Svona á góðum nótum um Frjálslynda og innflytendur.

Svona lítur klausan út í málefnahandbók flokksins, blaðsíðu 34.  Málefnahandbók flokksins er það plagg, sem liggur til grundvallar starfi flokksins.  Það er samþykkt af fólki sem sótt hefur landafundi hans, og þetta plagg undirgangast allir þeir sem ganga í flokkinn. 

 

Úr málefnahandbók bls. 34.

 Innflytjendur og flóttafólk. 

Leggja þarf aukna áherslu á íslenskukunnáttu innflytjenda til að auðvelda þeim þátttöku í íslendsku þjóðfélagi.  Tryggja ber að þessi hópur njóti félagslegs jafnréttis og geti tekið fullan þátt í samfélaginu, öllum til hagsbóta.

  

Íslenskt þjóðfélag mun í framtíðinni að hluta til verða myndað af hópum fólks sem á rætur að rekja til ólíkra menningarheima.  Frjálslyndi flokkurinn telur að tilkoma fólks af erlendu bergi brotið leiði til víðsýni meðal þjóðarinnar og auki samkeppnishæfni hennar á alþjóðavettvangi.

 

Ísland á ekki að skorast undan ábyrgð í málefnum flóttafólks.  Einnig ber íslendingum að taka þátt í mannúðar- og hjálparstarfi á erlendum vettvangi.

 

 

Hér er svo úr stjórnmálalyfirlýsingu Frjálslyndaflokksins.  Samþykkt á Landsþingi 26.- 27. janúar 2007.   

 

Fremst kemur þessi yfirlýsing;

- Frjálslyndi flokkurinn leggur áherslu á stefnumörkun sína eins og hún hefur verið sett fram í málefnahandbók flokksins.  Flokkurinn leggur auk þess áherslu á þessi atriði:

 

- Frjálslyndi flokkurinn leggur áherslu á virðingu fyrir einstaklingum og nauðsyn fjölbreytts mannlífs.

 

- Frjálslyndi flokkurinn berst fyrir samfélagi umburðarlyndis, réttlætis og jafnræðis þar sem þegnarnir eru virkir þátttakendur og bera ábyrgð á sjálfum sér og samfélaginu.

 

- Frjálslyndi flokkurinn berst fyrir réttlátu samfélagi þar sem fólkið í landinu hefur fullan rétt á sameiginlegum auðlindum þjóðarinnar.

 

- Frjálslyndi flokkurinn ítrekar að kjarni stjórnmálastefnu flokksins og grundvöllur er að hver einstaklingur viðurkenni rétt annara til frjálsrar hugsunar, trúar, tjáningar og frelsis til að kjósa sér eigin lífsstíl.

 

- Frjálslyndi flokkurinn leggur áherslu á hagsmuni fjölskyldunnar sem grunneiningar þjóðfélagsins. 

 

1. mál í þessari samþykkt er Velferðarmál; Málefni aldraðar og öryrkja, heilbrigðismál og lífeyrisstjóðir.

2. mál þar eru Sjávarútvegsmál.

3.mál eru Samgöngumál. 

4. eru málefni innflytjenda.  Og sú samþykkt er svohljóðandi. 

 

 

4. Málefni innflytenda.

 

Frjálslyndi flokkurinn metur mikils vinnuframlag erlends fólks við uppbyggingarstarf í íslensku samfélagi síðustu misserin.

 

Margt af þessu fólki mun dvelja hér langdvölum og ber samfélaginu skylda til að veita því stuðning og hjálp til að aðlagast íslensku samfélagi, m.a. með íslenskukennslu.

 

Frjálslyndi flokkurinn telur afar nauðsynlegt að stjórnvöld hafi fullt eftirlit með komu erlends verkafólks inn á vinnumarkaðinn og tryggi að réttur þess sé virtur og aðbúnaður mannsæmandi.  Flokkurinn telur að fólk sem hingað kemur eigi að geta notað sína menntun og fagþekkingu á innlendum vinnumarkaði, enda sé fullgildum skýrteinum framvísað.

