Sitthvað hér og þar.

Nú er búið að loka kjörstöðum og talning í gangi.  Svo er að spá í hvernig atkvæðin falla.  Mér finnst einhvernvegin að ef við höfnum þessu muni sagan dæma okkur allverulega, því þar með höfum við tapað tækifæri sem við höfum svo lengi stefnt að, þ.e. að breyta um kúrs og fá nýtt Ísland.  Ég var lengi á báðum áttum, en skipti um skoðun og í dag fylgdi ég svo sannarlega minni innstu sannfæringu og kaus að gefa mitt vilyrði fyrir því að þessi drög væru tekinn til grundvallar að nýrri stjórnarskrá.  Og ég er alveg sannfærð um að ég gerði rétt. 

Margir af mínum bloggvinum voru mér ósammála og eru mér reiðir fyrir vikið.  En málið er að maður verður alltaf að fylgja sinni sannfæringu.  Standa með því sem manni þykir það rétta. Þó við vantreystum þessari ríkisstjórn, þá verðum við að taka því sem vel er gert, og þó þetta sé ef til vill það eina sem þau hafa glappast á að gera vel, þá eigum við að grípa tækifærið okkur til heilla.

Það hefur verið erfitt að hlusta á þungan áróður minna vina og fólks sem ég met mikils vera mér algjörlega ósammála, og jafnvel bera þungan hug til mín af afstöðu minni.  En hver er sjálfum sér næstur, og ég er sannfærð um að ef okkur auðnast að samþykkja þessi drög muni það verða okkur til góðs.

Svo er að sjá hvernig þetta allt fer, en ég er sannfærð um að ef við höfnum þessum tillögum, þá gefst okkur aldrei sama tækifæri til að fá stjórnarskrá sem er okkur litla fólkinu til framdráttar.  Þá munum við eingöngu þurfa að meðtaka heimaræktaða stjórnarskrá frá ríkjandi öflum samda í reykfylltum bakherbergjum í góðri sátt við hagsmunaöfl eins og til dæmis l.í.ú.  En ef til vill þóknast það flestum betur en þessi tilraun.  Af því að hún kom frá röngum aðilum.  Ég hef sagt það áður og segi það enn, mér er fjandan sama hvaðan gott kemur, ef það er til heilla fyrir almenning þá tek ég því.  Þannig er það bara.

En að öðru:

Blómin sem áttu að fara í garða ísfirðinga eru hér hjá mér.

Fallegir haustlitir sem gleðja mann þó veturinn sé að síga á.

Bara fallegar plönturnar mína, og heilbrigðar.

Já haustið er fallegt.

Stubburinn minn að læra heima hjá ömmu sín

Nú man ég ekki hvað þessi elska heitir en ég var að horfa á show með okkar íslandsvini Elton John og þessi maður (ætlaði að setja nafnið á minni) en gleymdi því svo. Hann minnir mig á Jólasvein

En þetta voru frábærir tónleikar.

Flottur alltaf.

Jens þú þekkir gaurinn eflaust, han minnir svolítið á þig svona fyrir utan Jóla heheheh

Já þetta var frábært sjov. Reyndar.

En ég samdi við stubbinn minn um að hann og vinirnir fengju að horfa á myndir og ég samþykkti að halda mig bara í tölvunni. En reyndar eru þarna ekki bara vinir stubbsins þarna eru líka barnabörnin mín nokkur sem ætla að gista. En svona er kúlulífið, alltaf fullt af lífi.

Ég hreinlega elska þessa krakka þannig er það bara. Og þeirra er framtíðin, og það er eitthvað sem stjórnmálamen dagsins í dag mega muna og virða. Það skiptir máli hvernig þeir haga sér, því ef þeir hugsa bara um sinn eigin hag, þá mun það koma niður á börnunum okkar og barnabörnunum, og það mín elskuleg þurfum við svo sannarlega að berjast gegn með öllum ráðum.

Þetta lýst mér vel á.

Andrea kom afar vel út úr forsetaframboðinu, skelegg og flott kona.  Það er því mikill fengur fyrir Dögun að fá hana til samstarfs. 

http://www.xdogun.is/akvedin-i-ad-gera-sitt-besta/

Önnur góð frétt.  nú er bara einn kettlingur eftir, Snúður fór í dag á nýtt heimili. 

Þá er Gleði einn eftir hjá pabba og mömmu.  En vonandi kemur einhver góð sál og fær hann líka. 

Nú er sól og gott veður hér, svo það er ekkert annað að gera en að fara að dunda sér við blómin.

Eigið góðan dag.

Kosningarnar um stjórnarskrá.

Kosningar 20 október 2012. 

Ætla ég að mæta á kjörstað?   Já.

Ælta ég að samþykkja eða hafna?  Samþykkja.

Er ég þá landráðamaður? ekki að mínu mati.

Er ég á móti ESB aðild? Já algjörlega.

Af hverju ætlarðu þá að segja já?  Af því að ég lít ekki svo á að þessi kosning hafi neitt með ESB málið að  gera.

Treystir þú þá Össuri Skarphéðinssyni og Jóhönnu?  Nei það geri ég ekki. 

Skrýtið þá að þú skulir ætla að samþykkja þetta.  Eins og ég sagði ég lít ekki á þetta mál í neinu samhengi við ESB:

En sjálfstæðisflokkurinn er alfarið á móti þessum stjórnarskrártillögum og hefur hafið upp herör gegn henni.  Já einmitt, það styrkir mig í því að stjórnlagaráð hafi einmitt hitt á rétta punktin.

En þú getur ekki mótmælt því sem þeir segja að þetta auðveldi framsal fullveldis.  Jú ég geri það reyndar, 111 greinin tekur algjörlega á því að ef menn ætla sér að samþykkja framsal fullveldis, krefjist það bindandi þjóðaratkvæðagreiðslu.

En það hefur líka verið sagt að þetta frumvarp sé algjörlega unnið undan rifjum ríkisstjórnarinnar og pöntuð frá þeim til að auðvelda inngöngu í ESB.   Málið er að ég hef meiri trú á fólki en svo, að af þessu 950 manna úrtaki úr símaskránni, þar sem allir íslendingar gátu komist að, séu allir svo blindir að þeir láti Jóhönnu og Össur leiða sig áfram í vitleysu.  'Eg hef líka meiri trú á stjórnlaganefnd, sem tók við boltanum og vann tillögur upp úr vilja þjóðfundar og skilaði til stjórnlagaráðs en svo að þau hafi gert allt til að negla niður einbeittan vilja til að koma okkur inn í ESB.

Og að lokum stjórnlagaráðið sjálf, sem var kosið af þjóðinni persónukjöri, þó það hafi verið dæmt ólöglegt af hæstarétti, sem er fyrir mér álíka traustverður og slembiúrtak úr þjóðskrá, stjórnlaganefn og stjórnlagaráð fyrir þeim sem hér hafa hæst, þá trúi ég því að þessar 25 manneskjur hafi unnið af heilindum að því að koma á framfæri vilja þjóðfundarins.

