Frekar kysi ég að þeir frysu úti. Svona er viðhorfið gagnvart fíklum í dag.

Þessi frétt síðan á helginni.  Fór að einhverju leyti fram hjá mér.  En var að lesa bloggið hennar Jónu Kolbrúnar þar sem hún ræðir hvort ekki væri betra að hafa sérstaka stofu sem tekur á móti fíklum.  Sem er ágætis hugmynd, en það var svar á síðunni hennar sem mér blöskraði algjörlega og sýnir í hnotskurn hvernig fólk hugsar.  Það er svona.

Frekar kysi ég að þeir frysu úti en að fá að ganga svona berserksgang þar sem safnast saman veikir og slasaðir og ungir sem gamlir.

Ég segði þetta kannski ekki ef ég ætti son/dóttur sem væri fíkill, en þarna verður að velja hagsmuni "hinna" skjólstæðinga Bráðavaktarinnar fram yfir stjórnlaust fólk sem hagar sér sem bestíur, undir áhrifum eður ei.

Svo er hræsnin líka til staðar, jú hún myndi ef til vill ekki segja þetta ef hún ætti son eða dóttur sem væri fíkill.  En samt sem áður á að taka veikt fólk fram fyrir þessi úrhrök sem best væri að frysu úti frekar en að leita sér hjálpar.

 

Vissulega er vandamál á ferðinni þegar fíklar koma til að fá hjálp, þegar þeir eru í frákasti.  Þeir eru enganveginn í jafnvægi og þarf lítið til að kveikja stórt bál. 

En er þá ekki frekar að finna lausn á vandamálinu en að leggja starfsfólk og sjúklinga í hættu?

Jú hugmyndin hennar Jónu Kolbrúnar er allra umhugsunarverð.  Hvað með að hafa stofu í miðbænum, sem væri þá með vaktmanni til að hjálpa þeim sem þurfa að leita sér hjálpar vegna ofneyslu fíkniefna.

Og ef einhver veður í þeirri villu að fólk sé að gera það að gamni sínu að ánetjast vímuefnum, hvort sem það eru eitur allskonar, alkohól eða sigarettur, þá er það alrangt.  Fólk leiðist út í svona oftast af öðrum, annað hvort óheppilegum félagsskap eða sölumönnum dauðans sem leggja sig í líma við að finna fórnarlömb, meira að segja á skólalóðum til að græða sem mest. 

Þeir sem leiðast oftast út í slíkt eru einstaklingar sem af einhverjum orsökum eru viðkvæmari fyrir en aðrir.  Annað hvort of viðkvæmir, eða hafa orðið útundan í skólanum. 

Það er enginn sem ætlar sér að verða fíkill, sem ekki ræður við neysluna, eða lifa á götunni og verða að leita á náðir heilsugæslustöðva til að fá hjálp við að slá á viðbrögðin sem geta ollið dauða viðkomandi. 

Í málefnum fíkla hefur þjóðfélagið brugðist.  Stjórnvöld hafa brugðist, og allir opinberir aðilar sem eiga að huga að velferð allra í samfélaginu en ekki bara sumra.  Hópurinn fíklar er vandamál að þeirra mati, og sennilega best að þeir frjósi bara úti, þá er maður laus við það vandamál.  Og oftar en ekki endar jú þrautargangan með því að þau deyja, annað hvort af sjúkdómum eða fyrir eigin hendi. 

Það kom í ljós í rannsókn um daginn að helsta dauðaorsök ungra karlmanna er sjálfsvíg.  Ég myndi vilja láta rannsaka þessar tölur nánar og skoða hvaða hópur það er innan þessara ungu manna þarna er.  Það skyldi þó ekki vera að það væru fíklar, fólk sem hefur barist við fíknina mörg ár, út og inn úr fangelsum, sjá ekkert ljós framundan og hreinlega gefast upp á lífinu vegna skilningsleysis, andvaraleysis og bara hreinlega vegna fordóma og vonsku þeirra sem ættu að vera þeim innan handar og hjálpa.  Þá er ég ekki að tala um foreldrana sem oftar en ekki standa og vita ekki hvernig þeir eiga að bregðast við eða hvað þeir eigi að gera hvert að leita. 

Það má örugglega ekki láta sannleikan koma í ljós, því þá yrðu þessi yfirvöld að standa frammi fyrir því að hafa brugðist og látið algjörlega reika á reiðanum gagnvart þeim sem ekki lengur ráða við fíknina.  Fangelsismálayfirvöld þyrftu að fara að skoða hvort það sé réttlætanlegt að stinga fíklum inn á Litla Hraun og láta þá bara þvælast þar, út og inn endalaust.  Og dómsmálaráðuneytið og félagsmálaráðuneytið þyrftu að horfast í augu við það að þau hefur ekki gert neitt í því að koma á fót lokaðir meðferðarstofnun til að bjarga þeim sem eru við dauðans dyr, en ekki síst þeim sem ennþá er hægt að snúa til betri vegar.  Þeir hafa nefnilega EKKERT Í FANGELSI AÐ GERA.   Og ég tel þetta ákvæði um að menn fái ekki að koma inn á heilsugæslustöðina nema í fylgd lögreglu stangast algjörlega á við læknaeiða og bara þetta sem fólk kallar á góðum dögum kristilegt siðgæði.

Ef þetta á að vera lausnin.  Þá segi ég hvar erð miskunin og hjálpin sem allir eiga rétt á?  Ef fíkill má ekki koma inn á slysadeild án lögreglufylgdar, þá er ég hrædd um að við sjáum mikla hækkun á dauðsföllum og sjálfsvígum.  Vilja læknar taka ábyrgð á því?

Ef svarið er nei, þá hljóta viðkomandi yfirvöld að gera eitthvað meira í málinu.  Ég krefst þess að það verði sett á stofn einhverskonar stofa eða staður þar sem þetta vesalingsfólk getur leitað til.  Hverskonar þjóðfélag er þetta að verða?  Ég bara spyr. 

Síðan verður að koma á fót lokaðri meðferðarstofnun þar sem fíklar fá inni, og þá aðstoð og hjálp sem þeim ber.  Við eigum ekki að sætta okkur við neitt minna. 

Slagsmál á bráðamóttökunni