Fjölskylduhátíð, veraldarvinir og fleira gott.

Vinnudagur í dag, og lítill tímí fyrir sjálfa mig. Ég tók sum sé að mér að stjórna Veraldarvinum að gróðursetja tré í minningarreit á Flateyri.  Það var virkilega gaman að fylgjast með ungmennum frá fjarlægum heimshlutum, og verð með þeim aftur á morgun.

En fyrst um gærdaginn.

Var að týna kirsuber, sem eru þroskuð.

Jamm girnileg og nóg til sko.

Þetta er svona svolítið fyrir og eftir, þessi sonur minn átti afmæli í gær.  Ég ákvað að bjóða þeim öllum í mat, og vinnu í garðinum, svona heimilislega samveru stund, sem var alveg frábær í alla staði.

Tengdadæturnar á kafi í vinnu hjá tengdó.  hehehehe

Jamm þær voru sko duglegar þessar elskur.

Enn stækkar fjöruhrúgan hjá syninum, og sá stutti hjálpar til.

Afi var náttúrulega í því að passa eins og gengur.

Jamm hér pósar ein tengdadóttirin, flott ekki satt.

Jamm hehehe og svo þessi !!!

Afi var náttúrulega í grillinu, með dyggri aðstoð ungra sveina.

Jamm, þeir voru áhugasamir blessaðir.

Og enn stækkar fjaran.

Já allir hjálpuðust að, eins og vera ber hjá fjölskyldum.

Allir áttu að mynda eina rós í fjörusteinana, þetta er frábært hjá afmælisbarninu.

Allir að búa til steinarósir.

Það var ákveðið að borða úti, því veðrið var svo gott.

seinna færðum við okkur þó inn í garðskálann, og þá var tjörnin auðvita spennandi fyrir ungviðið.

Úbbs !!!

Hehehehe svamlað í tjörninni, bara að fiskarnir verði ekki hræddir.

Já eins gott að nota allar varúðarreglur. 

Geislandi bros, eða hlátur.  Hvað er yndislegra ?

Jamm fyrir ísfirðingana mína, þessa brottfluttu, það er Ísafjarðarlognið sko !

Nefnilega sko.

Gallerí himin alltaf opin.

Nefnilega.

Og svo veraldarvinir að gróðursetja.  Þau koma og vinna einhver verk, fá húsnæði og mat, þúsundkall á dag, og gera eitthvað skemmtilegt og uppbyggjandi, þau eru frá öllum heimshornum, Eistlandi til dæmis og Japan.

Þessi unga dama er frá Japan skemmtilegt höfuðfat, þau eru náttúrulega vön miklu meiri hita en hér tíðkast, þó  okkur finnist hlýtt og notalegt.

Tilburðirnir eru líka skemmtilegir, það má segja að þau bregði sér í skófludans hehehehe.

Ein himnamynd að lokum.

Þetta hefur verið erfiður dagur, en svo ljómandi skemmtilegur.  Og ég hitti þetta ágæta fólk aftur á morgun.  Það er alltaf gaman að kynnast nýju fólki, frá framandi heimi, og finna, að þrátt fyrir allt erum við bara öll eins inn við beinið.  Við ættum bara að læra það, og virða að fólk er bara fólk, hvaðan af heiminum sem það kemur.  Hvaða trú það aðhyllist, og hvaða lífs skoðun það hefur, þá eigum við samt sem áður það sameiginlegt að vera manneskjur.  Vonandi lærum við einhverntíman að virða hvort annað.  Virða skoðanir annara og trú þeirra.  Virða þau hver sem þau eru, og hvaðan þau koma.   Þetta er einn heimur og við erum öll eins. 

Sól, gallerí himin og annað fallegt í dag.

Enn einn yndislegur sólardagurinn í dag.

Þessi er tekinn fyrir svo sem hálftíma.

En það er kryddkynningin.  Hér situr Níels kokkur og bíður eftir forvitnu fólki.  En klukkan er ekki alveg orðin tvö.  Það er allt klárt, hann marineraði kjúklingabringur og niðurskorið lambalæri.  Hann notaði basiliku á kjúklinginn, og thymian, blóðberg á lærið. Þetta var alveg rosalega gott.

Hér er hann að gefa einum að smakka.  Hann er líka með litla miða, þar sem hann hefur sett hverja plöntu fyrir sig, og segir til um ræktunina og hvernig er best að nota hana.  Hann er alveg frábær hann Níels.