Fyrirgefið elskurnar mína sem eru ósátt við þessa ákvörðun mína.  Hún kemur til af því að ég skoðaði málin, spurði spurninga og las mér til.  Og mér þykir frekar leitt að finna andúð og jafnvel illvilja vegna þessarar ákvörðunar minnar eða niðrandi ummæla.  Þið sem þannig hugsið eigið að hugsa ykkur aðeins um, þegar þið talið um frelsi, jafnrétti og upplýsta umræðu.  Ég tel það meira virði en allt annað að hafa leyfi til að skoða málin og taka upplýsta ákvörðun byggða á því sem mér sjálfri finnst, en að njóta velvildar samferðamanna, því ef ég stend ekki með sjálfri mér og því sem ég trúi á, þá er brotalöm hjá mér, sem ég get ekki þolað. 

Það breytir engu um það að ég mun beita mér af alefli gegn því að ótrúverðugir ráðherrar og alþingismenn reyni að komast hjá þjóðarvilja og geri sitt til að koma okkur inn í valdabandalag sem meirihluti þjóðarinnar er algjörlega á móti.  Þar er ekki spurt um heiður né rök.  þar er eingöngu áróður upp á líf og dauða.  Það er einfaldlega annað stríð en Stjórnarskrármálið. 

Lifi frjálst og óháð Ísland.

Sjálfstæði Skotlands innan seilingar.

Sá í fréttum í kvöld að nú hafa skotar og englendingar undirritað samning um að skotar megi halda þjóðaratkvæðagreiðslu um að skiljast frá bretlandi.  Þetta er stórt skref í þeirra sjálfstæðisbaráttu sem hefur staðið yfir í mörg ár.  Ég vil óska þeim til hamingju með þennan áfanga. Cameron á þakkir skildar fyrir þessa afstöðu.

Þeirra maður Alex Salmond sagðist þess fullviss að skotar myndur velja sjálfstæðhttp://www.ruv.is/sarpurinn/frettir/15102012/skotar-kjosa-um-sjalfstaedii.  Þetta þykir ef til vill ekki frétt næmt hér, en það gæti haft umtalsverð áhrif samt sem áður, því skotar hafa lýst því yfir að ef þeir fái sjálfstæði, myndu þeir vilja komast inn í Efta og vera með í okkar norðurlandaumhverfi. Þeir munu örugglega hafna ESB aðild, og í því ljósi styrkja norræna samvinnu og Efta.

Kosning mun fara fram 2014 í síðasta lagi, og það er fagnaðarmál að fá þessa vingjarnlegu og alþýðlegu þjóð með í okkar pakka innan okkar raða.  Í rauninni eru skotar miklu líkari okkur norðurlandaþjóðum en englendingum.

Ég fyrir mitt leyti fagna þessari frétt, þar sem ég dvaldi 2 ár í Glasgow og þekki talsvert til skosku þjóðarinnar.  Til hamingju með þennan sigur skotar og vonandi fáið þið langþráð sjálfstæði.  Og ég er viss um að ef og þegar þið sækið um aðild að samnorrænni samvinnu verður ykkur vel tekið. 

Kisur og blóm.

Þessa tvo ljúfu og skemmtilegu snáða bráðvantar að komast á góð heimili. Þeirra bíður ekkert annað, ef enginn vill taka þá að sér en að enda himnum. Sem væri synd, því þeir eru skemmtilegir og fallegir.

Ljúfir og verða skemmtileg gæludýr.

Er ekki einhver hjartagóður þarna úti sem vantar kisu á heimilið?

Annars er ég haldinn ritstíflu, er að hamast við að ganga frá blómunum mínum undir veturinn, sem betur fer hefur veðrið verið afar gott. Hef tekið eftir því að það hefur verið sama og svipað hitastig hér fyrir vestan og í Osló eða kring um 7° En nú fer að kólna og gömlu beinin mín þola illa kulda.

Þegar ég er að atast svona þá legg ég allt í það og þá dettur mér ekkert skemmtilegt í hug til að skrifa um. Ætli ég sé ekki með snert af athyglisbrest

En ég ætli ef til vill að setja inn nokkrar blómamyndir, svona til að lífga upp á síðuna hjá mér.

Hengipetunía og sutera sóma sér vel.

Pernillan mín blómstrar þrisvar yfir árið, hún er að blómstra núna í þriðja sinn þessi elska.

Henginellikan mín er líka skemmtileg.

Blóm og skóflur auðvitað vel viðeigandi hehehe

Pelagoníur eru líka harðgerðar og skemmtilegar.

Þetta heitir örugglega að láta blómin tala.

En þið sem hafið áhuga á kisunum getið haft samband við mig í síma 6187751 eða Siggu dýralækni.

Eigið svo góðan dag elskurnar.

Á tali hjá Hemma Gunn.

Hlustaði á þáttinn hans Þórhalls Gunnarssonar ; Á tali hjá Hemma Gunn í gær.  Gestur þáttarins var Logi Bergman.  http://www.ruv.is/sarpurinn/a-tali-vid-hemma-gunn/12102012-0 Þessir þættir eru algjörlega frábærir.   Ég hef sjaldan skemmt mér jafn vel yfir nokkru sjónvarpsefni í langan tíma.  Ég reyndar veltist um af hlátri með þeim félögum.

Hemmi er frábær og þessir þættir hans eru gull og gersemi.  Og að fara svona með þá eins og í þætti Þórhalls er afar vel til fundið og skemmtilegt.

Innilega takk fyrir mig Þórhallur Logi og Hemmi.  Takk fyrir klukkutíma hlátur í góðum félagsskap ykkar þriggja í gær. 

Þessir þættir hans Hemma eru eflaust eitthvað það besta sjónvarpsskemmtiefni sem gert hefur verið á Íslandi fyrr og síðar. 

Verið hress, ekkert stress, bless!

Vil setja hér inn öllu sorglegri tíðindi, en það verður minningarathöfn um Rasmus Rasmussen í Reykjavík á morgun kl. 19.00 við Reykjavíkurtjörn með kertafleytingu.  Verð þar í huganum, en endilega mætið elskurnar.  Hlátur og grátur eiga vel saman eins og elskendur hvorugt getur án annars verið. http://jensgud.blog.is/blog/jensgud/entry/1262417/#comment3368501

Stjórnarkrá lýðveldisins - svona til umhugsunar.

Sjálfstæðismenn margir hverjir hafa látið stór orð falla um komandi kosningar og vinnu stjórnlagaráðs.  Ég verð að viðurkenna að um stund var ég á sama máli.  Það var áður en ég kynnti mér málið, fór á fundi og las tillögurnar, sem hafa verið sendar inn á hvert heimili, bæði tillögurnar og gamla stjórnarskráin.

Reimar og fleiri tala um tillögurnar sem stórslys, Reimar segir m.a.:Með því er núverandi stjórnskipun kastað fyrir róða og ófyrirsjáanleg áhætta tekin með framhaldið“.

Verð nú að segja að maður sem er hæstaréttarlögmaður og talar svona hefur ekki mikla framtíðarsýn.  En skyldi eitthvað annað liggja að baki þessari hatrammlegu baráttu sjálfstæðismanna um Stjórnarskráramálið.

Hann segir að menn hafi um nokkurt skeið "handleikið fjöregg þjóðarinnar stjórnarskrá lýðveldisins með glannalegri hætti en áður hefur sést" 

Stjórnarskráin hefur alla tíð verið eitthvert plagg sem hefur legið og rykfallið í skúffum yfirvalda, einstaka sinnum hefur þetta plagg verið dregið upp og bent á ýmislegt sem gert hefur verið sem er á skjön við stjórnarskrá lýðveldisins. En aldrei verið gert neitt meira með málið....

