Eða þannig.

Mun þetta verða svona endurteknig á fortíðinni: Minn tími mun koma.  Ég þekki auðvitað ekki mikið til þarna, en er einhver munur á Árna Páli og þessarar ágætu konu? 

„Eigum ekki að hræðast breytingar“

Ágæta Byrgita.

Ég er algjörlega sammála Birgittu með það að þessi skoðanakönnun sýnir að þjóðin er algjörlega að gefa frat í fjórflokkinn.  Því staðnaða kerfi sem hann bíður upp á.  Sagði ég fjórflokkinn, fimmta hjólið undir vagninum er svo Björg framtíð, hver er ekkert svo björt um þessar mundir.  Enda er þetta bara skugginn af Samfylkingunni.  Nú þessa helgi ef ég skil rétt er aðalfundur Samfylkingarinnar, og eina umræðan er ályktun ungra jafnaðarmanna sem eru búin að fá nóg af gömlu valdaklíkunni, gott hjá þeim. 

Þessi fjórflokkur sem hefur verið ríkjandi í stjórnmálum undanfarin mörg mörg mörg ár, er að syngja sitt síðasta... vonandi.  Klíkuskapur, samheldni þvert á flokka, spilling og undirferli er að ganga af þeim dauðum.  Og ég verð að segja að ég hef beðið eftir þessu í mörg ár.  En sem betur fer er unga fólkið okkar upplýstara og þora að taka málin í sínar hendur og kominn tími til.  Þeirra er nú framtíðin.  Með þeirri stjórnsýslu sem nú er stunduð af þessum svokallaða fjórflokki erum við að ganga freklega á rétt þeirra sem taka eiga við.  Græðgi frændhygli og klíka eru daglegt brauð eins og sést nú í fréttum.  Til skammst tíma var aldrei talað um þessi mál, og það voru nokkrar hjáróma raddir sem hrópuðu í eyðimörkinn og voru þögguð niður endalaust.  Það gengur ekki lengur vegna þess að fólk les netmiðla og það eru sem betur fera blaðamenn sem þora að taka á óvinsælum málum.  

En Birgitta mín, segjum svo að þið fáið meirihluta atkvæða og verðið þar með stærsti flokkurinn, hvað ætlar þið þá að gera? ætlarðu að leiða að borðinu Samfylkingu og Vg, sem hafa bæði orðið uppvís að lýðræðíshalla og lygum, ekkert síður en þessi núverandi ríkisstjórn.  Eða munið þið ef til vill hreinlega halda þjóðaratkvæðagreiðslu um það hvaða samstarfsflokka þið viljið fá?  Lýðræðið þarf jú að virka alla leið, en ekki bara á einn veg.  

Eins lítið og ég treysti núverandi stjórnvöldum til að virða þjóðarvilja í sjávarútvegsmálum og friðlýsingarmálum, þá vantreysti ég fyrrverandi ríkisstjórn til að standa vörð um sjálfstæði þjóðarinnar, sem þau hafa sýnt svo sannarlega að þau vilja ekki lýðræði í ESB umræðum, þar sem þau halda vísvitandi upplýsingum frá þjóðinni og láta liggja að því að hér verði allt í sóma og blóma bara ef til gefum sjálfstæði okkar til Brussel.  

Um leið og ég fagna umræðunni og því að fólk sé virkilega að gefa skít í risaeðlurnar, þá vil ég að þið gefið út hvaða leið þið munuð fara ef svo vill til.  Það krefst víðsýni og kjark til að takast á við sannleikann, réttsýnina og alla þöggunina og stríðið sem hagsmunaaðiljar munu beita, því þeir munu svo sannarlega gera allt sem í þeirra valdi stendur til að viðhalda sínum status, sem þessir aðiljar telja sig rétt bornir til að eiga. 

Vill ekki verða forsætisráðherra

Barcelona fögur borg.

Við vorum komin til Barcelona.   Þetta er afskaplega falleg borg.  Mínar uppáhaldsborgir hingað til hafa verið New York (Manhattan) og Kaupmannahöfn.  En ég held að þessi fallega borg slái þeim báðum við. Við höfðum pantað okkur hótel á netinu sem heitir Quatro Naciones, ágætis hótel sem kostaoði okkur 214.29 evrur fyrir þrjár nætur.  Quatro er afar miðsvæðis við La Rambla í miðbænum þaðan sem hægt er að rölta um og skoða, til dæmis gamla bæinn.  Þetta er breiðstræti og í miðju hennar eru veitingatjöld í röðum og allskonar uppákomur. 

 Barcelona er höfuðborg sjálfstjórnarhéraðsins Kataloniu, með 1.6 milljón íbúa í borginni sjálfri en með um 4.5 milljón íbúa á svæðinu öllu.  Barcelona er næststærsta borg landsins. Hún var stofnuð sem Rómversk borg. Á miðöldum var borgin höfuðborg County Barcelona. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér má drekka vatnið úr krönum.

