða í sandkassanum.

Mömmurnar kynnast svo gegnum börnin.

Hanna Sól dugleg að passa litlabróður.

Ungi litli

Frumskógar Mowgli.

Svo er það Trölli stóri bróðir.

Gólda tík vina okkar var hér í pössun.  Myndin blekkir því þau eru afar góðir vinir Trölli og Gólda.

Christína vinkona mín frá Vín kom í heimsókn og hér er verið að undirbúa grillveislu.

Og Dora og annar vinur okkar komu líka.

Veðrið eins og best var á kosið og maturinn æðislegur.

Skemmtileg stund með góðum vinum. Reyndar hafa þau öll komið til Íslands og gistu hjá mér nokkra dag.

Christina og Heidi, Heidi og fjölskylda stefnir á að koma til Íslands eftir tvö ár.

Yndislegt fólk.

´Sæt saman, þar sem Dora er alin upp á Ítalíu, er hún hér að blanda sérstakan ítalskan drykk fyrir mannskapinn.

Samúel maður Heidi með Jón Ella og Goldie sem er hundurinn þeirra.

Garður Önnu ömmunnar sem er kölluð svo amman í kjallaranum.  Hún er mikið fyrir blóm og runna, en hún gerir fleira, hún á skika hér neðan við götuna sem hún hugsar vel um.  Þar vaxa plómu- og eplatré, svo er hún með allskonar grænmeti sem hún nýtir vel, sultar saftar og býr til allskyns marmelaði.  Hún hefur svo sannarlega lifað tímana tvenna, þurfti að þræla við endurreisn Vínar þegar hún var ung, upp á mat og fatnað, einn vinnufatnað á ári.  Hér vill enginn tala um þetta nema sú gamla. 

Hér er bílhúsið hennar Christíne, hún á samskonar pallbíl og við, og hefur keypt sér þetta fína hús á hann.  Kom með hann til íslands í fyrra.

Skemmtileg hönnun.

Hér rétt hjá, svona fimm mínútna akstur er vatn sem hefur verið gert að baðströnd fyrir íbúana.  Hér eru margir þegar veðrið er eins heitt og það er núna.

Úbbs Bára mín tekur flugið.

Heidi, Samúel og Mirijan dóttir þeirra komu með okkur í fjörið. Eða við fórum raunar með þeim.

Hanna Sól, þær stelpurnar njóta þess nú að hafa haft sundlaugina á Suðureyri meðan þær voru hjá okkur, langt á undan jafnöldrum sínum að synda.  Ekki sakar að Hanna Sól fór á sundnámskeið á Ísafirði.

Feðginin á sundi.

Hér stekkur Hanna Sól.

Þægilegt að vera þegar hitinn er um 37° og notalegt að setjast eftir á í skugga trjánna.

Flottur staður og ekkert borgað inn.

Systkinin.

Nafna mín.

Og við nöfnur.

Afi fúlskeggjaður.

Þeir eru góðir saman afgarnir.

Svo þurfti að skipta um vatn í lauginni.  Í þessum hita er gróðurinn fljótur á sér.

Amman kemur oft upp og færir okkur eitthvað góðgæti.  Þegar ég er ein heima ræðumst við saman hún á þýsku og ég á íslensku hahaha...

Er hún ekki amma fín?

Maður getur nú verið gella þó nálgist sjötugt

Þrjár fallegar merar sem þau eiga Bjarki og Bára, þær eru allar fylfullar þessa og það þarf að smyrja þær og gefa daglega, smurningin er vegna fluguásókna.

Hér vaxa brómberin villt og alveg fullþroska.

Við nöfnurnar týndum upp í okkur alveg heilmikið.

Og eikurnar svigna undan eplunum.... eða þannig, er ekki sagt að sjaldan falli eplið langt frá eikinni hahahaha.

Og auðvitað þarf að týna líka af þeim, aðallega til að gefa hestunum, en líka borða sjálf.