Hér fer hann yfir miðana með einni frúnni.  Hún er mjög áhugasöm eins og sjá má.

Galleríið opið, þetta eru hvítir hvalir sem synda um himininn. 

Hér er auga alheimsins, þarna er það og fylgist með öllum okkar gjörðum.

Magnþrungin kvöldbirta í gærkvöldi.

Hér er verið að gefa thuju frelsi.  Hún er búin að vera föst í hjólkopp í nokkur ár, og var orðin ansi aðþrengd.  Nu fær hún sína eigin holu, með fullt af skít og nóg pláss, sú held ég að verði ánægð.

Hér er sýpris sem hefur plummað sig vel þarna úti. 

Litla fröken Evíta Cesil hjá móður afa sínum, honum séra Valdimar, hann var að koma frá því að gefa saman brúðhjón, en hér voru ekki færri en 5 giftingar í gær á þessum 070707degi.

Falleg mynd af fallegu fólki. Knús og koss.

Meydómsvígsla lady Cesil að pissa á blómin hennar ömmu.  Allir krakkarnir pissa á blómin hennar ömmu.   Á ág að pissa hérna pabbi ?

Hér er svo kerlingin sjálf með á mynd svona einu sinni. Náttúrulega algjörlega ótilhöfð.

Pabbi segir brandara hehehehe......

Jæja ég er farin út í góða veðrið, í dag ætla krakkarnir mínir að koma og vinna með mér í garðinum.  Ég vona að þau komi og nenni.  Pabbinn segir að þau muni ekki nenna, við sjáum til.  Það verður allavega grillað í kvöld sérkryddað læri eftir Níels Kokk og nótabassann.  Svo það verður fjölmennt hér í kúlunni.  Krakkar og pabbar og mömmur, afar og ömmur.  Eigiði góðan dag.

Myndir frá í gær. Kryddkynning og grill.

Já sólin er farin að skína aftur, það rignir á nóttunni og sól á daginn.  Aldeilis frábær ráðstöfun hjá almættinu.

Gallerí himin var opinn í gær og í fyrradag.

 

 

En það var líka grillað.  Hamborgarar á borðum hér.

 

En nú kl. eitt til þrjú ætla ég að standa fyrir kryddkynningu, það er Níels Kokkur sem er aldeilis frábær kryddari. Hann er búin að marinera kjöt síðan í gær, og ætlar að grilla upp í garðplöntustöinni.  Kenna ísfirskum húsmæðrum og feðrum að nota eigið krydd,  lifandi og ferskt.  Þannig er það líka hollast og best. 

Sjáumst. 

Litla Hraun, gróðrarstía glæpanna.

Það er ekki nóg að menn séu sviptir frelsi sínu, heldur geta þeir orðið fyrir stórskaða meðan á innilokun stendur.

Nú veit ég ekki hvað þessi maður braut af sér.  En hvernig stendur á því að enginn  vaktmaður var við þegar samfangar réðust á manninn. 

Ég veit að menn eru dauðhræddir við að fara inn, ef þeir eru í einhverjum fíkniefnaskuldum.  Því glæpamennirnir sem stjórna þessu,  ráða lögum og lofum innan fangelsisins, virðist vera.  Þetta er að verða eins og í BNA, þar sem sumir afbrotamenn eru réttdræpir innan fangelsismúranna, eins og barnaníðingar til dæmis.  Það er beinlínis talið vera hreinsun að koma þeim fyrir kattarnef, hef ég heyrt.  En menn sem ekki hafa borgað sínar skuldir, eða ekki staðið við sitt í fíkniefnaheiminum hér á landi, eru logandi hræddir við að fara inn á Litla  Hraun, hræddir við hefnd eiturbarónanna.  Í hvurslags andskotans landi búum við eiginlega, þegar það er ekki hægt að passa upp á menn, sem eru lokaðir inni.  Hvernig á þá að vera hægt að passa upp á fólk úti á götu.

Það hefur komið fyrir að menn hafa verið drepnir fyrir utan fangelsið, meðan þeir biðu eftir bíl til að flytja þá til Reykjavíkur.  Menn eru bara látnir út fyrir dyrnar kl. átta um morguninn, hvernig sem viðrar og þurfa það að bíða eftir því að vera sóttir.  Og a.m.k. í einu tilfelli var maður keyrður niður meðan hann beið.  Sumir sögðu þá að það hefði verið aftaka.