Barcelona hélt áfram að vera mikilvæg borg. Borgin hefur ríka menningarlega arfleifð og er í dag mikilvæg menningarmiðstöð og mikill ferðamannastaður. Sérstaklega frægar eru byggingarlistaverk Antoni Gaudi og Lluís Domenech i Montaner , sem hafa verið tilnefndir frá UNESCO World Heritage Sites . Höfuðstöðvar sambandsins fyrir Miðjarðarhafið er í Barcelona. Borgin er þekkt fyrir ólympíuleika og heimsklassa ráðstefnur og sýningar og einnig mörgum alþjóðlegum mótum í íþróttum .

 

 

Borgaryfirvjld leggja mikið upp úr hreinni borg og gera sitt til þess að halda mengun í lágmarki. Hér eru líka bæði veitingastaðir og salerni tandur hrein.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sóparar mættir.  Hér sést mikið til lögreglu, en það er vinalegt fólk sem spásserar tveir og tvö saman og eru þarna bara til að láta sjá sig.  En við urðum samt vör við að það er vel fylgst með, þegar allt í einu komu æðandi 7 lögreglubílar í röð með blikkandi ljós og fyrirgang.  En í það heila er borgin friðsæl og falleg. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aðal ferðamátinn hér eru vélhjól og reiðhjól.  Borgin hefur reiðhjól til reiðu á ýmsum stöðum, þar sem fólk getur gripið til þeirra og komist áleiðis og skilað þeim á næsta áfangastað.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér má sjá reiðhjól á vegum borgarinnar.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við vorum afar heppinn að fá gott herbergi við Ramblas, eina af aðalgötum bæjarins, og það var ekkert dýrt 214 evrur fyrir þrjár nætur.    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sum strætin eru svo þröng að þar er einungis hægt að ganga í gegn.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og húsin eru flest falleg og vel skreytt. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Casa Mila.  

Merkilegast þótti okkur samt að skoða arkitektur Gaudis.  Hann er svona eins og Hundertwasser í Vín.  Allt mjúkar línur og flottar. 

Svo segir í Vikipetia. 

"Sérstaklega merkileg eru verk arkitektsins Antoni Gaudi , sem hægt er að sjá víða í borginni. Þekktasta verk hans er gríðarlega tignarleg kirkja "Sagrada Familia" , sem hefur verið í smíðum síðan 1882, og er enn fjármögnuð með framlögum frá einkaaðilum. Frá og með 2007, lokið er áætlað fyrir 2026".

Það má geta þess að endalaus straumur ferðamanna er inn í kirkjuna og borgar hver maður um 20 evrur bara fyrir að fara inn, og svipað við að fara upp í turna kirkjunnar, svo fjáröflun ætti að ganga vel. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við fórum og skoðuðum eina byggingu frá honum, og fórum alla leið upp á þak, og ég sem er svo lofthrædd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tröppur upp og tröppur niður, en mikið er þetta tilkomumikið, þó ég væri skíthrædd.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég reyndi þó að bera mig mannalega 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

eða þannig.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jamm þar var langt að horfa niður og upp. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gaman að sjá þetta ekki satt?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Útrýnið er líka flott.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þassi bygging er alveg óviðjafnanleg.  Elli fór og skoðaði hana. Og varð alveg heillaður.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Íburðurinn er alveg ótrúlegur. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ekkibeit fyrir lofthrædda skal ég segja ykkur.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo má labba niður 

 

En þegar maður fer til stórborga og ætlar bara að vera í þrjá daga, er besta ráðið að taka túristastrætí, þeir aka ákveðna hringi í borgum og stoppa á ákverðnum stöðum og þá getur maður skoðað allt það markverðasta, sem annars tæki miklu lengri tíma.  Það eru heyrnartól sem maður fær og það er hægt að velja um nokkur tungumál, þar sem sagt er hvað er að sjá.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við lögðum af stað frá styttunni af Columbusi. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En hún er einmitt í Ramblas stræti.  Málið er að hér er hægt að rölta í allar áttir og allt við hendina.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Arc de Triomf

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er íþróttamiðstöðin í Barcelona en ekki Stadiumið sem er miklu stærra og tilkomumeira.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En það fara fram heimsmeistarakeppnir og allskonar fótboltaleikir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Enginn smá bygging þarna. 

jamm...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Casa Amatller.

 

Fyrir þá sem hafa gaman af rómverskum rústum er afar heilleg bygging hér í miðbænum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eða eins og segir Barcelona var upphaflega rómversk borg. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En það er alveg að æra óstöðugan að ætla að gera öllu skil hér, en ég mæli eindregið með þessari fallegu og merkilegu borg.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér erum við Gaudi saman.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maturinn er hér góður, en það er svo sem ekkert verið að snyrta lærin fyrir sölu. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Inn í einu af mörgum tjöldum sem voru sett upp við götuna. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rákumst oft á þennan ferðalang. Fyrst hélt ég að hann væri lifandi, en svo kom í ljós að hann var bara svona velgerður karl anginn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En nóg um það, þessu fer nú að ljúka. Þó ég gæti haft þetta mikið lengra. En loksins skín blessuð sólin fyrir utan hjá mér, og rokið búið.  Það sagði einn starfsfélagi minn í gær sem ég bauð í kaffi, að hann gæti varla hellt í bollan fyrir hristing.  Og það var ekki orðum aukið.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og þá er bara að kveðja í bili. Og vona að þið hafið notið ferðarinnar.  Því næst förum við til Osló og í siglingu á risaskemmtiferðaskipi til Keel í Þýskalandi.   Eigið góðan dag elskurnar og skál 

Spéspegill.

