Guð láti gott á vita.

Ég fylgdist ekki vel með fréttum í morgun, en heyrði samt að eitthvað mikið var um að vera.  Blaðamannafundur og alles. 

Það var eins og maður kæmi allt í einu inn í miðjan Rambóleik.  Ég veit það ekki, þetta er allt svo kómiskt ennþá.  Eins og menn séu að hengja á sig öll stríðsmerkin úr skúffunni.

En ég er sammála því að það er mjög gott mál að þessi farmur skyldi nást.  Það er bara einhvernveginn svo, að það svona flýgur að manni, hvort þarna sé um einsdæmi að ræða.  Maður hefur svo sem heyrt talað um gámainnfluttning á svona stuffi, og eitt er víst, að landið er uppfullt af svona efnum, því miður. 

En það virkar bara svona á mig, blaðamannafundur, sem í raun og veru var eiginlega ekki um neitt.  Þar kom svo sem ekkert fram annað en sagt var um í fréttunum, skúta að landi, tveir menn handteknir um borð og einn í landi.  En heilmikið talað um hve lögreglan stóð sig nú rosalega vel, og hvað uppbyggingin hefði gengið frábærlega vel og alles. 

Það svona hvarflar að manni að það sé verið að nota þetta mál til að upphefja lögguna.  Æ ég er bara svo vitlaus, og það hvarflar svo margt að mér. 

En ef þetta er stefnubreyting þá fagna ég henni innilega, ég hef sagt það áður.  Það gengur undarlega lítið að finna fíkniefni sem streyma inn í landið.  Og það á 300.000 manna eyju.  Sem er bara smábleðill miðað við allar milljónirnar þarna úti.

Tugir kílóa af fíkniefnum í skútu í Fáskrúðsfjarðarhöfn

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 20.9.2007 kl. 14:38]

Ég segi nú hér eins og ég sagði á öðru bloggi, vona að þeir finni toppana sem fjármaga ósómann, ekki alltaf bara litlu kallana.

[Sigurður Þórðarson, 20.9.2007 kl. 14:40]

Auðvitað fögnum við því að fíkniefni finnist og sé eytt frekar en þeirr sé neytt.

EN

Eitt sinn las ég sérlega trúverðuga grein eftir einn af fyrrum æðstu yfirmönnum fíkniefnamála í USA. Hann hélt því fram að þessi barátta væri að mestu gagnslaus sýndarmennska. Hin raunverulega barátta, sem skiptir máli, sagði hann, er sú að reyna með öllum tiltækum ráðum að fækka neytendum. Ef markaðurinn er til staðar koma efnin.  

[Sigurður Þórðarson, 20.9.2007 kl. 14:44]

Þá man ég það. Eitt sinn heyrði ég viðtal í Rúv. við innlendann sérfræðing á þessu sviði sem sagði aðspurður að fíkniefni kæmu til Íslands einku með flugvelum og skipum. "Á þessu verður að taka" sagði sérfræðingurinn.

Þá vitum við það. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 20.9.2007 kl. 15:11]

Já, auðvitað gleðst maður yfir svona fréttum.  En allar þessar aðgerðir eins og um hryðjuverk væri að ræða eftir fréttunum að dæma, þarna á bryggjunni, og svo eru þarna þrír menn sem þarf að taka höndum.  Hefði nú ekki verið heppilegra að hafa þetta meira í kyrrþey, það gæti vel verið að þeir hefðu náð fleirum með slíku.  Æ ég veit það ekki.  Þetta er bara svona mín tilfinning.  En ef til vill af því að maður er búin að upplifa það, að menn hafa gaman af að vera hetjur og vera í smá rambó gambó. 

Þeir reyna ekki einu sinni að finna toppana, þeir eru of hátt uppi að mínu mati.  Málið er að þetta með fjöldann er bæði góð og slæm.  Það ætti að vera auðvelt að finna skúrkana innan um svona fáa, en svo á móti kemur að allir þekkja alla, og eru skyldir hver öðrum.

[Sigurður Þórðarson, 20.9.2007 kl. 15:20]

Sammála,

Ég held samt að það sé mest um vert að fræða unglingana okkar bæði foreldrar og aðrir sem að þeim standa.  Svo verðum við auðvitað að hjálpa þeim sem falla í gryfjuna og komast ekki upp.  Með fullri virðingu fyrir Rambó, sem ég ætla ekki að gera lítið úr.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 20.9.2007 kl. 15:27]

Já málið er að hér er svo margt í lamasessi í þessum málum.  Sérstaklega úrræði þegar börnin eru dottin ofan í brunninn, þá er það helst að hlemmurinn er bara settur yfir svo maður sjái þau ekki.  Það er mín reynsla, og hún er sár, fjandi sár. 

[Sigurður Þórðarson, 20.9.2007 kl. 16:46]

Það hlýtur að vera sár reynsla, allir sem lenda í því eiga mína dýpstu samúð.  Börnin okkar er það verðmætasta sem við eigum.  Og við eigum þau öll saman á vissan hátt.

Við er verðum að laga það sem þú segir og það má ekkert til spara.

[Geiri (IP-tala skráð) 20.9.2007 kl. 17:14]

Furðulegt að fólk trúi því að þetta skili árangri... þetta er bara dropi í
hafinu.

"Tugir kílóa"... úúú á ég að skjálfa? Ég veit ekki betur en að ríkið sjálft
sé að flytja inn fíkniefni í tonnatali. Þessi barátta er sorgleg að öllu
leiti, hversu lengi ætlum við að herma eftir fíkniefnastríði kanans? Hvenær
ætlum við að hætta að mismuna fólki vegna neyslu og lífstíls?

[kidda, 20.9.2007 kl. 17:21]

Það var mjög gott að þeir náðu þessum efnum, en þetta efni sem þeir náðu er bara dropi í hafið af því efni sem kemur hingað inn. Og alveg pottþétt á því, að þeir ná ekki þeim sem fjármögnuðu þetta, alla vega hef ég ekki trú á því. 

Hef oft verið að pæla í því af hverju þeir nái aldrei toppunum og eina niðurstaðan sem ég get fengið er sú að topparnir í fíkniefnaheiminum eru einhverjir toppar venjulega lífinu hjá hinum almenna borgara. Toppar sem má ekki hrófla við 

Landið virðist vera galopið fyrir smygli á þessum efnum, efast um að markaðurinn muni nokkuð finna fyrir því að þessi sending náði ekki inn í landið. Ef einhver áhrif verða þá, vara þau ekki lengi.