Vinkona mín frá því í fyrrahaust, Birta, ég var að lónsera þeim öllum í fyrra.

Sætar saman.

Bára mín er dugleg við að sinna öllu þessu, hrossum, heimili, börnum og öllu því sem þarf að gera, því húsbóndinn má hafa sig allan við að vinna fyrir þessu öllu með járningum.

Ég tel það góðan árangur að eiga börnin mín og barnabörnin fyrir bestu vini.  Það er fjársjóður sem engir peningar geta keypt.

 Trölli elskar mig líka, en ef til vegna þess að í hvert skipti sem ég kem í heimsókn fær hann gómsætt bein að naga

Algjör krútt.

Sólblóm og flestir ávextir og grænmeti eru alveg tilbúin til týnslu.

Og það er notalegt að sitja í fanginu á afa sínum.

Jæja þetta er maraþon sýning, en það er bara svo margt fallegt og skemmtilegt að gerast og mig langar að deila því með ykkur vinir mínir.  Eigið góðan dag, ég er á leið út í sólina sennilega að ráða krissgátur, við erum hér einar heima Hanna Sól, Ásthildur og ég, afi og Bára fóru til Sopron og höfðu Jón Ella með sér.

Fleiri myndir úr ferð.

Ég veit að ég er ekki mjög duglega við að blogga þessa dagana.  En hér eru samt nokkrar myndir frá mér.

Kristján sætastur fékk að gista hjá ömmu nokkra daga.

Og auðvitað þurftu vinirnir að koma í heimsókn.

Sú gamla í sólinni.

Og sú stutta líka.

Enda er veðrið búið að vera frábært í sumar.

Og beðin mín fín.

Mæðgurnar saman.  Vona að þú hafir samband sem vildir fá doppu.

Fórum í mat til fjölskyldunnar okkar frá El Salvador, sem eru komin aftur, því hér er auðvitað best að vera.

Stelpur að hlaupa.

Næstu myndir eru af strákum að skemmta sér og fíflast.Boys will always be boys.

Og þau létu sitt ekki eftir liggja Blesi og Lotta.

Jæja drengir þið hélduð að þið kæmust upp með þetta og amma myndi ekki fatta neitt, en tókuð samt allar þessar myndir

Og þá styttist í heimför hjá pæjunum.

Ásthildur marg bað um að fá að hafa kettlingana með sér heim.  Hef ekki þorað að segja henni að þeir eru sennilega allir gengnir út.

Þá var að leggja af stað heimleiðis.

Og veðrið var eins og í allt sumar frábært.

Mystikin ein við Snæfellsnes.

Ömmu langaði í kjúkling svo við komum við á kjúklingastað.

Í Mosó auðvitað.

Og allir ánægðir með það.

Hittum afa og ömmu á Hellu við Kringluna.

Sem var auðvitað frábært.

Því það var komið að því að kveðja.

Það er nefnilega afskaplega erfitt fyrir afa og ömmur að vita að barnabörnunum sínum í öðrum löndum, þar sem langt er á milli heimsókna.

Þess vegna er um að gera að njóta þess sem best og mest þegar tækifærin gefast.

Og hér skemmta stelpurnar sér vel.

Það var beint flug til Vínar, en ekki farið fyrr en eftir miðnætti, fengum við að dvelja hjá Þóru frænku það sem eftir lifði dagsins við gott atlæti.  Þær féllu algjörlega fyrir henni og hún fyrir þeim

Og þá var komið að því að fara í stóru flugvélina.

Á flugvellinum var hægt að dunda sér við ýmislegt meðan beðið var eftir brottför.

Og loksins var komið að boarding.

Langur dagur fyrir litlar stúlkur, enda sofnuðu þær strax þegar komið var í loftið.

Ó ég missti af þessu sagði Hanna Sól, þegar hún sá myndina.

Og þá er það Vín.

Mamma og Jón Elli heilsa.