 

Frjálslyndi flokkurinn mun þó beita sér fyrir að undanþága sú, sem samið var um í EES-samningnum, varðandi innflutning verkafólks frá aðildarlöndum EES, verði nýtt og innflutningur takmarkaður, í samræmi við ákvörðun íslenskra stjórnvalda.

 

Yfirvöld verða á öllum tímum að hafa stjórn á því hverjir og hvað margir innflytjendur koma til landsins.  Jafnframt ber öllum, sem sækja hér um dvalarleyfi, að skuldbinda sig til að hlíta íslenskum lögum og stjórnarská.

 

Frjálslyndi flokkurinn varaði á Alþingi við afleiðingum þess að nýta ekki undanþáguákvæði um frjálst streymi fólks frá nýju aðildarlöndum Evrópusambandsins til landsins.  Ríkisstjórnin neitaði að hlusta á þau varnarðarorð sem þingmenn Frjálslynda flokksins höfðu uppi, auk þess sem ríkisstjórnin vanrækti að marka stefnu í málefnum innflytjenda.

 

Ekkert gerðist í þessum málum fyrr en Frjálslyndi flokkurin hóf umræður um innflytjendamál sl. haust. Íslenskt þjóðfélag e rað breystast í fjölmenningarþjóðfélag og er afar mikilvægt að nýirborgarar aðlagist samfélaginu og kynnist menningu þjóðarinnar og tungu. 

                                                     000

Nú langar mig til að vita hvar í þessu er einhver rasismi eða þjóðernishyggja.  Fyrir mér er þarna ekkert annað en eðlilegar áhyggjur af velferð fólks og að fara að öllu með gát.  Ef þetta er svokallaður rasismi, þá er ég rasisti.  Því ég sé ekkert athugavert þarna.  Enda stóð ég að þessari samþykkt, og ég held að það hafi ekki verið nein mótatkvæði. 

Framansögð orð og samþykktir eru bindandi fyrir flokksforystuna þeir hafa samþykkt að vinna eftir þessum ályktunum, og þeir munu gera það.  Enda er það skilningur þeirra allra að hér sé rétt farið að. 

Það vantar mikið upp á að það ríki jafnræði við erlent fólk sem hingað kemur.  Það er til dæmis ekki virt menntun fólks, það er svokölluð æðri  menntun.  Fyrir utan að eins og er er landið lokað fyrir fólki frá löndum utan EESsvæðissins.  Það kom berlega fram í ræðu sem sjávarútgvegsráðherra flutti hér á ráðstefnu um innflytjendur.  En þar sagði hann að með innfluttningi verkafólks frá Evrópu væri  vinnumarkaðurinn fullmettaður, og þess vegna hefði fólki frá öðrum svæðum fækkað.   

Þannig að það er mismunun í gangi.  Hún er raunveruleg og algjör.  Skrýtið að mega ekki ræða þessi mál og skoða hvort ekki megi standa betur að málum, og gæta meira jafnræðis meðal þeirra sem hingað vilja koma og setjast að, eða vinna. 

Frjálslyndir hafa sýnt að þeir þora að opna þessi mál.  Þeir hafa orðið fyrir miklu aðkasti og ljótum orðum, fyrir utan að snúið hefur verið með ósanngjörnum hætti út úr málfluttningi þeirra, og óprúttnir aðilar hafa beinlínis skrumskælt og logið til um það sem er verið að reyna að segja.  Svo þá má spyrja, hverjir eru rasistarnir, og hverjir eiga í raun og vera öll þau ljótu nöfn sem okkur hafa verið gefinn undanfarið. 

Ég ætla ekki að taka þau til mín.  Ég ætla að hætta að taka þau nærri mér, því þau eru langt frá hinum raunverulega tilgangi og markmiði Frjálslynda flokksins. 

Það mun koma í ljós.  Og ég hugsa að ansi margir verði að skoða í eigin barm, og spyrja sig hvort ekki hafi verið of geyst farið og of ljót orð látinn falla.  Og of litlar kröfur gerðar til þess að vita hið sanna í málinu.  Sannleikurinn er alltaf sagna bestur þegar til lengdar lætur, hann hefur þá tilhneygingu að koma upp á yfirborðið fyrr en seinna. 

