Fallegur haustdagur íSeptember.

Í dásamlegu veðri um daginn, sem svo sannarlega hefur verið undanfarið,  sátum við úti í grasinu og spjölluðum og nutum veðursins. Það var blankandi logn og sól eins og er búið að vera svo oft hér í sumar. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svona til að byrja með, hér er myndarlegi strákurinn minn Úlfur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þar sem við sátum og nutum góða veðursins, datt mér í hug að labba aðeins með nýju myndavélina mína og taka nokkrar myndir úr garðinum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Man ekki nafnið á þessari elsku, þetta er afskaplega falleg klasarós.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í garðinum mínum eru nokkrir göngustígar, en suma þarf að grisja, það kemur seinna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Því miður er Gulvöndurinn minn á hlið.En þetta er í fyrsta skipti sem ég sé hann blómstra.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cosmos er eitt fallegasta og glæsilegasta sumarblómið. Fræin af henni kosta um 1000 kall,þess vegna ætla ég að prófa að taka af henni fræ í haust.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hún er að verða búin þessi elska, en ég held að þetta sé Agnes, frekar en hvít Hurdalsrós.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi er líka flott þó ég sé búin að gleyma nafninu hennar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nellika og garðasól, Garðasólin setur alltaf skemmtilegan svip á garðinn.Vissuð þið að til að halda öðrum litum þarf að uppræta þá gulu, því hún er ríkjandi litur og þess vegna verða plönturnar á endanum allar gular ef við gætum ekki að okkur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nafninu á þessari elsku hef ég líka gleymt. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eins og ég sagði er þessi eðalplanta með fegurri sumarblómum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Önnur uppáhalds er morgunfrúin. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sýpris og thjúa þrífast vel í mínum garði.l

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já talandi um uppáhalds

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og svo dúkablómið.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og inni er ekki síður blómlegt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fallega glæsilega fúksían mín. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hengipelagoníur eru algengar í Austurríki, Þýskalandi og fleiri ríkjum, enda eru þær flottar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og svo hengipetóníur og enskar pelagoníur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo fallegt ekki satt?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já blóm eru svo sannarlega gleðigjafar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi hengipetunía,suffrinía er flottasta plantan í þessum flokki, hún er í eðli sínu þétt, óskaplega blómviljug og dugleg.Mæli með henni.

Og svo að lokum, okkur Ella mínum var boðið í mat, uppáhaldsmatinn minn frá El Salvardor á mánudaginn, ég elska þennan rétt,og fjölskylduna líka. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elli og Pablo, flottir saman.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nammi namm 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Meistarinn að búa til Bubusas. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Enrico Takk fyrir okkur elsku fjölskylda.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.....

Lokatölur.

Flott er óska þessu fólki til hamingju með þennan árangur, og nú hlýtur Útvarp ALLRA LANDSMANNA að senda út lokatölur fyrir alla aðra stjórnmálaflokka, alveg frá Sjálfstæðisflokknum til Dögunar, Íslenska þjóðarflokksins og Þjóðfylkingarinnar.  Þetta er jú útvarp allra landsmanna ekki satt. Og auðvita gera þeir ekki mun á einum flokki til annars.... eða hvað?

Staðan óbreytt eftir lokatölur

Hlutleysi RUV í verki.

Nú er mikið rætt um ummæli fréttamanns RUV um feita karlinn. Sem er auðvitað mjög dónalegt og lítilsvirðing við viðmælendur sína. Enda baðst Arnar Páll afsökunar á þessu.

En þetta er samt miklu saklausara en það sem gerðist á þessum sama fundi, þegar formenn tveggja stjórnmálaflokka var gert að yfirgefa pallinn, vegna þess að þarna ætti bara að vera þeir flokkar sem ættu fulltrúa á þingi. En hvað er Benedikt þá að gera þarna? Hér er vitnisburður manns sem var viðstaddur þessa uppákomu:

"Arnór Valdimarsson Í dag, á fundi fólksins, var pallborð með forystumönnum stjórnmálaflokka. Íslenska þjóðfylkingin, kom sér fyrir á sviðinu ásamt formanni Dögunar. En skyndilega voru þeir reknir af sviðinu að beiðni RÚV ræðisins og tilkynnt að þarna væru þeir ekki velkomnir.

Var sagt að RÚV vildi bara fá þá flokka sem ættu þingmenn á þingi. Þegar þeim var bent á að fulltrúi Viðreisnar væri ennþá á sviðinu þá var þeim sagt að…já, honum var bætt við. Og við það sat.

Þessi mynd er af fulltrúum fólksins í gegnum gleraugu RÚV. Skömm þeirra og sýndarlýðræði er algjört! Hver stjórnar þessum Sirkus?

Og svo: Arnór Valdimarsson Er ekki rétt að ábyrgu aðilarnir biðji þjóðina og viðkomandi flokka í framboði AFSÖKUNNAR! Þetta er ekki þolandi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Glaðbeittir forréttindamenn sem fengu að tala við fólkið á FUNDI FÓLKSINS.Hver var nú aftur yfirskriftinn á þessum viðburði?

Vitnað í aðra umsögn: "formenn tveggja stjórnmálaflokka skuli hafa verið reknir niður af pallinum, af því að þarna áttu bara að vera flokkar með menn á þingi, og svo kemur Benedikt upp á sviðið og þegar spurt var af hverju hann, þá var svarið við bættum honum við".

Ætli það sé svona sem RÚV ætlar að hafa hlutleysi sitt?

