Austurríki kvatt og halló Danmörk og Noregur.

Síðasta daginn í Ausurríki skruppum við til Eisenstad, en það er höfuðborgin í Burgenland.  Stundum líka kölluð Haydnstad, því þar fæddist Haydn.

Svona byggingar eru á nokkrum stöðum ég held að þetta sé áningastaður fyrir vöruflutningabíla hótel og restaurant. Flott hús.

Þetta er stærsta verslunarmiðstöð í Evrópu, risastór fleiri kílómetrar að flatarmáli og fólk getur ekið um í bílum og slíku milli staða.  Alltof stórt fyrir mig.

Við erum á leiðinni til Vínar með viðkomu í Mary Ellend, hér má sjá hve stutt er í allar áttir og önnur lönd hér.

Þorpið Mary Ellend, þar sem María mey á að hafa stigið á land frá Dóná.

Hér sést svo í Maríukirkjuna.

Hér sést húnbetur, einkar falleg lítil kirkja og reist til dýrðar Maríu Mey.

Hér erum við komin á leiðarenda til Samúels, ég ætla að fara í meðhöndlun númer tvö til hans.  Og núna ætla ég að biðja hann að lækna mig af flughræðslu. 

Skvísan tilbúin.

Samúel var búin að baka þessa líka flottu köku með rjóma þegar við komum.

Og stelpurnar þekktu sig vel þarna og allt dótið hennar Miriam var til reiðu, Goldie passar upp á allt, og Trölli missir af að hitta kærustuna, hann fór til Graz með "pabba sínum" til að járna hjá Peter sem er hrossakóngurinn í  Austurríki. 

Ég átti ljúfa stund með Samúel alveg ótrúlega upplifun, svo er að sjá hvort það virkar í raunveruleikanum hvort ég virkilega hef losnað við flughræðsluna.

Nú erum við komnar til Vínar, við ákváðum að skilja bílinn eftir í bílageymslunni í Gasometer, því þaðan er svo auðveld leið til allra átta með underground.  Húsin þarna í bakgrunni eru reyndar fjögur, byggð sem gastankar, en síðan breytt í íbúðarblokkir. 

Íbúðir og moll undir, og hljómleikasalur þar sem margar af frægustu hljómsveitum hafa haldið tónleika, til dæmis Ozzi Osbourn, Alice Cooper, Boney M, Þegar ég var hér síðast voru hér Oasistónleikar, það voru flutningabílar út um allt, sjónvarpsbílar og allskonar, ég sá þá svo fyrir utan bakdyrameginn strákana með lið í kring um sig, allt svona eins og út úr bíómynd.  Bára mín bjó nefnilega í einum tankinum um árabil.

Í lestinni, við erum að fara á myndlistasýningu hjá Eriku.

Og hér erum við komin.

Sannarlega flott og glæsileg sýning.

Leó frændi tók á móti gestunum með höfðingskap eins og hans er von og vísa.

ég var rosalega hrifin af myndinni þarna á bak við mig. reyndar af öllum verkum Eriku, hún er frábær.

Hér er listamaðurinn að skoða verk sem hún vann að rétt fyrir sýninguna og eru ekki í römmum.

Og hér er Christina komin og ræðir við Eriku, en Christina er listfræðingur.

Og stelpurnar fundu sína aðferð til að skemmta sér

ég held bara að gólfið hafi verið sæmilega vel bónað þegar við fórum.

ég og Leó frændi og ættarsvipurinn leynir sér ekki. 

Og svo var boðið upp á hlaðborð, þetta var aldeilis glæsilegt. Leó og Erika takk fyrir okkur.

Svo var ósköp notalegt að hygge sig þegar maður kom heim.

Við erum komin til Eisenstad, það er aðalborgin í Burgenland.  Hér fæddist Haydn.

Sú stutta sofnaði aðeins í bílnum, en nú erum við komin í miðbæinn.

Austurríkismenn eiga mikið af höllum, enda voru smákóngar í hverju af þessum 9 fylkjum sem voru.

Glæsileg höll hér í miðbænum.

Central Evrópa bara svona fyrir Evrópuumræðuna.

Nú hefur maður komist í kynni við Haydn, skoðað herbergið sem Mosart samdi sína níundu symphoníu og gengið fram hjá húsi Frans List, segið svo að maður sé ekki forframaður í músikinni. 

Þetta er fallegur miðbær, í Fortchenstein er ekki neinn alvöru miðbær eins og hér.

Hér eru örugglega svona tónleika hús fyrir Haydn.

Vildi næstum óska að við skreyttum húin okkar eins og gert var í þá góðu gömlu daga.  þetta er glæsilegt.

Nei þið eruð ekki drukkin, heldur er þetta dálítið á reiki

Við erum komin innfyrir patíóið í höllinni.

