Ítalíuferð framhald. .

Á mánudeginum var ferðinni heitið upp í Dólómítafjöllinn, sem eru með hæstu fjöllum í Evrópu eða allt að því 3000 metra yfir sjávarmáli.  En við förum ekki þangað alveg strax, því við ætlum að koma við í Ortisei, fæðingarbæ Sigurðar Demetz söngvara og söngkennara sem margir þekkja.  En fjölskylda hans á fyrirtæki sem sker út helgimyndir og sendir um allann heim.  Bróðir hans tók á móti okkur og nokkrir kórfélagar höfðu þekkt Sigurð, og ein kona í hópnum Guðný hafði verið í söngtímum hjá honum.  Gamla manninum þótti vænt um að heyra það.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta er reyndar götumyndin út um glugga á hótelherberginu mínu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En vegirnir þarna eru svo sannarlega krókóttir og þröngir, en algjört meistaraverk að hengja þá svona upp í fjöllinn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eins og sjá má, er ekki mikið pláss, svona í dalbotnum hér.  Áður fyrr voru íbúar einangraðir hver í sínum dal, og þeir töluðu sérstakar mállískur eftir því í hvaða dal þeir bjuggu.  En svo kom vegurinn og ástandið batnaði, því hér er mikil ferðamannaparadís.

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En við vestfirðingar þekkjum vel svona mannvirki.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér má sjá stöplana sem hraðbrautinn stendur á. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En vegirnir þarna eru svo sannarlega krókóttir og þröngir, en algjört meistaraverk að hengja þá svona upp í fjöllinn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eins og sjá má, er ekki mikið pláss, svona í dalbotnum hér.  Áður fyrr voru íbúar einangraðir hver í sínum dal, og þeir töluðu sérstakar mállískur eftir því í hvaða dal þeir bjuggu.  En svo kom vegurinn og ástandið batnaði, því hér er mikil ferðamannaparadís.

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og hér má sjá hrikaleika þessa vegar.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fallegt ekki satt?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En hér erum við komin á safnið, og þetta er bróðir Sigurðar, nú man ég ekki lengur hvað hans nafn er 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

hér er gaman að skoða, og margt gríðarlega fallegt, hér er tálgað úr tré, linditré er notað í útskurði, en fura til að búa til kassana sem gripirnir eru lagði í, þegar þeir eru sendir út um allan heim.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er jesú kristur í frumformi.

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Áhugasamir kórfélagar hlusta á sögu þessarar verskmiðju, þar sem allt er búið til af umhyggju og alúð.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er svo Jesú kominn fullmótaður, bara eftir að mála hann.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessar spýtur eiga eftir að verða að fögum styttum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eins og sjá má hér. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og hérna. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hver listamaður gerir sína styttu frá A til Ö, og er hanbragð þeirra á styttunum. Enginn stytta er nákvæmlega eins. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já þær eru margar flottar og líka konan sem þarna stendur. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Raunar vantar ekki hendurnar á Jesú, heldur eru þær skrúfaðar á sérstaklega, því það er erfitt að ferðast með hendurnar út í loftið. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er frumteikning af stærstu styttunni sem þau hafa gert.  Nú man ég ekki lengur hvað hún var stór. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Móðir Theresa með lítið barn í fanginu. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já við erum sem sagt í málingadeildinni, en eins og ég sagði þá fylgir listamaðurinn sinni styttu frá byrjun til enda. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Með umhyggju og ástúð.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er Jesú tilbúinn til að fara í kirkju eða einhverja byggingu aðra.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er hún Jóna Fanney fararstjórinn okkar. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það væri nú gaman að eiga eina sona í stofunni hjá sér 

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér eru líka gerðar lágmyndir, og allskonar flotterí.  Mæli með að fara og fá að skoða þetta safn ef þið eigið leið um Val Gardena.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já hér var gaman.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En Óli hreyfst auðvitað mest af Díönu prinsessu 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og auðvitað tóku karlarnir lagið.  Þeir sungu á ítölsku og það var gama að sjá svipinn á starfsfólkinu þegar það fattaði það.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og varið ykkur svo á hundinum... Nei reyndar hann hvorki bítur né geltir þessi elska, því hann er úr trá 

 

Vona að þið hafið skemmt ykkur í þessari ferð, en hún er ekki búin, því við ætlum upp í Dolomitafjöllinn upp í Sassa Pordoi fjallið í kláf, en það er 2950 metra hátt frá sjávarmáli.  

Þangað til næst.  Eigið góðan dag.