Og mig langar að spyrja: Hver bar ábyrgð á þessum "brottrekstri" starfsfólks RUV, hvaða heimild hafði sá til að velja úr þá formenn sem fengju að tala á FUNDI FÓLKSINS?

Þegar ég er að skrifa þetta er Þorsteinn Víglundsson í drottningarviðtali við Helga Seljan. Fyrir hálfum mánuði eða svo var Benedikt í samskonar viðtali við Hallgrím Torst. Mér heyrðist Þorsreini vefjast tunga um tönn þegar Helgi spurði hann um veiðigjöldin, hvort hann væri meðmæltur að lækka þau.;Nei sagði Þorsteinn. ;En er það ekki á dagskrá Viðreysnar? ;Jú en ég vil taka til allra þeirra sem borga gjöld, ekki bara þessa aðila. ;En hvað með álverin spurði Helgi. ;Tafs tuð og flumbra. Ég ætla ekki að tjá mig neitt um þau mál. ;EInhvernveginn svona var viðtalið, ekki orðrétt einn inntakið svona. Það má örugglega hlusta á þetta í Sarpinum, Í vikulokin. Það hljóta allir hvaða flokki sem þeir aðhyllast að sjá að þetta gengur ekki hjá RUV útvarpi ALLRA LANDMANNA, eða er það ekki þannig sem þeir titla sig?

Þetta er svívirðileg móðgun við það fólk sem er að bjóða sig fram fyrir þessa flokka og ekki síður fólkið sem fylgir þeim að málum.  

Og ég VIL FÁ ÚTSKÝRINGAR Á ÞESSARI UPPÁKOMU, VONA AÐ ÚTAVARP "ALLRA LANDSMANNA" SJÁI SÓMA SINN Í AÐ ÚTSKÝRA ÞESSA NÝJU SÝN ÞEIRRA Á HLUTLEYSI.

Ef til vill rétt að segja svona í leiðinni að í skoðanakönnunum eru þessir flokkar tilnefndir, en ekki aðrir. ;Þess vegna er ekki hægt að mæla gengni þeirra í pólitíska litrófinu. ;Einhverra einkennilegra hluta vegna var hér áður Dögun inní í skoðanakönnunum á Hraðbraut, þar mældist flokkurinn m.a. með 13% en svo var nafnið tekið út án skýringa. ;Já svona er nú íslenskur veruleiki. En eitt er víst að þessi 5% þröskuldur dugar ekki til að halda nýjum framboðum frá þátttöku. Það þarf líka að þegja þá í hel. 

Svo að lokum þessi vitnisburður Sigurjóns Þórðarssonar. 

 

Ég lagði leið mína óvænt í Norræna húsið á „Fund fólksins“. Tilefnið var m.a. mjög áhugaverður og fræðandi fundur með Ragnari Þór Ingólfssyni og Ástu Dís Guðjónsdóttur frambjóðendum Dögunar um lífeyrisjóðakerfið. Á „Fundi fólksins“ varð ég þess fljótt áskynja að Dögun og fleiri flokkar sem hyggjast bjóða fram í næstu Alþingiskosningum voru ekki einungis útilokaðir frá því að taka þátt í sameiginlegum viðræðum formanna stjórnmálaflokkanna, heldur einnig að fá að kynna stefnumál sín á sviði. Á sviðinu fengu aðrir flokkar að kynna sín stefnumál á hálftíma fresti allan liðlangan daginn og var umræðan send út af RÚV í beinni. Í skýringum stjórnanda samkomunnar kom fram að þessi mismunun væri gerð að kröfu fjölmiðla og þá væntanlega RÚV! Ég á bágt með að trúa þessum skýringum þar sem það er eitt af hlutverkum fjölmiðilsins að vera vettvangur fyrir mismunandi skoðanir á málum. Fyrir vettvang sem kallar sig „Fund fólksins“ þá finnst mér það vera öfugsnúið að skipta þátttakendum upp í fólkið og síðan hitt fólkið eða jafnvel hyskið sem sett er til hliðar. Það væri fróðlegt að fá nánari skýringar á þessari mismunun og hvort eitthvað sé til í því að hún sé gerð að kröfu fjölmiðlanna eða þá styrktaraðila samkomunnar, sem eru; SA, Reykjavíkurborg og Ríkisstjórnin? Eitt er víst er að málflutningur okkar frambjóðenda Dögunar er ekki galnari en svo að ég var kallaður í viðtal í Færeyska ríkistúvarpinu eftir framlag mitt á fundi um skipan úthutunar veiðiheimilda í Rúnavik í Færeyjum á fimmtudagin var.

Fyrir þá sem ekki komust í giftinguna hennar Sunnevu okkar allra.

Frænka mín Sunneva Halldóru og Sigurðardóttir gifti sig í gær.  Í Mýrarkirkju og var veislan haldinn á Alviðru sveitabæ sem er rétt hjá Núpi í Dýrafirði. 

