Laufey og ég og ég og Laufey ásamt ýmsum öðrum.

Ég fór í kvöldskóla að læra þýsku, kennarinn var frú Brynhildur Björnsson, Þar áður hafði ég verið á kvöldnámskeiðum í frönsku kennarinn þar var frú Bryndís Scram.  En við á þýskunámskeiðinu fórum öll með Brynhildi til Þýskalands, man ekki hvaða ár þetta var, en það var örugglega sautjánhundruð og súrkál.   Faðir Brynhildar var sonur forsetans okkar Sveins Björnssonar og bjó hann í Englandi.  Hann sendi dóttur sína í stríðinu til þýsku eyjarinnar Amrum, til að forða henni frá loftárásum Þjóðverja. 

En í tilefni af því að Laufey bloggvinkona mín kom hér í heimsókn um daginn og við áttum svo notalega stund, datt mér í hug að setja inn nokkrar myndir frá þessari ferð.  Við vorum nefnilega mikið saman á þessum tíma, bæði í þýskunámi og í Litla Leikklúbbnum.

Hér erum við í sollinum, man ekki hvað barinn heitir, en þetta var svona íslandsbúlla í Hamborg minnir mig, annars er ég farin að verða dálítið gleyminn.  þarna var alltaf fjör og fólk stóð upp á borðum og söng, margir íslendingar sóttu þennan stað.

Hér er nærmynd af okkur Laufey, og frú Brynhildur fyrir endanum.  Hún átti allskrautlega ævi, þessi elska m.a. bóndakona í djúpinu fyrir utan að vera afabarn forseta.  Það var gefin út bók um hana, hún var rosalega flott kona.

Hér er hún greinilega að drekka Ella minn undir borðið, en hún var fyrir utan að vera flott kona, algjörlega öðruvísi kona, stórbrotin persónuleiki.

Hér er fremstur til hægri Halldór Hermannsson bróðir Sverris.  Og margir sem ísfirðingar kannast vel við.

ein eyjan í klasanum þýska heitir Helgoland og þar var freeverslun.  Þangað fórum við í verslunarleiðangur, ég er að koma heim til Amrum þaðan.

Hér erum við stöllurnar, flottar og fínar, ennþá flottari í dag auðvitað.

Við gistum hjá vinkonu Brynhildar á Amrum, vinkonu hennar sem hún hafði búið hjá meðan á stríðinu stóð.

Elli með eina þýska á hnjánum.  Þetta var virkilega skemmtileg ferð og góður hópur.

Man svo sem ekki eftir þessum karli, en hann hefur örugglega málað þessa mynd af Amrum.

ég og Lubba mín. Takið eftir skónum!

Við Laufey aftur og Nonni Búbba, Búbba prentara ég held að hann hafi átt merkisafmæli um daginn, til hamingju Búbbi minn.

'Eg á þessum tíma.

Ég held að við höfum verið þarna í viku og notuðum tíman til að hjóla um eyjuna.  Það var ekki mikið annað að gera, nema fara í bjórdrykkjukeppni og skemmta hvort öðru, en ég held að engum hafi leiðst.

Þetta er náttúrulega algjörlega þýskt ekki satt? Bjórtunnur og alles.

Ein af okkur Júlla mínum, á þessum tíma saumaði ég flest föt á mig sjálf.  Það var ekki til peningur til að kaupa slíkt.

Strákurinn hennar mamadí.  Alltaf ljúfur.

Þetta er nú bara svona til að létta andrúmsloftið og hafa gaman af.  En Amrúm er ein af Frisnesku eyjunum þar sem brandararnir byrjuðu löngu á undan Hafnarfjarðarbröndurunum og þeim dönsku holubúabröndurunum. 

Lifið heil og megi allir góðir vættir vaka með ykkur og vernda.  Segi bara góða nótt

Síðasti naglinn í líkkistuna.

Þetta er síðasti naglinn í málflutningi ríkisstjórnarinnar að það sé ekki hægt að ná betri samningum.  Fyrst var það Ólafur Ragnar sem gekk í lið með almenningi og nú Eva Joly, fyrir utan ótal jákvæðar umfjallanir í fjölmiðlum erlendis, sem sýna að það hefði átt að tækla málin allt öðruvísi en að gefast strax upp og játa á sig allan klafann, kynna ekki einu sinni okkar málstað. 

Í stað þess að viðurkenna þessar staðreyndir og fara að vinna samkvæmt íslenskum hagsmunum, forherðist ríkisstjórnin og nú segja þeir að stjórnin muni fara frá ef þessum óskapnaði verði hafnað í atkvæðagreiðslu.

Og ég spyr hvað er að þessu fólki?  Af hverju getur það ekki stutt við íslenska hagsmuni og farið eftir þeim göngustíg sem Joly er að benda á? 

Er það vegna skoðanakannanna um að þeir geti beygt almenning til að segja já við klafanum af ótta við hræðsluáróður þeirra?

Ég er alveg viss um að ef þeir hefðu snúið bökum saman með þjóðinni.  Stutt við bakið á Ólafi Ragnari og fagnað ákvörðun hans.  Tekið svo höndum saman við stjórnarandstöðuna og fólkið í landinu hefðu þeir komið út með mun hærri tölur í skoðanakönnun en bara 53%.