Ég er svona að vinna að ferðasögunni minni, en það tekur tíma og svona rétt á meðan langar mig til að bjóða ykkur upp á smáskemmtilegheit, svo sem eins og gömul áramótaskaup, og ég segi nú bara, sumt hér gæti hafa gerst í gær.  Þetta er bara grátlega fyndið. 

 

https://www.youtube.com/watch?v=AuIFt-l9Z4M

Af því að menn eru alltaf að reyna að endurskrifa söguna.

Þetta kom upp í hendurnar á mér í kvöld.  

http://www.dv.is/frettir/2011/11/7/atli-gislason-eg-afvegaleiddi-kjosendur/?fb_comment_id=fbc_10150375279864350_19427596_10150375720824350#f3e4bca2c Mynd: Mynd Sigtryggur Ari

„Sannleikanum var haldið frá mér og ótal fleirum í aðdraganda kosninganna. Ég var afvegaleiddur og afvegaleiddi kjósendur í Suðurkjördæmi. Ég harma það og biðst afsökunar,“ segir þingmaðurinn Atli Gíslason í kjallaragrein í DV í dag. Þar útskýrir Atli meðal annars af hverju hann sagði sig úr VG en það gerði hann þann 21. mars síðastliðinn ásamt Lilju Mósesdóttur. „Við töldum að forysta VG hefði orðið viðskila við kosningaloforð sín og grundvallarstefnu í veigamiklum málum og rökstuddum með ítarlegri yfirlýsingu,“ segir Atli meðal annars og fer yfir aðdraganda kosninganna árið 2009. Hann segir að ákveðnum hlutum hafi verið haldið frá honum. „Ég hef nú sannreynt að fyrir kosningarnar vorið 2009 hafi verið ákveðið í þröngum hópi forystu VG og Samfylkingarinnar, næðu flokkarnir þingmeirihluta, að sækja um aðild að ESB og samþykkja Icesave, skilgetið afkvæmi ESB–umsóknarinnar. Sannleikanum var haldið frá mér og ótal fleirum í aðdraganda kosninganna. Ég var afvegaleiddur og afvegaleiddi kjósendur í Suðurkjördæmi. Ég harma það og biðst afsökunar. Umsóknin er í fullum gangi með tilheyrandi aðlögun að regluverki ESB og IPA-aðlögunarstyrkjum þvert á samþykktir flokksfunda,“ segir Atli og nefnir fleiri mál sem hann er ósáttur við; niðurskurðinn, Magma-málið og skuldavanda heimilanna sem dæmi

Það er gott að rifja upp  svona hluti þegar menn eins og Steingrímur og Jóhanna æsa sig á fullu við að ræða annara manna kosningasvik.  Ef einhverntímann hafi þjóðin verið svikinn big time, þá var það eimitt í þessari kosningabaráttu, þar sem pólitíkusarnir sviku ekki bara kjósendur, heldur líka samflokksmenn sína.  Mikið má þetta fólk skammast sín og ætti í raun og veru að HALDA KJAFTI yfir öðrum, og það gildir sérstaklega um þig Steingrímur J. Sigfússon.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Atli Gíslason.  

Án þess að ég sé að afsaka nýjasta útspil núverandi ríkisstjórnar, þá spyr ég hvað um þessi kosningaloforð?  Ætla VG og Samfylkingin virkilega að fylkja sér á Austurvöll og krefjast þess að þessi ríkisstjón standi við loforð sem sumir gáfu í aðdraganda kosninga.  Þegar það er ljóst að einlægur brotavilji var hjá VG og Samfylkingu 2009 að svíkja kjósendur FYRIRFTAM ef þau næðu kjöri.  

Það er ekki hægt að leggjast lægra en þetta að mínu mati, og svikarinn Steingrímur J. hefur nákvæmlega ekkert efni á því að vera með einhvern strigakjaft á alþingi um kosningasvik annara, hvað þá Árni Páll.  

Það er nákvæmlega þess vegna sem alþýða þessa lands er búin að fá upp í kok af stjórnmálamönnum, fjórflokknum svokallaða ásamt Bjartri framtíð, sem er einungis framlenging af Samfylkingunni.  Ég bara spyr: kunnið þið ekki að skammast ykkar?

Hvað ætla þessir ESB sinnar að gera í málefnum sjávarútvegs á Íslandi?