Sunneva gaf jáyrði sitt til Kjartans Pálssonar kjólameistara, þau reka hér saman fyrirtæki hún sem hárgreiðslumeistari og hann sem kjólameistari og klæðskeri. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það má segja að veislusalurinn bjóði ekki upp á fagra aðkomu.  En munið að útlitið er ekki það sem skiptir máli 

Systur mínar tvær Halldóra brúðarmóðirin og Inga Bára litla sys báru þungan af allri framkvæmt ásamt sínum nánustu.  Og það var mikil vinna get ég sat ykkur.  En meðan þær sáu um það, sat kjólameistarinn og saumaði föt á alla fjölskylduna sína.  Og Sunna mín greiddi ísfirskum dömum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eins og ég saði þá var aðkoman ekki svona sem glæsilegust þegar fyrst var komið að.  En það þarf meistarakonur til að laga það sem þarf.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér til tildæmis ein Anna Ragna vinkona okkar til margra ára og raunar eins og ein af fjölskyldunni, þar sem pabbi minn ruglaðist oftar en ekki á okkur tveimur hahaha

Hér er verið að lyfta ásýndinni upp með blómum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og það þurfti eiginmennina og synina til að aðstoða með borð og stóla. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi nennti auðvitað ekki að hjálpa til, enda vantar hann allt upp á að geta það  En flottur er hann.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þá fer svona allt að verða tilbúið til að halda góða brúðkaupsveislu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mýrarkirkja varð fyrir valinu, en Magnús Erlingsson okkar góði sóknarprestur framkvæmdi athöfnina.  Einhver gárungin sagði að þessir gluggahlerar væru svo hægt hefði verið að sýna bíó í kirkjunni hahaha.. Sel það ekki dýrara en ég ég keypti, en af hverju ekki, á kirkjan ekki að vera fjölnota hús fyrir alla?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Brúðarbíllinn var ekki limosía, heldur nútíma trukkur sem er eins og allt hér til gagns og nauðsynjar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér bíður brúðgumin með litla stubbinn sinn í fanginu, sá stutti var ekki alveg á því að þetta væri móment pabba og mömmu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og snuddan alveg bráðnauðsynleg. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Stóra systir og stóri bróðir ábyrgðarfull í nýju fötunum frá "pabba", Stefán hringaberi og tók það afar hátíðlega.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lítil falleg prinsessa. <3 Auður Lilja.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Stolt móðir leiðir dóttur sína upp að altarinu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Til að afhenda hana manningum sem hún elskar. <3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í raun og veru finnst mér það ætti að vera hlutverk móðurinnar að leiða dóttur sína upp að altarinu, það er nú sá aðili sem kom henni í heimin að vísu með smá augnabliks hjálp frá föðurnum hahahaþ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En nú fannst litla manningum vera komið nóg af þessu athyglisleysi og tók til sinna ráða. <3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og auðvitað tók mamma líka við sér. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og þá var takmarkinu náð, athyglin á sínum stað, og þá mátti alveg fara til systkinanna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Athöfnin var falleg og full af kærleika. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Samt það er alltaf betra að vera hjá pabba og mömmu við svona aðstæður. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hringberin stóð sig með sóma og sinnti sínu hlutverki afar vel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og þá er að sameina það sem vill sameinast, setja upp hringa og heita hvort öðru trú og kærleika. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nú mátt þú kyssa brúðina. <3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Allt gott.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Brúðhjónin að athöfn lokinni. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Amma og afi stolt, með fallegu börnin sín.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Einkasonurinn Ásgeir tónlistarmaður með meira, og heimagangur hjá mér gegnum sína barnæsku. <3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tanja og Alejandra flottir fulltrúan yngri kynslóðarinnar í sínum íslensku búningum. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og yndislega fjölskyldan okkar frá El Salvador. sem nú eru stoltir íslendingar <3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og það var veisla par exelance með hnallþórum og flottu brauðtertunum hennar systir minna.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Með hornstrandar mórum og öllum slíkum <3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dóra systir og Nonni bróðir minn í nýsaumuðum fötum frá Kína. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þau Badda mágkona komu svo við í gær í kúlunni í spjall. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lífið er yndislegt. 

En ég hef verið í smáritstíflu, það er samt svo margt sem mig langar að segja ykkur frá, eins og heimsóknir barbabarnanna minna í kúlu og þvíum líkt.  En það kemur.  Veðrið er bara svo gott og svo margt að gera í blómum og gróðri að ég hef ekki gefið mér tíma til að vera til.  En það gengur auðvitað ekki.

En elsku frænka mín Sunneva Halldóru og Sigurðardóttir innilega til hamingju með daginn í gær megi gæfa og gengi fylgja þé alla leið.  Knús ljúfust mín.  

 

......

Neita að láta þagga niður í mér.

Vísir er með skoðana könnun um hvaða flokk menn ætla að kjósa. Ef kosið yrði til Alþingis í dag, hvaða flokk myndirðu kjósa?

Bjarta framtíð

Framsóknarflokkinn.

Pírata

Samfylkinguna

Sjálfstæðisflokkinn

Viðreisn

Vinstri græna

Óákveðin/nn

Skila auðu

Ætla ekki að kjósa

 

Við nokkur í Dögun reyndum að mótmæla þessari útlistun með því að senda Email, og svarið sem við fengum var:Delivery to the following recipient failed permanently:

Og ekki bara ég heldur allir sem sendu mótmæli. Er ekki allt í lagi heima hjá þessu fólki, eða hræðast þau afdráttarlausar yfirlýsingar Dögunar um að rútta algjörlega til?

Svona burt séð frá hvað flokk þið ætlið að kjósa eruð þið sátt við svona þöggun um önnur framboð, því þarna er ekki aðeins um Dögun aö ræða heldur fleiri framboð sem ætla að bjóða fram.  Þetta heitir á manna málið að ætla að stýra umræðunni og ákveða fyrir fólk hvað það á að kjósa.  

Ég er bara ekki sátt við það og mótmæli algjörlega hlutleysi fjölmiðla HVAÐ?

Fornaldarflokkur par exellence.

