Enn eitt slysið við Kárahnjúka.

Ekki sér ennþá fyrir endan á slysum og matareitrunum upp við Kárahnjúka.  Eitthvað verður þetta nú ekki til að bata heiður Íslands í Portúgal, þar sem menn hafa kvartað undan aðbúnaði og þrælahaldi. 

Maður bara á ekki orð yfir þessu ástandi.  Það getur bara ekki verið að aðbúnaður sé í lagi þarna.  Og ef menn eru svo að vinna langan vinnudag, og vansvefta, þá er von að illa fari.  Við getum eiginlega ekki lengur horft upp á þetta.  Hér verður að koma til gagnger skoðun á öllum aðbúnaði og vinnureglum.  Eða ætlum við að sitja undir stimpli þess að vera þróunarland, þar sem líf og limir fólks eru enskis metnir.  Það er komið nóg.

Lést á leið í sjúkraflugið

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 25.6.2007 kl. 13:16]

Þetta viðgengst þarna af því að íslenskir valdhafar vilja að það viðgangist.  Svo fer landlæknir í heimsókn, þungur í bragði og ætlar að taka til höndunum, frelsast í heimsókninni og gerir lítið úr öllu saman.  Er þetta í lagi?  ARG

[Þuríður (IP-tala skráð) 25.6.2007 kl. 13:28]

Sammála þér það þarf sko að endurskoða allar reglur þarna. 

.....tekið skal fram að hann var með öryggishjálm þegar hann féll.... Hvað gerir það gagn þegar fallið er svona mikið og afhverju var hann ekki í öryggislínu fyrst hægt var að falla svona hátt......nei ég bara spyr????

[smugalov sörensen (IP-tala skráð) 25.6.2007 kl. 14:00]

Já í dag eru 2 forsíðufréttir um Kárahjúka   Önnur er að risabor setur heimsmet og hin að banaslys hafi orðið.     óbeint má því segja að heimsmetin séu greitt dýrum dómi.

[Kristín Katla Árnadóttir, 25.6.2007 kl. 14:28]

Ég er mjög  reið yfir þessu.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.6.2007 kl. 16:10]

Sé að það eru fleiri en ég sem eru reið yfir þessu kæruleysi.  Eru mannslífin ef til vill ekki eins mikils virði ef þau eru ekki íslensk ?  Getur verið að við flokkum fólk eftir kynþáttum ? Mér finnst einhvernvegin að það væri tekið harðar á þessu ef það væru íslendingar sem deyja.  Nú veit ég að íslendingar hafa dáið þarna.  En samt sem áður, þetta er bara einfaldlega ólíðandi. 

[Hrönn Sigurðardóttir, 25.6.2007 kl. 17:10]

Hvað hafa margir Íslendingar dáið á Kárahnjúkum? Og hvað margir erlendir verkamenn? Heyrum við af öllum erlendum verkamönnum sem hafa látið lífið þar?

Spurning.....

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.6.2007 kl. 17:15]

Góð spurning.  Ég er alls ekki viss um það. 

[Hrönn Sigurðardóttir, 25.6.2007 kl. 17:18]

Ekki ég heldur.....

[Sigurður J Guðmundsson (IP-tala skráð) 25.6.2007 kl. 17:26]