Og Reimar, það er miklu glannalegra að misnota svoleiðis stjórarskrána, það eru nokkur mál sem við vitum um eins og til dæmis þegar tveir ráðherrar settu okkur á lista yfir viljugar þjóðir til að ráðast inn í Írak, með ófyrirsjáanlegum afleiðingum.  Davíð mætti í viðtal og sagði að það yrði að stoppa svona ofbeldiseinræðisseggi af.  En hvað með Sýrland, þar sem þúsundir manna hafa verið drepnar af þeirra einvaldi og ekkert er gert.  Eiga Sýrlendingar ef til vill ekki nægar náttúruauðlindir?

En þetta var útúrdúr.  Stjórnarskráin okkar hefu sem sagt legið og rykfallið á stofnunum, en almenningur hefur ansi lítið hugsað um hana, hvað þá lesið eða kynnt sér hana.  Ég staldraði því við aðeins á öðrum fundinum sem ég fór á, þegar þjóðverji sem hefur ákveðið að setjast hér að, stóð upp og tilkynnti þvílík framsýni og virðing væri að tillögum um nýja stjórnarskrá. Hann sagði; við í Bæjaralandi fáum stjórnarskrána að gjöf þegar við erum orðin 14 ára. 

Í bandaríkjunum vinna nýbúar eið að stjórnarskránni, þeir þurfa að lesa hana og kynna sér.  Eftir því sem ég best veit.

En hér er þetta sem sagt rykfallið plagg sem hefur ekki verið kynnt íslendingum né reynt að hvetja þá til að kynna sér hana.  Það Reimar er glannalegur háttur. 

Ég veit ekki af hverju einn stjórnmálaflokkur er svona eindregið á móti tillögunum, að þeir berjast gegn þeim með oddi og egg, þó þeir hafi sjálfir gefið út eftirfarandi; "Lögð verði áhersla á mikilvægi þess að vandað sé til verka við breytingar á stjórnarskrá og tryggð sé aðkoma þjóðarinnar".

En þetta er einmitt það sem var gert.  Fyrst með þjóðfundinum, síðan stjórnlaganefnd og svo stjórnlagaráð kosið af landsmönnum í almennum kosningum, þó þær hafi verið dæmdar ólöglegar af óljósum ástæðum.

Ef sanngirni er gætt, þá hefur verið virkilega vel unnið að þessu máli með dreyfðri aðkomu margra landsmanna, og reynt að koma fram með sem flest á þeim óskalista sem þjóðfundurinn setti á blað.

Hvað er það þá sem gerir þetta fólk svona neikvætt gagnvart tillögum stjórnlagaráðs?  Er það ef vil vill sú hömlun sem sett er á alþingismenn og ráðherra til að sporna við spillingunni sem tröllríður samfélaginu?   Óttast sjálfstæðismenn að ef atvinnulífinu verði gert erfiðara fyrir að kaupa sér goodvill meðal stjórmálamanna og stjórnmálaflokka að þeir missi spón úr aski?  Spyr sú sem ekki veit.

Ég veit bara að þó ég hefði ekki kynnt mér málin frekar, og lagst ofan í gömlu stjórnarskrána líka, þá hefðu samt sem áður ótal viðvörunarbjöllur hringt í mínum haus, við þessa mótspyrnu flokks allra stétta. 

Nú eru bara nokkrir dagar til kosninga, eigum við ekki bara að láta hér staðar numið og gefa fólki kost á að skoða þetta í rólegheitum og taka sjáfstæða ákvörðun um málið, með því að kynna sér bæklinginn og hlusta á góða úttekt ríkisútvarpsins á tillögunum.

Þetta er farið að minna óþægilega á herferðina hér í sumar um fiskveiðiheimildirnar, þegar allt ætlaði um koll að keyra hjá L.Í.Ú.  Þetta er nefnilega sama fólkið og þá að mestu leyti. 

Svo skulum við taka á því þegar í ljós kemur hvað þjóðin vill í þessu samhengi, og eftir það skulum við senda eintak af stjórnarskránni inn á hvert heimili og ekki bara það heldur þurfa landsmenn að kynna sér inntak hennar, hvernig sem hún lítur út og veita aðhald þeim stjórnvöldum sem ætla sér að sniðganga hana aftur og aftur. Því það virðist vera svo að enginn stjórnvöld taki hana hátíðlega, og umgangist stjórnarskrá af léttúð og virðingarleysi.   Það er glannaskapurinn og það alvarlegur glannaskapur eða eigum við nokkuð að tala um landráð?

Leikur að fjöreggi þjóðarinnar

Má bjóða ykkur í ferðalag á Indíjánaslóðir í Mexico.

Langar að bjóða ykkur í smáferðalag á indíjánaslóðir í Mexico.  Vona að ferðin gleðji ykkur.

Flugum um hálf níu um morguninn frá Keflavík til Boston.  Þar tók á móti okkur í útlendingaeftirlitinu ung hress suðurríkjadama.  Heilsaði hún okkur brosandi og með kostum og kynjum, sagðist hafa verið á Íslandi,  í Reykjavík og víðar.  Spurði hvort Ísafjörður væri nálægt Akureyri. 

Það var knappur tími til að ná í farangur okkar og setja hana í framhaldsflug til Mexícócity, en við vorum fullvissuð um að taskann færi alla leið.  Það hafði verið klukkutíma seinkun hjá Icelandair svo við höfðum bara einn og hálfan tíma til að koma okkur gegnum útlendingaeftirlitið, fara á annan terminal og ná vélinni til Chicago.  Þar þurftum við að bíða lengur, fengum okkur brauðsneið og djús, og reyndum að láta fara vel um okkur.  Flugið til Mexicócity  tekur fjóra og hálfan tíma. Stúlkan í eftirlitinu í Chicago spurði hvaðan við værum og hrópaði upp yfir sig Íslendingar þá hef ég aldrei séð fyrr. 

 

Úti í Ameríku er geðveikislegt eftirlit, maður þarf að fara úr skónum og allt gegnum lýst, var samt feginn að sleppa við það sem sumir þurftu að ganga í gegnum, að láta taka af sér fingraför og mynd í bak og fyrir. 

 

Lentum í Mexícó um kl. 6 að staðartíma, vorum þá búin að græða 7 tíma.  Þá kom í ljós það sem ég reyndar hafði óttast að taskan okkar hafði ekki skilað sér. Það er samt mikill munur að koma frá Bandaríkjunum til Mexícó, fólkið hér er miklu brosmildara og kurteislegra en í B.N.A.

Þegar maður kemur inn í Mexícó, er tollaeftirlitið þannig að þú ýtir á hnapp, ef það kemur grænt þá ferðu í gegn óáreitt, ef það kemur rautt, ferðu í skoðun.  Við fengum rautt í þetta sinn.  Tollarinn bara brosti og spurði hvaðan við kæmum meðan hann grautaði smávegis í handtöskunni minni.  AHA Íslendingar, ég dáist svo mikið að víkingunum sagði hann og benti okkur á að fara bara í gegn. 

 

Á flugvellinum er það svo í Mexícó að þú pantar leigubíl inn á vellinum og segir hvert þú ætlar og greiðir fyrir hann þar.  Þetta er öryggisráðstöfun, vegna þess hve tíð rán höfðu verið á túristum, þar áður.  Við ætluðum niður á Holliday inn við Zocalotorg.  Það fyrsta sem maður tekur eftir í Mexócó á flugvöllum og rútubílatöðum er að þar er engin klukka. Þeim gengur illa að aðaga sig að Gregoriska tímatalinu. Enda lítið stressaðir.  Þar sem klukkann eltir þá, en ekki þeir klukkuna eins og á Vesturlöndum.

Við fengum staðfest að taskan okkar yrði send á hótelið þegar hún kæmi í leitirnar.  Mágkona mín kom frá Mazatlán hún ætlaði eð vera með okkur í þessari ferð. 

 

Þegar við komum upp á Zocalotorgið iðaði það allt af lífi, börn með blöðrur og lúðrasveitir og söngur.  ‘I dag er 9. janúar dagur Guadalupe.  Maríu Mey indíána í Mexícó og víðar.  Zocaló er stórt torg í miðri Mexícóborg, við það stendur forsetahöllin og hæstiréttur, og dómkirkjan.   Þar safnast fólk saman til allskonar hátíðabrigða, og þar dansa Aztekarnir í sínum glæsilegu búningum.  Stór fáni er á miðju torginu, um 30 metra há stöng, og fáninn stór eftir því. Mexicócity var upphaflega höfuðborg Azteka.

 

Zocalo torg, forsetahöllinn sést þarna og fáninn stóri.  Tekið ofan af Holliday inn. Það voru miklar serimoníur þegar þeir tóku fánann niður. Það var gert kl. sex að kvöldi.  Hermenn gengu í röð að fánanum, hann var svo dreginn niður og vafður upp, síðan gengu hermennirnir með hann í axlahæð úr af torginu.

 

Við byrjuðum á að fara og versla inn það nauðsynlegasta til skiptanna, vegna töskuhvarfsins, og fórum svo og fengum okkur góðan Brunch. Vorum 3 daga í borginni og svo var lagt af stað með rútu til Chapas.  Taskan kom í leitirnar síðasta daginn í borginni, og vorum við harla feginn.

 

Áður en við fórum suðreftir, fórum við og skoðuðum pýramídana í Teothihuacan,  þarna eru margar stórkostlegar byggingar.  Sól og mána pýramídar sitt við hvorn enda dauðagötunnar og byggingarnar meðfram henni, og þar eru margar byggingar ennþá huldar gróðri og jarðvegi.En þarna má sjá bæði tilhöggnar og málaðara myndir og þeir hafa skreytt náttúrulegu steinanna sem þeir hlóðu úr með mynstri úr minni steinum.  Svo hafa þeir múrað yfir og málað.  Vatnsleiðslur og skolp, og þarna mátti sjá leifar af saunabaði og klósetti.  Menningin hefur svo sannarlega risið hátt á þessum tímum.  Þarna var sagt að hefðu búið ættbálkur um 94.000 manns og þau hurfu skyndilega og enginn vissi hvað af þeim varð.

 

Mánapýramídinn.  Þar sem fólkið gengur er dauðagatan.

 

Algjörlega stórmerkilegar minjar.

Hér erum við í hinu fræga Tequilahéraði. Þar sem Tequila er framleitt úr sérstakri plöngu Agave, þetta er kaktur, og miðjan er tekin úr, og þar safnast fyrir vökvi sem kallast agave, sá vökvi er notaður til að brugga Tequilað, en svo er hægt að kaupa 100% agave sem er rosalega góður drykkur.

Hér sést vel hvernig þeir skeyttu steinanna.  Og inni sést hvernig þeir múrhúðuðu steinana.  Þarna sést líka útskurður mynd af dreka.

 

Við skoðuðum líka Azteca hof í borginnin rétt hjá torginu. Svolítið óhugnanlegt var að skoða fórnaraltarið og hvernig þeir hafa lagt frárennsli fyrir blóðið.

 

Síðasta kvöldið fengum við okkur að borða á veitingastaðnum á Holliday inn.  Veitingastaðurinn er upp á 6. hæð þar er hægt að sitja úti og horfa yfir Zocalotorg, en í ár er frekar kallt í borginni, svo við sátum inni,  en það var notalegt að sitja með góðan mat, Mexícóst Irish coffee og Tequila og hlusta á taktfastar trommur Aztekana, þar sem þeir dansa og nota fámennið til að æfa unglingana í dansinum, úti á torginu.

 

Flugvöllur Mexícóborgar er mjög nálægt borginni, yfirvöld vilja færa hann lengra burtu en bændur og umhvefissinnar berjast gegn því.  Þeir segja að allt of stórt ræktarland fari undir völlinn og akveg að honum.  Þeir segja að lifibrauð þeirra sé í hættu verði flugvöllurinn færður. 

 

Daginn eftir lögðum við af stað til Tuxtla.  Það er um 13 tíma akstur, en rúturnar eru þægilegar og á leiðinni eru sýndar kvikmyndir.  Vorum fyrr á ferðinn en við ætluðum vorum í Tuxtla um 6 leytið um morguninn, en rútan til Bendingo fer ekki fyrri en kl. 9.00  Settumst niður á litla kaffistofu og fengum okkur kaffi. Á kaffistofunni hittum við tvær ísraelskar stúlkur, þær sögðu okkur að upp í fjöllunum væri gljúfur sem væri mjög frægt.  Við ákváðum að taka leigubíl og skoða það.  Gljúfrið gengur þvert í gegnum fjall sem er 1200 metra hátt, það er hægt að sigla í gegn um skarðið, eða aka upp fjöllinn og skoða að ofan frá.  Það er hægt að stoppa á nokkrum stöðum, en við höfðum bara tíma fyrir tvo fyrstu 600 metra hæð og 900 metra.  Það var ótrúlegt að horfa niður þráðbeinan klettavegginn og sjá 900 metrum neðar silfurband árinnar, að vísu var dálítið móða og úði vegna þess hve snemma við vorum, og sólin ekki búin að bræða sig gegnum dögg næturinnar, en við því var ekkert að gera, því rútan fór kl. 9.00.  Í bænum Tuxtla búa um 850 þúsund manns og er hann með stærri bæjum í Shapas.  Gegnum bæinn rennur áin Rio Sabinal, fyrri nokkrum vikum hafði hún flotið yfir bakka sína og umflotið stóran hluta bæjarins.  Við sáum sumstaðar stóra reykjastróka líða upp úr jarðveginum, við spurðum hvað þetta væri, bílstjórinn sagði að þetta væru ofnar, sem grafnir eru í jörðina, þéttir innan með jarðsteinum og leir, til að baka brauð. 

 

Bílstjórinn ráðlagði okkur að stoppa í San Kristobel, þar sem er hellir einn mikill með allskonar náttúrumyndnum. Grutas Del Pancho nueve.  Hann sagði líka að við skyldum passa okkur á leigubílstjórum.  Lagði á við okkur að skrifa niður merki sem alltaf er á hlið bílanna og skrá líka niður nafn bílstjóranna, þeir gæru verið varasamir. 

 

Sab Kristobel er bær, það búa um 27.000 manns bærin er í 2667 metra hæð.  Við fórum yfir 3000 metra hæð á leiðinni, og vorum skýjum ofar.  Þarna er landslagið hæðótt og hrikalegt en mjög fallegt, hæðirnar eru  þaktar með frekar lágvöxnum gróðri og  mikið var um að menn höfðu rutt gróðri burtu og þarna var ræktaður maís í stórum stíl. Enda maís aðalútflutningsvara Chapasbúa. 

