Ef.......

þið mínir ástkæru og dyggu lesendur hafa furðað ykkur á því að ég hætti í miðju ferðalagi að fjalla um það sem ég tók mér fyrir hendur, þá skal það upplýst hér með að ég fékk vírus í tölvuna mína, þar sem allar myndirnar eru geymdar, ég hef nú sett skepnuna í viðgerð og hreinsun hjá Netheimum, og vonast til að fá hana heim á morgun, þá munum við halda áfram að ferðast og fræðast um austurríki og meira að segja bregða okkur til Ungverjalands.

Svona er tæknin getur stöðvað allt með einu litlu kvikindi sem kallast vírus. 

Eigið annars góða nótt !

Hvað átti Siv við?

Ragnheiður Ríkarðsdóttir og Siv Friðleifsdóttir voru í morgunútvarpi rásar2 í morgun.  Ég missti nú af flestu en heyrði í lokin að útvarpsmenn spurðu þær hvort þær gætu ekki sagt eitthvað gott um núverandi ríkisstjórn.

Sif sagði eitthvað á þá leið að hún dáðist að kjarki ríkisstjórnarinnar við að skera niður í heilbrigðiskerfinu.  Að vísu væri það alltof bratt, þó hún viðurkenndi að auðvitað þyrfi þetta allt að koma til framkvæmda bara ekki svona bratt.

Og ég gat ekki komist hjá að hugsa hvort þetta væri stefna Framsóknarflokksins og hugsónir.  Þessi flokkur sem mest fylgi hefur hingað til átt utan höfuðborgarsvæðisins, hafi þá sýn að það þurfi að loka heilsugæslum og sjúkrahúsum úti á landi, og gera þær að læknastofum eins og voru hér í gamla daga, þegar læknar höfðu opnar stofur sem fólk gat leitað til með ýmislegt smotterí og kvilla, en var svo beint á sjúkrahúsin ef meira að var, því þetta var jú bara nokkurskonar greiningarstofur.

Er það virkilega framtíðarsýn Framsóknarflokksins að öllum aðgerðum verði beint til Reykjavíkur?

Ég bið þá sem hugsanlega ætla að veita Framsóknarflokknum atkvæði sitt, að skoða hvort þetta er það sem þeir vilja láta ganga eftir í framtíðinni, þó þeir vilji ef til vill ekki "fara svona bratt" í hlutina. 

Þetta var allavega mín upplifun af orðum Sifjar.  En hvað veit ég svo sem, fólk þarna fyrir sunnan virðist halda að landsbyggðinni sé best borgið með því að leita sem mest til höfuðborgarinnar, og um leið er sagt að okkur komi ekki við hvort flugvöllurinn er eða fer. 

Ég vil gera eins og Ólína Þorvarðar hefur lagt til, að hver fjórðungur verði sem mest sjálfstæður, og hafi meira að segja um sín mál, og að sá peningur sem verður til í samfélagi hans, fái að vera kyrr í fjórðungnum.