Á ekki bara að skipta upp Austurvelli?

Austurvallarmótmælin og sjónarmið mótmælenda verða alltaf skondnari og skondnari, allaf að koma nýjar útskýringar frá þátttakendum.  Ég ætla því að leggja það til að Austurvöllur verði hólfaður af; 

Í einu horni væri stía þar sem þeir sem vilja kjósa málið út af borðinu, væru saman, þeir sem eru búnir að fá nóg af þessu endalausa "kjaftæði" um máli og vilja bara fá að segja já við að slíta umræðum.

Í öðru horni væri svo stía fyrir þá sem vilja halda aðlögunarviðræðunum opnum.

Þriðja hornið yrði fyrir þá sem vilija bara koma ríkisstjórninni frá og tilgangurinn helgar meðalið.

Og svo í því fjórða væri fólkið sem heldur ennþá að það geti kíktí pakka, en vill ekki eða nennir að kynna sér málin.

Svo má setja nokkrar stíur í miðjuna, ein færi fyrir eldri borgara sem vilja mótmæla skertri framfærslu, ein fyrir stúdenda sem mótmæla vilja námslánum og ein fyrir öryrkja sem krefjast réttlætis.

Svona mætti hólfa niður svæðið, svo við hin áttuðum okkur á því hvernir væru að mótmæla hverju.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Annars hef ég verið að hugsa um þetta allt saman. Og furðað mig á hlutdrægni allra fjölmiðla.  Ég man ekki eftir að það hefðu verið endurtekinn endalaust loforð Steingríms J. og VG um að þau myndu aldrei sækja um ESB, þó fengu þau mörg atkvæði einmitt út á þau loforð, ef einhverntíman hafa loforð verið svikin big time, þá var það þá.  Man heldur ekki að fjölmiðlar hafi ráðist að Jóhönnu og Steingrími þegar ljóst varð að Skjaldborgin varð að Gjalborg með aðstoð við banka og auðmenn.  Eða stjórnarskrármálið sem dagaði upp í þinginu af hendi Árna Páls, þó vitað væri að meirihluti var fyrir því.  

En ég fór svo að hugsa málið.  Það skyldi þó aldrei vera að Árni Páll og Össur hafi fengið rýniskýrslu ESB á þessum tímapunkti, um að engar varanlegar undanþágur fengjust og að yfirráð yfir sjávarútvegsmálum íslendinga færðist til Brussel og að gjörbilta ætti landabúnaði landsins.  Og að þeir hafi þá fengið "kaldar fætur"  það útskýrir ágætlega af hverju Árni Páll þorði ekki að láta reyna á 111 grein stjórnarskrárinnar, sem ég er nú farin að sá að var laumað inn til þess að menn gætu komið okkur bakdyramegin inn í Sambandið.  Hún hljóðar svo: 

111. gr. Framsal ríkisvalds. Heimilt er að gera þjóðréttarsamninga sem fela í sér framsal ríkisvalds til alþjóðlegra stofnana sem Ísland á aðild að í þágu friðar og efnahagssamvinnu. Framsal ríkisvalds skal ávallt vera afturkræft. Með lögum skal afmarka nánar í hverju framsal ríkisvalds samkvæmt þjóðréttarsamningi felst. Samþykki Alþingi fullgildingu samnings sem felur í sér framsal ríkisvalds skal ákvörðunin borin undir þjóðaratkvæði til samþykktar eða synjunar. Niðurstaða slíkrar þjóðaratkvæðagreiðslu er bindandi.

Það útskýrir líka af hverju Össur fyrst hægði á umsóknarferlinu og það var síðan sett á ís.

Þeir vildu ekki koma svona mikið aftan að þjóðinni, en þorðu ekki að gera hreint fyrir sínum dyrum.  Að það hafi verið þá sem umsóknin sprakk framan í andliti þeirra.  

Í því ljósi verður að skoða uppþotin núna, þau eru ekki vegna ESB, heldur til að klekkja á núverandi ríkisstjórn.

Ég var að hlusta á Sprengisang áðan og þar talaði Helgi Hjörvar hvað eftir annað um Samning á borðið, ef hann var ekki að tala gegn betri vitund, þá er hann annað hvort illa læs eða hreinlega lyginn.  

ESB sjálf hefur marg ítrekað og tekið fram að hér sé ekki um samning að ræða heldur aðlögun inn í sambandið sjálft.  Auk þess verða allar þjóðir innan ESB að samþykkja inngöngu umsóknarlands, dettur einhverjum í hug að Spánn, Portugal og Bretland muni nokkurntíma samþykkja undanþágur um sjávarútvegsmál á Íslandi, hvort sem er varanlegar eða tímabundnar?

Málið er að þessir aðilar eru að þvinga venjulegt hugsandi fólk til að verja ríkisstjórn sem þeir hafa hvorki kosið, né vilja aðstoða, einungis vegna réttlætissjónarmiða.  Þegar lygar og undirferli ráða ferðinni segir fólk NEI TAKK:   

 

Athugasemdir

[Benedikt Helgason, 2.3.2014 kl. 13:33]

Þú ferð trúlega nærri kjarna málsins Ásthildur.  Það sætir furðu að ekki sé almennt verið að ræða lykilspurninguna í þessu máli; af hverju voru viðræðurnar stöðvaðar?

En sem komið er þá á Jón Bjarnason besta boðið held ég og enginn hefur andmælt hans skýringum.

http://www.ruv.is/frett/stoltur-af-thvi-ad-vera-%E2%80%9Edragbitur%E2%80%9C 

Það er spurning hvað gerist ef fólki verður bara leyft að kjósa um það hvort halda eigi áfram viðræðum.  Með já-i þá eru viðræðurnar trúlega alveg jafn mikið strand og með nei-i, nema að farið verði út í að gildishlaða spurninguna í þjóðaratkvæðagreiðslunni en um það myndi trúlega seint nást sátt.   

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 2.3.2014 kl. 13:50]

Einmitt Benedikt, þetta mál er komið í algjöran óleysanlegan hnút, sem þarf að skera á. Ef menn vilja fara í kosningu þá þarf spurningin einfaldlega að hljóma svo; viltu ganga í ESB Já eða nei. Það er eina færa leiðin ef menn vilja fara að leggja út í kosningar núna.

[Benedikt Helgason, 2.3.2014 kl. 14:41]

Já ég velti því fyrir mér hvort að besti kosturinn í stöðunni fyrir stjórnina sé ekki bara að svæla út minnkana, þ.e.a.s. að þvinga upp á yfirborðið hvers vegna það virðist í raun hafa verið ESB sem stöðvaði viðræðurnar, ef marka má skýringar Jóns Bjarnasonar. Hvernig á að útfæra það er svo kannski ekki augljóst en það mætti hugsa sér að opna bara viðræðurnar aftur af Íslands hálfu og gera kröfu um að sjávarútvegskaflinn verði opnaður. Ef ESB segir að það sé ekki hægt nema að við lofum því að gefa eftir stjórn fiskveiða þá er það bara orðið ljóst. 

Ég geri svo ráð fyrir að það kæmi annað hljóð í strokkinn ef að það blasir við fólki að fórna þurfi sjávarútvegnum fyrir aðild að sambandinu, nema náttúrulega að LÍÚ hafi gengið svo langt á þolinmæði landsmanna að landsmenn séu til í að fórna þeim fyrir fjölbreyttara úrval af ostum og skinkum. Það er auðvitað ekki hægt að útiloka það því LÍÚ er í raun eins og gangandi almannatengslaslys, svo illa hafa þeir hugað að ímynd sinni undanfarin ár.  

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 2.3.2014 kl. 14:51]

Já mikið Rétt Benedikt, þeir hafa svo sannarlega komið sér ofan í skotgrafir af sjálfsdáðum og í hvert skipti sem þeir reyna að komast þaðan upp, gera þeir allt helmingi verra. Gangandi almannategslaslys er svo sannarlega réttnefni.

