Á ekki bara að skipta upp Austurvelli?

Austurvallarmótmælin og sjónarmið mótmælenda verða alltaf skondnari og skondnari, allaf að koma nýjar útskýringar frá þátttakendum.  Ég ætla því að leggja það til að Austurvöllur verði hólfaður af; 

Í einu horni væri stía þar sem þeir sem vilja kjósa málið út af borðinu, væru saman, þeir sem eru búnir að fá nóg af þessu endalausa "kjaftæði" um máli og vilja bara fá að segja já við að slíta umræðum.

Í öðru horni væri svo stía fyrir þá sem vilja halda aðlögunarviðræðunum opnum.

Þriðja hornið yrði fyrir þá sem vilija bara koma ríkisstjórninni frá og tilgangurinn helgar meðalið.

Og svo í því fjórða væri fólkið sem heldur ennþá að það geti kíktí pakka, en vill ekki eða nennir að kynna sér málin.

Svo má setja nokkrar stíur í miðjuna, ein færi fyrir eldri borgara sem vilja mótmæla skertri framfærslu, ein fyrir stúdenda sem mótmæla vilja námslánum og ein fyrir öryrkja sem krefjast réttlætis.

Svona mætti hólfa niður svæðið, svo við hin áttuðum okkur á því hvernir væru að mótmæla hverju.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Annars hef ég verið að hugsa um þetta allt saman. Og furðað mig á hlutdrægni allra fjölmiðla.  Ég man ekki eftir að það hefðu verið endurtekinn endalaust loforð Steingríms J. og VG um að þau myndu aldrei sækja um ESB, þó fengu þau mörg atkvæði einmitt út á þau loforð, ef einhverntíman hafa loforð verið svikin big time, þá var það þá.  Man heldur ekki að fjölmiðlar hafi ráðist að Jóhönnu og Steingrími þegar ljóst varð að Skjaldborgin varð að Gjalborg með aðstoð við banka og auðmenn.  Eða stjórnarskrármálið sem dagaði upp í þinginu af hendi Árna Páls, þó vitað væri að meirihluti var fyrir því.  

En ég fór svo að hugsa málið.  Það skyldi þó aldrei vera að Árni Páll og Össur hafi fengið rýniskýrslu ESB á þessum tímapunkti, um að engar varanlegar undanþágur fengjust og að yfirráð yfir sjávarútvegsmálum íslendinga færðist til Brussel og að gjörbilta ætti landabúnaði landsins.  Og að þeir hafi þá fengið "kaldar fætur"  það útskýrir ágætlega af hverju Árni Páll þorði ekki að láta reyna á 111 grein stjórnarskrárinnar, sem ég er nú farin að sá að var laumað inn til þess að menn gætu komið okkur bakdyramegin inn í Sambandið.  Hún hljóðar svo: 

111. gr. Framsal ríkisvalds. Heimilt er að gera þjóðréttarsamninga sem fela í sér framsal ríkisvalds til alþjóðlegra stofnana sem Ísland á aðild að í þágu friðar og efnahagssamvinnu. Framsal ríkisvalds skal ávallt vera afturkræft. Með lögum skal afmarka nánar í hverju framsal ríkisvalds samkvæmt þjóðréttarsamningi felst. Samþykki Alþingi fullgildingu samnings sem felur í sér framsal ríkisvalds skal ákvörðunin borin undir þjóðaratkvæði til samþykktar eða synjunar. Niðurstaða slíkrar þjóðaratkvæðagreiðslu er bindandi.

Það útskýrir líka af hverju Össur fyrst hægði á umsóknarferlinu og það var síðan sett á ís.

Þeir vildu ekki koma svona mikið aftan að þjóðinni, en þorðu ekki að gera hreint fyrir sínum dyrum.  Að það hafi verið þá sem umsóknin sprakk framan í andliti þeirra.  

Í því ljósi verður að skoða uppþotin núna, þau eru ekki vegna ESB, heldur til að klekkja á núverandi ríkisstjórn.

Ég var að hlusta á Sprengisang áðan og þar talaði Helgi Hjörvar hvað eftir annað um Samning á borðið, ef hann var ekki að tala gegn betri vitund, þá er hann annað hvort illa læs eða hreinlega lyginn.  

ESB sjálf hefur marg ítrekað og tekið fram að hér sé ekki um samning að ræða heldur aðlögun inn í sambandið sjálft.  Auk þess verða allar þjóðir innan ESB að samþykkja inngöngu umsóknarlands, dettur einhverjum í hug að Spánn, Portugal og Bretland muni nokkurntíma samþykkja undanþágur um sjávarútvegsmál á Íslandi, hvort sem er varanlegar eða tímabundnar?

Málið er að þessir aðilar eru að þvinga venjulegt hugsandi fólk til að verja ríkisstjórn sem þeir hafa hvorki kosið, né vilja aðstoða, einungis vegna réttlætissjónarmiða.  Þegar lygar og undirferli ráða ferðinni segir fólk NEI TAKK: