Þetta er að hafast bræður og systur.

Í baráttunni.  Á síðustu metrunum náum við þessu vona ég.  Fyrir litla manninn Jón og litlu konuna Gunnu.  Fyrir aldraða og sjúka, og fyrir fátæka og smáa.  Fyrir sjómenn og fiskvinnslufólk.  Fyrir iðnaðarmenn og verkafólk.  En líka fyrir erlent fólk sem hér vill vera og setjast að.  Og fyrir þá sem ekki geta fengið ættingja sína í heimsókn einu sinni, af því að þeir búa utan Evrópu. 

Það er margt sem þarf að leiðrétta. Það er best tryggt með því að kjósa Frjálslynda flokkinn, Samfylkinguna eða Vinstri græna.  En munum að sigurinn verður ekki fullkomin nema Frjálslyndi flokkurinn komi vel út í kosningunum. 

Ég er orðin þreytt á ríkisstjórninni.  Ég er orðin þreytt á valdasjúku fólki sem heldur í alvöru að það sé ekkert líf eftir langa stjórnarsetu.  Þau verða að muna að þá gefst þeim næði til að sjá hlutina frá öðru sjónarhorni.  Ef til vill neyðast þau til að fara að hlusta á fólkið í landinu.  Alla ekki bara suma.

Í kjörklefanum erum við frjáls.  Þar eigum við völina um að skipta út ráðamönnum.  Á morgun er okkar dagur.  Dagur litla Jóns og Litlu Gunnu.  Einu sinni á fjögurra ára fresti verða þau mikilvæg og skipta máli.  Ekki glata því tækifæri.  Ekki láta plata sig eina ferðina enn.  Ekki láta heldur hóta sér.  Því á morgun erum við öll atvinnurekendur sem getum ráðið og rekið það fólk sem við höfum haft í vinnu núna í  mörg herrans ár, en ætla núna allt í einu að gera allt fyrir okkur.  Öll loforðin sem gefin hafa verið á að efna nákvæmlega núna.  Af hverju ættum við að trúa því að í þetta sinn verði það að veruleika? Af hverju ættum við að trúa því að nákvæmlega núna ætli þau að hlusta ?

Nei vinir við skulum gefa nýju fólki tækifæri til að gera betur.  Nýjir vendir sópa best.  Og Það þarf engan kjark til að breyta.  Það þarf bara að gera það sem samviskan segir manni.  Og vera eigin herra þann 12. maí 2007. 

Fylgi Framsóknarflokks dalar á ný

Búa tvær þjóðir í þessu landi ?

 

 Alþýðukonan vinkona mín kom í dag með pistil sem hún bað mig að birta fyrir sig. 

Hér kemur hann:

Ég landsbyggðarmanneskjan velti því stundum fyrir mér hvort höfuðborgarbúar geri sér grein fyrir því, að við landsbyggðarfólk búum viði annan veruleika heldur en það.  Ég held ekki !

Við erum hins vegar neydd til þess daglega að horfa upp á þennan blákalda veruleika, þegar við göngum í gegnum þorpin okkar, og lítum yfirgefin hús, auðar götur, lokaðar búðir og tóm fiskvinnsluhús.

Fólk hefur misst vinnuna, tapað aleigunni og glatað voninni.

Ef þetta hefði gerst á einum degi, hefðu allir áttað sig strax.  En þannig var það ekki. Þetta læddist aftan að okkur, eins og öll lymska gerir.

Ég spyr  -   Hver tók sér það vald á hendur að koma okkur í þessa stöðu ?  Ég trúi því ekki að þjóðin sé samþykk svona valdníðslu.  Hafið það í huga, það erum við í dag en röðin gæti komið að ykkur á morgun.

Við erum fiskveiðiþjóð, því megum við aldrei gleyma.

Nýtum auðlind okkar af skynsemi, en ekki af græðgi. 

Núna á laugardaginn 12. maí er hugsanlega okkar síðasta tækifæri til þess að snúa þessari óheilla þróunn við. Látum það ekki úr greipum okkar ganga.  Söfnum liði og kjósum rétt.

 Að lokum langar mig að vapra framm einni spurningu: Er það ekki hættulegt lýðræðinu, þegar tveir of líkir flokkar fara með völdin.  erum við þá ekki farin að hallast að einræði oog hagsmunagæslan stefnir öll í eina átt.

Í lýðræðiþjóðfélagi er það skylda okkar að hafa skoðanir, o gbera saman bækur okkar.  Annars höfum við ekkert með þetta lýðræði að gera.   

 Fisk á diskinn minn í dag á Silfurtorgi kl. þrjú.  Sjáumst !

Fiskur í soðið frá Frjálslyndum i dag.

Þá er komið að því.  Við ætlum að halda uppteknum hætti og gefa fólki í soðið á Silfurtorgi í dag milli klukkan þrjú og sex, eða á fínu máli 15.00 til 17.00.