Allstaðar sami glæsileikinn.

Vínmuseum það verðum við að sjá ekki satt?

Blau Fränkisch auðvitað.

Og svo er auðvitað að mynda varðmennina í varðturninum.

Og þá var komin tími á að hlaupa svolítið.

Og skoða sig um.

Koma við í bakaríinu, enda kökur eitt af kennimerkjum Austurríkis.

Já það er rétt athugað ég er með rjómabollu!!!

Svona súla er líka í Vínarborg, þetta er minnisvarði um svartadauða sem hrjáði Evrópu hér um árið.

Svo fórum í í skranbúð, það er alltaf gaman að skoða allskonar skran.

Og svo lá leiðin heim.

Og svo var að kveðja, það var erfitt.  Þetta er amman í kjallaranum, yndisleg kona sem hefur lifað tímana tvenna.  Faðir hennar hvarf í fyrra stríði, missti ung mömmu sína, var send til Vínar ung stúlka að vinna við að safna saman múrsteinum eftir stríðið, og þurfti að berjast við rottur og að koma sér þaki yfir höfuðið sem var þá í uppsprengdum húsum.  Missti svo manninn, dóttir hennar lenti í alvarlegum veikindum og er með skerta greind eftir það, fyrir utan að hún og tendasonurinn misstu húsið, nema í Austurrískum lögum má ekki bera foreldra út úr húsum, bankinn á húsið núna og amma fylgir með.  Sonurinn var að flytjast til Þýskalands með kærustunni og þegar ég fór grét þessi elska, þó við gætum lítið talað saman, þá skildum við hvor aðra.  Svo er hún svo dæmalaust góð við dóttur mína og fjölskyldu.

En svo lá leiðin út á flugvöll.

Dóttir mín ók mér þangað og nú er aðskilnaður í nánd.

Elskulega stelpan mín takk fyrir yndislegan tíma

Flug og ég komst að því að flughræðslan var ekki fyrir hendi, það var ótrúlegt en svona var það bara. Takk Samúel. 

Austurríki....

Danamarka!!! Dálítið annað yfirbragð.

Það var nokkurra klukkustunda bið á Kastrup, svo ég hafði hringt í systur mína Sigríði og hún kom út á flugvöll.  Það var yndislegt að hitta hana og við ræddum saman og áttum góða stund.

Fengum okkur bjór og gammle dansk og svo auðvitað smorrebrod.  Það er algjört must í Danmörku.

Systir mín er að læra til prests og er alsæl með lífið sitt.  Hún hafði nýlokið prófum og er að gera það sem hana langar til og gefur henni fullnægju í lífið, hvað er betra til en það.   Hún bað að heilsa öllum og skila ég því hér með.

Svo lá leið mín til Oslóar, því ég hafði fengið svo ódýrt flug heim frá Noregi.

Þar kvað við svona heldur annar tónn... eða þannig.

Þetta er Sólveig Hulda prakkari með meiru Þið kannist við hana sum af myndum frá því í fyrra.

En svona er lífið, lítið hér og mikið þar.

En nærsta færsla verður frá Osló þessari sem stendur við Oslóarfjörðinn sem fréttirnar snúast um í dag.   En nú býð ég góðrar nætur.

 

Athugasemdir

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 21.2.2011 kl. 22:12]

Fallegar myndir og ég bara táraðist með þér á kveðjustund, en heim ertu komin alsæl með þennan tíma dúllan mín

Knús í kúlu:):):)

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 21.2.2011 kl. 22:28]

Já svo sannarlega kem ég heim alsæl og breytt manneskja. Takk Milla mín

[Dísa (IP-tala skráð) 21.2.2011 kl. 23:04]

Gæti ferðast með þér endalaust, vonandi heldurðu þessu efni og myndum saman. Það er of gott fyrir glatkistuna.

[Helga Kristjánsdóttir, 21.2.2011 kl. 23:50]

  Velkomin heim,,, sem ég fletti niður myndunum,varð mér að orði er ég sá þig í fjólu (eða lillabláum jakka og   leððer stígvélum :SKVÍSAN.  Síðan sá ég að þú hafðir skrifað einmitt  það. Góður félagsskapur að spjalla svona í myndum. KV

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.2.2011 kl. 09:08]

Ég held þessum myndum saman og svo er þetta geymt hér á blogginu, þarf bara að passa upp á að taka afrit reglulega Dísa mín.

Hehehe Helga já skvísa var það heillin 

[Kidda, 22.2.2011 kl. 14:45]

Alltaf jafngaman að ferðast með skvísunni hvort sem það er innanlands eða utan.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.2.2011 kl. 16:33]

Takk Kidda mín  mín er ánægjan.

[Valdís Skúladóttir, 22.2.2011 kl. 23:19]

Alltaf  gaman að koma hér og lesa hjá þér.