Venjuhelgaðir titlar og sannfæring þingmanna.

Hvað er venjuhelgað þarna á Alþingi?  Ég hélt að þingmenn sverðu eið með eða án biblíunnar um að vera sjálfum sér samkvæmir og fara eftir eigin sannfæringu.  Ef einhver þingmaður lítur svo á að vinnufélagar hans séu ekki virðingarverðir, hvort er þá rétthærra sannfæring hans eða venjuhelgað ávarp?

Bara spyr, ég tek að öðru leiti ekki afstöðu til þessa máls, en segi fyrir mig að margir sem þarna sitja og hafa setið eiga ekki skilið að kallast hæstvirtir eða háttvirtir. 

Það er nefnilega rétt sem Jón Þór segir, menn afla sér virðingar, hún kemur hvorki með upphefð eða titlum. 

Og að gera svona mikið mál út úr þessu finnst mér frekar kjánalegt.  Því satt að segja hljómar þetta niðurlægjandi fyrir þá einstaklinga á þingi, sem fólk ber litla sem enga virðingu fyrir. 

„Þessi ávarpsorð eru venjuhelguð“

Athugasemdir

[Jóna Kolbrún Garðarsdóttir, 14.9.2013 kl. 13:15]

Sammála

[rhansen, 14.9.2013 kl. 15:09]

Ef fólk getur ekki starfað samkvæt settum reglum ,siðum og venjum innann Alþingis ,hvar gera menn það þá ?? Svo algjörlega óssammála þer Ásthildur ,,,þetta er siðfræði ,hefðir og siðir  sem sannarlega eru að ganga ser til húðar i þessu landi á flestum sviðum ..og við erum rikulega að fá uppskeruna af !!!   Verði ykkur að góðu ,stjórnleysi og siðleysi hefur aldrei leitt neinn gæfu veg !!

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 14.9.2013 kl. 16:02]

Ég held einmitt að það sé til meiri gæfu að vera samkvæmur sjálfum sér og fylgja eigin sannfæringu en að éta allt upp sem misvitrir menn hafa fundið upp til að fá virðingu sem þeir hafa ekki unnið fyrir.  Það er nú einu sinni svo að ráðamenn allstaðar eru sérfræðingar í að siða okkur til og krefja fólk um viðurkenningu og virðingu sem þeir standa engan veginn undir margir hverjir. 

[Dísa (IP-tala skráð) 14.9.2013 kl. 16:44]

Hljómar að mínu mati fáránlega að heyra hæstvirtan ávarpaðan og svo hellt úr skítafötu yfir viðkomandi. Fólkið í þessum leikskóla mætti margt læra af þeim litlu í alvöruleikskólanum. Það sagði t.d. einn tveggja ára við mig í gær " þú ert svo dugleg að beygja, amma mín". Þegar við þurftum að taka hverja beygjuna af annarri. Miklu meiri virðing þar.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 14.9.2013 kl. 17:55]

Einmitt Dísa, við ættum að hlusta betur á ungviðið okkar, þau vita sínu viti.  Við brosum og segjum ó hvað þau eru mikil krútt, en hlustum ekki í alvöru á það sem þau segja og meina.  Þau hugsa oft dýpra en fullorðnafólkið, það er mitt álit allavega.

[Jósef Smári Ásmundsson, 14.9.2013 kl. 19:25]

Virðing er áunnin,ekki eitthvað sem þú færð í vöggugjöf.Er algjörlega sammála þér Ásthildur.

[Jens Guð, 14.9.2013 kl. 21:04]

  Ég er algjörlega sammála bloggfærslunni.  Það hefur löngum hljómað i mín eyru sem argasta kaldhæðni þegar alþingismenn eru að munnhöggvast og hella sér yfir hvern annan með ávarpsorðunum hæstvirtur og háttvirtur.  Þannig eru þessi ávarpsorð ekkert annað en öfugmæli.  Þetta er hallærislegt og komið langt fram yfir síðasta söludag.  Þetta á ekki heima í 21. öldinni.

  Þegar Ríkisútvarpið hóf göngu var starfsfólki gert að þéra viðmælendur sína, jafnt sem vinnufélaga.  Þetta gekk vel og eðlilega fyrir sig fyrstu áratugina.  Snobbað fólk út um allt land þéraði broddborgarana.  Svo fjöruðu þéringar út í þjóðfélaginu en haldið var í þær í RÚV langt fram yfir síðasta söludag.  Einhver af þeim sem þar réðu ríkjum áttaði sig á því að þetta var orðið kjánalegt er hann heyrði tvo starfsmenn lenda í orðaskaki vegna ágreinings um eitthvað.  Annar sagði:  "Nú verð ég að biðja yður um að grjóthalda kjafti!"