Athugasemdir

[Pétur Björgvin, 7.4.2007 kl. 12:49]

Sæl Ásthildur og takk fyrir þetta innlegg í umræðuna. Það er mjög gott og þarft að sem flestir úr röðum Frjálslyndra láti í sér heyra um málið svo að málflutningur einstakra einstaklinga úr röðum flokksins hljómi ekki eins og hann sé hinn heilagi sannleikur frá flokknum.

Persónulega hef ég bloggað um þær áhyggjur sem ég hef af umræðunni sem hefur spunnist úr frá auglýsingum ykkar. Eins og á forsíðu Fréttablaðsins í dag ,,Íslenska er kosningamál". Nú fæ ég ekki séð að þessi auglýsing sé á nokkurn hátt tengd þeirri framsetningu þinni á málefnaskrá flokksins. En hér væri áhugavert að heyra þitt álit á hvert markmiðið er með slíkri auglýsingu? Hefur flokkurinn áhyggjur af því að kjörseðlar verði á ensku? Hefur flokkurinn áhyggjur af því að aðrir flokkar séu með auglýsingar sem eru ekki á nógu góðri íslensku? Á að ræða á næsta þingi hvort að leggja eigi íslenska tungu niður?

Þú fyrirgefur en mér finnst þessi auglýsing dæmi um auglýsingar sem hafa birst í öðrum löndum og eru óþægilega nálægt því að segja til dæmis: Við viljum ekki að hlustað sé á útlendinga í aðdragenda kosninga.

Vonast eftir einlægu svari, kveðja frá Akureyri. 

[J. Einar Valur Bjarnason Maack , 7.4.2007 kl. 13:27]

Ásthildur; þetta er mjög þörf grein, kem til með að setja hlekk á hana frá minni síðu.

 Pétur: ég held að sá skilningur sem flestir Frjálslyndra setja í þessi orð sé að það sé kosningamál um hvort að gert sé meira úr því að kenna þeim sem setjast hér að málið til þess að auðvelda þeim að samlagast umhverfinu og bjarga sér félagslega og atvinnulega á íslenskum vettvangi.
Við megum ekki við því að fólk sé flutt hingað inn og skilið eftir umkomulaust og bjargarlaust. Fólk verður að vera frætt um réttindi sín og skyldur svo ekki sé níðst á þeim af misvönduðum vinnuveitendum, fólk verður að læra málið - ekki nauðsynlega til hlýtar en nóg til þess að bjarga sér - til þess að auðvelda myndun félagslegra tengsla, koma í veg fyrir einangrun og auðvelda atvinnuleit í framtíðinni.

[Jenný Anna Baldursdóttir, 7.4.2007 kl. 13:32]

Ég efast ekki um að stór hluti Frjálslyndra eru að meina gott eitt.  Býð aöl gleðilega páska elsku bloggvinkona.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.4.2007 kl. 13:57]

Takk Jenný mín, og sömuleiðis gleðilega Páska.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.4.2007 kl. 14:10]

Auglýsingar snúar öðrum þræði að því að vekja athygli Pétur minn.  Í okkar tilfelli er það auglýsingastofa sem setur auglýsinguna í búning.  Það sem vakti fyrst og fremst athygli mína var að auglýsingin um Innflytjendur kom fyrst.  Því það er ekki fyrsta mál á dagskrá hjá flokknum, heldur Sjávarútvegsmálin og velferðarmálin, sem ég veit að miklar áhyggjur eru af innan raða míns fólks.  Og þá dró ég þá ályktun að hér væri verið að skapa umræður.  Ég veit ekki hvort þú og aðrir átta sig á því að það er ákveðin þöggun í gagni gagnvart Frjálslynda flokknum.  Það hefur alltaf verið, ég veit ekki alveg af hverju, en hygg að það sé vegna þess að við erum með ansi mörg mál sem eru óþægileg eins og kvótakerfismálið.  Það er ágreiningur um sjávarútvegsmálin í öllum flokkum, nema í okkar.  Margir sem álíta að það sé orðið of seint að gera nokkuð.  Við höfum ekki þá skoðun. 