Fimmtíu og þrjú prósent daginn eftir allt havaríið og stanslausan áróður ríkisútvarpsins og þeirra sjálfra er nefnilega enginn sigur.  Því þegar rykið fer að sjatna og fólk fer að sjá að við erum að ná eyrum fólks í útlöndum, þá situr eftir lygin um að það hafi ekki verið hægt að gera betur.  Því það er næsta ljóst það var nefnilega hægt að gera svo miklu betur.  Ef þeir hefðu haft fólk sem þekkti og kunni og gat til að senda út og semja, í stað þess að senda pólitískan vin sinn.

Af hverju er þessi þumbaragangur þá?  Ég  verð að viðurkenna að ég skil hann ekki.  Er það bara vonin um að komast inn í ESB, eða liggur eitthvað ennþá meira þarna á bak við sem við ekki skiljum?

Ríkisstjórnin verður líka að átta sig á því að hún er ekki mjög vinsæl.   Það sem gerir að fólk vill hafa hana áfram, er að bæði Sjálfstæðismenn og Framsóknarmenn eru stórskaðaðir eftir setu við völd í yfir 20 ár, og eru hinir raunverulegu hrunmeistarar í raun og veru, ásamt Samfylkingunni.  Því má segja að við séum í pattstöðu eins og dæmið lítur út í dag.  Ef við fellum frumvarpið og þar á meðal ríkisstjórnina, þá er hættan á að Sjálfstæðisflokkur og Framsókn komist að.  Þau spor hræða.  En munu þau hræða fólk til þess að fá yfir sig skuldaklafa fyrir sig, börnin sín og barnabörnin til langs tíma?  Ég er ekki viss um það.

Og svo má líka segja að það er nokkuð ljóst að Hreyfingin og sennilega Frjálslyndi flokkurinn muni bjóða sig fram í næstu alþingiskosningum.  Þar ásamt Vinstri grænum eru komin fram öfl sem eiga engann beinan þátt í hruninu.  Það getur því orðið kostur fyrir þá sem vilja ekki Icesaveklafan og ekki stóru stjórnarandstöðuflokkana og ekki ESB. 

Best væri að litlu framboðin annað hvort byðu fram saman, eða mynduðu kosningabandalag.  Borgarahreyfingin hefur staðið sig vel á vaktinni.  Þau hafa verið samkvæm sjálfum sér og eins og þau sögðu, verið gluggi almennings inn á Alþingi, opnað augu almennings fyrir fíflaganginum sem þar  viðgengst. 

Svo er alltaf möguleiki á því að forsetinn myndi utanþingsstjórn til að fara með völdin í landinu.  Það er ljóst í mínum huga að mikill meirihluti þjóðarinnar vill ekki láta nauðga upp á sig þessum vonda samningi.  Það er því ekki fallegur leikur að setja dæmið upp svona.  Að með því að hafna samningnum fari stjórnin frá.  Það er álíka ósmekklegt og að stjórnin neyddi samherja sína í ríkisstjórninni til að samþykkja hann þvert á vilja sinn, og þar með svíkja drengskaparheit sín um að kjósa samkvæmt sinni sannfæringu. 

Þið hefðuð átt að hlusta á Ögmund, sem sagði að stjórnin hefði ekki leyfi til að fara frá.  En nei það ætlið þið ekki að gera samkvæmt útspili viðskiptaráðherrans.  Nú skuluð þið kjósa rétt eða taka afleiðingunum.  Um leið og þið gerið þetta, setjið þið bönd á lýðræðið.  Það sama lýðræði og okkur var lofað að yrði virkt þegar þið kæmust að. 

Ef þetta er útspilið sem á að leika til að knýja fram vilja ykkar, þá held ég að það muni ekki takast, vona ekki.  Fólk verður að hætta að láta kúga sig til að taka ákvarðanir vegna ótta um afdrif.   Það hefur sýnt sig að allur hræðsluáróðurinn sem stjórnin hefur haldið uppi undanfarið ár, er ekki á rökum reist.  Og nú hefur Eva Joly bæst í hóp þeirra sem eru að bjarga okkur frá glötun, með sínu framlagi. 

Ég bið ykkur því að íhuga á hvaða leið þið eruð.  Það gæti farið svo að þið stæðuð einangruð og rúin öllu trausti, og flokkar ykkar í rúst, ef þið ætlið ekki að taka fjölda áskorana um að taka höndum saman við okkur hin, og þá sem tala máli okkar erlendis. 

Með því að snúa bökum saman og tala einum rómi til hagsbóta fyrir Ísland, getum við náð miklu betri árangri, og sýnt fram á að það er verið að fara illa með okkur af stórum þjóðum á þann hátt að ofbeldi kallast.  Eva Joly hefur líka sýnt fram á þann flöt að bæði bretar, hollendingar og allt regluverk ESB á sök í málinu, alveg eins og þeir ráðamenn hér sem sváfu á verðinum, og gáfust svo allt upp, þegar bretar og hollendingar hnerruðu.  Þið ætlið ekki að gefa okkur neitt tækifæri, af því að það má ekki viðurkenna að þið hafið haft rangt fyrir ykkur allan tímann. 

Þá verður hér um að litast eins og Eva Joly segir, engir eftir nema fiskimenn og fiskvinnslufólk, ég kann að flaka, Addi Kitta Gau líka.  En ég held að menntamennirnir og allir hinir verði að vera með líka.  Viljum við kasta öllu frá okkur, bara til að þurfa ekki að viðurkenna mistök?

Joly harðorð í garð Hollendinga