Kærar þakkir til Björgunarfélags Ísafjarðar og fleiri aðila.

28.12.2014 | 13:15

Kærar þakkir til Björgunarfélags Ísafjarðar og fleiri aðila.

Það er svona frekar hvasst í dag og nótt, og þýða sem er ekki heppilegasta veðrið fyrir ástandið á kúlunni minni. Og spáð meira hvassviðri í dag.

En sem betur fer fékk ég góða aðstoð í gær frá nokkrum aðilum. Netagerð Vestfjarða eða hvað hún heitir í dag, lét okkur í té net til að leggja yfir kúluna, því það er hætt við að restin af þaki garðskálans fjúki í vestanáttinni. Mágur minn kom með lyftara og fékk líka hellur frá Steypustöðinni til að fergja. Hópur fólks kom svo frá Hjálparsveit Skáta og vann þrekvirki við að koma neti yfir kúluna.

Ég vil líka þakka Geirnaglanum fyrir að senda menn daginn eftir að þakið brast og spengja þakið upp sem stóð ennþá. Það væri sennilega farið líka ef það hefði ekki verið gert.

Hjálparsveitarmennirnir eru að koma og byrja á verkinu.

Það þurfti að fá hellugrjót til að fergja netið, því ekki er hægt að koma því niður að jörð.

Það þurfti svo að bera netin upp að kúlunni.

En þetta voru fumlaus handtök og allir virtust vita nákvæmlega hvað þeir áttu að gera.

Eins og sjá má var veðrið einkar fagur í gær.

Og svo þarf að spá aðeins í hvernig er best að haga þessu.

Þá er netið komið uppeftir.

Þá þarf að koma grjótinu upp eftir og þá var nauðsynlegt að hafa lyftarann.

Nokkrir fóru svo í að moka frá eins og hægt var.

Og lyftarinn var líka notaður til að ná sem mestu af þakinu út úr garðskálanum.

Mikið er gott að hafa svona sveitir manna um allt land sem eru alltaf reiðubúnir til að hjálpa þar sem þarf.

Þetta virðist ef til vill ekki svo slæmt, en ef vindur stendur þannig, getur hann svift restinni af þakinu upp og þá myndi það fara upp í loftið en ekki niður.

Það var reyndar mágur minn Sævar sem lét sér detta þessa lausn í hug, og ég hefði ekki viljað vera án öryggis netsins í nótt þegar byrjaði að blása.

Það var hægt að draga eitthvað af þakinu burtu með lyftaranum.

Mörg fallegu trén mín eru ónýt, perutréð, kirsuberjatréð, Pernille fallega bleika rósin mín, sem hefur glatt svo marga er í smalli.

Það er því mikill tregi í mínu hjarta, þó ég sé auðvitað glöð að enginn meiddist þegar þetta gerðist.

Jukkan mín er brotinn í toppinn, en ef hún lifir veturinn af svona ekki undir þaki, mun hún ná sér. En stóra tréð sýprisin stóð og stendur enn keikur sem betur fer. Zakúrakirsuberjatréð féll við og liggur nánast ofan á beðinu, en virðist ekki brotið, það á samt eftir að koma í ljós.

Syprisin stendur samt ennþá.

Jukkan mín er toppbrotin, en gæti náð sér ef hún lifir veturinn af.

En sumt er alveg í small, þetta var kirsuberjatréð mtt.

En það þýðir ekkert að gefast upp eða grenja, það þarf bara að halda áfram og vona að eitthvað gott komi út úr þessu.

Skaðinn kemur nú reyndar ekki alveg í ljós fyrr en í vor. En á móti kemur sá hlýhugur sem okkur er sýndur og þessi hjálp sem er veitt svo góðfúslega af öllum. Það gefur manni trú á lífið og tilveruna.

Og þess vegna vil ég endilega minna fólk á að versla rakettur og annað áramóta dót hjá hjálparsveitunum um allt land því það er þeirra aðal innkoma til að viðhalda sínum búnaði.

Innilega takk fyrir mig allir sem lögðust á eitt við að gera kúluna öruggari það sem eftir lifir veturs.

Hér eru fleiri myndir, teknar af Dóru systur minni.