Nú logar netið og loksins lætur stjórnarandstæðan að sér kveða, en því miður í kolvitlausu máli.

Og nú skríða ESB sinnar fram úr öllum skúmaskotum, úr öllum flokkum og láta í sér heyra.  Gott að sjá hvar þeir lúra og hvernig þeir kúra og hvernig hugur þeirra stendur.  Alltaf gott að uppgötva  fólkið sem hefur ekki hugrekki til að þora að vilja sjálfstæði fyrir land sitt og þjóð.  Afskaplega fróðlegt að sjá silfurskotturnar skríða upp úr sínum holum.

Hér er svo upphlaup sem ég hélt að myndi ekki gerast: 

http://www.visir.is/stjornarandstadan-sendi-evropusambandinu-bref/article/2015150319464

Og það má spyrja sig hvaða rétt þetta fólk hefur að setja sig í samband við ESB með þessu máli.

Sem sagt stjórnaranstaðan leggst í nákvæmlega sömu gryfjuna og ríkisstjórnin sem þeir eru svo hneykslaðir á.

Hvernig getur fólk staðið á því að þjóðinn vilji áfram vinna að því að fara inn í ESB þegar það er ljóst að svo er bara alls ekki. Sumir vilja sjálfir segja neiið sitt, og það er skiljanlegt.

Og það er nokkuð ljóst að þarna var klaufalega haldið á málum.  En svo sem ekkert klaufalegra en fyrrverandi ríkisstjórn.  Sem klúðraði málinu big time og setti umsóknina á ís, vegna þess að þeim var ljóst að ekki yrði lengra haldið án þess að breyta stjórnarskránni. 

En ég sagði að hér væri verið að vinna í kolvitlausu máli og stend við það.  Ég hefði viljað sjá þessi hastarlegu viðbrögð stjórnarandstöðunnar við yfirlýsingar stjórnarliða og sérstaklega Bjarna Benediktssonar á því að með því að viðhalda eignarhaldi L.Í.Ú: á sjávarútveginum væri verið að vinna að hag landsmanna allra.  Ég sá enginn viðbrögð stjórnarandstöðunnar við þeim ummælum. 

Ég hef heldur ekki séð að þessi auma stjórnarandstaða ætli að taka þessi viðbrögð á ætlun ríkisstjórnarinnar á samningum við sjávarútvegsgreifana.  Þá er bara hægt að sitja róleg og blaðra eitthvað út í loftið.   Enda heyktust Samfylkinginn og Vinstri græn á að breyta sjávarútegsmálum þjóðarinnar til hins betra, og þeir gerðu meira, þeir ráku Jón Bjarnason sem var ötulasti talsmaður þess að breyta og bæta.  

Í því ljósi er allt þetta uppþot stjórnarandstöðunnar í besta falli hlægileg. Því ef þeir skoðuðu málin niður í kjölinn þá er það að þjóðin njóti arðsemi sjávarauðlindarinnar margfalt þýðingarmeira en við eitthver niðurliggjandi ESB umsókn.

Það verður fróðlegt að sjá hver viðbrögð þessara lýðræðis elskandi forystumanna stjórnarandstöðunnar verður þegar sjávarauðlindinn verður færð sægreifunum á silfurfati. 

Bara það að Sjálfstæðisflokkurinn klofni vegna þessa ESB máls, er forvitnileg, og að mínu mati besta mál.  Það verður þá lúsahreinsun á Sjálfstæðisflokknum að hávær minnihluti hans komi sér saman um eins máls ESB umsókn.  Rétt eins og gengi Samfylkingarinnar sem sami einsmáls flokkur.  Og auðvitað munu þeir ekki koma sér saman um að ganga í eina sæng, eins og allaf er verið að skamma smáflokka og ný framboð um að gera ekki.  

Það er alveg kominn tími á að ljóst sé hverjir vilji virkilega fórna sjávarútvegi og sjálfstæði þjóðarinnar til að fara inn í ESB, og hverjir vilja standa utan.  Það er alveg kominn tími til þess að það verði lýðum ljóst.  

Og ég vil bara segja þetta að lokum, þið sem óskapist svona vegna bréfs utanríkisráðherra, eruð að mínu mati landráðamenn.  Verð þó að láta fylgja með að það hefði átt að standa öðruvísi að þessu.  En þess ber að gæta að innan Sjálfstæðisflokksins er fólk sem hugsa meira um að komast í ESBsæng en að Ísland sé áfram sjálfstætt ríki.  En þetta er mitt mat. 

Þið getið rekið af ykkur þessa slyðruorð ef þið takið málefni sjávarútvegsins til alvarlegrar íhugunar og óskapast í því máli líkt og þið hafið látið hafa ykkur út í í þessu máli. 