Og satt er það að það þarf svo sannarlega að svæla minkana út úr grenum sínum og láta þá sjálfa standa frammi fyrir þeim vanda sem þeir komu þjóðinni í.

[Þórir Kjartansson, 2.3.2014 kl. 15:21]

Í raun held ég að aðildarviðræðurnar og ESB séu að verða aukaatriði í þessu öllu saman. Ég hef fylgst og tekið þátt í pólitík í fjörutíu ár en aldrei orðið vitni að eins grímulausum kosningasvikum og þessum.  Oft hefur hinu og öðru verið lofað fyrir kosningar sem svo hefur ekki verið framkvæmanlegt einhverra hluta vegna.  Sigmundur lofaði t.d. 300 milljörðum frá þrotabúum bankanna en ætlar að standa við einn fjórða.  Getur sennilega ekki meira og maður sér ekki fárast svo mikið yfir því.  Vonandi að verðtryggingarmálið fái ekki sömu örlög. En þarna er ekkert sem hamlar að fara í þessa atkvæðagreiðslu, ríkisstjórnin hefur það algerlega á sinu valdi og það skilur fólk og vill ekki samþykkja svona viðsnúning á einni nóttu.

[Jónatan Karlsson, 2.3.2014 kl. 15:27]

Sannarlega vel að orði komist Ásthildur, reyndar líkt og endranær.

Ég tek líka undir með að það þurfi sem fyrst að svæla minkana út úr grenum sínum til að svara fyrir gjörðir sínar.

[Stefán Örn Valdimarsson (IP-tala skráð) 2.3.2014 kl. 16:23]

Þórir, við skulum hafa hlutina rétta. Sigmundur lofaði aldrei 300 milljörðum. Hann sagði þegar hann var spurður að það væri svigrúm í bönkunum upp á allavega þessa upphæð. Hann lofaði hins vegar að bæta forsendubrestinn og það bendir allt til að staðið verði við það. VG lofuðu hinsvegar fyrir kosningarnar 2009 að berjast gegn aðild að evrópsambandinu og var það eitt að aðalloforðum flokksins. Steingrímur lofaði því líka að slíta viðræðunum ef niðurstaða yrði ekki komin inn 18 mánaða og að það væri skilyrði að byrjað yrði á sjávarútvegs- og landbúnaðarköflunum. Mjög margir af kjósendum VG kusu hann út af þessum loforðum en það er hæpið að halda því fram að þannig hafi því verið varið með kjósendur sjálfstæðis- og framsóknarflokks. Því verður aldrei haldið fram að setja aðildaviðræðurnar í þjóðarkosningar hafi verið eitt af aðalkosningaloforðum Sjálfstæðis- og frmasóknarflokks.Svik VG voru margfallt stærri hvernig sem á það er litið. En einhverja hluta vegna voru engin mótmæli og fjölmiðlar myntust varla á málið. Greinilega ekki sama hverjir eiga í hlut. Þá er hún dálitið brosleg sú friðþæging sem Steingrímur bar fram til að rökstyðja svikin. En samkvæmt honum var þetta nauðsynleg málamiðlun í þessum málaflokki við myndun ríkisstjórnarinnar. Málamiðlun þýðir að báðir gefa eitthvað eftir. Hvað gaf þá Samfylkingin eftir? Þjóðaratkvæðagreiðslu um tilbúin "samning"? Var þá ætlunin hjá Samfylkingunni að koma Íslandi inn í Evrópusambandið á slíkrar kosningu?

[Ágúst Marinósson (IP-tala skráð) 2.3.2014 kl. 16:24]

Tek undir með Þóri að mörgu leyti. Málið snýst um að fólk standi við orðin sem féllu í kosningabaráttunni og eftir að ríkisstjórn var mynduð. Skuldaleiðréttingin er 0rðin ansi útþynnt og afnám verðtryggingar er óhugsandi við núverandi aðstæður. Almenningur er er farinn að örvænta um efndir hinna ýmsu kosningaloforða. Þá er alveg greinilegt að fólk vill ekki lengur láta tiltekna stjórnmálamenn eða fjölmiðla segja sér fyrirfram hver eigi að verða framtíðarþróun í landinu. "Frekjupungapólitík" er bara ágætis lýsingarorð yfir þetta hjá ÞKG.

[Elías (IP-tala skráð) 2.3.2014 kl. 16:31]

Síðustu viku hafa um25til28 þúsund manns mótmælt á Austurvelli.Er það ekki bara eðlilegt að það sé ekki bara ein viðurkennd skoðun í gangi eins og nei ESB sinnar hafa það ?

[Jón Logi (IP-tala skráð) 2.3.2014 kl. 17:01]

Það sem Ásthildur segir er skýrt:

" Ef menn vilja fara í kosningu þá þarf spurningin einfaldlega að hljóma svo; viltu ganga í ESB Já eða nei. Það er eina færa leiðin ef menn vilja fara að leggja út í kosningar núna."

Svoleiðis sammála. Því forsendurnar hafa ekkert breyst við vinnu síðustu fjögurra ára og munu ekki gera það hin næstu. Einu forsendurnar er Maastricht sáttmálinn, og einhver 3-5 ár til að aðlagast klabbinu. Það lá fyrir í upphafi.

[Sigurður Jón Hreinsson, 2.3.2014 kl. 17:06]

Öll rök gegn ESB eru rök fyrir sjálfstæði Vestfjarða.  Hvar eru undanþágur Vestfirðinga í sjávarútvegsmálum og landbúnaðarmálum.  Eða í peningamálum, erum með lélegasta gjaldmiðil í heimi og í engu samræmi við hagkerfi Vestfjarða. 

[Þórir Kjartansson, 2.3.2014 kl. 17:25]

Já, Stefán Örn, við skulum hafa hlutina rétta. Horfðu á þetta ef þig brestur minni  https://www.youtube.com/watch?v=I7JtjiFwVEc

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 2.3.2014 kl. 18:27]

Í raun held ég að aðildarviðræðurnar og ESB séu að verða aukaatriði í þessu öllu saman. Ég hef fylgst og tekið þátt í pólitík í fjörutíu ár en aldrei orðið vitni að eins grímulausum kosningasvikum og þessum. Oft hefur hinu og öðru verið lofað fyrir kosningar sem svo hefur ekki verið framkvæmanlegt einhverra hluta vegna. Sigmundur lofaði t.d. 300 milljörðum frá þrotabúum bankanna en ætlar að standa við einn fjórða. Getur sennilega ekki meira og maður sér ekki fárast svo mikið yfir því. Vonandi að verðtryggingarmálið fái ekki sömu örlög. En þarna er ekkert sem hamlar að fara í þessa atkvæðagreiðslu, ríkisstjórnin hefur það algerlega á sinu valdi og það skilur fólk og vill ekki samþykkja svona viðsnúning á einni nóttu.

Ætlarðu að standa við þetta Þórir um grímulausan viðsnúning?

Samþykktir þú viðsnúning Steingríms J. þegar hann sagði að hann myndi aldrei samþykkja að sækja um Evrópusambandsaðild?

Blekið var ekki þornað á samningi vinstri stjórnarinnar, þegar hann var búin að svíkja það loforð, sem fleiri manns kusu hans flokk út á. Hvað fannst þér um það á sínum tíma? Og svo þegar kom í ljós í samtali við Atla Gíslason að þær viðræður hefðu hafist milli Jóhönnu og Steingríms, mitt í kosningabaráttunni, þá fer nú alhæfingin um mestu kosningasvik aldarinnar svolítið fyrir bí að mínu mati. Ég kaus hvorki Sjálfstæðisflokkinn né Framsóknarflokkinn, kaust þú þessa flokka? og ef ekki, hvernig getur þú þá tala um kosningasvik, var verið að svíkja þig?