Það er auðvitað enginn spurning um að þetta félag Mjólkursamsalan er að misnota aðstöðu sína að því er virðist með aðstoð Framsóknarflokksins og kaupfélagsstjórans í Skagafirði, sem ætti auðvitað að vera fyrir löngu búið að koma frá ef miðað er við bæði opinberar tölur og það sem kvisast út. Þess vegna þarf svo sannarlega að lostna við Framsóknarflokkinn af flokksjötunni og það verður ekki gert nema að koma þeim niður fyrir þolmörg þess að komast að kjötkötlunum.  Enda virðist allt benda til þess að svo sé í farvatninu.  Og eitthvað er að, þegar bæði Vigdís og Frosti kjósa að bakka út.  Þetta er bara flokkur sem á ekki heima í nútímasamfélagi, ekkert frekar en SÍS á sínum tíma.   Lýðræðið þolir ekki að svona forneskjulegt fyrirbæri hafi einhver völd til að ráðskast og stjórna.  Þannig er það bara.  

Ólafur hyggst leita réttar síns

Til hamingju Ísland.

Ég get ekki hælt mér af því að hafa stutt fótboltalið okkar, né að hafa horft á leikina og því síður að hafa farið með himinskautum með velgengni þeirra, hvað þá að æða til Frakklands til að vera á staðnum.

Fylgdist samt með í kvöld þegar þeir komu heim.  Glæsilegir drengir og flottum jakkafötum og greinilega hrærðir yfir öllu tilstandinu.  

En það er annað sem ég skynja, það er þetta með þjóðarsálina stoltið yfir því sem vel er gert, og sameining fólks þegar það á við.  Þetta er fallegt og er sennilega skýringin á því að við erum hér ennþá sem þjóð í rúmlega þúsund ár.  

Bæði landsliðið aðstandendur og ekki síst fólkið sem fór og tók þátt, stóð sig með sóma svo eftir var tekið eiga heiður skilinn.  Þau eiga það svo sannarlega fyrir að bera hróður landsins um alla heimsbyggðina.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Auðvitað eru ekki til betri fyrirmyndir barna en landslið kvenna og karla, heilbrigðar sálir í heilbrigðum líkömum.  Og nú má alveg búast við því að áhugi barna vakni á íþróttum og það er vel, meðan það fer ekki út í öfgar, því allt er best í hófi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ég get alveg unnt þessum frábæru drengjum að njóta sigursins og allra þeirra sem tóku þátt í ævintýrinu líka.  Þess vegna hef ég ekki kvartað mikið yfir endalausum fótbolta í öllum þáttum og rásum útvarps, öllum blöðum og bara allstaðar.  &#39;Eg hef þagað og nagað og hugsað með mér að þolinmæðin þrautir vinni allar 

Ef þetta skilar sáttari þjóð, meiri samstöðu og friði í íslenskri þjóðarsál, þá er allt þetta vel þess virði.  

Eins og ég sagði það er eitthvað bara svo fallegt við allt þetta, hreinn tónn og gleði sem nærir allt og alla.  

Því segi ég velkomnir heim drengir og til hamingju íslenska þjóð.  Við getum staðið saman þegar við viljum og þegar við áttum okkur á því að við getum það.  

 

„Líður eins og ég sé kominn heim“

Brexit, lýðræði og lúpína.

Afstaða ESB sýnir í hnotskurn hvernig þetta apparat bregst við þegar lýðræðislegar kosningar fólks eins og í Englandi segjast vilja ganga út.  Þetta bákn er eins ólýðræðislegt og hægt er að vera.  Það er bara burt, út, ekkert með ykkur að gera.  Þó það sé alveg ljóst að slíkt hafi umtalsverð áhrif ekki bara í Bretlandi heldur á öllu ESB svæðinu og jafnvel víðar.

Styrmir Gunnarsson sagði hér um árið að Ísland væri ógeðslegt samfélag, en Vá hvað er það í sambandi við þetta bákn, sem raunar enginn hefur kosið og lifir sjálfstæðu lífi, hefur ekki skilað inn ársskýrslum í tuttugu ár og er bæði uppspretta spillingar og austri á fjármundum sem enginn veit eiginlega í hvaða magni, því eins og það er, þá virðist þetta samband ekki geta haldið utan um útstreymi, né innstreymi fjármagns.  

Svo er skondið að þeir sem telja sig jafnaðarmenn hér á landi eru þvílíkt húkt á þetta ESB, sem er ekkert annað en að hygla sérhagsmunum og stórfyrirtækjum, sérstaklega í þýskalandi.  Og þó Samfylkingin sé í tómu tjóni, eiginlega að mínu mati fyrst og fremst vegna staðfestu sinnar um að vilja sameinast í Esb þá skal ennþá höggið í þann sama knérunn aftur og aftur.  Minnir mig frekar á hrúta sem endalaust stanga í sama tréð, þangað til úr blæðir. 

Mín skoðun er líka sú að Viðreysn eigi sér ekki viðreysnar von, því þó þeir reyni að klæðast sauðargæru og vilji ekki tala um ESB í sínum áróðri, þá veit fólk að það eina sem skilur þá frá Sjálfstæðisflokknum, svona fyrir utan Bjarna Ben með sitt ískalda mat er einmitt að vilja inn í ESB.