Rökvilla Bjarna Benediktssonar um sjávarútveginn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Íslensk sjávarútvegsfyrirtæki styrktu frambjóðendur Sjálfstæðisflokks um rúmlega 7 milljónir í prófkjörum fyrir síðustu Alþingiskosningar. Frambjóðendur annarra flokka fengu engan stuðning frá sjávarútvegsfyrirtækjum miðað við gögn Ríkisendurskoðunar og svör fyrirtækjanna við fyrirspurn fréttastofu. 17. frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins voru styrktir af sjávarútvegsfyrirtækjum í prófkjórum.  Og þetta er fyrir utan styrkina sem Sjálfstæðsflokkurinn og Framsóknarflokkurinn fengu. 

Þegar haft er í huga staða sjávarútvegsfyrirtækja og fyrirgreiðslan sem þessi fyrirtæki fá frá stjórnvöldum, er ekki hægt að kalla þetta neitt annað en mútur.  Og ef rétt ætti að vera ættu þeir frambjóðendur sjálfstæðisflokksins sem þáðu greiðslur milljón eða meira, ekki að hafa kosningarétt á alþingi í málefnum sjávarútvegsins, því það er alveg ljóst að þeir hafa selt sálu sína fyrir upphefðina.

Þetta er í rauninni ekkert fréttnæmt, við höfum vitað af þessum greiðslum um langa hríð, og oft ekki bara opinberlega heldur hafa að því er manni hefur verið tjáð, farið stórar fúlgur undir borðið til að kaupa sér goodvill.  

Hitti um daginn konu frá Flateyri og spurði hvernig gengi, hún virkaði þreytuleg, það er bara svona, sagði hún, það er endalaust verið að segja mann upp vinnunni og fyrirtækin að fara,  en það er víst að koma nýtt fyrirtæki bráðum, hve lengi sem það verður. 

Mönnum hefur verið hótað atvinnumissi ef þeir tala óvarlega, útgerðarmaður einn á Flateyri sagði fólkinu sínu að ef það kysi ekki rétt myndi hann hætta útgerð.  Meðan hann sagði þetta var hann á fullu við að selja allann kvótann úr þorpinu.   Annar útgerðar maður sagði fólkinu sínu að þau skyldu kjósa rétt, annars sæju þau skipin sigla út sundinn og aldrei koma aftur. Það er erfitt að sanna svona, þvi fólk er hrætt um að missa lífsviðurværi sitt ef það segir frá.  Fólki er haldið í spennitreyju, þar sem útgerðarmenn geta hvenær sem þeim dettur í hug farið með alla atvinnu úr plássinu sem þeir eru í, og í mörgum smærri sjávarplássum er þetta ef til vill eina atvinnutækifærið.  

En ég hrökk við orð Bjarna Benediktssonar í gær í fréttunum, þegar hann sagði blákalt að þessir styrkir væru algjörlega réttlætanlegir 

 

 

„Það sem er eðlilegt er það að stjórnmálaflokkar geta tekið við framlögum frá atvinnulífinu upp að 400.000 krónum. Það hefur enginn stjórnmálaflokkur fengið meira en 400.000 krónur frá hverju og einu atvinnufyrirtæki í landinu.

Þetta eru mjög strangar reglur, enda sést það ágætlega á fjármálum stjórnmálaflokkanna, að þeir eru ekkert alltof vel settir.

Sjálfstæðisflokkurinn er með ágætis dreifingu í þeim stuðningi sem hann hefur fengið. Og ég sé ekkert að því að hann njóti stuðnings frá sjávarútvegsfyrirtækjum eins og öðrum,“ segir Bjarni.

"En nú hefur Sjálfstæðisflokkurinn barist fyrir bættum hag sjávarútvegsfyrirtækja, lækkað veiðigjald og auðlegðarskatt, er þetta ekki óheppilegt í því ljósi"?

„Þetta er algjörlega alrangt sem þú ert að segja. Sjálfstæðisflokkurinn er að berjast fyrir bættum hag landsmanna. Til þess að landsmenn njóti góðs af nýtingu sjávarútvegsauðlindarinnar þurfum við að hafa hér skynsamlegt fiskveiðistjórnunarkerfi,“ segir Bjarni.

 

 

 

 

 

 

 

 

Bjarni minn ég er viss um að þú ert hinn mætasti maður og heiðarlegur, en hér ferðu með algjörlega staðlausa stafi.  Með því að hygla L.Í.Ú. eða þessu nýja endurbætta félagi útgerðarinnar ertu ekki að bæta hag landsmanna allra, heldur ertu að hlú að einka hagsmunagæslu Á KOSTNAÐ OKKAR HINNA.

Veistu hvaða völd þessir menn hafa, þegar þeir geta farið með öll atvinnutækifæri heils byggðarlags burt og skilið fólkið eftir atvinnulaust og í verðlausum íbúðum? Gerir þú þér ekki grein fyrir því að með því að færa sjávarútvegsgreifunum auðlindina á silfurfati ertu um leið að neita almenningi í byggðarlaginu um atvinnuöryggi?