Þeir sjálfstæðismenn sem kusu flokkinn sinn, vissu vel um samþykktir landsfundar um að Ísland væri betur borgið utan ESB, voru þeir í einhverjum sjálfsblekkingarleik um að Bjarni Ben myndi á ögurstundu svíkja flokkinn og þá sem treystu samþykktum flokksins? Eða hvað? viltu nú ekki svara mér þessu, áður en þú fabúlerar meira um svik flokksins við kjósendur sína?

[Benedikt Helgason, 2.3.2014 kl. 18:49]

Ég verð að taka undir með Ásthildi.  Annað hvort notum við sama siðferðisstandard fyrir alla stjórnmálamenn og öll þeirra svik eða sleppum því að agnúast út þá alla þegar þeir fara út af loforðasporinu. 

[Benedikt Helgason, 2.3.2014 kl. 18:53]

Og já Sigurður Jón Hreinsson.  Að það skuli hafa tekist að selja hugmyndina um að hægt sé að skipta gjaldmiðlum í lélega og góða er eitt af þrekvirkjum ESB trúboðsins.

En hey, Evran bjargaði að minnsta kosti Grikkjum og krónan rústaði Íslendingum þannig að þetta hlýtur að passa.  

[Þórir Kjartansson, 2.3.2014 kl. 20:18]

Heyrðu nú Ásthildur mín.  ,,Viltu ekki aðeins róa þig".  Þetta er bara mín skoðun að þetta séu grímulausustu kosningasvik sem ég hef orðið vitni að og því verður ekki breytt. Og ég er sko aldeilis ekki einn um þá skoðun. Eða vilt þú kannski ekki að stjórnmálamenn standi við þau loforð sem þeir gefa fyrir kosningar?  Það yrði nú dálítið langt mál að fara að vega og meta allt sem gerðist í tíð ,,norrænu velferðarstjórnarinnar" enda var ég ekkert að ræða það og það bætir málið ekki neitt að benda á einhver önnur kosningasvik til að réttlæta þessi.  Og fyrst þú hefur áhuga á minni pólitísku stöðu er það ekkert feimnismál. Ég var mjög lengi  flokksbundinn sjálfstæðismaður en sagði mig úr flokknum fyrir mörgum árum.  Sjálfstæðisflokkurinn fór í raun frá mér en ég ekki frá honum og ég hef ekki gengið til liðs við neinn annan flokk.  Og svo að þú getir nú sofnað róleg í kvöld er ég alls enginn ESB sinni.

[Sindri Karl Sigurðsson, 2.3.2014 kl. 20:19]

Skrýtið... Ég og Ásthildur erum sammála í þessu máli, held ég... Reyndar er ég harðari í minni afstöðu gagnvart Stjórnarskránni en margir aðrir, ég vill ekki túlka hana, hún ræður. Slæmt að ég geti ekki labbað til Sýsla og kært Stjórnarskrárbot án þess að þurfa að standa og sitja eftir hentugleika og púnga síðan út aurum skv. því.

Það er náttúrulega bara aumingjaskapur að hafa ekki lagt fram kæru í þessu máli. Játa það alveg upp á mig sjálfan að hafa ekki fylgt því eptir.

[Sindri Karl Sigurðsson, 2.3.2014 kl. 20:22]

Þórir. Það yfirgefur enginn flokkur þig... !!!! Þú gerir það sjálfur, óstuddur. Ef þú veist ekki hvar þú átt heima í dag, þá finnur þú út úr því fljótlega, óstuddur vonandi...

[Sigrún Guðmundsdóttir (IP-tala skráð) 2.3.2014 kl. 20:30]

Vel mælt Ásthildur.

Takk.

[Stefán Örn valdimarsson (IP-tala skráð) 2.3.2014 kl. 20:58]

Þórir, Sigmundur talaði alltaf um að laga forsendubrestinn. Það stóð aldrei til að gefa fólki pening. Annað er úrúrsnúningur. Strax í upphafi kom það fram hjá Sigmundi að ekki væri vitað hver upphæðin þyrfti að vera en hann vildi bæta forsendubrestinn hver sem upphæðin væri. Hann taldi að ekki væri ólíklegt að upphæðin gæti verið allt að 300 milljörðum. Þar með festist þessi upphæð í umræðunni og andstæðingar Sigmundar og ýmsir (hlutlausir) fjölmiðlamenn þrástöguðust á þessari upphæð. Nú er komin fram tillaga um hvernig megi bæta forsendubrestinn. Samkvæmt þeirri úttekt sem liggur að baki tillögunum nemur forsendubresturinn um 80 milljörðum að gefnum þeim forsendum að miðað er við ekki sé hægt að tala um hækkun á visitölu sem nemur 4,2% sem forsendubrest og hámark er sett á greiðslunnar. Ég sjálfur tel að forsendan með 4,2% sé eðlileg en hefði viljað sjá hærra þak. En ef þakið hefði verið hærra er hætt við því að margir myndu æsast verulega yfir því að verið væri að hjálpa ríka fólkinu.

Þórir ertu óánægður með að forsendubresturinn reynist ekki hærri?. Hefðir þú viljað hafa hann hærri? Eða taldir þú að lofað hefði verið að gefa fólki peninga?

Og varðandi spurningu þína til Ásthildar um hvort hún vilji ekki að stjórnmálamenn standi við loforð sín þá er vert að spyrja þig hvort það eigi bara við sjálfstæðismenn eða framsóknarmenn. Eða fórst þú kannski að mótmæla þegar VG sviku sín loforð? Engin getur haldið því fram að það hafi verið megin stefna eða loforð þessara flokka að efna til þessarar atkvæðgreiðslu. Hinsvegar var það eitt að megin málun VG fyrir kosningarnar 2009 að berjast gegn allri viðleitni að draga Ísland inn í ESB. Til viðbótar þá er það mun róttækari ákvörðun að sækja um aðild íslands að tollabandalgi Evrópu sem felur í sér grundvallar breytingar á stjórnskipan Íslands og gríðarlegt fullveldisafsal heldur en ákvörðun um að byggja á því sem er og þróa það áfram. Þess vegna er óskyljanlegt og algjörlega órökrétt að halda því fram að þetta séu grímulausustu kosningasvik sem framin hafa verið.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 2.3.2014 kl. 21:12]

Þórir, Heyrðu nú Ásthildur mín. ,,Viltu ekki aðeins róa þig" Þetta sagði Bjarni Ben við varaformann Samfylkingarinnar og var sakaður um kvenfyrirlitningu. Auðvitað ertu að túlka þína eigin skoður, en ekki hvað, og má ég þá ekki túlka mína?

Annar þakka ég innilega fyrir góða þátttöku í þessum umræðum og flestir mjög málefnalegir, það er mjög gott að ræða málin á þessum nótum og án upphrópana.

[Gunnlaugur I., 2.3.2014 kl. 22:10]

Flott grein hjá þér Ásthildur !

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 2.3.2014 kl. 22:37]

Takk fyrir það Gunnlaugur.

[Skeggi Skaftason, 3.3.2014 kl. 09:02]

Krafan er skýr, að slíta EKKI viðræðunum, og leyfa þjóðinni að ákveða hvort klára skuli aðildarviðræður.

Þeir sem vilja KLÁRA viðræður vilja augljóslega inngöngu í ESB - að uppfylltum vissum skilyrðum auðvitað. Ekkert feimnismál og ekkert flókið. (Svona svipað og að vilja flytja í annan landshluta, frá Vestfjörðum til Reykjavíkur, að uppfylltum vissum skilyrðum, t.d. að góð vinna bjóðist, o.s.fr.

Það þarf ekkert að skipta upp Austurvelli. Þetta er einfalt mál.