Og allir frekar svangir.

Afi og litli stubburinn.

Hann er svo flottur eins og öll hin

Flugstöðin í Vín.

Og stelpur komnar heim.  En meira seinna.  Eigið góðan dag elskurnar.

Málamiðlanir hvað?

Teljast það málamiðlanir að svíkja öll sín kosningaloforð? Sérstaklega ef það er rétt sem Atli Gíslason sagði að þegar í kosningabaráttunni hefðu VG og Sf gert með sér samning um stjórnarsamstarf og að umsókn inn í ESB væri hluti af því. 

Það er alveg sama hvernig Vinstri grænir reyna að koma þessu burt þá stendur eftir að þeir sviku sína kjósendur í öllum þeim málum sem þeir lofuðu.  Vonandi gleyma kjósendur þeirra því ekki og fara annað.

Mig langar mikið til að okkur auðnist að stofna grasrótarflokk sem hefur það á dagskránni að vinna að því að koma þessum fjórflokki frá.  Vinna að þjóðþrifamálum almennings. Taka á sérhagsmunagæslu fjórflokksins og samtökum þeirra um að halda völdum hvað sem það kostar.  Byrja á því að skera niður þann kostnað sem er af sérréttindum elítunnar að þetta lið geti ekki verið á fullum launum, eftirlaunum og allskonar bitlingum eftir að þau eru hætt á alþingi, það á að jafna út eftirlaunin, þannig að allir hafi sama rétt.  Það þarf að stofna sannleiksnefnd og yfirfara gjörðir stjórmálamanna síðastliðin 20 ár eða svo og leggja gerðir þeirra fyrir landsdóm.  Það þarf að yfirfara öll ráð og nefndir ríkisins og skera niður þar sem óþarfi er.  Það þarf að gera svo margt til að svipta þetta lið kóngablæti sínu.  Við höfum einfaldlega ekki fjárráð þessi 350 þúsund manns til að halda þessu liði á ofurlaunum jafnvel löngu eftir að þau eru sest í helgan stein.  Þetta lið hefur sóað, sólundað og eytt fjármunum almennings í allskonar sukk og svínarí sem þarf að fara í gegnum og láta þau standa sjálf við þær skuldbindingar með því að svipta þau áunnum launum langt umfram það sem þau hafa lagt inn. 

Hér þarf róttækni og áræði til að gera alvöru úr því að knésetja þessar afætur og láta verkin tala. Þora að segja sannleikan og þora að breyta til hins betra fyrir almenning í landinu. 

Við erum flest komin með upp í kok af þessari valdafíkn og brjálæði, gæluverkefnum til handa vinum og vandamönnum og í kosningasmölun. 

Það er eiginlega hingað og ekki lengra að mínu mati. Komið nóg og það er okkar þjóðarinnar allrar að stöðva þessi ósköp og segja stopp. Auðvitað getum við það með samtakamætti og því að kjósa ekki bara af gömlum vana það sem við höfum alltaf kosið.  Kjósa af því að við höldum að "okkar menn" séu betri en hinir, þó þeir hafi sýnt eitthvað allt annað.  Að þora að refsa stjórnmálamönnum hlýtur að vera það sem þarf til að skapa meiri staðfestu og betri stjórnmálamenn.  Það alversta sem við gerum er að alþingismenn og ráðherrar séu áskrifendur að atkvæðum sínum.  Við getum bara litið í eigin barm og séð hverslags ráðslag það er.  Það er skiljanlegt að í þannig samfélagi láti menn vaða á súðum og séu kærulausir um verkslag sitt, því þeir vita sem er að þeir eru samt sem áður kosnir endalaust út í eitt.  Við þurfum að vakna til vitundar um að allt þetta ráðslag er í raun okkur kjósendum að kenna, við höfum skapað þessi skrímsli og það eina afl sem getur eytt því er samtakamáttur atkvæðanna um að kenna þeim lexíu sem þeir gleyma ekki. 