 

Horft yfir Tuxtla.

 

Hér sést inn í hellinn góða.

 

Við tókum leigubíl í San Kristobel upp í fjöllinn til að skoða Hellinn.  Hann var stórkostlegur.  Lítil indíjánastúlka leiðbeindi okkur um hellinn með vasaljós og sýndi okkur hellamyndirnar.  Sem höfðu myndast í mjúku berginu við ágang vatns.  Á þessum slóðum hafði brotist út stríð fyrir fjórum árum milli ensku rétttrúnaðarkirkjunnar og kaþólikka og 45 manns indíjánar voru drepnir þar sem þeir sátu og báðust fyrir í einni kirkjunni.

 

Í skólanum er það svo að börnin eru aðgreind eftir því hvor trú þeirra er.  Svo eru mormónar einnig að hasla sér völl.  Trúmál þarna eru mikið vandamál, vegna þessa stríðs á milli trúarbragða. 

 

Indíjánarnir upp í fjöllunum eru með sína siði og reglur enn þann dag í dag.  Þarna í Chapas eru kindur friðhelgar, það má ekki drepa þær eða skaða á neinn hátt, það eina sem menn mega hafa not af þeim er ullin. Enda vefa konurnar mikið og sauma út.  Þær vinna en karlarnir hafa það náðugt.  Algengt er að menn fastni sér stúlkubörn þegar þær eru fimm til sex ára.  Þá koma þeir með geitur asna og heimabrugg og velja sér telpu.  Hún elst svo upp á heimili foreldra sinna, uns hún er gjafvaxta fimmtán sextán ára, þá kemur brúðguminn, kvænist henni og tekur hana inn á sitt heimil, hann á gjarnan fjórar til sex eiginkonur, sem vinna fyrir heimilinu.  Börnin eru líka mörg.  Aðal fæða þeirra eru tortillur búnar til úr maís, og svo ávextir sem eru ræktaðir heima.  Einnig eru flest heimili með hænur, geitur og kalkúna.  Stærri býli eru svo með hesta og asna. Tvennskonar kýr eru ræktaðar önnur tegundin vegna kjötsins og hin til að mjólka.  Í San Kristobel De la Casas fór bílstjórinn með okkur í heimsókn til fjölskyldu, eiginkonurnar voru fjórar, en einnig systir einnar eiginkonunnar og ein frænka, þær fimm áttu með manninum 15 börn. þrjár kvennanna voru heima, ein að baka tortíllur og önnur að vefa sú þriðja var með ungabarn í sjali á bakinu.  Við vorum látin máta okkur í hátíðabúning ættbálkins og hr. Cesil var svolítið broslegur í skrautlegri treyju með stóran hatt með mörgum skrautborðum.  Við vorum líka flottar ég og mágkona mín, í vaðmálspilsum skrautlegum mussum með borða og fallega ofið sjal.  Allt heimagert og fallega unnið.  Svo var tekin mynd að herlegheitunum.  Við þáðum líka tortillur sem voru bakaðar við frumstæðustu aðstæður og heimabrugg.  Mjög skemmtilegt.  Framhlið hússins var mjög flott múruð og máluð, en bakhliðinn nokkurs konar patíó sem er reist úr timbri, og hlaðið með efni sem þeir gera úr taði, síðan er torf og leir sett í rifurnar, Við komumst svo að því að framliðin er byggð eins bara múrað yfir með leir og svo málað yfir.  Patíóið var aðeins einföld grind með plasti yfir sem var vinnustaður hannyrðakvennanna, og svo var óþéttur timburkofi sem var eldhúsið.  Engin borð eða stólar, utan nokkrir tréstólar sem eru eins og smábarnastólar, en einu sætinn, hinir sitja bara á gólfinu.  Þetta var samt fjölskylda sem átti nóg, og var í fínu hverfi.

 

 

 

 

 

Eldhúsið og tortillageð.

Karlarnir sitja svo að sumbli á þorpskránni meðan konurnar vinna fyrir heiminu.

 

Hér er ein eiginkonan að vefa. Og verk hennar hanga uppi allt í kring.

Ætli við myndum sætta okkur við svona aðstæður? Eða fjölskyldulíf?

 

 

Falleg handavinna.

Fengum að klæðast búningum þeirra, þetta eru brúðarfötin. Hér eru börn aldrei í kerrum heldur bera mæðurnar eða stóru systurnar þau í þar til gerðu sjali.

Þið sjáið hvað þessi þjóðflokkur er smágerður. 

Hér er svo giftingarföt karlanna.  Afar litskrúðugt ekki satt?

Það er meiriháttar að fá að fara í heimsókn til fólksins sjálfs, sjá hvernig það lifir og upplifa heimili og líf þessa fólks.

Týpiskur búningur fyrir indíána konur í Chapas.  Pilsin eru með mismundandi mynstri eftir því hvaða ættbálkur á í hlut. Þær vefa pilsin sjálfar, og sauma búningana. Teppið er algengt höfuðfat og er líka notað sem brúðarslör.

 

 

 

Í þessum bæ var katólsk kirkja á miðju torginu.  Þar var dýrðlingunum raðað með fram öllum veggjum kirkjunnar. Gólfið var þakið með furunálun, það gera indíjánar þessa héraðs, þegar þeir halda veislur, svo sem giftingar eða fermingar.  Víða á kirkjugólfinu sátu manneskjur með kerti fyrir framan sig og sumir voru með hænur, flestir voru með kókflöskur og brauðkollu sér við hlið.  Þetta voru heilarar, sem læknuðu fólk sem til þeirra leitaði.  Ég lét tilleiðast og fékk einn indíjánan til að lækna mig.  Með kertum ekki hænum.  Því þegar sjúkdómurinn hefur verið yfirfærður í hænugreyið þá er hún snúinn úr... Þau voru treg til að taka mig að sér, feiminn við þessa hvítu kerlingu, og hafa sennilega fundið af henni nornalyktina.  En loks var einn sem þorði.  Hann sagði okkur að sjúkdómar byrja allir í vitundinni, og ef maður gerir ekkert í því, þá fer sjúkdómurinn úr í líkamann.  En svei mér þá mér snarbatnaði sár verkur sem ég hafði verið með í bakinu. 

Í kirkjunni er messað einusinni í viku og presturinn kemur frá næsta þorpi. Okkur var sagt seinna að Páfinn hefði komið þarna í heimsókn  og hefði fengið svipaða meðhöndlun og ég.  Hann hefði verið spurður afhverju þetta væri látið viðgangast, og hann svaraði; Við megum ekki taka allt frá indíjánunum.

 

Kirkjan í baksýn og markaður á aðaltorgi San Kristobel.  Ég verð að segja þegar ég hugsa til baka að ég hef ekki fundið fyrir þessum verk í bakinu síðan.

 

 

Þarna sést ein kona að vinna tóg.  Handavinna hennar hangir þarna uppi.