Set hér með nokkrar myndir sem teknar voru fyrir nokkrum árum við sama tilfelli. 

 Fólk safnast saman til að fá sér í soðið.

 Hér er gamla kempan Addi Kitta Gau að gefa einni dömu í soðið.

 Hann tekur sig vel út í flökuninni.

 Hér erum við bæði að flaka.  Sýnist þetta vera steinbítur.

 Jamm maður kann nú handtökin.  Þegar ég var 17 ára þurfti ég að fara í stóra tannaðgerð í Reykjavík, ég réði mig í frystihúsið á Kirkjusandi meðan ég var hjá honum.  Og ég fékk karlmannskaup, (þá var það þannig) af því að ég kunni að flaka og ég var að Vestan, þannig var nú standardinn.  Ég verð að viðurkenna að hinar konurnar voru ekki par ánægðar með þetta fyrirkomulag.  Og að stelputryppi nýkomið í bæinn skyldi fá meira kaup en þær sem voru búnar að vinna í mörg ár.  Já lífið er stundum skrýtið.

 

  Enn er flakað og gefið í soðið.

Hér eru tveir þekktir hér fyrir vestan, Guðjón Ólafsson kennari leikari og skríbent, og höfðinginn Finnbogi Hermannsson, sem nýlega hefur látið af yfirmennsku á RuvVest.   Hann er spekingslegur eins og sjá má. Og þarna sjást líka fiskibollur sem við höfðum útbúið og gáfum líka. 

Núna verður vonandi fjör í dag.  Og ekkert er hollara en glænýr fiskkur upp úr sjó.

 

Hingað og ekki lengra.

Ég á ekki til orð, bloggvinur minn Jakob Kristinsson sem er öryrki tjáði sig um Kompásþáttinn á bloggi sínu um daginn.  Hann sagði sína sögu af kvótasvindli.  Og allt í einu er hann komin milli tannanna á kerfinu.  Þeir eru að spá í hvort þeir eigi að kæra hann eða ekki.  Ég segi nú bara HINGAÐ OG EKKI LENGRA.  Þessir ofstopamenn gerðu útgerðamann að öreiga á Patreksfirði þegar hann ákvað að uppljóstra um brottkast.  Hann var dæmdur fyrir brottkast á fimm eða sjö fiskum.

Núna eftir Kompásþáttin, þá fara þessi stjórnvöld með aðför að þeim sem segja frá glæpunum.  Og þar ber hæst öryrki sem viðurkennir og segir réttilega frá því ástandi sem ríkir í þessu arfavitlausa kerfi sem hér er.

Hér er hann.

Jakob Kristinsson

Ég er fyrrverandi vélstjóri og útgerðarmaður en er nú 75% öryrki eftir slys á sjó 2003. Bjó lengst af á Bíldudal en flutti til Sandgerðis haustið 2005.

10.5.2007 | 13:44

Af gefnu tilefni

Eftir að fréttir á Stöð 2 í gær og byggð var á grein sem ég skrifaði um Kompás-þáttinn sem verið var að fjalla um svildl í kvótakerfinu, hefur verið sótt að mér úr öllum áttum og allnokkrir skrifað um mig á bloggsíðum.  Sumir hafa þakkað mér fyrir þessa grein mína en aðrir níða mig niður og ég er kallaður, fífl, glæpamaður, þjófur og einn átti ekki heitari ósk en að ég yrði handtekinn og settur í fangelsi og sektaður um háar fjárhæðir og ég veit ekki hvað og hvað ég á að vera.  Tilgangur minn með þessari var ekki eingöngu að játa eigið svindl í kvótakerfinu, heldur líka að vekja athygli manna á því að þegar afli er rangt skráður skekkist reiknigrunnur Hafró verulega og tillögur um afla eru þá ekki byggðar á röngum upplýsingum.  Þetta er líka ósköp einfalt reiknisdæmi sem lítur svona út:

Eftir því sem meiri afli er rangt skráður = Lægri verða tillögur Hafró um afla. 

Það er þetta atriði sem ég tel skifta mestu máli en ekki hvað kostað hefði að leigja það sem ekki er rétt skráð.  Kannski týndust aldrei hin frægu 600 þúsund tonn af þorski heldu hefur Hafró verið að reikna út frá röngum forsendum.  Ég ætla ekki að afsaka það sem ég gerði og það var mitt val að koma fram undir mínu nafni og líka vil ég benda á að þótt ég hafi brotið lög um stjórn fiskveiða þá skilaði þetta verðmætum í þjóðarbúið því ALDREIvar stundað brottkast á þeim skipum sem ég gerði út. og hvað varðar þennan fræga gám með þorskflökum sem seldur var í Englandi framhjá kerfinu, þá voru þeir peningar nýtt í skemmtiferð 100 mannastarfsliðs+makar til Belgíu og nær allt þetta fólk var búið að þræla við að vinna fisk frá því það var unglingar og mér fannst að þetta fólk sem búið var að afla þjóðarbúinu mikilla tekna árum saman eiga það fyllilega skilið að njóta einhvers góðs af þessari sameiginlegu auðlynd þjóðarinnar þótt þyrfti aðeins að hagræða hlutunum.  Það finnst sumum þetta vera glæpur en er allt í lagi að sumir menn braski svo mikið með kvóta að þeir geti keypt sér heilt fjall bara til þess eins að hafa fallegra útsýni úr sumarbústaðnum sínum í friði eins og dæmi er úr Borgarfirði, ef slíkt telst eðlileg nýting á okkar sameiginlegu auðlynd, er dómgreind hjá sumum orðin eitthvað skrýtinn.