Fyndið var líka að hlusta á Eirík nokkurn Bergmann, "Kórea norðursins", lýsa því yfir að bara um leið og úrslitinn voru ráðin í Bretlandi um úrgöngu úr ESB, þá fór allt í rasisma og nasisma og ég veit ekki hvað.  En hvers vegna er eiginlega verið að fá þennan snilling til að ræða þessi mál, því hann er svo fastur í sínu ESBferli að það er fyndið að tala um sérfræðing.  Sérfræðingar eru nefnilega hlutlausir í sinni afstöðu ef þeir vilja njóta trausts, þessi maður einfaldlega gerir það ekki.  Ekki frekar en Hannes í umfjöllun um Davíð.  

Að sumu leyti get ég tekið undir það að RUV er ekki hlutlaus miðill, mér þykir það leitt, en það virðist vera svo.  Þar ber margt til sem ég nenni ekki að tíunda hér.  

Til dæmir afstaða Hallgríms Thorsteinssonar, sem greinilega er hliðhollur ESB, klár maður á alla lund en einhvernveginn er ekki hlutlaus.  Til dæmis veit ég að formaður Dögunar hefur farið fram á að fá svipað viðtal við hann í Sunnudagsþætti hans og formaður Viðreysnar fékk, en var ekki svarað.  Ekki svarað takið eftir því.  

Við virðumst vera í einhverju andskotans PR stríði við að koma skilaboðum á framfæri, rétt eins og Bretar.  En náum engu taki, það eru bara þeir sem hafa peninga og völd sem virðast ná í gegn.  Og það er ekki þóknanlegt lýðræðinu, hvorki hér né í öðrum löndum.

Eins og þið lesið, þá er ég afskaplega pirruð, sérstaklega út af lýðræðishalla, en ekki síður af því að koma akandi frá Reykja vík og horfa upp á helvítis lúpínuna allstaðar, takandi yfir allan fallega lággróður landsins, svo hrikalega að sumstaðar er allt blátt af lúpðinu og eftir nokkur ár, verða enginn berjalyng, ekker lambagras, enginn fallegur lággróður til á landinu okkar, það verður lúpina og aftur lúpína, en sem betur fer verð ég dauð þá og mun ekki upplifa það, en barnabörnin mín munu ekki fara í bláan berjamó og týna týna ber.  Er ekki allt í lagi með fólk?

Og ef þið haldið að ég sé að fara út um víðan völl, þá bendi ég á að ESB er eins og lúpínan, étur allt, yfirgnæfir allt og ef við gætum okkar ekki, þá glötum við öllu því fagra og því sem gerir okkur einstök.   

Engar viðræður við Breta strax

Frambjóðendur og nýr Forseti.

Í dag höfum við valið okkur forseta, Guðna Th. Jóhannesson.  Ég held að flestir séu sáttir við þá niðurstöðu.  En auðvitað er aldrei hægt að gera svo öllum líki.  

Þegar þessari kosningabaráttu er nú lokið og fólk farið að setjast í gamla farið, er samt margt sem kemur upp í hugann í sambandi við þessa baráttu.

Strax í upphafi var ljóst að þarna var kominn frambjóðandi sem höfðaði til breiðs hóps fólks.  í skoðanakönnunum fór hann strax með himinskautum og varð þess vegna fljótt skotmark meðframbjóðenda sinna.  Þar var fremstur í flokki Davíð Oddsson, sem reyndi að koma honum á kné með sögum um Icesave og ESB.  Þetta virkaði ekki, alveg sama hvað.  Það eina sem kom út úr því er að þetta fólk niðurlægði sig sjálft og varð ómarktækt í umræðunni og ekki bara í þessu máli.  Þarna er ég ekki að tala endilegal um Davíð sjálfan heldur hjörðina í kring um hann.  Þetta fólk virðist ekkert hafa þroskast áfram því miður.  En það var ekki að vinna sínum manni til framdráttar svo mikið er víst.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mikið hefur verið deild á fjölmiðla aðallega ríkisútvarpið um sérhygli við einstaka frambjóðendur.  Það kann að vera að einhverju leyti rétt, veit það ekki.  En það hefur ekki verið auðvelt að gera öllum góð skil, þegar svo margir buðu sig fram.  

 

Það er því spurning og hún frekar áleitin hvort þeir einstaklingar sem ekki hlutu brautargengi hafi liðið fyrir litla umfjöllun.  En það er svona spurning hvort kom á undan eggið eða hænan? 

Ástþór hefur margt til síns máls, en málið er að þegar hann fer að tala lokast eyru margra, held samt að stjórnmálamennirnir ættu að fela honum að skoða í alvöru með vernd þeirra, þá hugmynd að virkilega stofna hér friðarsetur.  Ég er viss um að það yrði bara af hinu góða.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fáum þennan eldhuga til að vinna að friðarsetri hér.  Hann myndi gera það með sóma.

Hildur Þórðardóttir var dálítið flumósa, en það var svo sem margt til í því sem hún var að tala um, eins og óhefðbundnar lækningar.  Ég er alveg á því að fólk eigi að líta til allra átta við sínum veikindum, hafa auðvitað læknana með í liði, en þeir þurfa líka að skilja að trú flytur fjöll og oft geta menn læknast af óhefðbundnum lækningum.  

Hildur hefur svo sem rifjað þetta upp. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við höfum öll okkar tilgang ekki satt.  

Guðrún Margrét var fulltrúi þeirra sem trúa á Guð og biblíuna, það þarf líka stundum að minna fólk á að margir finna styrk í þeirri trú en skynsemin þarf samt alltaf að vera leiðarljós.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elísabet Jökulsdóttir kom og sá og sigraði þó atkvæðin væru ekki mörg, það segir ekki alla söguna.  Hún var eins og ferskur vindur inn í baráttuna, með báðar fætur á jörðinni og vakti glens og gaman.  Einlæg og flott kona.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi fjögur sýna svo að þó fólk skrifi undir stuðningsyfirlýsingar frambjóðenda, þá er alls ekki víst að það ætli sér að kjósa viðkomand.  Það má svo sem deila um það.  Veit ekki hvort nokkrum sé gerður greiði með því að undirrita eitthvað sem ekki á að standa við.  

