Að standa við skuldbindingar sínar.

Mér finnst satt að segja frekar skondið að heyra helstu stuðningsmenn þess að við greiddum Icesave, af því að við yrðum að standa við skuldbindingar okkar, hamast núna á því og hneykslast á utanríkisráðherra yfir að hann vill kanna hvort ESB sé ekki skylt að standa við sínar skuldbindingar það er að segja að ljúka þeim verkefnum sem þegar hafði verið samþykkt af þessum IPA styrkjum.

Nú var ég alla tíð á móti þessum styrkjum og fannst að þar væri helst um mútugreiðslur að ræða.  En fyrst þeir komust á koppin og voru samþykktir og ýmis samtök byrjuð að vinna samkvæmt þeim, má þá ekki segja að verið sé að brjóta samkomulag? 

Ég veit ekki betur en að það hafi ekki verið formlega sagt upp samningnum við ESB því miður reyndar, heldur settur á ís og það af fyrrverandi utanríkisráðherra Össuri Skarphéðinssyni.  Að vísu var samninganefndin leyst upp og núverandi stjórn hefur lofað að ekki verði teknar upp samningaviðræður aftur nema að undangenginni atkvæðagreiðslu.  Og þar stendur nefnilega hnífurinn í kúnni.  Því bæði ESB og fyrrverandi utanríkisráðherra vita sem er að meiri hluti íslendinga er á móti inngöngu í sambandið. Eins og er alla vega. 

En menn verða nú að vera samkvæmir sjálfum sér, þeir sem vildu að við greiddum Icesave, af því að við værum skuldbundinn til þess,  hljóta að vilja fá úr því skorið hvort ESB eigi þá ekki að standa við sínar skuldbindingar um þá styrki sem þegar hafa verið veittir, rétt eins og eftirlitsstofnun nokkur fór með okkar Icesave fyrir dóm.  Eða hvað.... gengur þetta bara á annan veginn?

Mér finnst stundum eins og það fólk sem endilega vill inn í ESB treysti ekki landinu sínu eða íslendingum til að vera sjálfstæð þjóð.  Þeirra von er að við verðum tekinn í fóstur, og telja að við verðum þar borin á höndum kommisera í Brussel og þeir lagi allt sem aflaga hefur farið á Íslandi. Ég tel reyndar alveg auðsjáanlegt á þessum málum öllum, Icesace, afturköllun IPA, Makríldeilunni og fleiri málum að það sé alveg ljóst að við erum þarna ekki að eiga samskipti við skilningsríka vini, heldur grímulaus hagsmunasamtök.   

 Ég hef fulla trú á landinu mínu og íslendingum, svona að mestu.  Við þurfum bara að kenna stjórnmálamönnunum að bera ábyrgð, við þurfum að þora að hætta að kjósa eftir flokkslínum, hvernig sem forystumenn standa sig.  Við verðum að þora að velja nýtt blóð, og þá á ég við nýja flokka en ekki sömu gömlu forritin og afritin aftur og aftur og aftur og aftur.

Eigið góðan dag elskurnar.  

 

Athugasemdir

[Magnús Helgi Björgvinsson, 16.12.2013 kl. 15:06]

Er ekki jafn mikið virðingarleysi við frændþjóðir okkar Dani, Finna og Svía að segja að þeir séu þá undirseldir einhverjum Kommiserum í Brussel. Bendi m.a. að þar er nú skipt um æðstu menn á hverju ári þó að vissulega séu starfsmenn lengur. Bendi á að það eru Norðmenn og Færeyjingar sem nú koma í veg fyrir að sátt náist um Makrílinn sem og síldina.  Svo finnst mér alvega frábært að heyra svo talað um samstarf ríkja sem yfir 80% Evrópumanna kjósa að vera í og 28 stærstu ríki Evrópu kjósa að vera þar mínus Noreg sem aftur á móti kostar EES samstarfið með gríðarlegum fjármunum og mannafla í Brussel og hafa efni á því. Því þeir vita að ákvarðanir varðandi verslun og viðskipti milli þessara þjóða eru teknar við sameiginlegt borð ESB þjóða og þar vilja þeir reyna að hafa áhrif. Bendi á að IPA strykir áttu m.a. að fara í eiturefnarannsóknir á matvælum, uppfærslu á forritum Hagstofunar og fleira.  Við höfum haft áratugi til að gera þetta en gerum það ekki nema við séum pínd í það.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.12.2013 kl. 16:58]

Ég er að tala um Ísland en ekki aðrar þjóðir Magnús.  Reyndar gengu Danir, Finnar og Svíar í sambandið áður en reglurnar voru hertar, ég efast um að þessi lönd myndu ganga í ESB ef þau væru að taka ákvörðun um það núna, rétt eins og norðmenn, þeim dettur ekki í hug að fara inn núna, meira að segja hafa samtök sem börðust fyrir inngöngu hætt starfssemi sinni, það segir okkur eitthvað. 

 Þú segir:  Því þeir vita að ákvarðanir varðandi verslun og viðskipti milli þessara þjóða eru teknar við sameiginlegt borð ESB þjóða og þar vilja þeir reyna að hafa áhrif.

við hefðu ansi lítið um að segja verslun og viðskipti ef við værum þarna innanbúðar.  Við værum sætum bara á bekknum og yrðum að taka upp allt sem að okkur væri rétt, nóg er nú samt hvað varðar EES samninginn, það þarf að endurskoða hann líka, eða allavega að vera samstíga norðmönnum hvaða reglur við tökum upp og hverjar ekki. 

Ekki efa ég að þau málefni sem styrkja átti með IPA styrkjunum eru góð og þörf málefni, en væri nú ekki betra í ljósi þess sem komið hefur á daginn að við hefðum beðið frekar en af stað farið?  Það er ljótt að gefa fólki vonir sem svo standast ekki, því það var vitlaust staðið að málum.  Vitleysan byrjaði með Össuri og Samfylkingunni, þó ekki eigi svo sem að fara að leita að sökudólgum, en ef rétt hefði verið á málum haldið og Samfylkingin ekki pínt málin áfram án þjóðarvilja, þá væri þessi vitleysa ekki uppi á borðum í dag.  Það þýðir því ekki að kenna neinum öðrum um klúðrið en Samfylkingunni og Össuri þeim annars ágæta manni.  

[bergur (IP-tala skráð) 16.12.2013 kl. 22:30]

Ég er sannfærður um að árið 2009 hefði þjóðin greitt atkvæði með aðildarviðræðum á þeim tíma var aðeins einn flokkur á móti aðild og það var VG skoði maður ummæli forystumanna sjálfstæðisfl. á þeim tíma þarf ekki að velkjast í vafa. T.d.

"auðveld leið að upptöku Evru" fleira mætti nefna en best að fólk kynni sér það sjálft.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.12.2013 kl. 23:59]

Málið er að Samfylkingin þorði ekki að láta fara fram þjóðaratkvæðagreiðslu (Sem betur fer) og því er staðan sú sem hún er í dag ekki satt?