[Jón Logi Þorsteinsson, 3.3.2014 kl. 10:15]

Þeir sem vilja klára viðræður eru samanlagðir þeir sem vilja inn, og stærri hópurinn, sem hefur látið plata oní sig að við fáum stórar og feitar undanþágur. Svona a+b=c
b hópurinn er stærri, og þeir sem vilja inn hvað sem tautar eru minni hlutur þjóðarinnar.
Það þarf að koma upp skilningi um þetta. Það eru engar varanlegar undanþágur í stærri málum, þetta segir ESB, og Össuri tókst ekki að sýna fram á annað. Mjög einfalt.
Væri kannski flott að fá stækkunarstjórn til að endurtaka þetta í Kastljósi. Altso, þetta:
http://prakkarinn.blog.is/blog/prakkarinn/entry/1358682/

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 3.3.2014 kl. 11:11]

Nei Skeggi þetta er ekki einfald, ég hef heyrt allskonar útgáfur af því af hverju fólk er á Austurvelli í dag, og alls ekki allir sem vilja klára ferlið, og margir þeirra sem vilja klára ferlið eru eins og Jón Logi bendir á ekki með nægjanlega vitneskju um hvað felst í því. Til dæmis að yfirráðin yfir sjávarútvegsmálum mun flytjast til Brussel og að það verði allt stokkað upp í landbúnaðarmálum til að aðlagast ESB milljóna samfélagi. Reynið að skoða málin og lesa það sem komið hefur fram, en ekki endalaust trúa "stóra sannleik" Össurar, sem að lokum setti málið sjálfur á ís, þegar hann fattaði hvað var í gangi, þó hann þori ekki að viðurkenna það.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 3.3.2014 kl. 12:17]

Ég vil þakka ykkur öllum góðan málflutning og góðar viðræður. Það er gaman að ræða málin á heilbrigðum nótum.

[Skeggi Skaftason, 3.3.2014 kl. 12:53]

Ásthildur,

ertu að meina að " yfirráðin yfir sjávarútvegsmálum mun flytjast til Brussel" sem hluti af aðlögun ***ÁÐUR*** en við göngum inn í sambandið?

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 3.3.2014 kl. 12:59]

Já Skeggi, það þarf að opna alla pakkana og samþykkja áður en kosið verður um þá.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 3.3.2014 kl. 13:02]

Fyrir þá sem halda að ESB ríki haldi öllu sínum má horfa á þetta myndband: http://predikarinn.blog.is/blog/predikarinn/entry/1359483/#comment3499158

Þar kemur í ljós að England hefur misst að því þeir segja sjálfir 100% af sínum fiskveiðum, 100% af sínum landbúnaðarmálum, fyrir utan að borga milljarða með sér í sambandið. Þetta er afar fróðlegt myndband, þó auðvitað megi draga eitthvað frá eins og alltaf er, þegar menn eru að mótmæla einhverju þá er þetta samt sláandi.

[Theódór Norðkvist, 3.3.2014 kl. 13:47]

Við skulum hafa sama siðferðisstaðal fyrir alla stjórnmálamenn, en við skulum EKKI segja, að fyrst síðasta stjórn sveik loforð sín, þá sé bara allt í lagi að sú næsta geri það bara líka.

Það er eins og að segja, að fyrst Jón Jónsson nauðgaði Jónu Jónsdóttur um síðustu helgi og komst upp með það, þá hefur Guðmundur Guðmundsson leyfi til að nauðga Guðmundu Guðmundsdóttur um næstu helgi.

Það hefur enginn rétt til þess að sá sem mótmælir svikum hrunstjórnarflokkanna núna, þurfi að vísa vottorði um að hann hafi mótmælt meintum svikum síðustu stjórnar, eins og Benedikt virðist fara fram á í ath.semd nr. 14.

Skoðum aðeins hvað getur gerst ef við höldum atkvæðagreiðslu um spurninguna Vilt þú ganga í ESB? Svar: Já. Svar: Nei.

Möguleikar:

1. Meirihlutinn segir nei. Allt í þessu fína, það myndi þýða að meirihlutinn vill ekki ganga í ESB og það verður þá ekki gert undir neinum kringumstæðum.
2. Meirihlutinn segir já. Það þýðir að stjórnmálamenn verði að koma heim með samning og þeim er í sjálfsvald sett hvað sá samningur verður góður. Líklegt er að þeir myndu lúffa fyrir ESB í flestum af okkar mikilvægu málum, til þess að verða ekki sakaðir um kosningasvik. Augljóslega mun þjóðin hafa minni áhrif á útkomuna, verði já-menn ofan á.

Þannig að þeir sem vilja þetta, eru ef eitthvað er, að auka líkurnar á að Ísland lendi innan ESB. Ekki er það niðurstaðan sem andstæðingar ESB vilja fá, er það nokkuð?

[Theódór Norðkvist, 3.3.2014 kl. 13:48]

Það hefur enginn rétt til þess að fara fram á að sá sem mótmælir svikum hrunstjórnarflokkanna núna, þurfi að vísa vottorði um að hann hafi mótmælt meintum svikum síðustu stjórnar, eins og Benedikt virðist fara fram á í ath.semd nr. 14.

Átti þetta að vera í 3. málsgrein.

[Skeggi Skaftason, 3.3.2014 kl. 13:59]

Ásthildur,

Ertu í alvörunni að segja að sem partur af samningsviðræðum (aðlögunarviðræðum) þá flytjist yfirráð yfir sjávarútvegsmálum Íslands til Brussel óafturkræft?

Svo, ef Íslendingar skyldu HAFNA fengnum lokasamningi og ganga ekki inn í ESB, þá sé þegar búið að flytja þessi yfirráð til Brussel? Og Íslendingar hafi þá misst yfirráðin yfir sínum sjávarútvegi?

Þú afsakar, ég er alls ekki að gera tilraun til að leggja þér orð í munn, vil bara viss um að ég skilji orð þín rétt, t.d. í kommenti #29.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 3.3.2014 kl. 14:13]

Hvað lest þú úr þessu ágæti Skeggi?

Í lok rýnivinnunnar um landbúnað setti samninganefnd ESB fram skriflega kröfu og fyrirspurn um:

" Hvenær og hvernig ætlar Ísland að aðlaga sinn lagaramma hvað varðar lögbært stjórnvald, forsendur faggildingar, stofnun greiðslustofu, tilnefningu vottunaraðila "?. En þetta eru allt grunnatriði í skipulagi landbúnaðarmála í ESB- löndum.

Þessu svaraði ég sem ráðherra á eftirfarandi hátt:

"Við greiningu og samanburð á lagareglum og stjórnsýslu í landbúnaðarmálum á Íslandi við hina almennu landbúnaðarstefnu Evrópusambandsins sem hefur komið fram til þessa, hefur þegar komið fram verulegur munur milli aðila á lögum og framkvæmd landbúnaðarstefnunnar. Umbreyting frá hinu íslenska fyrirkomulagi á þessu sviði mun tvímælalaust kalla á verulegar breytingar á lagaumhverfi og aukin umsvif stjórnsýslu, skýrslugjöf og eftirlit og fjölgun stofnana sem ekki er nauðsynleg til að framkvæma þá landbúnaðarstefnu sem hefur gilt á Íslandi í dag.

Ubdirbúningur þeirra atriða sem framkvæmdastjórnin spyr um , þ.e.a.s. ákvörðun um lögbært stjórnvald sem fer með greiðslur til landbúnaðarins, forsendur faggildingar, stofnun greiðslustofu og tilnefningu vottunarðila krefst, eins og fram kemur af spurningunni, að aðlaga þarf ramma íslenskra laga að regluverki ESB.

Stefna íslenskra stjórnvalda er skýr um að ekki verði ráðist í neina aðlögun að regluverki ESB fyrr en að staðfestur samningur um aðild liggur fyrir. Auk þess er það álit stjórnvalda að vegna smæðar landsins sé óþarft að setja á fót allt það stofnanakerfi á Íslandi ef til aðildar kæmi, sem kynnt hefur verið sem nauðsynlegt til að framkvæma hina almennu landbúnaðarstefnu Evrópusambandsins . Um það þurfi að semja milli aðila þegar að samningum kemur.