Af hverju á þrjúhundruð þúsundmanna þjóðfélag að þurfa að burðast með syndir milljóna samfélags.  Það þarf enginn að segja mér að það sé ekki auðveldara að finna skúrkana í svona fámenni...... ef viljinn er fyrir hendi.  Hvar er sá vilji, og af hverju er þetta svona voðalega erfitt ?

Fótbrutu samfanga á Litla-Hrauni

Vökvun alla leið frá himninum.

Já það byrjaði að rigna um kl. hálf sjö í kvöld, loksins.  Mér var mikið létt.  En það leit út fyrir í dag, að sólin yrði áfram.  Hun kemur aftur blessunin, en það þarf bara að vökva.

Svona var í  morgun.

jamm svo birti til.

Birtan er frábær hérna.

En þar sem ég var að færa vatnið til, sá ég þessi yndælu börn og leiðbeinendur þeirra í leik á Austurvelli.

Hvað er klukkan spurði annar hópurinn, og hinn svaraði einhverju, sjö.... og þá tók hinn hópurinn sjö skref í átt að þeim hópi.

Síðan var hlaupið og klukkað og það var rosalegt fjör hjá þessum litlu skottum.

Stubburinn er í vinnu hjá mér núna, hann kemur í vinnuna kl. 10 til 12, og þarf að gera ýmislegt vökva blómin og hitt og þetta smávegis.  Hann er ákveðin í að "vinna" þangað til Bára frænka kemur í heimsókn með Hönnu Sól og Hildi Cesil, þá ætlar hann að taka sér frí.  Hann mætir alltaf tímanlega.  Ég held að það sé þroskandi fyrir hann. 

Annars er allt gott af mér að frétta, bara svo ósköp þreytt eftir alla vökvunina.  Það lagast stórlega eftir þessa hellidembu. 

Hann ætlar sennilega að rigna loksins.

Loksins komu nokkrir dropar.  En það vantar ærlega rigningu.

Það sást á himninum í morgun.

Þessi er svona geislamynd. 

Æ geitungur !!!

Látt'ann bara koma.

Litli gröfukarlinn.

Og afi fylgist með.

Brumm brumm brumm.

Sé ykkur seinna elskurnar.

Til hamingju stubburinn minn.

Æ amma er bara svo þreytt í dag, að hún treysti sér ekki í afmælið þitt.  En ég sendi þér bara innilegar hamingjuóskir með afmælið elsku ömmu stubbur.

Spidermann númer eitt.

Vinnumaðurinn hans afa.

Rabbabaraprins.

Strákastrákur.

Litli bróðir.

Afa hjálparkokkur.

Ömmusnáði.

 

Svo nokkrar skýjamyndir. Þessi tekin í gær.

Þessar í morgun.

En bara að lokum........

Til hamingju með afmælið Óðinn Freyr.

Að kolefnisjafna af hugsjón.

Þessi dagur er eins og aðrir góðir sumardagar.  Dagurinn byrjaði með því að góður vinur okkar droppaði við í morgunkaffi eða þannig, reyndar drekkur hann bara te.

Það var nú ekki amarlegt, og við fengum ferðasögu beint í æð, frá Kína og Tíbet, svo ljóslifandi að það var eins og við hefðum fengið að fara með í ferðina.  Hann var hér að skoða Act alone hátíðina, en annars kemur hann alltaf við í morgunmat, þegar hann kemur með konsert og er alltaf gleðigjafi.

Nýtt sjónarhorn hjá mér.

Reyndar höfum við hjónin verið að planta trjám undanfarin ár, og í dag eftir að Hörður fór, fórum við í göngutúr um trjáræktina okkar.

Þar kennir margra grasa.

Ilmurinn er yndæll og bragðið eftir því.

Þetta er svona yfirlits mynd yfir hluta af skóginum okkar.

Sum trén orðin ansi há.

Eins og sjá má.

Sum bara nokkuð flott.

Hér fara að myndast ber, sem týna má seinna í sumar.

Hér er myndarleg ösp.

Furur hafa komið vel út í vor.

En púkarnir okkar voru ýmislegt að bralla á meðan, meðal annars fundu upp nýjan leik sem er að renna sér á svefnpoka niður kúluna, rosalega skemmtilegur leikur.

Vííí en gaman.

Strákarnir mínir sáu um matinn í kvöld, og það var svo sannarlega flottur matur.

meðal annars var grillaður camenbert ostur, sem er algjört sælgæti snæddur með bláberjasultu.

Nammi namm. 