 

 

 

Það sem vakti athygli sértsaklega er hvað hvítu fötin eru hvít þarna, þar sem aðstaðan til þvotta er afskaplega bágborin.  E indíjánakonurnar þvo mikið, þær byrja daginn á að þvo, og svo er þvotturinn hengdur til þessir á girðingar, limgerði, eða bara hvað sem er.  Aðal tækið sem er notað til að þvo þvotta fyrir utan lækjarsprænur, polla eða móbrúnar ár er .... já það eru nefnilega HJOLBÖRUR. Á einum stað sáum við um 7 konur allr í röð að þvo í hjólbörunum sínum  hlið við hlið, sumar gamlar ryðgaðar, og aðrar flúnku nýjar.   Hugisð ykkur hjólbörur eru kostagripur, svo er hægt að fara með þvottinn í þeim til að hengja upp, skreppa í bæinn og kaupa inn, hafa barnið í þeim og svo getur maður lánað bóndanum þær er hann þarf að fara í gegningar.  Annars ganga allar konur í Mexóco með börn sín í fanginu eða í teppi á bakinu.  Enginn er með kerru eða vagn.   

Frá San Kristobel fórum við svo áleiðis til Palengue, en þar ætlum við að skoða Pýramída Maja.  Ef til vill meira um það seinna.

 

San Kristobel þeir leggja mikið upp úr skreytingum á kirkjugörðum. Flestir eru þeir katólskir.

Að lokum er bara notalegt að setjast niður og fá sér að borða. eigið góðan dag.

 

Nýja Stjórnarskráin - fundur.

Ég fór á fundinn í dag með Þorvaldi Gylfasyni, Lýði Árnasyni, Lísbet Harðardóttir og fleirum.

Þorvaldur Gylfason hélt gott erindi um vinnu og atburðarrás að því hvernig þessi stjórnarskrárumræða byrjaði.  Hann lýsti því yfir sem vitað er að allir stjórnmálaflokkar hafa haft það á stefnu sinni að skrifa nýja stjórnarskrá. 

Lísbeth sagðist vera rödd unga fólksins, ég er ung, er að ganga með börn og lifa lífi unga fólksins, sagði hún og hér vantar algjörlega þann hóp inn í umræðurnar.  Unga fólkið hreinlega hefur ekki áhuga á þessum málum, eða að það hefði mátt standa betur að auglýsingum á fundinum.  Algjörlega punktur sem vert er að skoða.

Lýður hélt svo fyrirlestur um það sem stjórnarskráin inniber. 

Fyrir utan alla stjórnmálaflokkana krafðist Búsáhaldabyltinginn nýrrar stjórnarskrár.  Því næst kom Rannsóknarnefnd Alþingis með kröfu um það sama og síðan stjórnalaganefnd.  Svo var þjóðfundurinn með um 950 manna úrtaki frá allri þjóðinni, og svo Stjórnlagaþing, sem var reyndar dæmt ógilt, en var síðan sett á laggirnar sem stjórnlagaráð.

Því meira sem ég kynni mér þessi mál, því sannfærðari verð ég í því að þetta sé það sem koma skal, ný stjórnarskrá sem í fyrsta lagi er alveg einstætt mál á heimsmælikvarða og svo tækifæri sem við fáum núna og kemur ekki aftur í bráð.

Hræðsluáróðurinn sem settur hefur verið af stað með þetta mál er skiljanlegur, en óþarfur.  Og sennilega runnin undan rifjum þeirra sem ekki vilja missa spón úr sínum aski.  Og þess vegna er málið set ofan í þær skotgrafir sem það er í hér á blogginu.

Á fundinum var fullt af fólki með allskonar skoðanir stjórnmálamenn, Ólína Þorvarðar til dæmis og bæjarstjórnarmenn og almenningur.  Þeirra mestu áhyggjur voru um jöfnun atkvæða einn maður eitt atkvæði.  Það voru margir sem áttu illa með að sætta sig við það, þar var Ólína í flokki og hélt góða ræðu um það mál.

Ég fór á fundinn með þrjár spurningar frá mínu fólki hér á blogginu og svo fólki sem hringdi í mig í gær til að ræða þetta.

Þessar spurningar voru:

Ef nýja stjórnarskráin hefði verið í gildi þegar Icesave komu upp hefði þjóðin fengið þann aðgang að því máli sem varð?

Lýður Árnason svaraði þeirri spurning og sagði að það hefði alveg eins orðið þannig með nýju stjórnarskránni eins og þeirri gömlu.

spurning númer tvö; Ef tillögurnar að stjórnarskrá verða samþykktar í þjóðaratkvæðagreiðslu.  Getur Alþingi þá breytt þeim að vild eftir á, þar sem talað er um að þær séu einungis ráðgefandi.

Þorvaldur Gylfason sagði að vissulega gæti alþingi teygt og togað tillögurnar, en hann sagði að það væri bara þannig að ef samþykki þjóðarinnar liggur fyrir um þessar tillögur, þá verði þær samþykktar eins og þær liggja fyrir.  Það verði enginn hvati hjá alþingi að fara að breyta neinu sem skiptir máli eftir að vilji þjóðarinnar liggur fyrir.

Spurning númer þrjú var svona:  Er möguleiki á því að alþingi geti fellt út seinnihluta 111 greinarinnar, um bindandi þjóðaratkvæðagareiðslu.

Svar Lýðs var: Ef slíkt yrði gert væri þar um landráð að ræða og ekkert minna en það.

Þorvaldur kaus að svara þessu líka og sagði: Ef ég væri ESB andstæðingur, myndi ég fagna þessari grein sérstaklega, því þarna er algjörlega tekið á því að það er ekki hægt að framselja vald til annars ríkis eða ríkjasamband nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu.

Og af því að Jón Valur vinur minn var að tala um að fullveldisframsal væri bannað í núverandi stjórnarskrá, og vísaði í 2. grein og þá 16. þá fór ég að lesa þær greinar.

Í númer 2. segir: Alþingi og forseti Íslands fara saman með löggjafarvaldið, forseti og önnur stjórnarvöld samkvæmt stjórnarskrá þessari og öðrum landslögum fara með framkvæmdavaldið.  Dómendur fara með dómsvaldið.

Í þessari grein er að mínu viti hvergi tiltekið að bann sé við framsali, til dæmis ef við fáum forseta sem er á því að framselja sjálfstæði landsins.

16. grein hljóða svo:Forseti lýðveldisins og ráðherrar skipa ríkisráð og hefur forseti þar forsæti.  Lög og mikilvægar stjórarráðstafanir skal bera upp fyrir forseta í ríkisráði.

Sem sagt þetta er í lagi með þann forseta sem við höfum núna.  En hvað með forseta sem er einlægur ESB aðdáandi eða vill færa öðru ríki eða ríkjasambandi sjálfstæði okkar?´

111 greininn tekur nefnilega af öll tvímæli um þetta.  Ef stjórnvöld vilja færa sjálfstæði landsins á silfurfati til annars ríkis eða ríkjasambands, þá kostar það þjóðaratkvæðagreiðslu. 

Í fyrri pistli mínum sagði ég að ég hefði skipt um skoðun, því ég var algjörlega með þetta á hreinu að þessi nýja stjórnarskrá væri einmitt eitthvað til að koma okkur bak við tjöld inn í ESB að undirlægi Jóhönnu og Össurar.

En eftir því sem ég les mér betur til og hlusta á fólkið sem vann þessi drög, og aðdragandann að þeim, þá skil ég að hér er á ferðinni eitthvað svo merkilegt að við verðum að skoða það af alvöru sjálf, en ekki láta hagsmunaaðila toga og teygja sannleikann með hræðsluáróðri, til að fá okkur til að hafna þessu. Það er einfaldlega bara þannig að hvað sem þið gerið, þá endilega skoðið drögin, farið yfir gömlu stjórnarskrána og skoðið nýju tillögurnar sem voru unnar upp úr þeim þjóðarvilja sem þjóðfundurinn krafðist.