Til þess þarf að stofna flokk fólksins, grasrótarinnar, og það þarf að vera heildstæð fylking með alveg gjörsamlega skiljanleg sjónarmið og ætlanir, það má ekkert hálfkák vera eins og um aðild að ESB eða eitthvað annað.  Það gengur bara ekki að allt sé hangandi í lausu lofti svo allir geti fundið sig í þessu lausa lofti.  Hér þarf einmitt skýr skilaboð um hvað við viljum, hrein og skýr skilaboð sem allir skilja.  Þannig að þeir sem ekki vilja gegna því haldi sig fjær en hinir standi með. 

Hér dugar ekkert andskotan hálfkák, eða að geðjast öllum sjónarmiðum, algjörlega eins og ég er búin að fá upp í kok af slíku og raunar flestir sem ég umgengst.  Þetta hálfkák til að halda öllum innanborðs er búið að ganga sér til húðar. 

Það sem ég og mínir líkar vilja eru skýr og skiljanleg skilaboð um það sem við viljum standa fyrir og ekkert múður eða mas. 

Samstarf kallar á málamiðlanir

Nokkrar kúlumyndir.

Sumarið er búið að vera bæði annasamt og ljúft.  Veðrið með afbrigðum gott og sólríkt.  Mörg af barnabörnunum mínum hafa komið í heimsókn og það er alltaf svo yndælt.

Það er rosalega þörf á að vökva tjörnina.

Vinkonur Hönnu Sólar létu sjá sig, það var fagnaðarfundur með Snæfríði og Hönnu Sól.

Þeim fannst gaman að koma í kúluna, margt þar sem heillar.

Við fórum svo með Atla frænda að borða í Tjöruhúsinu, það bregst aldrei gæðin þar.

Hanna Sól og Ásthildur Cesil við geimveruna hans Júlla míns.

Og nornin fellur vel inn í landslagið

Tveir fiskar á grein.

Fiskarnir hans Júlla míns bera merki hans á þessum frábæra stað.

Ég held að þetta sé elsta húsaþyrping á landinu, og það er búið í tveimur þeirra.

Himnagalleríið opið.

Og allstaðar á Atli vini hehehe..

Engin smápæja sko!!!

Höfðinginn sjálfur mætir á staðinn.

Skottan mín

Hér er alltaf mikið að gera, enda maturinn frábær og einstakur.

Stóra skotta mín

Þau Maggi Hauks og Ranka hafa svo sannarlega sett Ísafjörð á kortið. Ég hef talað við fólk frá Sviss sem kom beinlínis til að upplifa að borða á þessum frábæra matstað og voru afar hrifin.

Þau hjón eru ekki bara frábærir kokkar heldur eru þau svo yndæl og þjónustan er frábær í Tjöruhúsinu.

Virkilega gaman að bjóða útlendum gestum í mat þarna.

ALveg einstök stemning.

Svo var alveg upplagt að fara með Atla frænda og kaupa ís.

Pæjan mín.

Og strákarnir fengu að lana.  Það var skemmt sér vel held ég bara og allt fór vel fram. Það er miklu betra að vita af þeim í heimahúsi en að þvælast niður í bæ yfir helgar. Þó ég viti að þessir drengir eru allir mjög flottir og skemmtilegir.

Svo eru það kisurnar mínar.  Nú þurfa þeir að fara að eignast heimili.

Ég er að vísu ekki heima eins og er, en það er allt í lagi að hugsa.

Þeir eru hver öðrum skemmtilegri og uppáfinningarsamari. 

Hér er Lillý Rósalind að klifra út úr kassanum.

Úbbs já það er alveg að hafast.

Deppla og Gleði.

Snúður og Lillý Rósalind.

Og hjá mömmu sinni.

Þeir eru örugglega að spá í hvað er þarna úti.  En eru þeir ekki mikil krútt?