Það hafa margir haft samband við mig og spurt mig að því hvort ég gæti ekki komið því á framfæri að tveir þingmenn og annar er ráðherra og báðir heita Einar, tengdust því sem ég var að skrifa um, ég hef harðneitað að blanda þeim sem hafa reynst mér vinir í það sem ég er að játa sakir á mig.  Til að útskýra þetta aðeins betur vil ég taka fram að Þegar Einar Kristinn var útgerðarstjóri í Bolungarvík voru líka rekin önnur fiskvinnslufyrirtæki á staðnum en það sem Einar starfaði við og auk þess var hann farinn að starfa mikið í pólitíkinni og hefur varla haf mikinn tíma lausan fyrir utan störf sín við fyrirtækið og pólitíkina, að hann hafi haft möguleika á að vera mikið á bryggjunum á kvöldin þegar bátarnir voru að landa.  Hvað varðar Einar Odd þá var svipað ástatt hjá honum.  Þegar hann var að reka sitt fyrirtæki á Flateyri voru þar a.m.k. tvö önnur fiskvinnslufyrirtæki á staðnum og hann var líka að starfa mikið í félagsmálum og sem formaður Vinnuveitendasambandsins tók það mikinn tíma frá honum.  Þannig að hann hefur ekki haft tök á að vera á bryggjunni á Flateyri á hverju kvöldi.  Og ef einhverjum dettur í hug að reyna að blanda þessum tveimur heiðursmönnum inní það sem ég er að skrifa og upplýsa, mun ég verða fyrstur manna þeim til varnar.  Þótt ég talaði um fyrirtæki á Vestfjörðum var hvorugt þeirra fyrirtækja sem þeir nafnar störfuðu hjá í þeim hópi.

Sumir eru svo harði gagnvart þessari grein minn og krefjast þess að ég verði dæmdur þyngstu refsingu og má hver hafa sína skoðun á því í friði.  En í raun og veru hefur mér og þeim sem komu að þessu máli verið refsað af þeim sem yfir okkur öllum ræður og er refsingin þessi:

1.   Viktarmaðurinn á Bíldudal sem getið er um varð bráðkvaddur nokkru eftir að okkar samstarfi lauk.  Maður á besta aldri.

2.   Umboðsmaðurinn sem aðstoðaði mig í Englandi fékk hjartaáfall fyrir nokkrum árum og andaðist skömmu síðar.

3.   Ég lendi haustið 2003 í alvarlegu slysi á sjó og er í dag 75% öryrki mikið fatlaður og get enga vinnu stundað.

 OOO

Ætlum við að láta spillta stjórnmálamenn drepa í dróma góða drengi sem af réttlætiskennd viðurkenna að hafa tekið þátt í  þeim ósóma sem kvótakerfið er ?

Ætlum við að láta skjóta sendisveinana ?

Guðjón Arnar sagði mér að sjómenn hafi haft samband við hann um hvort þeir ættu að segja sögu sina.  Hann sagði við þá að hann vildi bara segja að þeir skildu ekki taka neina sjensa að segja frá, ef þeir í fyrsta lagi væru ekki nógu margir, og í örðu lagi að ef þeir segðu frá þá gætu þeir lent í vandræðum.

En þegar ég horfi upp á að það á að leggjast á mann sem af sinni réttlætiskennd kemur fram, og að hann þurfi að fara að afsaka sig og þá sem komu að þessu með honum, þá er mér allir lokið.  Búum við í réttarríki eða einhverju helvítis Sovétfyrirkomulagi? Þegar stórt er spurt.

Nú skulu allir sjómenn hugsa sinn gang. Vilja þeir halda þessu áfram Sovétfyrirkomulaginu og láta endalaust skjóta þá sem reyna að segja sannleikann, eða að koma þessum mönnum frá, og fara nyjar leiðir ?

Viljum við réttlæti og sanngirni, eða viljum við þöggun og ofríki.  Og svo sannarlega þá er núna tækifæri til að hrinda af sér okinu og velja eitthvað annað en Sjálfstæðisflokkinn eða Framsókn.

Ég er allavega komin með upp í háls af þessu öllu saman.