Sturla kom líka sá og sigraði.  Hann hefur sýnt ótrúlegan dugnað og einbeittur fastur fyrir eins og hans er von og vísa.  Slíkur maður er fengur fyrir þjóðina alla. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hann stendur fyrir kjarki og þori sem mafgir mættu taka sér til fyrirmyndar. Áfram Sturla.

Sama má segja um Andra Snæ.  Hann var málefnalegur og trúr sínum boðskap. 

Svona manneskjur eru bráðnauðsynlegar í okkar samfélagi upplausna og óreiðugangi.  

Um að gera að virkja þá meira í grasrótinni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Halla þessi flotta kona kom sér vel áfram á síðustu metrunum.  Hún hefði sennilega unnið meira á hefði hún haft meiri tíma.  Hún á örugglega eftir að gera margt gott í samfélaginu.  Ég til dæmis dæmdi hana ranglega, við verðum að vera manneskjur til að gefa fólki tækifæri, og sú uppryfjun að hún hafi verið klappstýra útrásarinnar, segir auðvitað ekkert um hennar innri mann.  Þó verður fólk að átta sig á því að netið gleymir engum og því best að hugsa fram í tímann.  Í upphafi skal endinn skoða.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Davíð er svo kapítuli út af fyrir sig.  Finnst samt flott hjá honum að hafa sýnt kjarkinn í að bjóða sig fram.  Þó augljóst sé að hann og stuðningsmenn hans misreiknuðu sig.  Eins og ég sagði áðan, netið gleymir engum.  En hann féll á þeim eðjuslag sem hans ráðgjafar og sjálfsagt hann sjálfur ýttu úr vör til að klekkja á Guðna Th.  En sýndi sig að slettast mest á hann sjálfan.  Hann er samt reynslunni ríkari, nú hefur hann líka upplifað að tapa kosningum.  Og hann tók því bara afskaplega vel. Þetta er eiginlega allt annar Davíð en við eigum að venjast. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Viðtalið við þá fjóra efstu í kosningasjónvarpinu var dásamlegt.  Þau voru afslöppuð og vinaleg.  Þess vegna geta þau öll staðið með reisn hvernig svo sem allt æxlaðist í baráttunni sjálfri.  Það held ég að gleymist og fyrnist.  

Ég er fyrir mína parta afskaplega sátt við úrslitinn og vona að þau gangi öll ánægð frá sínum hluta öll níu.  Þó eflaust séu einhver sárindi í sálinni, þá stóðu þau sig öll níu með sóma ef allt er tekið til.  Og munu örugglega öll njóta virðingar fólksin í landinu.  

Það krefst kjarks að taka þetta skref að bjóða sig fram til forseta, miklu meiri kjark en ég mun nokkurntíma hafa.  Mín aðdáum á þeim svona í lokin er því óblendin.  Óska þeim alls hins besta í framtíðinni og vona að þau geti öll unnið með þjóðinni að því sem þau gera best.  Samstaða og virðing er mikils virði í lífinu.  

 

Til hamingju Guðni og fjölskylda.  Maður sem stendur  með báða fætur á jörðinni er það sem við þurfum á að halda.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gangi ykkur öllum vel í nýju umhverfi og nýjum áskorunum.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og Takk Ólafur og DOrrit fyrir ykkar farsælu ferð með okkur þjóðinni.  Glæsilegir fulltrúar og til sóma.  

 

Guðni kjörinn forseti Íslands

Ferð með vinnufélögum í Vestur Húnavatnssýslu.

Við gömlu félagarnir úr Áhaldahúsi bæjarins og nokkrir vinir höfum farið nokkrar ferðir um landið okkar í rútu.  

Þetta hafa verið frábærar og upplýsandi ferðir.  Upphafsmenn að þessum ferðum þeir Ari Sigurjónsson og Ástþór &#39;Agústsson eru bæði skemmtilegir og miklir sögumenn, þeir þekkja vel til bæði í Djúpinu og fyrir vestan og við njótum góðs af. 

Svo höfum við fengið leiðsögumenn um sveitirnar sem við höfum farið um.  Ísland er dásamlegt land og við fáum allt of sjaldan innsýn inn í hvað er að gerast kring um okkur. 

Við fórum Djúpið með tilheyrandi sögum og upplýsingum um bú og bóndalíf.  Svo var haldið norður strandirnar.  

Ætlunin var að gista á Hóteli sem núna heitir Hvítserkur, stendur við Þorfinnsstaði, og var einu sinni skóli, en er nú þetta fína gistiheimili.  Það er ungt fólk sem flutti með börnin sín 5 frá Borgarnesi og ákvað að setja sig þarna niður.  Það er yndælt að gista þarna og þau eru mjög yndæl.  Ætla að setja hér inn heimilisfangið ef fólk vill kynna sér þetta betur.  Kristbjö[e-mail] s. 583-5000.

 

En fyrst var stoppað í Reykjanesi, pissistopp, og svo var haldið á Hólmavík.  Sumir fengu pylsur og aðrir kaffi eins og gengur. 

