Osló er næsti áfangi á ferðalaginu mínu.

Já vistin í sveitinni í Austfjorden var frábær, og svo var farið aftur til Osló. 

Við fengum afar gott veður í Osló, sól og blíða. Við Sólveig Hulda vorum að dunda okkur úti á svölum að ráða krossgátur.

Og blása sápukúlur og svoleiðis.

Og Óðinn hjálpaði til með lítilli þökk frá litlu systur

Svo þurfti að smyrja sér brauð. 

Og þetta er Haukur, hann býr núna í Osló en bjó í London er af ísfirskum ættum.  Hann gisti hjá Óðni Frey þessa helgi.

Tinna Skvísa fór að hitta vinkonurnar og jamma, en við hin fórum á matsölustað í nágrenninu.

Beðið eftir matnum, pizzur og eitthvað fleira.

Alejandra stillt og fín.

Ha! sagði Skafti kokteilsósa á frönskurnar??? það átti nú sínar skýringar, yfirkokkurinn er nefnilega íslendingur, og þekkti sitt heimafólk. 

Ef maður kemur til Osló með unglinga verður maður að fara í Tæknisafnið, þar er margt forvitnilegt að sjá og skoða.

Svona hálfgert ótrúlegt en satt fílíngur, hér er speglaherbergið.

Skoðuðum gamalt hljóðfæra safn. 

ÚLfur fann svo rafmagnstrommusett sem þurfti að prófa.

Svo eru allskonar rafsegulsvið sem líkamin framleiðir og margt og margt.  Þarna voru fjölskyldur og börnin alsæl að prófa allskonar hluti.

Þetta er skemmtilegt, maður á að slaka á og þá færist kúlan, sá sem slakar betur á vinnur, því þá fer kúlan yfir til þess sem á móti manni situr.

Þetta var auðvitað ójafn leikur, því gamla brýnið var miklu rólegra en unginn.  En gaman að þessu samt.

Þarna eru líka allskonar transporttæki, flugvélar, járnbrautir og bílar.

Mæli með heimsókn þangað, tala nú ekki um ef veðrið er ekki skemmtilegt.  Sem var ekki í þessu tilfelli.

Úlfur í gömlum trukk.

Komin heim að fá sér að borða.

Fjölskyldan nýtur þess að vera saman.

Sú stutta bíður eftir afa sínum á kvöldin og hann leikur við hana í klukkustund áður en hann slakar á og fær sér bjór.  Þau elska bæði þessa stund.

En svo var komin tími til að halda til Austurríkis til Báru minnar.  Flugum með Tírol air.

Á flugvellinum í Osló keypti Úlfur saltpillur fyrir sig og vinina.

Og svo var Austurríkið, hér eru krakkarnir að læra öll saman.  Það eru strangir skólarnir þarna.  Hanna Sól þurfti að læra meira en þau bæði til samans í 7 ára bekk.  Það er eiginlega engin miskunn gefinn, ekkert frí í skólanum og mikill heimalærdómur.  Af bekknum hennar Hönnu Sólar urðu tveir krakkanna úr sjötta bekk að sitja eftir og byrja aftur á abc á start.  Um 10 ára aldur þurfa þau að ákveða hvort þau vilja fara í bóknám eða iðnnám.  Sé fyrir mér íslensk börn lúta þessum járn aga.  En ég er samt ekkert viss um að þetta kerfi virki vel.  Börn fá skóla leiða.  Núna eru öll börn í Evrópu í viku vetrarfríi og þá leggjast margir í ferðalög. 

En ég ætla að bjóða ykkur í smá setu í Ausurríki, ferð í Vín og Family Park. 

 

Athugasemdir

[Jónína Dúadóttir, 5.10.2011 kl. 12:35]

Gaman að þessu

[Helga Kristjánsdóttir, 5.10.2011 kl. 12:35]

  Þetta með skólana,ég væri hlynnt viku vetrarfríi,en aginn mætti haldast,eftir því sem mér sýnist hann framkvæmdur. Hérá Islandi þarf að stugga við sumum,alla vega ef rétt er,að 15 ára séu margir illa læsir. Bestu kveðju.

[Kidda, 5.10.2011 kl. 12:41]

Ég sé ekki fyrir mér að 10 ára krakkar hérna heima gætu ákveðið hvort þau ætli í iðnnám eða bóknám. Þau hafa einfaldlega ekki þroska til þess. Það er varla að þau viti það í tíunda bekk.

En meðan ég man, velkomin heim í fagra fjörðinn þinn og kúluna þína

[Ásdís Sigurðardóttir, 5.10.2011 kl. 13:31]

Æ, hvað mig langar til Noregs, takk fyrir ferðina í dag

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 5.10.2011 kl. 14:20]

Takk allar , já Noregur er fallegt land og fólki vinalegt, og Guð svo margir íslendingar.... þeir eru allir komnir þangað þeir sem eru að minnka atvinnuleysið hennar Jóhönnu.