Ein lítil hugleiðing um lífið og tilveruna.

Ég er sennilega dálítið öðruvísi en margir aðrir.  Ég er til dæmis á móti bönnum og boðum, tel að með slíku fari hlutirnir bara í kaf og verði að glæpum, og glæpamönnum.  Eg held nefnilega að fólk hætti ekki að stunda ákveðna hluti þó þeir séu bannaðir samkvæmt lögum.

Þetta á til dæmis við um vændi.  Ég er auðvitað algjörlega á móti mansali og þrælahaldi.  Melludólgar eru viðbjóður og ættu ekki að vera til.  En að banna vændi og kaup á vændi finnst mér eiginlega vera dálítið út í hött.  Ég er nefnilega alveg sannfærð um að það bara gengur ekki upp.  Konur hætta ekki að selja líkama sinn, og karlmenn hætta ekki að kaupa sér samfarir við það að þetta sé bannað.  Það sem gerist að þá er þetta orðin glæpastarfssemi og fer neðanjarðar, hverfur í djúpin, og gæti stuðlað að ennþá meiri eymd og kúgun kvenna.  En þetta er mín meining, og ég tel mig þekkja mannlegt eðli nokkuð vel.

Eins er með hass og álíka fíkniefni.  Ég hef aldrei alveg skilið þennan ótta við lögleiðingu á kannabis.  Með því að lögleiða slík efni, þá færum við neysluna upp á yfirborðið, sláum glæpinn úr höndum innfluttningsaflanna.  Neyð fíklanna yrði ekki eins mikil.  Þegar bjórinn loks var leyfður fóru púrítanarnir að tala um að neyslan myndi aukast upp úr öllu valdi.  Það jókst að vísu neysla á bjór en minnkaði að sama skapi á sterkari drykkjum.   Ef til dæmis menn færu út í að banna sterk vín myndi örugglega brugg fara upp úr öllu valdi.  Það yrði sennilega bruggað í flestum húsum.  En um leið yrðu þeir borgara sem það gerðu lögbrjótar.  Þar væri verið að búa til glæpamenn, rétt eins og það er veriðað búa til glæpamenn sem rækta hassplöntur, og þá er ég svo sem ekki að tala um heilu frabrikkurnar, heldur bara alla sem rækta sitt eigið stuff í stofuglugganum. 

Það er líka vitað að kannabis er gott lyf við ýmsum sjúkdómum, en það má alls ekki nota það, vegna orðsporsins.  Mér finnst þetta skrýtið svo ekki sé meira sagt.  Þetta segi ég manneskjan sem hef verið í 30 ára baráttu við fíkn í fjölskyldunni.   Ég veit líka að þó minn sonur sé hættur að nota þessi ólöglegu lyf, þá gat hann alltaf orðið sér úti um þau allstaðar.  Það kostaði bara heilmikið og gerði hann að afbrotamanni ofan á fíknina. 

Ég held að málið sé að þeir sem græða á að flytja þessi efni inn, vilji ekki lögleiða þau.  Þeirra hagur er að þetta sé allt í þeirra höndum og að fíklarnir séu þeirra eign líka.  Og ég er viss um að þeir sem fjármagna innfluttning og dreyfingu á fíkniefnum eru ekki einhverjir lúserar á botni samfélagsins, svo ekki sé meira sagt.

Auk þess er svona heimaræktað hass örugglega hreinna en efni sem flutt er inn.  Með því að ganga svona fram í að fylgjast með kannabisræktun hér heima, er stuðlað að meiri innfluttningi og meiri gjaldeyriseyðslu.  Eða ætlar einhver að segja mér að fólk bara hætti bara si sona, eða að þetta sé einhver ábót við innfluttning?  Nei ég held að það sé orðið erfiðara að flytja inn efnin eftir hrunið og þess vegna gripið til heimaframleiðslu.

Fíkn er ástand sem menn ráða illa eða alls ekki við.  Fíknir eru margskonar, matarfíkn, kynlífsfíkn, reykingar og drykkja, fíkn í athygli og svo framvegis.  Það sem þarf að gera er að hjálpa fólki að komast yfir fíknina.  Það þýðir einfaldlega ekki að setja lagabann og segja þetta má ekki.  Það má svo sem segja slíkt, en það bara hefur enginn áhrif. 

Það þarf lokaða meðferðarstofnun fyrir fólk sem ræður ekki við aðstæður í lífi sínu.  Það þarf opinbert eftirlit með sölu og neyslu á fíkniefnum.  Auðvitað kostar það peninga, en hvað  halda menn að það kosti þjóðfélagið árlega að hafa fíklana á þeim level sem þeir eru í dag, í hringrás neyslu innbrota eða árása, í fangelsi, út aftur.  Hverjir eru svo það sem bíða á næsta götuhorni tilbúnir með næsta skammt til að halda hringrásinni áfram?  Nei gott fólk, hér þarf að hugsa algjölega upp á nýtt.  Það sem hér hefur viðgengist í yfir 20 ár er gjaldþrota stefna.  Það þarf að þora að breyta til, finna þá sem standa á bak við þetta ferli og færa þá til dóms, rétt eins og útrásarvíkingana. 

Nýtt Ísland er ekki bara á hinu pólitíska sviði, það þarf líka að hugsa margt annað upp á nýtt, eins og að skilja að glæpamenn sem eru í eðli sínu glæpamenn og svo hins vegar fíkla sem leiðast út í allskonar vitleysu vegna þess að þeir eru ekki lengur sjálfráðir gerða sinna.  Þangað til það verður gert, verða fangelsin full af afbrotamönnum, sem oftar en ekki eru ekki í eðli sínu afbrotamenn.  Lögreglan á fullu við að eltast við hassræktendur, og hefur ekki tíma til að verja almenna borgara fyrir árásum og allt kerfið útbólgið af vandamálum.  Forvarnir þurfa að vera miklu beittari, en eftirvarnirnar eru ekki til í dag, en þurfa svo sannarlega að vera til staðar.  Ekki bara fyrir fíklana, heldur alla sem þeim tengjast. 

Við hugsum því miður í kössum, og sjáum ekki út fyrir þá kassa.  Vonandi förum við samt að rumska og standa upp og krefjast breytinga í þjóðfélaginu.  Ekki bara á einu sviði, heldur þarf að stokka upp allt samfélagið og skoða það ofan í kjölin.  Finna hina raunverulegu sökudólga og koma þeim undir lás og slá.  Þeir eru víða mennirnir sem valda skaða bæði í bankahruni, græðgi en líka sem valda sársauka, angist og dauða unga fólksins okkar.  Það er einfaldlega ekki viðunandi.