Kerfið er hrunið, og ekkert fyrir pólitíkusana að gera annað en að biðjast lausnar og láta öðrum eftir að þrýfa upp skítinn eftir 20 ára stanslausan vitleysugang.

Já það er málið, það þarf að semja upp á nýtt segja Hollendingar.  Það var þá það.  En getum við treyst stjórnvöldum til að semja upp á nýtt?  Ég tók nefnilega eftir því að fyrstu viðbrögð breta og hollendinga voru þau, að þau hefðu samið við ríkisstjórnina en ekki alþingi um greiðslu á Icesave.

Af hverju sögðu þessir aðilar einmitt það?  Jú þeir vita sem er að þeir geta ráðið við stjórnarflokkana sem ólmir vilja vera góðir og þægir, en verra með almenningsálitið og alþingi tekur að einhverju leyti mark á því.  Það er nefnilega sannleikurinn í þessu.

Nú eru íslendingar uppteknir við að rífast um hver beri mesta ábyrgð á hruninu og afleiðingum þess.  Það var og.  Í stað þess að einhenda sér í að vinna málið upp á nýtt, og hætta þessari vitleysu.  Þá dettum við í sandkassan og byrjum að rífast um hver sé sekastur, Sjálfstæðismenn og Framsókn, sem ollu hruninu ásamt Samfylkingunni, eða á hinn veginn núverandi stjórnvöld Vinstri Græn og Samfylking.

Er ekki allt í lagi heima hjá okkur?

Auðvitað bera allir þessir flokkar sína ábyrgð.  Það er komið ár frá því að allt fór í hönk, vissulega veldur sá miklu sem upphafinu veldur, en ábyrgð þeirra sem síðar komu að málinu og klúðruðu því jafn hrikalega og sést hér, er ekkert síðri.

Það þarf því ekkert að rífast um hver sé sekastur, heldur þarf að taka sig saman í andlitinu og fara að vinna heimavinnuna.  Standa saman um að gera það sem þarf til að bjarga Íslandi.  Hvernig væri að byrja á því að hlusta á Evu Joly?

Við íslenskur almenningur sjáum ekki nokkurn skapaðan hlut gerast.  Það er hægt að jarma sig hásan um hvað fólk hefur lagt af mörkum og unnið marga klukkutíma, en þegar enginn árangur sést, og svo er komið að öll þessi vinna og stríð var til einskis, og við stöndum ekki bara í sömu sporum og í upphafi heldur ennþá verri, á er komin tími til að fjórflokkurinn viðurkenni að hann ber ekki gæfu til að leiða þessi mál til lykta.  Þetta fólk þarf að ganga til forsetans og leggja þar inn umboð sín til að stjórna landinu. 

Bara það að alþingi skuli voga sér að taka sér frí til fyrsta október, þegar landið liggur helsært og fólk er í öngum sínum, er þvílíkt rugl að það hálfa væri nóg.  Það á sem sé ekkert að gera til 1. október, og þá upphefst sama karpið aftur.  Við erum búin að fá nóg.  Ég er búin að fá nóg, og mér sýnist flestir í kring um mig búnir að fá nóg.  Þó einstaka dyggir flokksmenn og sértrúarsöfnuðir kring um flokkana reyni að verjast.  Þá er byrjað að fjara undan alþingi og alþingismönnum og ráðherrum.

Viðurkennið bara að þið ráðið ekkert við ástandið þið eruð menn að meiri fyrir vikið.  Við getum ekki lengur tekið þátt í einhverskonar hetjuleik eða upphefðarleik kjörinna fulltrúa.  Þeir hafa einfaldlega tapað skákinni og eiga bara að viðurkenna það og biðja um að verða leystir frá þessu öllu saman.

Hér þarf miklu hæfara fólk og meiri bóga til að standa í hárinu á bretum og hollendingum, sem heimta allt sitt fé til baka af okkur sem höfum ekkert frá þeim tekið.  Á meðan greifarnir sem stálu fénu ganga lausir og leika sér um allan heiminn.

Menn eru teknir og stungið inn fyrir að stela kjötlæri eða lifrarpylsu, það er þjóðarátak í að hanka iðnaðarmenn sem selja sig svart.  Það er átak í að koma upp um öryrkja og atvinnulausa sem reyna að ná sér í aukaaur út úr kerfinu.  En auðkýfingarnir bankamennirnir og millistjórnendur sem voru á bólakafi i sukkinu sitja enn og deila og drottna svipta fólk aleigunni og meira en það.  

Þetta er bara ekki allt í lagi, svo það sé á hreinu.  Og við þurfum að láta vita að okkur finnst það andskotan ekki í lagi, og að við viljum eitthvað annað og meira réttlæti en það sem birtist okkur hvern dag nú.

Það sagði við mig prestur í dag, réttlætið er innbyggt í mannssálina og ég óttast að þegar óréttlætið er orðið svona mikið, þá gerist eitthvað ófyrirsjáanlegt.  Að fólk hreinlega ofbjóði svo mikið að einhversstaðar springi eitthvað með skelfilegum afleiðingum.  Ég deili þessum ótta með honum. Þetta einfaldlega gengur ekki lengur.

Eigið góðan dag elskurnar og munið að við verðum að standa saman um að koma okkur út úr þessu.  Það þýðir ekki að við eigum að láta kjörna fulltrúa klúðra hverju málinu á fætur öðru.  Það þýðir að hver er sjálfum sér næstur og við verðum að standa saman um að heimta að við fáum hæfar manneskur til að leiða okkur út úr þessu, án þess að pólitíkin sé neinsstaðar nálægt.

Semja verði aftur um Icesave

Að sitja eins og hundur og bíða eftir korni af borði húsbóndans.

Ef þetta væri ekki svona sorglegt, þá væri það eiginlega fyndið. Hvað ríkisstjórn Íslands gengur með sínar vonir og drauma langt í burtu frá meirihluta landsmanna.  Meðan við viljum halda höfði og reisn, og fara að vinna okkur út úr þessum öldudag með það að vopni sem við höfum, þ.e. auðlindir okkar, fyrirgreiðslur frá ríkisstjóði og til dæmis þeim milljarði sem lífeyrissjóðirnir vilja lána til uppbyggingar atvinnulífsins.  Þá bíður ríkisstjórnin með Steingrím og Jóhönnu slefandi við dyrnar hjá AGS eftir að fá bitling og hundakex. 

Ég skammast mín niður fyrir tær yfir þessu verð að segja það.

Af hverju má ekki byrja endurreisnina hér heima, með tilhliðrunum og til dæmis með því að fara að vinna að því ötullega að koma höndum yfir eignir þjófanna.  Sem reyndar eru ekki þeirra eignir heldur okkar.

Nei það er betra að bíða slefandi framan við luktar dyr nýrra húsbænda, sem þetta fólk hefur kosið yfir okkur annað hvort vegna barnaskapar eða hreinlega vilja koma skjóðunni inn fyrir gullna hliðið hvað sem það kostar.

Ég er svo reið inn í mér og líka sorgmædd yfir þessu hundshætti að ég á ekki til orð við hæfi.  En ég veit líka að sagan mun dæma allt þetta fólk, bæði þá sem upphafinu ollu og svo hina sem spiluðu með.

Hvar er stoltið og sjálfsbjargarviðleitnin?  Ég bara spyr?

Icesave losi lánastíflu