Af áðurnefndum ástæðum mun Ísland ekki hefja undirbúning að skipulags-og lagabreytingum né aðlaga sinn lagaramma fyrr en að lokinni samningagerð, takist samningar um aðild og fullgildingu aðildarsamnings að lokinni þjóðaratkvæðgreiðslu á Íslandi og samþykkt hans af samningsaðilum á formlegan hátt ".

Skemmst er frá því að segja að þetta skýra og skorinorða svar mitt og höfnun á kröfu Evrópusambandsins um fyrirfram aðlögun varð til þess að framkvæmdastjórnin setti opnunarskilyrði á samningskaflann í nóv. 2011 og neitaði að hefja viðræður fyrr en lögð hefði verið fram "viðunandi" aðgerðaráætlun um breytingar á íslenskum lögum og uppbyggingu nýs stofnanakerfis sem væri í samræmi við það sem gilti í ESB - löndum.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 3.3.2014 kl. 14:17]

Og svo hér:

Ráðherraráð ESB - Engar varanlegar undanþágur í boði

12.12 2012 birtist meðf. frétt á Eyjunni:

"Ráðherraráð Evrópusambandsins ítrekar að Ísland verði að samþykkja og innleiða allan lagabálk Evrópusambandsins við mögulega inngöngu í sambandið."

Ráðherraráð ESB: Aðildarviðræður ganga vel en Ísland þarf að samþykkja allan lagabálk ESB

Segir í ályktun Ráðherraráðs Evrópusambandsins sem Þorfinnur Ómarsson fréttamaður í Brussel sendi frá sér 12.12. 2012. Er þetta í samræmi við það sem áður hefur komið fram af hálfu æðstu forystu ESB.

Hinsvegar hafa ýmsar undirtyllur bæði hjá ESB í Brussel og hér heima á Íslandi haldið því fram að Ísland geti fengið undanþágur frá lögum ESB í þessu og hinu. Og enn halda stjórnmálamenn því fram gegn betri vitund.

Málið er því ósköp einfalt, valið er : viljum við ganga í ESB eða ekki og framselja fullveldið eða halda sjálfstæðinu. Um það getum við tekið ákvörðun strax í dag.

Ein af forsendum fyrir ESB umsókninni á sínum tíma var að "kíkja í pakkann" og sjá hvað væri í boði.

Ráðherraráð ESB hefur nú ítrekað tekið af öll tvímæli um að varanlegar undanþágur fyrir Ísland frekar en önnur ríki, eru í raun ekki til í orðabók ESB. Við getum hinsvegar vafalaust samið um tímabundnar undanþágur í einstökum atriðum

Þeir sem segjast í orði vera á móti ESB, en vilja áfram bíða eftir að kíkja pakkana frá Brussel, hljóta nú að sjá sig um hönd. Þetta er nákvæmlega það sem stendur í skýrslu Hagfræðistofnunar um stöðu og feril aðlögunarumsóknarinnar. Það er því hárrétt ákvörðun hjá ríkisstjórninni að afturkalla þessa fölsku umsókn. Það er ESB sem ræður hvenær samningum um einstakan kafla lýkur og það er ekki fyrr en fallist hefur verið á kröfur ESB og sýnt hvenær þeir geta verið innleiddar.

Umsóknin um inngöngu í ESB, ef hún er send á að vera á sönnum forsendum og að vilja þjóðarinnar, en ekki byggjast á blekkingum og svikum eins og sú sem send sumarið 2009. Þjóðin vill ekki framselja fullveldi sitt og rækilega sýnt hug sinn þar í nýlegum skoðanakönnunum.

ESB- Engar varanlegar undanþágur í boði fyrir Íslendinga

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 3.3.2014 kl. 14:21]

Og svo þetta hér:

ESB krafðist fullveldisafsals á fiskveiðiauðlindinni

Það lá fyrir að ESB neitaði að opna á viðræður um sjávarútvegsmál nema að Ísland féllist fyrirfram á að gefa eftir fullveldisréttinn yfir fiskveiðiauðlindinni í samræmi við samþykktir Evrópusambandsins. Um það segir svo í skýrslu Hagfræðistofnunar:

„ Stofnanir Evrópusambandsins hafa vald til þess að setja löggjöf í sjávarútvegsmálum sambandsins í mjög víðtækum mæli. Þá fer Evrópusambandið eitt með valdheimildir yfir varðveislu auðlinda í sameiginlegri fiskveiðistefnu þess. Varðveisla auðlinda nær ekki aðeins til reglna um leyfilegan hámarksafla og tæknilegar verndarráðstafanir heldur einnig til reglna um markaðsmál og skiptingu kvóta milli aðildarríkjanna og fleiri atriða“.

Til þess að samningaferill gæti hafist í ESB-viðræðunum um hvern samningskafla, sem eru 33 þurftu báðir aðilar að leggja fram svokallaða rýniskýrslu, þar sem greindur var munur á löggjöf og regluverki aðila í málaflokknum. Í rýniskýrslu Íslands var greint í hverju löggjöf Íslands vék frá regluverki ESB. Í rýniskýrslum sínum fer sambandið yfir íslenska regluverkið og hverjir séu annmarkar þess og hverju Ísland þyrfti að breyta í sinni löggjöf til að falla að kröfum ESB. Ennfremur skal rýniskýrsla ESB fela í sér tillögur framkvæmdastjórnarinnar til landa ESB hvort Ísland sé hæft til samninga um viðkomandi kafla og ef ekki þá hvaða fyrirmæli skuli gefa um úrbætur svo samningar geti hafist. Í regluverki ESB eru ákvæði um að sé um annmarka á aðlögun löggjafar umsóknarlands að ræða skuli setja opnunarskilyrði fyrir viðkomandi kafla sem skuli mætt áður en samningar um kaflann geta hafist.

Rýniskýrsla Íslands um sjávarútveg var fyrir löngu tilbúin af Íslands hálfu og rædd, en framkvæmdastjórn Evrópusambandsins þorði ekki að birta sína, Til þess bar of mikið í milli og sérstaklega í grundvallaratriðum. Þar bar hæst ófrávíkjanleg krafa ESB um að öll yfirstjórn auðlindarinnar færðist til Brussel.- Einungis væri hægt að semja um undanþágur til takamarkaðs tíma.

Með því að setja þá kröfu fram sem opnunarskilyrði fyrir sjávarútvegskaflann hefðu samningar um hann aldrei getað hafist og staðið óopnaðir til eilífðarnóns nema því aðeins að öllu hefði verið fórnað af Íslands hálfu aðeins til að ná samningum og fá að "kíkja í Pakkann". Það verður að hafa hugfast í þessari umræðu að ESB heldur alfarið um stýrið á þessari vegferð, ræður því hvort samningar um einstaka kafla hefjast og hvort lokið og hver útkoman er. Það er Ísland sem sækir um aðild að ESB en ekki öfugt.

Ég krafðist þess sem ráðherra að rýniskýrslan um sjávarútveg frá ESB kæmi fram og þá birtust formlega kröfur sambandsins um hverju við yrðum að breyta í okkar löggjöf. Jafnframt myndi þá birtast formleg krafa þeirra um afsal okkar á forræði auðlindarinnar. Það stóð aldrei til af minni hálfu að gefa fyrirfram eða á samningsferlinu eftir fullveldisrétt Íslands í sjávarútvegsmálum.