Svo  bara að slaka á og njóta þess sem eftir er af helginni.  Stubburinn er niður við höfn að veiða, með frænda sínum og afa hans.  Þeir eru örugglega rosalega ánægðir.

Og svo erum við líka hjónin.  Knús til ykkar allra.

Við uppskerum eins og við sáum.

Jamm ég er með smámóral yfir hve lítinn tíma ég hef til að rækta sambandið við bloggvinina mína, en það er bara svo mikið að gera hjá mér, og ég hef ekki næga orku til að sinna því sem sinna þarf.  Vona að mér fyrirgefist það.  En hér eru nokkrar myndir frá því í dag svona sem sárabót.

Gallerí himin, flottur að venju.

Það er svo ótrúlega fallegt samspil milli skýja og himins, hið fullkomna samspil.

Stubbur og hundurinn hans, hann fékk snyrtingu hjá Siggu dýralækni, og er mjög flottur. Það er að segja hundurinn Zorrow.

Afi og stubbur að slá lóðina.

Hey og svo kom ísbíllinn, þá þurfti að fara og kaupa ís, auðvitað.  Dingalinga ling.

Jamm og allir fengu ís, nema Zorrów, en hann fékk samt að sleikja upp það sem niður fór.

svo þurfti náttúrulega að leika sér í heyinu. 

Og leika sér í tjörninni.

Viðl hljónin skruppum til Önundarfjarðar á fund, um málefni Flateyrar og minningargarðins þar.

Fórum í kaffi til þessarar kempu, og þó mér líki ekki pólitíkin, þá erum við systkin í gróðri.  Og hér er karlinn stoltur við hlyn sem ég seldi honum fyrir nokkrum árum, sem plummar sig aldeilis fínt á Sólbakka.

Já hann hefur aldeilis gróðursett, og hefur græna putta þessi ágæti maður.

Himininn var líka fallegur yfir Flateyri.

Eins og sjá má.  og Sara mín, ég sá meira að segja lundinn ykkar, hann er bara flottur að sjá svona úr fjarlægð.

Þetta er vinnumaður að vinna sko !

Og svo fundu þeir rabbabara, og komu með heim

Og stubburinn var kosin rabbabarakóngurinn.

Og enn er gallerí himin opinn.

Og strákar leika sér, þannig er bara lífið.  Ærsl og læti eru þeirra ær og kýr, þannig er að vera strákur í dag.

Hmm strákar, þessi er ögn stærri, en það er ekki óalgengt að sjá menn á sjóskíðum á pollinum, og lengi vel var stökkpallur þar sem menn gátu þreytt sig við að stökkva, veit ekki hvað varð af þeim palli.  Mætti alveg endurnýja hann.

En Stubbarnir hennar ömmu vildu tjalda og fara í útilegu, og hvað er betra og öruggara en að tjalda upp á lóð.

Jamm og ein svona himna mynd í viðbót, meðan drengirnir og afi tjalda.

Þetta er alveg að koma, og allir hjálpast að.

Og enn ein falleg himnamynd.

Já og þá er ekkert eftir annað en að flytja inn, með sængur dýnur og svefnpoka,  vitandi að afi og amma í kúlu vaka yfir þeim og vernda.

Jamm það átti nefnilega að setja svona flottar dýnur inn í tjaldið, en þær voru of stórar.  Svo það varð að skila þeim til baka. 

Málið er að það er ævintýri að vera hjá ömmu og afa í kúlu.  Og þar getur allt gerst. 

En nú er þessi dýrðar dagur til enda runninn, og bara eftir að fara í holuna sína og sofna, eins og litlu ungarnir í tjaldinu og afi sem nú þegar kúrir og steinsefur í sinni holu.

Hvað lífið er ljúft og gott, ef maður vill hafa það þannig, og skapar sér það andrúmsloft að það bara verði þannig.  Eins og vinkona mín Katrín Snæhólm er svo oft að segja.  Og Steina og fleiri.  Við ráðum ótrúlega mikið yfir okkar eigin sálar heill og hamingju.  Bara með þvi að bregðast rétt við lífinu, eins og það er.  Gefa kærleika, og fá hann tífalt til baka, það er enginn galdur, eða kaupmennska, bara einföld sálarfræði, það sem við sendum frá okkur fáum við tífalt til baka.  Bara spurningin um hvað við viljum senda frá okkur og fá til baka.  Svari því hver fyrir sig, en við uppskerum eins og við sáum.  Það er staðreynd sem ekki verður hrakinn á neinn hátt.

Og ég segi bara góða nótt.