Þessi ungi maður kom í heimsókn til að spjalla um álfa.  Hann er frá Ungverjalandi en hefur verið að vinna hjá Halla bæjó í sumar við ferðafyrirtæki hans í Ögri.  Skemmtilegur strákur og ætlar að skrifa bók.  Ég verð sennilega í henni

En ég hef það gott í Austurríki, hér hefur verið afskaplega heitt allt upp undir 40° Núna er rigning langþráð hér skilst mér.   Gott fyrir gróðurinn.  Hér eiga flestir smáskika sem þeir rækta á, jarðarber, tómata, kálmeti, epli eða plómur eða bara hvað sem er. Þetta fólk hér í þorpinu hefur unnið við þetta um langan aldur, enda eru flestir hér í kring komnir yfir miðjan aldur, en svo er yngar fólki líka hér innan um, því hér tíðskast að börnin flytja ekki að heiman, heldur er byggð hæð ofan á húsið, og eldra fólkið er áfram á neðri hæðinni.  Það er ein amma hér niðri, en hún fylgir húsinu.  Tengdasonur hennar missti húsið til bankans!!!! já það gerist líka í Austurríki.  En málið er að gamla fólkið er verndað þannig að það má ekki setja það út á klakan.  Þau fá að dvelja í sinni íbúð svo lengi sem þau geta verið þar af heilsufarsástæðum.  Þetta mættu íslendingar huga að.

En það kemur meira af myndum seinna.  Eigið góðan sunnudag elskurnar

Ef þú trúir öllu ruglinu sem þú hrærist í.

Ég held í alvöru að hún trúi þessu sjálf.  Sýnir bara hversu úr takti þetta stjórnarlið er.  Reynir að peppa hvort annað upp í vonlausri stöðu.  Megi þau algjörlega trúa þessu og ganga til kosninga með þá fullvissu að þau hafi gert svo mikið gott og allt sé hér á uppleið.  Að vísu er margt á uppleið, en mín skoðun er sú að það sé ÞRÁTT FYRIR ÞESSA RÍKISSTJÓRN en vegna hennar. 

Látum oss sjá þegar nær dregur kosningum og þetta vinstra lið þarf að útskýra svik sín við stefnu flokksins, þar er þessi smástelpa algjörlega með í öllu svindlinu og ein af þeim sem hafa svikið kjósendur tína. 

„Mitt svar er NEI“

Að styrkja gott málefni.

Ég hef sagt ykkur frá tearschildren, Rosemary og hennar eiginmanni sem eru að safna fyrir leikskóla, skóla og ýmsu fleira í Kenía, hér til dæmis: http://asthildurcesil.blog.is/admin/blog/?entry_id=1247390

Nú gefst almenningi kostur á að leggja sitt af mörkum til að hjálpa þessu yndæla fólki að hjálpa öðrum.  Paul Ramses ætlar að hlaupa í Reykjavíkurmaraþoninu og það er hægt að styðja við söfnun þeirra með því að senda sms í ákveðin símanúmer.

1912 er hlaupanúmer Pauls, ef einhver vill styrkja um 1000 kr. þá sendið á 9011000, eða 1912 901 2000 með 2000 kr.

Það er líka hægt að skoða þetta á tearschildren.wordpress.som og á hlaupastyrkur.is

 Þetta er frábært framtak hjá hjónunum, sem vilja láta gott af sér leiða í heimalandinu, og eru að byggja upp skóla og allt á eigin frumkvæði, allt sem safnast fer beint til verkefnisins og til að hjálpa einstæðum mæðrum í þessu hrjáða landi. 

 

 

 

Svo má segja að ég sé orðin dálítið fræg í Þýskalandi, þar sem grein hefur birst í einu virtasta tímariti þar um slóðis, sem sérhæfir sig í ferðamennsku.  Síðasta ritið er um Ísland. 

Hér er blaðamaðurinn og ljósmyndarinn hennar. 

Hér er svo kerlan í öllu sínu veldi.