Þarna var maður frá Bæjaralandi á fundinum.  Hann sagði að hann væri mjög ánægður með hvernig við hefðum unnið úr þessum málum.  Hann sagði: ég þurfti að skipta um ríkisfang til að fá tækifæri til að kjósa um nýja stjórnarskrá í því landi sem ég vil setjast að í og búa. 

Eins og ég hef sagt áður, þetta mál er komið úr höndum ríkisstjórnarinnar, þetta er komið úr höndum alþíngis og þetta er núna algjörlega okkar mál að spila úr.  Því eins og bæði Þorvaldur og Lýður staðfestu þá getur alþingi og ríkisstjórn ekki grautað neitt í þessum tillögum ef afgerandi meiri hluti þjóðarinnar lýsir yfir einlægum vilja til að fá þessa nýju stjórnarskrá.  Ég vona að skynsamt fólk átti sig á því sem hér er að gerast.  Og fari allavega á kjörstað og kjósi.   Ef það kýs nei, þá er það líka afstaða sem ber að virða.  En ef menn segja já, þá er það vegna þess að þeir hafa tekið upplýsta ákvörðun um þann rétt sem verið er að færa þeim, að þeirra eigin ósk, því er það ekki einmitt það sem við höfurm verið að biðja um?  Meira réttlæti, burt með spillinguna og burt með klíkuskapinn.  fyrir þetta tvennt síðasta er byggð upp girðing sem á að girða fyrir að slíkt endurtaki sig í Nýja Íslandi.

Ekki kasta frá okkur tækifærinu að óathugðu máli.  Höfum kjark til að skoða málin og þora að taka okkar eigin afstöðu.   

Að skipta um skoðun.

Í síðasta bloggi mínu sagði ég frá því að ég hefði skipt um skoðun í sambandi við Stjórnarskrárfrumvarpið.  Það var þannig að ég fór á góðan fund með Dögun, þar sem Lýður Árnason útskýrði hvað fælist í þessu frumvarpi og hvað það væri sem væri verið að reyna að koma á framfæri.

Mér þótti þetta afar skynsamlegt og sérstaklega með 111 greinina, þar sem fólk hefur (og ég þar á meðal) verið ósátt með hana.  Hræðst hana og talið þar með að hún væri verkfæri Samfylkingarinnar til að troða okkur inn í ESB. 

Sumir af mínum góðu bloggvinum voru að vonum óhressir með þetta, og hafa reynt að telja mér hughvarf.  Ég skil þá mjög vel, ég hefði sjálf gert það sama í þeirra sporum, þvi málið er að bara það að Samfylkingin kom þessu á koppinn vekur efasemdir miðað við allar þær svikamyllur sem ESB liðar hafa reynt að hafa í frammi. 

Þegar ég svo fór að kynna mér málið og las það sem stjórnlagaráð skrifaði með 111 greininni, þá breyttist viðhorf mitt.

Þar stendur m.a.:

Skýring á 111 grein.

"Ákvæði um framsal ríkisins  er nýmæli í  frumvarpi þessu.  Rætt hefur verið um þörf á að setja slík ákvæði í stjórnarskrá. Til að skýra réttarstöðuna og tryggja aðkomu þings og þjóðar, sbr það sem kemur fram í almennum athugasemdum kaflans.  Íslensk stjórnskipan hefur verið talin heimila framsal ríkisvalds að  uppfylltum tilteknum skilyrðum þó vissulega hafi verið deilt um þau skilyrði og túlkun þeirra.

Stjórnlagaráð leggur til að stjórnarskrá taki sérstaklega á með hvaða hætti  fara skuli með þjóðréttarsamninga af þessu tagi.  Lítur ráðið þá til þeirrar óskrifuðu meginreglu sem er talin gilda. (249.)

Það er mikilvægt að útfæra slíka meginreglu í stjórnarskrá þannig að ekki leiki neinn vafi á hver mörk slíkrar reglugerðar verði og hvaða málsmeðferðarreglur gildi um samningana.

Með því verður hægt að tryggja aðkomu þings á gerð slíkra samninga og ekki síst þjóðarinnar.

Með greininni er því lagt til að í stjórnarskrána bætist ákvæði um heimild til þess að ríkið verði aðili þjóðréttarsamningi sem felur í sér skuldbindingu til að framselja eða deila hluta ríkisvaldsins.

Framsetning ákvæðisins tekur mið af norrænum fyrirmyndum einkum ákvæðum í stjórnarskrám Noregs og Danmerkur."

 Það er einmitt það sem hefur verið að væflast fyrir mér, þetta með framsalið, og það hefur verið blásið út að hér sé veriði að koma inn hjálp Samfylkingarinnar til að auðvelda þeim ESB ferlið, þegar einmitt er verið að taka á því að það verði ekki eins auðvelt. Þar sem tekið er sérstaklega á því að það þurfi bindandi þjóðaratkvæðagreiðslu til, auk aðkomu þingsins.

En 111 greinin hljómar svo:

"Heimilt er að gera þljóðréttarsamninga sem fela í sér framsal ríkisvalds til alþjóðlegra stofnana sem Ísland á aðild að í þágu friðar og efnahagssamvinnu. Framsal lríkisvaldsins skal ávalt vera afturkræft.

Með lögum skal afmarka nánar í hverju framsal ríkisvalds samkvæmt þjóðréttarsamningum felst.

Samþykki Alþingis fullgildinu samnings sem felur í sér framsal ríkisvalds skal ákvörðunin borin undir þjóðaratkvæði til samþykktar eða synjunar.

Niðurstaða slíkrar þjóðaratkvæðagreiðslu er bindandi".

Nú er það svo að þarna er tekið þannig á málum að það er girt fyrir að ríkisstjórn og Alþingi geti einhliða ráðstafað fullveldisrétti Íslands til annara ríkja eða sambanda nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu. 

Einnig las ég bréfið sem forseti Alþingis fékk við afhendingu draganna.

"Forseti Alþingis.

 

Með ályktun Alþingis frá 24. mars 2011 var stjórnlagaráði falið að gera tillögur um breytingar á stjórnarskrá lýðveldisins Íslands, nr. 33/1944.  Þær tillögur liggja nú fyrir í formi frumvarps til nýrrar stjórnarskrár og afhendist það forseta Alþingis hér með.  Frumvarpið var samþykkt einróma með atkvæðum allra fáðsfulltrúa á síðasta fundi ráðsins sem lauk miðvikudaginn 17. Júlí síðastliðinn.

Stjórnlagaráði var meðal annars falið að fjalla um skýrslu stjórnlaganefndar, sem kosin var af Alþingi 16. júní 2010.  Hlutverk stjórnlaganefndar var að undirbúa þau verkefni sem síðar voru falin stjórnlagaráði, meðal annars með því að halda þjóðfund um stjórnarskrármálefni og safna gögnum og upplýsingum um þau og leggja fram hugmyndir um breytingar á stjórnarskránni.  Stjórnlaganefnd hélt þjóðfund 6. nóvember 2010, þar sem þúsund þátttakendur voru valdir með úrtaki úr þjóðskrá og afhenti nefndin stjórnlagaráði skýrslu sína og tillögur á fyrsta fundi ráðsins, 6. apríl síðastliðinn.  Frumvarp stjórnlagaráðs er því afrakstur mikillar vinnu á löngum ferli.

