Í minningu Ástu Lovísu.

Þeir sem guðirnir elska deyja ungir, segir máltækið.  Ég álít að þegar við komum í þennan heim, höfum við markað okkur ákveðin tíma.  Tíma sem við þurfum á þroskabraut til sameiningar alheimsandanum.  Það er sárt að missa, en það er líka pínulítil sjálfselska, því þeir sem héðan fara, komast í betri heim, þeim líður vel, sérstaklega þeir sem hafa lifað við þrautir og erfiði.  Dauðinn sem ég vil kalla flutning milli heima, er þeim líkn.  Afi minn sem var skyggn, lýsti marg oft fyrir mér það sem hann upplifði við jarðarfarir.  hann sá fólkið í kirkjunni, prestinn og þann sem verið var að kveðja, en handan við þetta fólk allt, sá hann ættingja farna héðan, svo voru að koma og taka á móti þeim sem kvaddur var.  Þar var móttaka og endurfundir, ásamt kveðjustund.  Ég hugsa oft um þetta, og ég er alveg viss um að þetta er alveg rétt.  Þegar við förum héðan, þá fer sál okkar inn i aðra vídd, annan heim, og það fer eftir því hvaða mann við höfum að geyma hvar við lendum.  Ég er alveg viss um að Ástu Lovísu hefur verið tekið höndum tveim þarna hinu meginn.  Hún er laus við þrautir og angist, hún er frjáls.  Eina sem getur verið erfitt fyrir hana er sorg þeirra sem hérna meginn sakna hennar.  En sá söknuður er skiljanlegur.  Blessuð börnin, foreldrar og systkini.  Ég vil votta þeim samúð mína og senda þeim ljós og kærleika.  Munið bara að ekkert er endalegt.  Og það eru alltaf endurfundir.  Þið munið hitta ykkar ástkæra ættingja.  Það eitt er víst.  Og hún er með ykkur á þessari stundu.  Það veit ég.  Þó stundum sé erfitt að hafa samband milli heimanna.  Þá skiptir það ekki endilega máli, heldur sú mynd og minnig sem þið eigið með henni.  Allar þær stundir sem þið fenguð að vera með henni og upplifa.  Sá tími verður aldrei frá ykkur tekinn.   

Ásta Lovísa Vilhjálmsdóttir látin

Nokkrar myndir og spekulasjónir um ódýrar stjúpur.

Ég biðst afsökunar á því að komast ekki yfir allan bloggvinahringinn minn, en þetta er brjálaður tími.  Vona að þið virðið það við mig. 

Tók samt nokkrar myndir. 

 

 

Tvær ástfangnar flugvéla-har.  Eða í fýlu eða bara eitthvað.  Allavega ös á flugvellinum.

Gallerí Himinn með nýja sýningu.

Dreki yfir firðinum mínum .......................... eða hvað.

Eitt finnst mér skrýtið.  Vitið þið að framleiðsla stjúpa verður bráðum liðinn undir loka á Íslandi.  Nú fást bara belgískar stjúpur á niðursettu verði, sem enginn garðplöntuframleiðandi getur keppt við.  Stórmarkaðirnir auglýsa stjúpur tíu stykki á fimm hundruð krónur. Þetta eru innfluttar stjúpur frá Belgíu.  Hvað skyldu mörg störf falla niður á Íslandi vegna þessa ? Og sennilega heldur þetta áfram, næst verða það morgunfrúrnar, og síðan bara allt heila klabbið.  Þá verða engir blómaframleiðendur eftir á Íslandi.  Hvað með sjúkdóma sem geta komið með þessum plöntum, nú eða skordýr sem ef til vill koma og gera usla hjá okkur. 

Og af hverju eru stórmarkaðir sem versla ekki með plöntur að keppa við sumarblómafremleiðendur, og yfirbjóða þá á þennan hátt.  Þetta er eins og Bónus með bókasölu fyrir jólin.  Þeir taka toppin af bókabúðunum, fleyta rjómann ofan af, og svo mega bóksalar éta það sem úti frýs þess í milli, og lesendur líka.

Er það ekki skrýtið hvernig "frelsið" er að leggja sífellt meira helsi á okkur, og einoka einmitt það sem keppt er að, það er frelsið.  Þetta snýst allt upp í andhverfu sína.  Þannig verður "frelsið" á endanum einokun fárra, alveg eins og kvótakerfið. 

Er það ef til vill það sem við viljum.  Bækur sem bara fást fyrir jólin, og aldrei annars.  Og það verður bara hægt að kaupa stjúpur og einhverjar nokkrar aðra tegundir, og tré og runnar heyra sögunni til.  Þurfum við ekki aðeins að fara að huga að því hvað lýðræðið raunverulega kostar ?  Eða er okkur alveg sama, ef við bara græðum eina krónu, þótt við missum þúsundkallinn á morgunn ?

Það er ekki af góðsemi sem stórfyrirtækin sem selja allt annað en blóm eru að taka toppinn af blómasölunni með undirboði.  Þeir eru að hvetja fólk til að koma og kaupa ódýr blóm, til að sjá að í leiðinni vantar það rörtöng, eða málningu, nú eða útigrill. 

En svona erum við.  sauðir sem leiddir eru til slátrunar sjálfviljug og meira segja biðjum um að vera slátrað.... Eða þannig. 

En ég segi bara góða nótt.   Þetta fór svona í gegnum hausinn á mér.  Ég er samt á leið í svefninn og mun sofa rótt og vel.