Við fórum norðurleiðina og stoppuðum aðeins á Borðeyri.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þar var nú ekki mikil 17. júní stemning.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er handverkshús, Borðeyri var mikill athafnabær á sínum tíma.  En svona eru þorp á landsbyggðinni leikinn í dag.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En veðrið lét við okkur, svo sannarlega.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spáð og spekulerað í góða veðrinu.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ykkar einlæg. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo var haldið af stað á ný.  

 

Komin að Efra Núpi að heimsækja legstað Vatnsendarósu. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Legsteinn sem kvenfélagskonur reistu þessari merku konu. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hún hefur verið afar merkileg kona, skáld, ljósmóðir og sjálfstæð kona.  Ástarmálin voru svolítið snúin hjá henni blessaðri, eins og heyra má á kveðskap hennar.  Sagt er að stærsta ástin hennar hefði verið Páll Melsted. 

Eins og sjá má hér: 

Augun mín og augum þín

ó þá fögru steina.

Mitt er þitt og þitt er mitt,

Þú veist hvað ég meina.

 

Þig ég trega manna mest,

mædd af táraflóði.

Ó að við hefðum aldrie sést,

elsku vinurinn góði.

 

Langt er síðan sá ég hann,

sannlega fríður var hann.

Allt sem príða má einn mann,

mest af lýðum bar hann.

 

Engan leit ég eins og þann.

Álma hreyti bjarta.

Einn Guð veit ég elskaði hann,

af öllum reit míns hjarta.

Rósa bjó á Vatnsenda í Vesturhópi með bónda sínum Ólafi.  En hún kynntist svo Natani Ketilssyni og ól honum dóttur, sem var kennd við hann þó ennþá byggi hún með Ólafi.  Hún var svo sökuð um hjúskaparbrot, en Ólafur bóndi hennar sagðist hafa fyrirgefið henni, og bjuggu þau saman nokkur ár.  En fengu síðan lögskilnaði 1837.  Sennilega frekar fágætt á þeim árum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Okkur var starsýnt á þennan flotta minnisvarða, mikið fagur og vel gerður.  Hér erum við Hulda Helgadóttir í Hrauni. 

 

Hér er hótelið okkar.  Á friðsælum stað en stutt í náttúrperlur.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta er góður ferðahópur, við erum öll góðir vinir sem hefur enst þó flest okkar séu hætt að vinna í Áhaldahúsinu, við erum ákveðin í að halda áfram að ferðast um landið okkar og læra og upplifa þvílík perla landið okkar er. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Næsta dag fórum við að skoða Borgarvirkið.  Stórmerkilegan stað með sögu. 

En hér er Vatnsendi bærinn sem Rósa er kennd við. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta er ótrúlega flott náttúruperla, en sem greinilega hefur verið hlaðin og löguð til að verja menn árásum.

Borgarvirki er klettaborg á ásunum milli Vesturhóps og Víðidals.  177 m. yfir sjávarmáli Gosstapi með 10 - 15 metra háu stuðlabergi.

Sagan segir að Borgvirðingar hafi sótt að Húnvetningum sem flýður upp í virkið.  Það hafi átt að svelta þá í hel þarna uppi, því óvinirnir komust ekki að þeim.  Að lokum þegar aðeins var eftir einn sláturkeppur, hentu Húnvetningarnir slátrinu niður til fyrirsátana, og þegar þeir sáu að menn áttu svo mikinn mat að þeir gátu hent honum, gáfust þeir upp og fóru.  Gott herbregð 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er tiltölulega auðvelt að komast upp í virkið.  Og eins og sjá má á teiknuðu myndinn er skál þarna inni þar sem hægt er að verjast árásum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér má sjá hve vel hlaðið er fyrir opna svæðið til að loka betur af. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tiplað um í stórgrýtinu. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tveir vinnufélaganna fóru þetta á hækjum, ótrúlegt afrek.  Óli sagði að hann hefði ekki getað annað en farið, því hann hefði verið búinn að lesa svo mikið um þetta.  En honum og FLosa er ekki fisjað saman.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þegar maður kemur upp úr kvosinni er hægt að sjá langt að.  Og hér er skífa sem hægt er að lesa sér til og skoða.  Héðan má til dæmis sjá Eiríksjökul.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sannarlega þess virði að skoða.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og allir komu þeir aftur. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér hvíla þeir sig fram á hækjurnar Óli Borgars og Flosi Jónsson.  Algjörar hetjur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Næsta náttúrvin er svo Kolugil, en við fórum samt fyrst heim að Bakka til að heilsa upp á Hnífsdælinginn Óla Andrésar.  Þarna býr hann stórbúi í fallegri sveit. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Engar smágræjur hér á ferð.  Og hér er hún Freyja Bjarnadóttir, elskuleg að kókitera við Ella minn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fallegir fossar í Víðidalsá.