Fulltrúar í stjórnlagaráði eru fjölbreyttur hópur með ólíkar skoðanir, menntun og reynslu.  Hver og einn hefur tekið afstöðu til mála á eigin forsegnum.  Almenningur hefur átt greiðan aðgang að verkinu, fyrst og fremst með athugasemdum og innsendum erindum  á vefsetri ráðsins.  Þannig hefur varðveist sú hugmynd að almenningur kæmi að endurskoðun stjórnarskrárinnar.  Frumvarp stjórnlagaráðs hefur því mótast smám saman í samræðum milli fulltrúa innbyrðis og opnum skoðanaskiptum við samfélagið.  Stjórnlagaráð afhendir nú þingi og þjóð frumvarpið.  Skýringar með frumvarpinu veða afhentar Alþingi í næstu viku og endursspegla umræðuna innan ráðs og utan.

Stjórnlagaráð væntir þess að sú opna umræða sem fram hefur farið á undanförnum mánuðum  um stjórnarskrármál haldi áfram. I frumvarpinu er gert ráð fyrir að breytingar á stjórnarkskrá séu framvegis bornar undir atkvæði allra kosningabærra manna í landinu til samþykktar eða synjunar.  Fulltrúar í stjórnlagaráði eru einhuga um að veita beri landsmönnum öllum færi á að greiða atkvæði um nýja stjórnarskrá áður en Alþingi afgreiðir frumvarpið endanlega. Komi fram hygmyndir um breytingar á frumvarpi stjórnlagaráðs lýsa fulltrúar í stjórnlagaráði sig reiðubúna til að koma aftur að málinu áður en þjóðaratkvæðagareiðsla fer fram.

Reykjavík 29. Júlí 2011.

Og undir þetta skrifa

Salvör Norðdal

Andrés Magnússon

Ari Teitsson

Arnfríður Guðmundsdóttir

Ástrós Signýjardóttir.

Dögg Harðardóttir

Eiríkur Bergmann Einarsson.

Eringur Sigurðarson

Freyja Haraldstóttir

Gísli Tryggvason

Guðmundur Gunnarsson

Illugi Jökulsson

Íris Lind Sæmundsdóttir

Katrín Fjeldslted

Katrín Oddsdóttir

Lýður Árnason

Ómar Þorfinnur Ragnarsson

Pawel Bartoszek

Pétur Gunnlaugsson

Silja Bára Ómarsdóttir

Vilhjálmur Þorsteinsson

Þorkell Helgason

Þorvaldur Gylfason

Þórhildur Þorleifsdóttir

Örn Bárður J‘onsson

Þorsteinn Sigurðsson.

Þarna skrifa allir ráðsmenn undir athugasemdalaust, og fólk úr öllum flokkum og með allar skoðanir.  Ekki bara það, heldur skilaði þessi 1000 manna fundur sem haldinn var  drögum um allt sem skipti það fólk mestu máli, til stjórnlagaráðs, og upp úr þessum hugmyndum og áherslum hefur svo verið unnið.  Mér sýnist af fullum heilindum og virkilega vel unnið plagg.

Ég var lengi á báðum áttum, vingsaðist til og frá eftir því sem ég las allskonar fullyrðingar og skoðanir á þessum drögum.

En þegar ég fór á fundinn þá einhvernveginn áttaði ég mig á mikilvægi þess sem hér var verið að gera.  Og áttaði mig líka á því að svona tækifæri kemur ef til vill ekki aftur. 

Þetta hefur í raun og veru ekkert með þessa ríkisstjórn að gera.  Þetta hefur með okkur sjálf að gera og hvernig nýtt Ísland við viljum sjá.  Eitthvað sem yfir þúsund manns úr öllu þjóðfélaginu hafa komið að.  Eitthvað sem við verðum að lesa okkur til og skoða sjálf en ekki fara eftir upphrópunum annara, oftast þeirra sem vilja ekki breyta, eða sjá sér hag af því að hafa lýðveldið allt svona galopið fyrir spillingu og óráðssíu.

Hér er þetta mál í heild sinni þökk sé einni bloggvinkonu minni Dagnýju: http://www.stjornlagarad.is/other_files/stjornlagarad/Frumvarp_med_skyringum.pdf

Þegar ég kom út úr skápnum með þessa skoðun mína vissi ég að ég myndi mæta mótspyrnu, og það varð, flestir sem ég á samskipti við hér á vegnum eru afar kurteisir og virða hvor annan. En svo eru sumir sem eru heitir í sinni sannfæringu, rétt eins og ég er í sambandi við ESB.  og læt stundum þung orð falla þar um.

Þeirri baráttu mun ég halda áfram. Enda held ég að vel skoðuðu máli þá komi þetta umsókninni um ESB nákvæmlega ekkert við, og ef eitthvað er, afmarkar frelsi stjórnvalda enn frekar til að ganga þá braut.

En eina sem ég get sagt er, lesið og kynnið ykkur málið þið sem hafið verið tvístígandi eins og ég. Skoðið vel hvað hér er á ferðinni og takið svo ykkar eigin ákvörðun út frá því sem ykkur finnst sjálfum. Ekki láta mata ykkur á einhverjum úrdráttum þar sem það sem gæti valdið misskilningi er dregið fram af fólki þá meina ég stjórnmálafólki, sem ekki vill láta þessar breytingar ganga eftir. Það er nefnilega svo ljómandi gott að hafa þetta eins og það er. Fjórflokkurinn við völd samtryggður í sinni spillingu og vegferð á kostnað okkar hinna.

Hér er tækifæri sem ekki býðst aftur í bráð svo mikið er víst.

Eigið svo góðan dag elskurnar ég þarf að fara upp á lóð að hlú að plöntum, þar sem sólin skín og veðrið er þannig að ég get verð úti. Gömlu beinin mín þola nefnilega ekki kuldann og rakann sem var til dæmis í gær.

Vil bara ítreka að ég skil vel ykkur sem ekki líkar afstaða mín, og þið hafið fullkomlega rétt til að bæði vera reið við mig og eins að hafa ykkar eigin skoðun. Ég er bara þeirrar gerðar, að ég vil frekar vera óvinsæl og segja eins og mér finnst, en að játa því sem ég tel ekki eiga að vera til að vera vinsæl.

Ætla svo að enda þennan pistil minn á ljóði sem ég sendi Dögun þegar verið var að leggja grunnin að því stjórnmálaafli. 'Eg var reyndar beðin um að lesa þetta ljóð upp á fundinum góða.

Áfram – Nýtt Ísland, við ýtum úr vör,

Á úfinn og kólgandi marinn.

Með hugsjónir góðar, er hafin sú för

Og heilagur rétturinn varinn.

 

Þegnarnir uppskera eins og þeir sá.

„Þetta“ er alla að kyrkja.

Nú  þurfum við atkvæð´ og þau ekki fá

Því  við viljum mannauðin virkja.

 

Því réttum við fram okkar hjálpand hönd

Og heitstrengjum -  ykkar er valið.

Og biðjum að fljótlega bresti þau bönd

Sem brýnt hafa okkur og kvalið.

 

Áfram – Nýtt Ísland, við siglum þann sjó

Sem samhugur einn getur bundið.

Og finnum þá gleði í hjarta-  og fró,

Sem friðþæging ein getur fundið.