Mig langar að benda fólki á að við köllum þetta yfir okkur sjálf. Ég er jú á móti virkjuninni af ýmsum ástæðum, ég er hins vegar ekki á móti störfunum sem myndast en ég veit að betri leið hefði auðveldlega fundist ef við hefðum viljað það. En það er svosem ekki málið hér. Málið er það að við, þjóðin, köllum þetta allt yfir okkur sjálf og höfum í raun afsalað okkur leifi til að hafa skoðun á þessu máli því við höfum horft á og ekki gert neitt alveg frá upphafi. Við töluðum jú um þetta í eldhúsum okkar og blogguðum af og til og bregðumst svo við þegar eittvað slæmt gerist en það nær aldrei út fyrir eldhúsið eða bloggið okkar. Við íslendingar gerum aldrei nett nema að væla og bendi ég t.d. á bensínverðið málinu til stuðnings. Allstaðar í kringum okkur mótmælir fólk úti á götum, það sniðgengur fyrirtæki og kaupir ekki vissar vörur, allt í mótmælaskyni hvort sem það tengist verði eða ákvörðunum sem stjórnvöld taka. Það er nefninlega svo að stjórnvöld vinna fyrir okkur og þurfa að svara til okkar. Þau hafa hins vegar ekki tíma til að kíkja í kaffi til okkar eða lesa bloggin okkar. Ég er ekki að segja að ég sé neitt betri en allir hinir enda nenni ég sjaldnast að fara í mótmælagöngur eða tala við stjórnmálamenn. Ég hef hinsvegar setið fund með Þorgerði Katrínu menntamálaráðherra og ræddi við hana um vandamál sem uppi voru um námsbrautina mína þegar ég var í námi. Það hafði lítil áhryf enda lítill stuðningur sem ég fékk en vinnan sem ég lagði á mig ásamt fleyrum hafði einhver áhryf og fékk ég ásamt nokkrum öðrum útskrift sem var óvíst á tímabili. Við getum nefninlega talað við ráðherrana okkar og alþingismenn. Þeim ber meira að segja skilda til að hitta okkur ef við höfum erindi til þeirra vegna þess að þau vinna fyrir okkur. Þá er einnig hægt að senda þeim bréf, þetta fólk er ekki ósnertanlegt eins og íslendingar eiga það til að upplifa það. Ég man líka eftir því þegar erlendir mótmælendur komu til að mótmæla virkjuninni og við íslendingar hlógum að þeim. Þvílíkir vitleysingar sem þetta voru og hvaðeina og svo fórum við heim í eldhús og vældum og skrifuðum á bloggin hvað þetta væri slæmt mál og enginn hlustaði á okkur. Ég er ekki stoltur að vera íslendingur þó mig langi til þess, en þannig er nú bara komið fyrir okkur með okkar stórkostlegu sögu og forfeður að við erum orðnig vælandi aumingjar sem nenna ekki að hafa fyrir neinu og tökum hverju sem okkur er rétt sama hvað það kostar. Og svo förum við heim og vælum af því allir eru svo vondir við okkur. Við höfum engan rétt á því að kvarta endalaust ef við gerum ekki eitthvað í málunum, valdið er á endanum hjá okkur en við þurfum að fórna og berjast til að fá það. Minni aftur á það að ég er ekki að halda því fram að ég sé betri eða að ég geri nett af þessu enda tilgangslítið að gera þetta þegar enginn annar gerir það. Ég sé bara ekki neitt gerast sem þarf að gerast og ég gafst upp á þjóð okkar og vona að við áttum okkur á þessu fyrr eða síðar. Hlakka til að næsta kreppa komi samt svo að hún hristi aðeins upp í okkur. Vaknið elsku íslendingar og opnið augun. Það má vera að við séum ein af ríkustu þjóðunum en ég sé það ekki skila sér í minn vasa, hvað með ykkur? Líðræði okkar er dautt að mínu mati því að líðurinn vill ekki skipta sér af meira en að kjósa á fjögura ára fresti og þá helst það sem það er vant að kjósa þó það sé óánægt með viðkomandi flokk. Við þurfum víst að hugsa aðeins meira en við gerum og þar til við gerum það þá skulum við bara jarma áfram eins og við höfum gert lengi.

[Hrönn Sigurðardóttir, 25.6.2007 kl. 17:33]

ég er grenjuskjóða

ójá

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.6.2007 kl. 17:35]

Það er margt til í því sem þú segir Sigurður.  Að mínu mati eru flest okkar eins og jarmandi sauðir.  Alltof margir kjósa það sama yfir sig aftur og aftur, þó þeir séu óánægðir, af því að þeim líkar ekki við hann Jón á hinum listanum, eða séra Jón á hinum.  Eða ég hef alltaf kosið flokkinn minn, og fer ekki að breyta því.  Eða pabbi kaus alltaf þennan flokk og ég geri það bara líka.  Nú eða ef ég kýs þennan flokk, þá verður mér hyglað, það hefur Jón lofað mér.  Og ég er falur fyrir eitt atkvæði.  Hundruð svona ástæður liggja til grundvallar því að lýðræðið er nánast dautt í landinu.  Og almenningur hefur ekkert að segja um umhverfi sitt. 

Og jú það er satt við höfum sofnað á verðinum.  Við þurfum trukk í rassinn til að vakna og líta í kring um okkur.  Hvenær verður það ?

[Sigurður J Guðmundsson (IP-tala skráð) 25.6.2007 kl. 17:47]

Vonandi fyrr en seinna.

[Solla Guðjóns, 25.6.2007 kl. 22:32]

Íslendingarnir sem látist hafa við störf við Kárahnjúkavirkjun eru 3.

Mér finnst alltaf svo lítillar vanþekkingar gæta þegar minnst er á  Kárahnjúkavirkjun.Þar eru margir íslenskir verktakar.Svo eru Ítalirnir og þeir hafa hreint ekki verið að standa sig hvað aðbúnað varðar og því síður því miður þau íslensku rauðuneyti og umsjónarmenn og hvað þetta nú heyrir undir.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.6.2007 kl. 23:33]

Einmitt, það er einhver undirlægjuháttur sem virðist landlægur her gagnvart útlendingum.  Skil það ekki alveg, en svona er það nú samt.