Krafa ESB um yfirráð á fiskveiðiauðlindinni

Samningamönnum ESB var það reyndar fullljóst að kæmi afstaða og kröfur þeirra formlega fram þá væri í raun samningum sjálfhætt. Hverjum dettur það raunverulega í hug að Ísland myndi nokkurn tíma gefa þann forræðisrétt frá sér?- Þetta var ýmsum öðrum í ísl. stjórnsýslu líka ljóst og því leiddu þeir athyglina frá sjávarútvegi að öðrum deiluatriðum eins og landbúnaði. Um þetta segir í skýrslu Hagfræðistofnunar:

„Hvað varðar sjávarútvegskaflann er mikilvægt að árétta að þegar viðræðunum var frestað hafði framkvæmdastjórn Evrópusambandsins ekki lagt fram rýniskýrslu sína og Ísland gat því ekki lagt fram formlega samningsafstöðu sína í sjávarútvegi“.

Og síðan er vikið að því að Íslendingar myndu seint hafa samþykkt þá kröfu ESB að „ formlegt forræði yfir auðlindum sjávar, takmarkanir við fjárfestingar og forsvar á alþjóðavettvangi „ færðist til Brussel. Áfram segir í skýrslu Hagfræðistofnunar:

„ Stofnanir Evrópusambandsins hafa vald til þess að setja löggjöf í sjávarútvegsmálum sambandsins í mjög víðtækum mæli. Þá fer Evrópusambandið eitt með valdheimildir yfir varðveislu auðlinda í sameiginlegri fiskveiðistefnu þess. Varðveisla auðlinda nær ekki aðeins til reglna um leyfilegan hámarksafla og tæknilegar verndarráðstafanir heldur einnig til reglna um markaðsmál og skiptingu kvóta milli aðildarríkjanna og fleiri atriða“.

Samningsstaða Íslands sterk í makrílnum

Þá er vikið að deilunum um makríl og þann rétt Íslands sem sjálfstæðs strandríkis að semja um varðveislu og nýtingu deilustofna. Ég gerði mér grein fyrir mikilvæginu, þegar ég skrifaði undir reglugerð 30.des 2011, sem kvað á um tæp 150 þús. tonn af makríl fyrir íslenska fiskiskipaflotann fyrir árið 2012. En það var að mínu mati eðlileg hlutdeild okkar í makríl, öll veidd innan eigin lögsögu,

Jafnframt vissi ég að með þeirri ákvörðun var verið að setja alla eftirgjöf af Íslands hálfu í frost gagnvart ESB næstu árin í sjávarútvegsmálum. Slíkt er reyndar rækilega undirstrikað í skemmtilegri bók fyrrverandi utanríkisráðherra, Ári Drekans en þar er því lýst hve ESB ríkin áttu erfitt með að sætta sig sjálfstæðan rétt Íslands sem fullvalda ríkis að semja um og veiða makríl í sinni eigin lögsögu.

Sóknarfæri Íslands liggja í sjálfsstæði þess og fullveldi heima sem erlendis.

Og við erum að tala um ráðherra landbúnaðar og sjávarútvegs, sem var að vinna í þessum málum.

[Benedikt Helgason, 3.3.2014 kl. 15:57]

Ég vildi ekki skrifa orðið Theodór Norðkvist en ég skal gera það núna því það virðist þurfa þess með.  Orðið er "hræsni".

Og það er enginn að tala um neitt vottorð, en ef fólk ætlar að nota sitthvorn standardinn fyrir stjórnmálamenn þessarar stjórnar og síðustu þá tel ég að "orðið" eigi vel við. 

[Theódór Norðkvist, 3.3.2014 kl. 17:58]

Benedikt, ég átta mig ekki á því hvort þú sért að skjóta á mig eða einhverja aðra, en ef það skiptir einhverju máli, þá var ég bæði virkur í baráttunni gegn Icesave og í skuldamálum heimilanna. Ég skrifaði bæði á bloggið og Facebook mikið gegn svikum Jóhönnustjórnarinnar, bæði um skjaldborgina og Icesavemálið, sem auðveldlega er hægt að komast að, en er kannski ekki fyrirhafnarinnar virði.

Enda réttlæta svik einnar stjórnar ekki svik þeirrar næstu og sofandaháttur kjósenda þá, réttlætir ekki sofandahátt núna og umburðarlyndi fyrir svikum. Raunar er ágætt að þeir sem mótmæltu ekki svikum síðustu stjórnar, mótmæli núna, það bendir til að þeir séu að vakna til vitundar um að það sé verið að hafa þá að fíflum. Stór hluti kjósenda hrunflokkanna eru ekki enn búnir að fatta að það er verið að svíkja þá, enda ekki hægt að búast við því af kjósendum þeirra flokka.

Raunar íhugaði ég á mörgum tímapunktum hvort við ættum að krefjast kosninga á síðasta kjörtímabili og hefði krafist þeirra, ef ég hefði ekki óttast að heilalausir kjósendur myndu kjósa hrunflokkanna aftur til valda, þrátt fyrir að þeir væru nýbúnir að rústa landinu. Í ljós kom í síðustu kosningum að sá ótti var á rökum reistur.

Talandi um hræsni, þá er hún ekki minni hjá þeim sem hæst göluðu á síðasta kjörtímabili um þjóðaratkvæðagreiðslur og vilja þjóðarinnar, en berjast núna fyrir því að hunsa undirskriftir 40 þúsund Íslendinga.

[Benedikt Helgason, 3.3.2014 kl. 20:05]

Ég veit alveg hver þú ert Theódór og fyrir hverju þú hefur barist. En það gerðum líka ég, Ásthildur, já eða Þórir Kjartanson til þess að nefna einhverja, á bloggi og kommentakerfum alveg frá hruni.

En til hvers vorum við að því Theódór? Til þess að leggja þeim öflum lið núna sem við börðum harðast gegn? Í máli sem var að mati kjósenda það áttunda eða tíunda í röðinni yfir mikilvægustu mál fyrir síðustu kosningar langt á eftir t.d. skuldamálunum? Icesave var skilgetið afkvæmi aðildarumsóknar og núna ætlum við að hjálpa þessum öflum, sem reyndu af öllu afli að koma þeim klafa á þjóðina, við að þyrla upp ryki til þess að fólk sjái ekki í gegnum blekkingarnar í þessu aðildarferli?

Og hvað gerist ef okkur tekst að koma þeim til valda? Hvað þá með lcesave?  Það mál er sko ekki búið. Eftir stendur 300 milljarða kr. skuldabréf nýja Landsbankans í erlendri mynt sem er að setja þjóðarbúið á hausinn.  Sérðu fyrir þér að Samfylkingin muni vinda ofan af þeim gjafagerningi ef okkur tekst að koma þeim til valda með því að kveikja elda á Austurvelli? Erum við þá ekki að raungera það 100 milljarða kr. tap fyrir skattgreiðendur sem þessi gjörningur í raun þýðir?

Og um hvað á að kjósa?  Á að kjósa um hvort að halda eigi aðildarviðræðum áfram við viðsemjemdur sem slitu viðræðunum?  Hvað þýðir "já" í svoleiðis kosningu? Eigum við að kjósa um hvort við viljum inn í sambandið? Og hvað þýðir þá "já" í þeirri kosningu?  Þýðir það það að við heimilum stjórnvöldum að opna á framsal valds til ESB og að breyta megi stjórnarskránni í samræmi við það?

Ég skal bara segja þér eins og er Theódór að ég er ekki laus við sorg í hjarta þegar ég sé fullt af góðu baráttufólki úr t.d. Icesave málinu, missa sig af bræði yfir þessu þjóðaratkvæðismáli.  Sem er algjörlega minniháttar samanborið við þá staðreynd að landið er í efnahagslegri herhví sem ég tel að ekki verði brotist út úr án meiriháttar tjóns fyrir skattreiðendur nema með góðri samstöðu. Andstæðingar okkar í því máli, eru því miður búnir að lokka til sín hluta af liðinu okkar og ég er smeykur um að það geri sér enga grein fyrir að það er að sá í akur óvina sinna.