Meira að segja sjávarútvegsráðherrann skaut sér undan að svara, hann gerir sér grein fyrir þessu.  En þarna stóðst þú keikur og lést þetta út úr þér eins og ekkert væri á meðan þú hnýttir þrælaböndinn aðeins fastar að fólkinu í landinu.  Ég er farin að halda að þú sért ekki vel gefinn, eða í það minnsta búin að láta ljúga þig fullann um hvað það er sem er til hagsbóta fyrir fólkið í landinu.  Þú ættir ef til vill að hlusta á skilaboðin frá honum Óla Ufsa. 

Til dæmis þetta hér: 

 

http://olafurjonsson.blog.is/blog/olafurjonsson/entry/1559488/

Og margar fleiri færslur þar sem hann talar máli landsmanna og fær vonandi stóran hljómgrunn fyrir upptökur sínar af sjávarútvegi og "réttlætinu" þar.  

 

Við viljum breyta þessu veiðikerfi, við viljum að íslenska þjóðin njóti arðsins af auðlindinni en ekki bara einhverjar nokkrar fjölskyldur sem hafa komið sér upp kjarna með harðfylgi til að verja sig og sýna með aðstoð ráðamanna. Þeir eru það sterkir að enginn ríkisstjórn undanfarið hefur treyst sér til að ráðast á virki þeirra.  Þetta er að hluta til vegna þess að þeir vinna heimavinnuna sína og styrkja ákveðna aðila til valda, og æ sér gjöf til gjalda.  

Þetta með að allt fari til fjandans ef hróflað er við veldi sægreifanna er kjaftæði, fyrirgefðu orðbragðið. Það þýðir ekki lengur að benda á hvernig þetta var í gamla daga, þegar fiskurinn var seldur gegnum sölumiðstöð hraðfrystihúsannaog gengið endalaust fellt til að bjarga útgerðinni.

Það er bara allt annað upp á teningnum í dag, hér eru dugmiklir sölumenn um allt sem eru með markaði og selja fyrir góð verð, um allan heim, hér er líka í gangi vegferð til að selja afurðir beint frá báti.  Það gæti blómstrað og aukist mikið og fært aukinn kraft í sjávarbyggðirnar sem myndi síðan verða til góðs fyrir allt samfélagið.  Með því að ríghalda í sjávarútvegsfyrirtækinn og passa upp á að breyta ekki neinu, eru þið að taka auðlindina og halda henni frá fólkinu í landinu.  Eyða byggðum kring um landið og gefa arðræningjum færi á að auðgast ekki minna en bankamennirnir gerðu á sínum tíma.  

Þú ættir bara að skoða þetta dæmi og tala við einhverja aðra en þá sem eiga svona ríkra hagsmuna að gæta að halda sínum illa fengna hlut í lífið landsmanna, ef þú virkilega vilt hafa hag allra að leiðarljósi.

Og eitt í viðbót 17 milljónir í styrki til stjórnmálaflokka af hendi sjávarútvegsfyrirtækja sýnist mér vera mútur í okkar litla samfélagi.  Þess vegna þarf að fá upp hverjir af frambjóðendum sjálfstæðisflokksins fengu styrkina og síðan hvaða fyrirtæki styrktu flokkana um þessar 17 milljónir.  Því hér er svo greinilega um hagsmunaársekstra að ræða.   

Spánarferðin, La Marína.

Jæja þá er enn ein lægðin á leiðinni, byrjað að snjóa og fuglarnir komnir til að fá sé að snæða, áður en þeir fara í skjól.  Krummi loksins búin að átta sig á því að matmóðirin er komin heim og situr nú á ljósastaurnum og bíður eftir mat, með frúna sér við hlið. 

En við erum á leiðinni til Spánar.  Nánar tiltekið til La Marína, þar sem vinir okkar dvelja á veturna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér sitjum við í góðu yfirlæti og ræðum við kempuna Högna Þórðarson, Það er búið að gera við gólfið á altaninu, en það var farið að leka, og Elli kom eiginlega bæði til að heimsækja vin sinn og aðstoða hann við að fúga milli flísanna.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þó það væri ekki beinlínis hlýtt, var allt í lagi að sitja í sólinni og fá smá Dvítamín í kroppinn. Ekki vanþörf á eftir allt sólarleysið heima.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tvisvar í viku er markaður í La Marína og við fórum til að skoða, þar fæst allt milli himins og jarðar og marg fólk samankomið.  Þó sögðu Sturla og Stína að óvenjulega fátt fólk væri þarna á þessum tíma, en það er auðvitað vegna þess að fólki fanns ekki nógu hlýtt, þó ég fyndi ekki beint fyrir slíku.  