[Helga Kristjánsdóttir, 14.9.2013 kl. 23:27]

Ég tek undir með ,,rhansen,, og vil bæta við að mér finnst þetta dæmalaus hroki í hr. Jóni,sem veit að ákveðnar reglur gilda á Alþingi,þar til þingmenn sjálfir hafa samþykkt að breyta því,rétt eins og reglunum um hálstau. Ég bíst við menn hafi í öndverðu ákveðið með samráði að ávarpa hverjir aðra í ræðustóli með þessum hætti og sannarlega sýna löggjafarsamkundunni virðingu,ég enda t.d. bréf mín til stofnana,með virðingarfyllst,sem er viðtekin hefð. m.kv.

[Jóhann Elíasson, 15.9.2013 kl. 08:56]

Ég verð nú að segja Ásthildur mín að ég er ekki alveg sammála þér núna.  Að mínum  dómi snýst þetta ekki um virðingu Alþingis, sem að mínum dómi er lítil sem engin, heldur er verið að tala um STARFSREGLUR Á VINNUSTAÐNUM ALÞINGI.  Eigi einhver í erfiðleikum með að starfa eftir þeim reglum, sem gilda á hans vinnustað, á viðkomandi bara að fá sér aðra vinnu þar sem hann getur unnið eftir þeim reglum sem þar gilda.  Það er þekkt að á ÖLLUM vinnustöðum gilda lög og reglur, skrifuð og óskrifuð og eftir þeim á að  fara.  Þetta er ekki eina atriðið sem Jón Þór hefur fengið ávítur fyrir, honum fannst t.d. allt í lagi að mæta á gallabuxum og stuttermabol á kynningu Alþingis fyrir nýja þingmenn.................

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 15.9.2013 kl. 13:58]

Nákvæmlega Jósef Smári.

Já Jens ég man eftir þessum þéringum í útvarpi og sjónvarpi.  Það var orðið afar gamaldags.  Haha skemmtileg setningin, nú verð ég að biðja yður um að grjóthalda kjafti

Helga mín mér finnst þú ekki  ná punkinum.  Jón er ekki með hroka, hann er að benda á það hve fráránleg þessi málvenja er.  Og vill ekki titla fólk sem honum finnst ekki vera virðingarvert hæstvirta eða háttvirta.  Mér finnst að alþingi ætti að endurskoða svona reglur og færa þær til nútímans.  Þetta er hvort sem er orðið merkingarlaust hjal um háttvirta og hæstvirta þar sem stór meirihluti þjóðarinnar ber ekki virðingu fyrir þessu fólki, og það getur engum um kennt nema sjálfum sér. 

Minn kæri Jóhann, ef reglurnar segðu að þú ættir að hneygja þig fyrir forseta alþingis, snúa þér svo í þrjá hringi, fyndist þér að menn ættu að fylgja þeim?  Þetta er álíka fáránlegt. 

Auðvitað gilda lög og reglur á vinnustöðum, en það er þá venjulega til að hafa samskiptin betri meðal starfsmanna, ég get ekki séð að þessi regla geri neitt slíkt.  Ávarpið hæstvirtur og háttvirtur er nánast orðið að hæðniskveðjum að mínu mati.

[Jóhann Elíasson, 15.9.2013 kl. 14:07]

Mér sýnist að við leggjum alveg sinn hvorn skilninginn í þessa uppákomu, lög og reglur eru ekki sett til skemmtunar eða til að afskræma veruleikann, heldur til þess að menn fari eftir þeim án þess að menn upplifi sig sem einhver fífl við að fara eftir þeim.  Menn geta "verið þeir sjálfir" án þess að brjóta vinnureglur og lög vinnustaðar síns, ég sé ekki betur en að mörgum þingmönnum hafi gengið það mjög vel..................

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 15.9.2013 kl. 18:06]

Já við leggjum örugglega sitt hvorn skilningin í þetta mál Jóhann minn, en svoleiðis er það, við erum sem betur fer misjöfn og allt í lagi með það

[Ragnheiður , 18.9.2013 kl. 17:23]

Ég er alveg ósammála þér núna. Þarna er um venjur að ræða á þessum vinnustað. Núna er þessi ungi þingmaður í þeirri stöðu að koma í raun engu af viti frá sér fyrir bjölluslætti forsetanna. Ég er ekki viss um að það hafi verið hans ætlun.

Mér finnst hann haga sér kjánalega. Ég er annars nokkuð hrifin af pírötum og sérlega af Helga - hann er fastur fyrir og fylginn sér.

Kær kveðja til þín og takk fyrir þinn endalaust hlýhug og vináttu.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 18.9.2013 kl. 21:46]

Takk ljúfan mín.  Í þessu máli finnst mér prinsippið vera það að þessi ungi maður telur sig ekki geta ávarpað félaga sína á alþingi sem hæstvirta eða háttvirta, af því honum finnst þeim ekki stætt á að bera þann titil.  Ég er sammála honum um að sumir þarna geta ekki borið titilinn hæstvirtur eða háttivirtur.  En svo er þetta með það sem alþingismenn sverja eið að, að fylgja fyrst og fremst sannfæringu sinni.  Mér finnt að það þurfi að endurskoða þessa venju og ræða hvort það sé virkilega nauðsynlegt að viðhafa einmitt þetta ferli á ávörpum, þegar ljóst er að virðing alþingis er í algjörlu lágmarki frá landsmönnum.