En hvað hræsnina varðar, er þá hægt að setja út á það að núverandi stjórn noti sinn þingmeirihluta til þess að draga umsóknina tilbaka án þess að spyrja þjóðina beint þegar síðasta stjórn, með þingmeirihluta, lagði af stað með ESB málið án þess að spyrja þjóðina beint?        

[Theódór Norðkvist, 3.3.2014 kl. 21:52]

Ég sé ekkert athugavert við að setja þessar viðræður á ís, þar sem núverandi stjórnvöld eru andvíg ESB-aðild. Mér finnst aftur á móti heimskulegt að slíta viðræðum formlega, sem þýðir 15-20 ára bið eftir því að byrja aftur.

Ég skil ekki af hverju stjórnin lætur ekki duga að gera einfaldlega hlé á viðræðum. Ekki þarf að halda þjóðaratkvæðagreiðslu um framhaldið mín vegna á kjörtímabilinu, bara ef stjórnvöld vilja ekki verða ómerkingar orða sinna (sem þeir hafa reyndar viljað vera hingað til.)

Þó ég sé ekki hlynntur aðild, þá finnst mér hrunstjórnarflokkarnir engan rétt til að setja þetta stóra mál í 20 ára frost og binda þar með hendur næstu stjórna, sem geta verið allt öðruvísi skipaðar en sú sem er núna.

Það að síðustu stjórnvöld virtu ekki þjóðarviljann gefur þeim næstu engan rétt til þess sama. Hvað á ég að þurfa að endurtaka það oft? Ég sé enga ástæðu til að leyfa ekki þjóðinni að greiða atkvæði um framhald viðræðna og þá skiptir engu máli í því sambandi hvor aðilinn sleit þeim síðast að fyrra bragði. Forsendur geta vel breyst í stjórnmálum, bæði á Íslandi og á meginlandi Evrópu, hvernig sem málin kunna að líta út núna.

Stjórnin getur alveg náð markmiðum sínum í ESB-málum (andstöðu) bara með því að sleppa því að ræða við ESB kommissarana. Það er engin ástæða til að rústa þó þeirri vinnu sem hefur verið unnin, þó deila megi um hve mikil eða vel gerð hún var.

Ef Jóhönnustjórnin virti þjóðarviljann að vettugi á sínum tíma, þá er gott tækifæri til að leiðrétta þau mistök núna. Annars er mér alveg ómögulegt að skilja það þegar fólk vælir yfir því að Jóhanna og Steingrímur hafi farið sínu fram í ESB án þess að spyrja þjóðina leyfis, en leggur til að núverandi stjórnvöld fari einmitt sínu fram án þess að spyrja þessa sömu þjóð leyfis.

Vilja sumir bara fara eftir vilja þjóðarinnar ef hann er í samræmi við þeirra skoðanir, en ekki þegar hann er andstæður þeirra skoðunum? Reyndar vitum við ekkert hver vilji þjóðarinnar er í þessu, fyrr en sá vilji er kannaður í þjóðaratkvæðagreiðslu.

[Theódór Norðkvist, 3.3.2014 kl. 22:01]

Icesave var skilgetið afkvæmi aðildarumsóknar...

Ha? Þú gerir þér væntanlega grein fyrir að sótt var um ESB-aðild árið 2009 og Icesave byrjaði árið 2008.

Raunar má rökstyðja að Icesave hafi hafist mörgum árum fyrr, þegar samnefndir sparireikningar voru boðnir af Landsbankanum í Hollandi og Bretlandi og Landsbankinn var síðan rændur innan frá í boði eftirlitsleysis hrunflokkanna sem núna stjórna landinu. 

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 3.3.2014 kl. 22:26]

Var það ekki Þóra Arnórsdóttir, forsetaframbjóðandi, sem benti á þá staðreynd að það væru  "tvær þjóðir"  á Íslandinu?

"Hvor"  þjóðin er að mótmæla þessa dagana, á Austurvellinum? Og  "hverju"  er sú þjóð að mótmæla?

M.b.kv.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 3.3.2014 kl. 23:12]

Góð Anna Sigríður.

Ég tekundir með Benedikt hér, þetta er ekki mál málanna í dag, það er svo margt annað sem þarf að leysa, og það er verið að drepa málum á dreyf með þessu, enda leikurinn til þess gerður. Teódór það sem Benedikt er að segja er að ESB krafðist þess að íslendingar greiddu Icesave svo að við ættum möguleika á að fara inn í ESB. Það hefur komið í ljós svo óyggjandi er. Það fólk sem við erum að eiga við er algjörlega ruthless þegar kemur að því segja sannleikann því miður.

En þeta mál er búið, því við getum aldrei samþykkt vilja ESB um að gefa eftir fiskveiðiauðlindina, það ættir þú að vita minn ágæti, þar sem þú þekkir ágætlega til. En það er ófrávíkjanlegt skilyrði ESB að við gefum fyrirfram vilyrði fyrir því að við sættum okkur við að þeir yfirtaki alla stjórn á fiskveiðum.

[Sindri Karl Sigurðsson, 3.3.2014 kl. 23:53]

Ég er nú svo einfalldur að ég skil ekki að hluti þjóðar þar sem yfir 98% kosningabæra manna, kaus sjálfstæði frá Dönum fyrir mannsaldri eða svo, er að "pönkast" á lýðnum yfir því að vilja ekki fara inn í ríkjasamband sem enginn veit hvernig verður...

Síðan heldur það að það sé að missa af einhverju...

[Theódór Norðkvist, 4.3.2014 kl. 00:02]

Það er rétt hjá þér Ásthildur, að ESB gerði lausn Icesave (greiðslu) að skilyrði fyrir ESB inngöngu Íslands. Það er langt frá því að það jafngildi því að Icesave sé skilgetið afkvæmi aðildarumsóknarinnar. Skal viðurkenna að ég er viðkvæmur þegar verið er að feðra Icesave einhverjum öðrum fyrirbærum, en augljósum feðrum þess, hrunstjórnum Sjálfæðisflokksins, með Framsókn lengst af sem hækju og í fáein ár Samfylkingunni og forvera hennar Alþýðuflokknum og dekri þessara stjórna við fjárglæframenn og braskara.

Með því að halda þessu fram sem Benedikt gerði, er verið að gefa sér að ESB hefði tekið eitthvað öðruvísi á Icesave og með einhverjum silkihönskum, hefði engin aðildarumsókn verið í gangi. Það eru hreinar getgátur, við vitum ekkert um það. Þeir hefðu kannski bara hótað að segja upp EES-samningnum í staðinn.

[Benedikt Helgason, 4.3.2014 kl. 08:23]

@Theódór.

Ég get ekki séð að það sé effektívt neinn munur á því að afturkalla bara umsóknina og láta hana liggja. Jú vissulega er það niðurlægjandi fyrir Samfylkinguna ef umsóknin verður dregin til baka en ég býst við því að ég lifi það af.

Ef umsóknin verður látin liggja óhriefð til enda kjörtímabils þá eru liðin 8 ár frá því að umsóknin var send inn og 6 ár frá því að vinna við hana var í raun stöðvuð vegna þess að þingályktunartillagan sem umsóknin byggir á dugar ekki til að koma málinu áfram. Það þarf með öðrum orðum að hefja ferlið upp á nýtt, með nýtt umboð frá alþingi, alveg sama hvort að umsóknin verður látin liggja og samningar teknir upp að nýju í framtíðinni eða ef umsóknin verður formlega dregin tilbaka og haldið af stað aftur seinna. Að það taki 15-20 ár að hefja ferlið aftur er ágiskun af þinni hálfu. Ég giska á að það sem þurfi til þess að opna málið aftur af hálfu ESB er að þeir sjái að það sé þjóðarvilji að ganga inn í sambandið.  En ef þetta er mál sem getur virkileg gert þig reiðan, þá skaltu fyrir alla muni mótmæla.  Það er þinn réttur. 

[Benedikt Helgason, 4.3.2014 kl. 09:39]

@Theódór. 