En i eitt skiptið keyptum við okkur svínarif Tilbúin og fórum með heim og átum með góðri lyst.  Annars var Stína að elda næstum alla daga, svo við fengum heimalagaðan mat oftast.  Og alltaf hafragraut á mornana.  Það var gott.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Á markaðnum var hægt að setjast niður á nokkrum stöðum og fá sér eitthvað léttmeti líka bjór og rauðvín.  Svo var bara gaman að fylgjast með fólkinu sem var að skoða líka og fara fram og til baka. Hér er hægt að gera góð kaup í leðurvörum, þar sem ein af aðalal atvinnugreinunum er leðurvinnsla, skór, veski og slíkt. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Á hverjum sunnudegi kl. 14.00 kl. 2 fóru vinir okkar upp á La Marína bar, og borðuðu saman hádegisverð.  Þangað komu líka Högni, Kristrún, Jón Gunnars og Elín Þóra frá Ísafirði oft líka Auðunn Karlsson og Fríður frá Súðavík.  Það var tekið frá borð fyrir okkur á besta stað og þarna var spjallað og gantast.  Hér sitjum við fyrir utan staðinn, Högni, Dúnna og Sturla og bíðum eftir hinum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér koma Elín Þóra og Nonni.  Þau búa að vísu í Sant Pola, en koma mikið hingað og sérstaklega eru þau natin við Dúnnu og Högna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eitt skiptið komum við við hjá Fríði og Auðni, strákarnir þurftu að aðstoða karlinn blessaðan að komast út úr garðinum, þar sem hann hafði verið að láta laga stéttina hjá sér og bíllinn var fyrir hliðinu og ýmislegt fleira, og það var sko ekki málið að aðstoða.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Okkur var svo boðið upp á jägermaster svona í fordrykk fyrir matinn.  La Marína er hérna rétt hjá, svo það er bara rölt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Haldið af stað í matinn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dúnna og Elín, það var góður matur hjá henni Helen, venjulegur heimilismatur, en svo var hægt að panta hvað sem var auðvitað.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Helen er búsett hér í La Marína og rekur veitingastaðinn með manni sínum og börnum.  Það er voða ljúft að koma til þeirra.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þó þetta sé ekki beint líferni sem við Elli kjósum, þá er þetta bráðsniðugt fyrir fólk sem á erfitt með að fara um á veturna heima.  Hér er bara sumar misjafnlega hlýtt þó, og ekki dýrt að lifa.  Það er hægt að leigja sér hús, þetta er eins og ég sagði sumarbústaðabyggð og fólk getur bæði keypt sér og leigt húsnæði.  Hér er all afskaplega hreinlegt bæði á matsölustöðum og heimilin eru auðveld í þrifnaði, því hér er allt flísalagt í hólf og gólf.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Helen tekur niður pöntun.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og svo þarf að greiða fyrir matinn og kveðja. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það þurfti að fara í matvörubúðina, og meðan þau voru að versla í matinn, bjór og rauðvín, skoðaði ég mig um, og viti menn sá ég ekki skötu í fiskaborðinu 

Hér getur maður keypt flösku af rauðvíni á eina evru, en ef maður ætlar að fá betra vín er hægt að kaupa það fyrir 6 evrur og allt upp í 13, en þá erum við að tala um einhver eðalvín.  Glas á matsölstað kostar svona tvær evrur. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta kalla vinir okkar heimilisbarinn.  Hér var upplagt að fara og fá sér hádegismat og glas af rauðvíni eða bjór, ódýrt og gott.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En við ætlum að fara í svolítið dýrari mat núna, erum að rölta í góða veðrinu því við ætlum að fá okkur að borða í Argentína steakhouse.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og hér erum við komin þangað Stína að kókitera við kokkinn 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og auðvitað smakkaðist maturinn vel.  Nú eruð þið farin að hugsa að hér sé eingöngu talað um mat og drykk.  En hvað er betra en að vera í fríi og hanga í tölvunni á daginn og fara svo út að borða, eða borða heimamatinn hennar Stínu.  Matur er mannsins meginn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En tíminn leið og við nutum okkar í botn. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Okkur var líka boðið í mat til Auðuns og Fríðar.  Það var bara gaman að spjalla við þau. Ég fór líka í heimsókn til Högna og Dúnnu, og það var virkilega gaman, þau eiga afskaplega fallegt heimili og börn og barnabörn koma í heimsókn, og svo eru þau í sambandi við fjölskylduna á Skype, þau eru svo glöð með barnabörnin sín og hafa svo gaman af að fá myndir og horfa á þau gegnum tölvuna.

