Farið til Volda og Örsta og hlustað á Sóley Ebbu syngja.

9.3.2013 | 14:32

Farið til Volda og Örsta og hlustað á Sóley Ebbu syngja.

að getur líka gert hret í Noregi eins og hér heima.

Síðasta daginn minn í Austfjorden, byrjaði að snjóa.

Andrés Bóndi er með traktor svo hann mokar heimreiðina annars væri ekki gott að komast lönd eða strönd.

Jamm það snjóaði bara þónokkuð.

Það er einhver fjandinn að hjá mér, því ég get ekki birt bloggið mitt á vafranum sem ég nota alltaf, og þarf að notast við þennan, og þá get ég ekki klippt mynd út. Svo það verður að hafa það að sama myndin komi tvisvar. Cool

Já það er ágætt að geta mokað heimreiðina, Andrés á traktor og skóflu svo verkið gengur vel.

Svo var ágætt að koma inn í hlýjuna og fá sér kaffisopa og spjall.

En sem sagt þá vorum við Ingi á leiðinni til Volda og Örsta.

Þetta gæti verið Óshlíðin Wink

Þeir sem sakna þess að aka Óshlíðina geta skroppið til Noregs og rifjað upp leiðina. En það verður ekki lengi, því norðmenn eru duglegir við að bora og brúa, og brátt mun þessi vegur tilheyra sögunni rétt eins og Óshlíðin.

Norðmenn hugsa ekki eins mikið um klossaðar og ljótar raflínur og við. Ég er ánægð með okkar afstöðu að hafa rafmagnsstaura eins lítið áberandi og hægt er. En þeir geta örugglega ekki "grafið" svona línur í jörð, þeir gætu svo sem reynt að sprengja fyrir þeim, en það myndi valda miklum náttúruspjöllum.

Við erum sem sagt komin til Volda.

Jæja nú má ég ekki gera fleiri mistök, því ég virðist ekki geta deletað þeim myndum sem koma hér inn, skil ekki alveg hvað er í gangi.

Komin til Volda og þarna er ferja að leggja frá.

Mig minnir að Volda sé með um það bil átta þúsund íbúa, en Örsta um 10.000.

Hér er félagsmiðstöðin sem Sóley Ebba á að spila í.

Hér er svo auglýsingin. Þetta er svona svipað og Samfés hér, fyrst er keppt í heimabyggð, svo í kommúnunni og svo í landskeppni. Spennandi fyrir stelpuna okkar.

Ferjan að fara. Mér er sagt að það hafi fækkað mikið bílaflutningar í ferjunum eftir að göngin komu, og sennilega fækkar líka ferðunum hjá þeim, því norðmenn eru duglegir við að bora og brúa. Svo alltaf styttast leiðirnar.

Við rúntuðum aðeins um og fórum svo til Örsta.

Og hér er herra Aasen, komin með blómvönd. En hann fann upp nýnorskuna, og er því hetja í sínum heimabæ Örsta.

Og svo er enn eitt einkennið hjá norðmönnum, þessir skúrar niður við vötn og firði. Þeir eru miklir siglingamenn og margir eiga skútur eða smábáta. Og norskir drengir eru ekki gamlir þegar þeir hafa fengið sinn fyrsta veiðihníf. En ég veit ekki um stelpurnar, held að það séu aðallega drengirnir sem fá veiðihníf, þetta er veiðimannasamfélag.

En þá var komið að því að fara og hlusta á Sóley Ebbu. Hún söng tvö lög, þetta var generalprufa og hljóðprufa og ég var voða spennt að hlusta á hana.

Hér er ein stúlkan að spreyta sig. Það er frekar erfitt að koma fram á svona prufum, því það vantar allt feedback frá áhorfendum.

Okkar stelpa var líka dálítið nervus, hún syngur tvö lög, annað er eftir Sigurrós "illgresi" og hitt er eftir hana sjálfa og heitir "Inner Scars" afskaplega falleg melódía og hún syngur eins og engill.

Þetta var æðislegt, vona að hún komist áfram og þetta fari inn á youtube. Úlfurinn var líka að spila á Samfés hér með hljómsveitinni sinni, þeir spiluðu fyrir tvo aðila og önnur stúlkan komst í annað sætið. Nú er hann að semja tónlist og þeir eru að æfa sig fyrir að spila á Aldrei fór ég suður. Hann söng líka í kirkjunni um daginn meðan ég var úti, og tók þá lagið Skyfall, afi hans var afskaplega hrifinn af söngnum hans.

Og þá var tími komin til að halda heim á leið. norðmenn klæða klettana með neti til að varna skriðum held ég.

Sækja börnin á leikskólann og svona.

Þetta var búið að vera frábær dagur.

Það er óendanlega fallegt þarna á þessu svæði.

Öll þessi vötn, firðir, ár hæðir hálsar og skógur, allt svo fótógeniskt.

Þetta var síðasta kvöldið mitt í Austfjorden, og okkur boðið að borða geitakjöt hjá Andrési bónda. Kunni ekki við að taka myndir af kjötinu, en það smakkaðist bara vel, bóndinn sagði mér að kjötið væri að 6 mánaða gömlu kiði, þegar þau væru orðin 8 mánaða, dökknaði kjötið, en eftir tveggja ára aldur væri það orðið bragðmeira. Hann eldaði sjálfur, það var yndælt að koma þarna inn til fjölskyldunnar sem hefur verið syni mínum og fjölskyldu svo góð og hjálpsöm.

Hér er yngsta heimasætan Matthildur, en dæturnar eru þrjár.

Og hér er Sunneva að leika við börnin. Þessi færsla er búin að taka mig óratíma, því af einhverjum orsökum get ég ekki notað vafran sem ég er vön og eins ekki klippt út myndir sem ekki eiga að vera. Vonandi lagast þetta allt samt sem áður, því svona veseni nenni ég bara ekki.

En eigið góða nótt elskurnar. Heart