Rafmagn.

22.3.2007 | 01:35

Hér sit ég ein í myrkrinu, rafmagnið farið, en úti geisar stríðstríð vindsins við vitund mína.

En ég verst með kertaljósi og bljúgum huga. Ég var nefnilega að lesa Málefnin og Moggabloggið.Og þar er svo marg gott fólk, sem maður hefur lært að þekkja, þó maður hafi aldrei litið það augum.

Ef til vill er maður eins og blindur maður sem snertir andlit, til að finna, snertir og finnur,

les í sálina og finnur það sem manneskja vill gefa.

Þó við reynum að vera lokuð, þá gefum við alltaf frá okkur það sem við viljum segja.

Alveg eins og líkamstungumálið, sem við reynum að þegja i hel. Það tekst ekki, og þess vegna erum við eins og við erum.Viðkvæm, sumir meira en aðrir.

En fyrst og fremst manneskjur með sál, sem langar að vera til. Við erum þannig öll.

Rafmagnið kemur og fer, kertaljósið lifir samt, því að er varið.

Úti geisar vindurinn, og allir farnir að sofa- nema ég.

Ég á nóttina og tölvuna. En ekki netið. Því það er háð rafmagninu.

Samband mitt við vini mína þarna úti er háð þessu ósýnilega, en samt svo tilfinnanlega

Skrýtna afli, sem kallast RAFMAGN.

Flokkur: Bloggar | Breytt s.d. kl. 21:38 | Facebook

Athugasemdir

Oh, hvað þetta minnir á gamla daga. Kertaljós og bók og brjálað veður. Er hægt að hafa það betra.

Svo kom bretti af morgunblaðinu í hlað, þegar lægði og maður var að lesa það fram að næstu brælu.

Jón Steinar Ragnarsson, 22.3.2007 kl. 06:15

Notalegt, kertaljós og vindgnauð. Frábærar myndir, bæði af þér í huga mér í myrkrinu með kertaljósið og hin af skýjunum

Þetta endar með því að ég flyt vestur

Hrönn Sigurðardóttir, 22.3.2007 kl. 08:21

Hehehe .... se la vive. Endaði með að skríða i rúmi þegar ég komst ekki lengur á netið. Jamm Jón Steinar og nú er það þrefaldur bunki, ekki bara Mogginn, heldur Fréttablaðið og Blaðið sem maður verður að þvæla sér í gegnum

Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.3.2007 kl. 09:38