Vorum líka boðin heim til Nonna og Elínar, þau sóttu okkur og við áttum yndislega stund saman á þeirra fallega heimili.  Nonni ók okkur um bæinn sem er töluvert stór og skemmtilegur bær.  Þau skutluðu okkur svo aftur heim um kvöldið.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér búa þau, og eru bara steinsnar frá ströndinni.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þegar það var of kalt til að sitja uppi í sólinni, var ágætt að tilla sér niður á patíóið og sitja þar í algjöru skjóli.  Svo var farið inn og horft á íslenska sjóvarpið, fréttirnar og ýmsa þætti.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við fórum svo í moll, sem var í öðru bæjarfélagi, La Habanera, þar var hægt að kaupa alla merkja vöru og þar var H&M og allar þessar búðir.  En það var líka gott að fara upp á efstu hæðina og fá sér bjór.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En svo þurfti Stína að fara heim, vinnan kallaði.  Hún rekur gistiheimil á Hellisandi ásamt dóttur sinni. Við ókum henni út á flugvöll, og vorum strax farin að sakna hennar áður en hún fór. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En við drekktum sorgum okkar með því að fara á rosalega góðan kjúklingastað, og urðum ekki fyrir vonbrigðum með það.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Læknirinn minn segir að það sé allt í góðu lagi að drekka rauðvín, en hún vill meina að 3  - 4 glös sé það allra mesta á dag.  Ég er að hugsa um að kaupa mér stærri glös 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En svo kom að ferðalokum hjá okkur líka, það var kominn tími til að kveðja La Marína.  Við ætlum að skreppa til Barcelona og dvelja þar í þrjá daga.  Jón og Elín ætla að skutla okkur á flugvöllinn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við buðum þeim í mat á flugvellinum til að þakka fyrir okkur. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elín fékk sér eitthvað algjört gúmmilaði rússneskt salad minnir mig.  Þarf að prófa það einhverntímann. 

En svo kom að því að kveðja.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og svo erum við komin til Barcelona.  Þeirrar fögru borgar.  Hér ætlum við að dvelja í þrjár nætur og skoða það sem fyrir augun ber. Byggingar Gaude og ýmislegt sem fyrir augu ber.  

En það verður bara næst.  En svo sannarlega er Barcelona ein af fegurstu borgum Evrópu og eftirtektarverð.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þarna er eitt af stærstu knattspyrnustadíum í Evrópu held ég.  Og mikill áhugi á knattspyrnu. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En allt það ævintýri bíður næstu færslu.  Ég vona að þið hafi haft gaman af að hitta vini mína í La Marína og svo hittumst við bara aftur í Barcelona eigið góðan dag.

Úlfur er átján ára í dag.

Þennan dag fyrir 18 árum fæddist drengur, barnabarn.  Hann átti sín fystu spor í kúlunni, ásamt móður sinni og föður. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það ríkti gleði og hamingja á heimilinu. Þó bar skugga á.

Foreldrarnir höfðu ánetjast eiturlyfjum og þó þau væru þarna staðráðin í að standa sig vegna litla mannsins, fengu þau ekki að gera það í friði, því kerfið vildi ekki leyfa þeim það.

En stubburinn okkar óx og dafnaði og eftir því sem tímar liðu, kom betur og betur í ljós að við afi og amma urðum að taka á okkur meiri ábyrgð en við höfðum ætlað okkur. Við gerðum það samt með gleði.  En á þessum tímapunkti tel ég að hægt hefði verið að bjarga þessum tveimur eistaklingum, ef þau hefðu fengið tækifæri.  Það gerðist ekki.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þau reyndu samt, því þau elskuðu þetta barn meira en allt annað.  

Drengurinn dafnaði og óx og er hinn mesti myndarpiltur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Einn af uppáhaldsstöðum þeirra feðga var að fara í Fljótavíkina, þar sem fjölskyldan á sumarbústað.  Þar undu þeir sér vel saman.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hann eignaðist síðar lítinn bróður og eru þeir góðir vinir.  Og þeir hafa alltaf verið mikið hjá ömmu og afa. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Faðir hans var mikill listamaður, og bjó til fiska úr steinum sem þeir týndu úr fjörunni, og margar fjöruferðir voru farnar. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í faðmi stjórfjölskyldunnar. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það á ekkert barn að þurfa að gagna í gegnum að missa bæði föður sinn og móður á unga aldri.  Það er sárt óendanlegt og enginn getur bætt það.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En strákurinn minn er duglegur og flottur, hann hefur bæði unnið með leikfélagi menntaskólans, leikið og séð um hljóðkerfi, hann hefur spilað á Aldrei fór ég suður, á trommur og samið lög.  Hann tók þátt í Morfískeppninni í ár. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spilar á Aldrei fór ég suður.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elsku flotti strákurinn minn, ég er svo stolt af þér.  Megi þú eiga góðan dag, og haltu áfram a vera svona góður og yndislegur.  Knús frá ömmu. 

 

Mannanafnanefnd Oboy.

"Manna­nafna­nefnd leggst ein­dregið gegn því að nefnd­in verði lögð niður, eins og lagt er til í frum­varpi þing­manns­ins Óttar Proppé. Í um­sögn nefnd­ar­inn­ar um frum­varpið seg­ir hún jafn­framt að var­huga­vert sé að fella á brott ákvæði um að stúlk­um skuli gef­in kven­manns­nöfn og drengj­um karl­manns­nöfn". Og hver spyr mannanafnanefnd um ráð? Hvers konar fjandans vitleysa er þetta eiginlega. Þessi nefnd er algjörlega tilgangslaus og til vansa að hún skuli yfirleitt vera til. Það er löngu kominn tími til að afleggja þetta fyrirbæri, segi og skrifa.

Telur frumvarpið ekki vera til bóta