Vímuefna vandinn og DÖGUN.

Hér eru á annan tug framboða sem kjósendum gefst kostur á að velja um þann 27. apríl n.k.  Það er boðið upp á marg skynsamlegt og gott sem betur fer.  Ég vil hvetja fólk til að kynna sér stefnumál nýju flokkana og láta ekki hræða sig með þessum 5% múr, því eins og einn ágætu maður sagði; Betra þykir mér... að kjósa með hjartanu og fá engann þingmann en að kjósa einhverskonar "skársta raunhæfa kost".

Það er samt eitt mál sem brennur mest á mér, en ég sé ekki að sé mikið í umræðunni hjá neinum flokki, nema okkar.  Það er málaflokkurinn um okkar öðruvísi börn.  Unga fólkið sem hefur leiðst út á ranga braut og á sér fáa málsvara. 

Þetta er mér mikið hjartans mál, vegna þess að ástandið er þannig í dag að þetta blessaða fólk er í huldulandi, þau njóta oft ekki mannréttinda, og eru oftar en ekki meðhöndluð eins og óæðri verur.  Við verðum að fara að viðurkenna að þau eru manneskjur með tilfinningar, væntingar og ósk um betra líf.  Við verðum að fara að viðurkenna að þau eru veik en ekki glæpamenn. 

Þess vegna er ég svo ánægð með Dögun og þeirra afstöðu til fíkla sem lýsir sér í stefnu flokksins:

Stefna Dögunar um breytta nálgun í vímuefnamálum.  Sjá hér:

http://xdogun.is/stefnan/stefna-dogunar-um-breytta-nalgun-i-vimuefnamalum/

Ég er líka afskaplega ánægð með tvær ályktanir sem samþykktar voru á landsfundi Dögunar nú í vor en þær hljóða svo:

Á síðasta degi landsfundar, sunnudeginum 17. mars, voru eftirfarandi tvær ályktanir samþykktar . Flutningsmaður beggja var Ásthildur Cesil Þórðardóttir, meðflutningsmenn voru Hólmsteinn Brekkan og Hugrún Steinunn Guðmundsdóttir

 

Fyrri ályktunin varðar opnun lokaðra meðferðarstöðva og í henni segir:

„Dögun vill stefna að því að opna lokaðar meðferðarstofnanir fyrir langt leidda vímuefnaneytendur.

Verði hlutverk stofnananna af tvennum toga.

Annars vegar þar sem  hægt er að vista langt leidd börn eða einstaklinga sem hafa verið sviptir sjálfræði og hins vegar að þeir sem misst hafa algjörlega tökin á lífi sínu og hafa leiðst út á braut glæpa, verði dæmdir í slíka meðferð. Einnig geti einstaklingar sem telja sig þurfa á langtíma meðferð að halda notið þessa úrræðis.

Að meðferðin taki í það minnsta eitt til tvö ár, og fylgi síðan eftirmeðferð til að hjálpa sjúklingum að komast aftur á rétt ról. Auk þessi verði húsnæðisúrræði í boði fyrir þá sem eiga ekki í nein hús að venda að meðferð lokinni.

Meðfram þessu þarf að stofna sérstakt embætti  með sérstöku fagfólki, sem metur ástand viðkomandi sjúklings og skoðar hvort árangur náist með slíkri meðferð og tryggi eftirfylgni.“

 Síðari ályktunin er svohljóðandi:

„Dögun mun vinna að því við fyrsta tækifæri að halda stóra alþjóðlega ráðstefnu um vímuefnamál.

Þar myndi verða skilgreindur árangur í meðferðarmálum vímuefnaneytenda, a.m.k. sl. þrjátíu ár, og einnig hugað að hvernig þessum málum er betur komið í framtíðinni.

Á þessa ráðstefnu yrðu boðaðir helstu sérfræðingar í vímuvarnarmálum erlendis frá, til dæmis frá löndum sem hafa farið nýjar leiðir í slíkum málum. Einnig  yrði boðið vímuefnaneytendum, aðstandendum þeirra, fulltrúum félagsmála og heilbrigðisgeirans, dómurum, lögreglu og lögfræðingum, tryggingafélögum, almennings sem verður fyrir tjóni af völdum innbrota og líkamsmeiðinga og öllum þeim aðilum sem vímuefnaneysla kemur inn á borð til.

Tilgangur ráðstefnunnar yrði fyrst og fremst að leita nýrra leiða til að eiga við þann vanda sem sífellt virðist aukast á neyslu ungs fólks á Íslandi.“

Þessar tvær tillögur sem og stefna Dögunar í málefnum fíkla skiptir miklu máli fyrir flestar fjölskyldur í þessu landi. Það þarf virkilega að taka til höndum og fara að vinna skipulega að því að bjarga ungmennum okkar út klóm þeirra sem nú hagnast verulega á neyð þeirra.

Hvað ætli séu mörg brotin heimili af þessum sökum. Hve margir syrgjandi foreldrar vegna þess að hafa misst barnið sitt út í fíkn. Hve margir sem hafa misst barnið sitt út í dauðann þegar allar dyr virðast vera því lokaðar.

Við getum ekki lengur beint blinda auganu að þessari neyð. Hér er vettvangur til þess að leggja áherslu á þessi mál. Og ég mun svo sannarlega gæta þess að þessi mál gleymist ekki hjá Dögun. Við erum með innan okkar raða marga einstaklinga sem vinna með þessi mál, eins og til dæmis báðir meðflutningsmenn mínir Hólmsteinn Brekkann og Hugrún Steinunn, auk annara. Það voru líka margir á landsfundinum sem ræddu við mig um þessi mál, margir sem voru í þessum sporum í dag, eða höfðu upplifað þá erfiðleika sem sjúkdómurinn Fíkn skapar.

ÞESSI MÁL ÞURFA AÐ FARA AÐ HEYRAST Á ALÞINGI.