Ferðalagið mitt. Reykjanesbær - Austfjorden.

Ég hef verið svo upptekin við að búa til jólakort, kaupa jólagjafir og pakka inn, svo er alveg eftir að taka húsið í gegn, en það snarlá á að senda jólapakkana.  Barnabörnin mín vilja fá söguna sína á jólunum.  Þau eru endalaust að spyrja hvort ég sé búin að semja söguna.    Nýja sagan heitir: Ævintýrið um Bóseindina og er sannleikskorn í henni. 

En sem sagt við vorum komin til Njarvíkur eða Reykjanesbæ.

Litlu ömmustubbarnir sem þar búa, eru miklir fjörkálfar.

Þeir eru í leikskóla á vellinum, og þar er Hjallastefnan ráðandi.

Hér eru þeir hjá einni af ömmunum, en þeir eru svo ríkir að eiga þrjár ömmur. Þessi amma er frá Serbíu og kemur af og til í heimsókn, en því miður má hún ekki flytja hingað, má bara vera í 3 mánuði í senn. Vonandi hittir hún einhvern góðan mann í slíkri heimsókn, sem myndi vilja taka hana að sér svo hún fengi dvalarleyfi. Því það er sárt fyrir hana að vera svo langt í burtu frá strákunum.

Það var logn í Reykjanesbæ bæði þegar ég kom og fór, og yndislega fallegt veður.

Við gerðum ýmislegt okkur til skemmtunnar við þrjár, tengdadóttirinn, móðir hennar og ég.  Fórum m.a. í Bláa lónið, nei við fórum ekki ofan í, bara kíktum inn og skoðuðum. 

Flottar mæðgur.

´

Ég kann ekki serbnesku og hún ekki íslensku, en kærleikurinn er þarna til staðar, og hann þarf engin orð.

Já það er gaman að leika sér frjáls og frír.

Á meðan við rusluðumst eldaði sonurinn dýrindis máltíð.

Davíð Elías ætlar líka að verða góður kokkur, því hann fylgdist vel með pabba sínum.

Litlu ærslabelgirnir  og mamma.

Svo var leikið smá áður en farið var í náttaföt og rúmið.

Svo þarf að lesa fyrir svefnin og amma var fengin í það.

Og þá gátum við farið að hafa það næs. Það voru lakkaðar neglur, litað hár og allt til að hygge sig.

Það þarf engin orð, það er alveg hægt að eiga góð samskipti án þeirra. En samt sem áður er hægt að læra svona smátt og smátt. Vru´ca Kafa þýðir til dæmis heitt kaffi.

Yndislegt að hitta gott fólk.

Og sorgin sár að verða að fara og yfirgefa fjölskylduna, þó við eigum nóg pláss, og nóg hjartarúm, þá vilja opinberir aðilar takmarka svo mjög að fólk geti komið og verið að það er sorglegt.

En svo var það flugið til Oslóar, hún kom líka með þangað, þar sem hún þurfti að millilenda áleiðis til Belgrad.

Fjölskyldan í Osló.

Skottan mín þar Sólveig Hulda.

Stóri bróðir.

Og litli bumbubúinn.

Svo þurfti að aka ömmu út á flugvöll, því ég þurfti að taka flug til Örsta, þar sem Ingi Þór sonur minn og fjölskyldal búa.

Það var einmitt hér sem þeir tóku af mér smjörstykkið.  Vissuð þið að smjörstykki er stórhættulegt sprengistuff sem ekki má fara með í handfarangri í flug, ekki einu sinni innanlands.  

Við vorum soldið... mikið of sein á flugvöllinn, ég hljóp flugvöllinn á enda, það er nefnilega þannig að ég tafðist svo í security, ég var æst og reyndi að segja þeim að ég væri að missa af flugvélinni, en þau horfðu bara á mig og héldu áfram sínum seinagangi. Loks komst ég í gegn, smjörlaus hmpfr Er viss um að stúlkan sem tók smjörið ætlar að nota það á jólunum.

Þá tók við hlaup á enda flugstöðvarinnar, gate 1 var nefnilega alveg hinu meginn í flugstöðinni, ég stoppaði samt á leiðinni og spurði hvort flugvélin væri ennþá þarna, en fékk þá að vita að hún var farin og hafði farið of snemma.  En sem betur fer var önnur vél tveim tímum seinna, en ég þurfti að fara aftur í gegn og kaupa mér nýjan miða á 2000 kr. norskar. 

Það var því sveitt, reið og tætt kerling sem komst alla leið upp í flugvélina. 

En það er ekki hægt að vera reiður lengur þegar fallegt umhverfið blasir við í norður Noregi og vonin um að hitta börn og barnabörn.

Miðað við norður Noreg virka fjöllin hér heima eins og Himmelbjarget.

Já frábært alveg.

Og þá er ég komin til Austfjorden, það verður meira sagt frá því aðeins seinna. 

Eigið góðan dag.

Athugasemdir

[Dísa (IP-tala skráð) 20.12.2012 kl. 22:39]

Já, tollarinn sem tók af þér smjörið þarf ekki að vera smjörlaus þessi jól. Dvalarleyfi útlendinga er svolítið erfitt að sætta sig við, en kannski höfum við fengið þessar reglur eins og fleira frá ameríkönum. Ég veit um fólk sem ætlaði að vera hjá ættingjum þar í þrjá mánuði og þrjá daga og þurfti fyrir þessa þrjá daga að skila alls konar vottorðum um eignir og skuldir hér, atvinnuvottorði og fleiru.

En ég bíð eftir að fá meira að heyra um ferðalagið þegar um hægist hjá þér . Búin að fá sendinguna .

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 21.12.2012 kl. 00:16]

Takk Dísa mín.  Vona að prinsessunni líki vel við það sem kemur upp úr jólapakkanum hennar ömmu sín

[Helga Kristjánsdóttir, 21.12.2012 kl. 02:48]

Þetta er aldeilis ferðalag í lagi, þó fyrst og fremst gaman að sjá afkomendurna. Ég þarf styttra aðeins til Sandnes,fer kanski á næstu jólum ef,,,,

[Sigurður Þorsteinsson, 21.12.2012 kl. 07:07]

Foreldrar eða afar og ömmur sem kunna að segja sögur eru alveg einstök. Ásthildur þú ræðir nú við heimamenn um það að við tökum upp norsku krónuna, ef við þurfum að kasta þeirri íslensku. Njóttu ferðarinnar.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 21.12.2012 kl. 10:36]

Já það er yndislegt að hitta þessar elskur.  Og núna eru hér hjá mér guttar sem vilja helst gista í kúlunni.   Það er svo notalegt.

Já ég skal minnast á þetta smámál ef það kemur til Sigurður minn.

[Ásdís Sigurðardóttir, 21.12.2012 kl. 12:01]

Takk fyrir þetta 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 21.12.2012 kl. 12:29]

[Kidda, 22.12.2012 kl. 10:08]

Sé að þú ert að verða ennþá ríkari ;)Alltaf gaman að sjá myndirnar af fjölskyldunni og ferðalögunum þínum.

en þetta er oft ótrúlegt með dvalarleyfi hérna á klakanum.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.12.2012 kl. 11:18]

Takk Kidda mín, já stundum skilur maður ekki aðskilnaðarstefnu stjórnvalda gagnvart ættingjum innfluttra íslendinga.