Hvað varðar Icesave og tengslin við ESB umsóknina, þá getur einfaldlega ekki verið að það þurfi að skýra út samhengið fyrir þér. Ég ætla samt að fara gróflega yfir tímalínuna í því máli til öryggis.

Það er sennilega í október eða nóvember 2008, í fimmtu blaðagrein Stefán Márs Stefánssonar og Lárusar Blöndal, að þeir furða sig á því að þrátt fyrir þeirra fyrri skrif þá virtist ekki vera nokkur leið til þess að fá stjórnvöld til þess að skoða lagalegan rétt þjóðarinnar í málinu. Þá þegar var hafin ESB atlaga samfylkingarinnar enda sjallarnir í sjokki eftir hrunið. Fyrsta vísbendingin um þessa atlögu sem ég man eftir voru ummæli ÁPÁ þann 8. október held ég þar sem hann talar um að upptaka evru geti verið kraftaverkameðal fyrir þjóðir í sömu stöðu og Ísland. Evran verður jú ekki tekin upp án inngöngu í ESB en fleiri slík ummæli fylgdu í kjölfarið frá t.d. Helga Hjörvari og Össuri ef ég man rétt.

Geir Haarde hefur í tvígang greint frá því að Manuel Barroso hringdi í hann haustið 2008 til þess að biðja hann að fara vel með evrópska kröfuhafa. Ég held að það sé óhætt að segja að Samfylkingin hafi tekið hann á orðinu enda sést það í baráttunni um skuldamálin þar sem SF-liðar hafa haldið málstað kröfuhafa á lofti grímulaust, samanber ummæli margra þeirra um að erlendir aðilar hafi tapað svo miklu á hruninu að ekki megi stugga við þeim. Það má líka sjá verksummerki um þetta í Víglundar fundargerðunum. 

Það er ekki rifist um að ESB krafðist þess strax í október 2008 að íslenska ríkið sæi um að Icesave yrði greitt (með vöxtum) samanber pressuna sem var lögð á Árna Matt á fundi, í London held ég, um það leyti. Ég hef alltaf talið það Árna til hróss að hafa staðið í lappirnar á þeim fundi undir miklu álagi. Samfylkingarliðar létu hafa það eftir sér í fjölmiðlum, þegar á þessum tíma, að okkur bæri einhvers konar siðferðisleg skylda til þess að greiða Icesave. Þetta hefur verið kjarnin í þeirra málflutningi um Icesave alla tíð síðan.

Það virðist hafa verið samið um það á tímum minnihlutastjórnarinnar árið 2009 að VG myndi styðja aðildarumsókn í ESB ef vinstri vængurinn ynni kosningarnar.  Það virðist hins vegar bara hafa verið samið við hluta af VG topnum a.m.k. þá kom þetta í bakið á Jóni Bjarna, Lilju Móses, Ásmundi Einari etc.

Alla vega 5 þingmenn hafa sagt að Icesave málið sé skilgetið afkvæmi ESB umóknar og Atli Gíslason orðaði það þannig þegar hann og Lilja gengu úr VG að ESB hefði neitað að taka við umsókninni nema að gegnið yrði frá Icesave með samningum. Þór Saari lét hafa eftir sér á kommentakerfi DV fyrir stuttu að Hreyfingin hefði ekki stutt þingsályktunartillöguna um ESB umsóknina vegna þess að þá hefði þegar komið fram ESB skilyrti umsóknina við frágang á Icesave. Ummæli Atla eru svo hins vegar studd af verksummerkjum, því til stóð upphaflega að senda umsóknina fyrr en gert var á endanum.  Svavar virðist renna út á tíma (vegna ESB umsóknar deadline) í sínum samningaviðræðum og kemur heim með vonlausan samning 6. júní 2009 ef ég man rétt.  SJS vill ekki sýna Ögmundi innihaldið því þar sé um að ræða "einkaréttarlegan ágreining". Allir þingmenn samfylkingarinnar eru tilbúnir að samþykkja ríkisábyrgðina án þess að sjá samninginn sem er jafn efnahagslega ábyrgðalaust og það versta sem fyrri hrunstjórnir tóku sér fyrir hendur og er þá langt til jafnað.  Villikettirnir krefjast þess að fá að sjá samninginn og þingsályktunin um ESB umsóknina tefst þá fyrir vikið vegna ágreinings um þetta mál.

Síðan giska ég á að málið sé leyst gagnvart ESB með því að Jóhönnustjórnin lofi ESB því að þrátt fyrir þennan ágreining í þingliðinu þá muni hún sjá til þess að gengið verði farsællega frá Icesave og það virðist hafa verið tekið gott og gilt í Brussel, a.m.k. þá er þingsályktunartillagan um aðildarumsókn samþykkt 16. júlí. Í framhaldinu hefst Icesave deilan innanlands fyrir alvöru og það er að minnsta kosti ekki hægt að saka Steingrím eða Jóhönnu um að gera ekki allt sem í þeirra valdi stóð til þess að standa við sín loforð gagnvart ESB.

Ef minnið svíkur mig ekki þá er gengið frá skuldabréfaútgáfuni á milli gamla og nýja Landsbankans eftir að verlferðarstjórnin er búin að tapa fyrri Icesave kosningunni en áður en gengið er til seinni Icesave kosninganna. 300 milljarða skuldabréfið er í erlendri mynt og það verður ekki séð nýji Landsbankinn hafi tekið við erlendum eignum frá gamla bankanum á móti þessu skuldabréfi. Hann virðist hafa tekið fyrst og fremst við innlendum lánasöfnum. Tveimur árum eftir að þetta bréf er gefið út þá tilkynnir Seðlabankastjóri að bréfið stefni þjóðarbúinu að óbreyttu í greiðsluþrot í erlendri mynt. Af hverju ekki er verið að rannsaka útgáfuna á þessu bréfi veit ég ekki en ég get alla vega ekki hugsað mér að hafa seðlabankastjóra í brúnni sem ekki fangar svona hluti áður en þeir eru framkvæmdir. 

Það sem ég hef verið að lýsa hérna fyrir þér Theódór er í raun efnahagsleg árás á heimili og fyrirtæki landsmanna. Ég er búinn að benda þér á mælanlegt tjón þjóðarbúsins (Landsbankabréfið) sem allt bendir til þess að hafi verið hægt að forðast ef að ekki hefði verið fyrir ákafa velferðarstjórnarinnar við að koma ESB umsókn af stað áður en gengið var frá hrunmálunum. Ég hef metið tjónið af Landsbankabréfinu á 100 milljarða sem er munurinn á aflandsgengi og álandsgengi Evru margfaldað með upphæð skuldabréfsins.  Þetta eru ca. 100 milljarðar.

Ef þú vilt áfram trúa því að ESB umsóknin hafi ekki haft nein áhrif á Icesave málið þá get ég ekki mikið gert við því. En þá mun okkur bara greina á um það mál og svo sem ekkert að því.     

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 4.3.2014 kl. 11:12]

Þetta er afar fróðlegt innlegg hjá þér Benedikt, og svo sannarlega útskýrir þetta svo margt. Og við upplifðum þetta öll, þó kurlunum hafi verið haldið frá almenningi af þessari lýðræðiselskandi Velferðarstjórn.

[Theódór Norðkvist, 4.3.2014 kl. 11:18]

Þetta er ágætis úttekt, en það sem þú lýsir þarna er ÚRVINNSLAN á Icesave, EKKI FÆÐINGIN. Það fæddist fyrr og á sér aðra feður en ESB umsóknina. Síðan hef ég aldrei haldið fram að ESB umsóknin hefði engin áhrif haft á Icesave ÚRVINNSLUNA, þvert á móti hefðir þú séð að ég tók undir orð Ásthildar þar um, ef þú hefðir lesið það sem ég skrifaði áður en þú svaraðir.