Kolugljúfur fékk nafn sitt af tröllskessu einni Kolu sem átti að hafa búið á bænum Kolugil.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er bælið hennar Kolu, en hún var löt að því sagt er og þarna lá hún og teygði svo höndina niður í hylinn þarna fyrir neðan til að ná sér í lax.  En laxinn kemst ekki ofar í ána vegna klettanna þar fyrir ofan.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er svo gaman að ferðast með fólki sem þekkir til.  Með okkur í þessari ferð var Guðmundur Haukur Sigurðsson frá Hvammstanga.  Maður upplifir staðina allt öðruvísi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Laxinn kemst ekki upp úr þessum gljúfrum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo var haldið á Hvammstanga, alltaf gaman að koma þangað.  Við Elli vorum orðin svöng svo við héldum beint á matsölustað, sem er fyrir ofan Selasetrið, í gömlu fyrstihúsi, afskaplega skemmtilegt, það sem vakti mína athygli var þessi gamli múrveggur við aftreiðsluborðið.  Eins og vel veðraður múrveggur þar sem öll pússning var farin.  Fékk samt ekki skýringu á tilurð hans.  En skemmtilegur er hann.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lítill ungi úti að borða með pabba og mömmu, en átti erfitt með að sitja kyrr.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég gat ekki yfirgefið Hvammstanga án þess að heilsa upp á minn gamla vin Sigurð Eiríksson, sem á heiðurinn af því að ræktun hófst á Hvammstanga, hér ræktar hann allskonar plöntur og ávaxtatré, m.a. epli og plómur.  Sannur frumkvöðull og merilegur maður. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við erum búin að fara gegnum Selasetur og hákarlaveiði stöðvar, en Hvammstangamenn settu þennan forystusauð í öndvegi, þarna stendur hann keikur og horfið yfir sveitirnar, hér eru mest sauðfjárrækt svo hann á vel heima hér.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi piltur gætir gömlu vatnsmillunnar sem við erum að fara að skoða á Hvammstanga. Hér er Hulda.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér má sjá gömlu vatnsmilluna, og fararstjórann Guðmund.  Reyndar var ekkert vatn í millunni í þetta skipti því það var skrúfað fyrir vatnið.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gaman að sjá samt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rétt hjá er gömul kirkja, þarna er ný kirkja svo þessi er ekki mikið notuð, en samt alltaf eitthvað.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tók sérstaklega eftir þessum listaverkum í kirkjunni, sannarlega fallegt handbragð.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Auðvitað er hvergi getið hönnuðina né listamannanna enda örugglega "bara konur" 

En þá förum við að skondrast út á Vatnsnes.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi einstaklega fallega fjárrétt stendur þarna í fjöruborðinu, og aðhaldið sýnist vera afar gott.

Á Illugastöðum fengum við að pissa.  Og svo söguna um Natan Ketilsson.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Á Illugastað bjó Natan Ketilsson, hann var sjálfmenntarður læknir að því er sagt er, svokallaður skottulæknir, kallaði sig Natan Lyngdal.  

Hann hlaut vond örlög eins og vitað er morðin á Illugastöðum, þar sem segja má að kvennamálin hafi orðið honum að fjörtjóni.  Því Agnes Magnúsdóttir felldi hug til hans, en hann hafði valið sér annað kvonfang, Sigríði en eftir því sem sagt er á hún að hafa verið í vitorði með þeim Agnesi og Friðriki.  Þó ástæðan sé gefinn upp sú að þau hafi ætlað að græða á auði Natans.  

Agnes og Friðrik voru svo sek fundinn og voru hálfhöggvin 12. janúar 1830, en Sigríður var flutt til Danmerkur til vistunar í svokölluðu Spunahúsi.

En Agnes lá ekki kyrr.  

Sesselja Guðmundsdóttir hér kona sem hafði dulræna hæfileika.  Agnes hafði samband við hana og bað þess að þau Friðrik yrðu grafin upp og fengju leg í kirkjugarði.  Einnig vildi hún að höfuð þeirra fengju hvíld í sömu mold og beinin, lýsti hún aðstæðum all vel og fór svo að þau voru grafinn upp og var allt eins og Agnes hafði sagt Sesselju fyrir. 

Aftaka þeirra Agnesar og Friðriks var síðasta aftaka á Íslandi. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Á þessum slóðum bjó skoskur prestur Róbert Jack eldri.  Hann var mikill fótboltaáhugamaður og er þarna safn frá honum.  Aðallega var Robert Manchester United maður.  Þarna hefur sonur hans Róbert Jr. sett upp matsölustað með sjávarréttum, við fórum ekki þarna, en það er örugglega gaman að skoða þennan stað.  Sérstaklega núna í öllu fótboltaæðinu sem hefur heltekið landsmenn.

En við erum að fara að skoða Hvítserk.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Algljörlega einstakur klettur, sagan segir að Þarna hafi tröllkarl dagað uppi þegar hann ætlaði að þagga niður í klausturbjöllum, sem honum fannst algjörlega óásættanleg, sonur hans vildi endilega koma með, en tafði svo fyrir föður sínum að þeir urðu báðir að steini.  Hvað um það, fagur er hann svo sannarlega.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það var svo notalegt að slaka aðeins á fyrir þrírétta máltíð sem beið okkar. Og ræða saman um upplifanir dagsins.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já gott að slaka á

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og maturinn var ekki af verri endanum á Hótel Hvítserki.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já við fengum svo lambasteik hvað annað úr þessu landbúnaðarhéraði. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ari Og Freyja.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komum loks við á Reykjum í Hrútafirði á minjasafninu.  Hér höfðu unglingar teiknað skemmtilegar myndir hér sjáum við Vatansenda Rósu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mæli alveg með þessu safni, ég er ekki mikið fyrir söfn, en ég skemmti mér ágætlega hér.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta er stórt og mikið safn og heimamönnum til mikils sóma.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já þetta er skemmtilegt safn.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tíæringur. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elli að dáðst að kríunum, sem nóg er af hér, þær hafa fært sit frá Hvammstanga en búið er að byggja hús á svæðinu sem þær áttu.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og svo að lokum, himnagalleríið var opið.  

Eigið góðan dag elskurnar.  Og nú er sólin komin fram og ég upp á garðplöntustöð að selja sumarblóm og fleira.