Hvað þessi mál varðar með útlendingana, þá voru okkar menn byrjaðir í maí í fyrra að vara við þessari þróun.  Það var vegna þess að þeir hafa víða farið og rætt við almenning í þessu landi.  Þar var farið að bera á þessum áhyggjum, og það vakti athygli okkar manna. 

En það sem er líka ahyglivert er að það erlenda fólk sem hér hefur komið sér fyrir, og hefur áunnið sér ákveðin réttindi hér, hafa líka áhyggjur af sinni afkomu, ef þessi þróun heldur áfram.  En einnig er það svo að í dag er alveg ómögulegt fyrir fólk frá til dæmis Thailandi, Vietnam Filipseyjum og fleiri löndum að koma hingað til að vinna, og meira að segja komast ekki aðstandendur þaðan hingað til dvalar til að heimsækja ættingja eins og börn og barnabörn.  Þessar áhyggjur höfum við fengið að heyra beint frá þeim aðilum sem standa í eldlínunni.  Fyrir utan þá ömurlegu staðreynd að það er mikill misbrestur á því að það fólk sem hingað hefur verið flutt í miklum mæli, njóti þeirra mannréttinda sem það á skilið.  Það veit ekki um réttindi sín, og sumir búa við aðstæður sem alls ekki eru sæmandi fólki.  Atvinnurekendur nota þetta blessað fólk til að halda launum niðri. 

Er það þetta sem við viljum ? Ég segi nei.  Þetta eru jól Atvinnurekandans.  Það er alveg sama sagan og alltaf.  Það er verið að hjálpa þeim sem meira mega sín.  Gegn þeim sem minna mega sín. Hvar eru til dæmis verkalýðsfélögin núna ?  Þaðan heyrist ekki múkk.  Af hverju ? 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.4.2007 kl. 14:10]

Auglýsingar snúar öðrum þræði að því að vekja athygli Pétur minn.  Í okkar tilfelli er það auglýsingastofa sem setur auglýsinguna í búning.  Það sem vakti fyrst og fremst athygli mína var að auglýsingin um Innflytjendur kom fyrst.  Því það er ekki fyrsta mál á dagskrá hjá flokknum, heldur Sjávarútvegsmálin og velferðarmálin, sem ég veit að miklar áhyggjur eru af innan raða míns fólks.  Og þá dró ég þá ályktun að hér væri verið að skapa umræður.  Ég veit ekki hvort þú og aðrir átta sig á því að það er ákveðin þöggun í gagni gagnvart Frjálslynda flokknum.  Það hefur alltaf verið, ég veit ekki alveg af hverju, en hygg að það sé vegna þess að við erum með ansi mörg mál sem eru óþægileg eins og kvótakerfismálið.  Það er ágreiningur um sjávarútvegsmálin í öllum flokkum, nema í okkar.  Margir sem álíta að það sé orðið of seint að gera nokkuð.  Við höfum ekki þá skoðun. 

Hvað þessi mál varðar með útlendingana, þá voru okkar menn byrjaðir í maí í fyrra að vara við þessari þróun.  Það var vegna þess að þeir hafa víða farið og rætt við almenning í þessu landi.  Þar var farið að bera á þessum áhyggjum, og það vakti athygli okkar manna. 

En það sem er líka ahyglivert er að það erlenda fólk sem hér hefur komið sér fyrir, og hefur áunnið sér ákveðin réttindi hér, hafa líka áhyggjur af sinni afkomu, ef þessi þróun heldur áfram.  En einnig er það svo að í dag er alveg ómögulegt fyrir fólk frá til dæmis Thailandi, Vietnam Filipseyjum og fleiri löndum að koma hingað til að vinna, og meira að segja komast ekki aðstandendur þaðan hingað til dvalar til að heimsækja ættingja eins og börn og barnabörn.  Þessar áhyggjur höfum við fengið að heyra beint frá þeim aðilum sem standa í eldlínunni.  Fyrir utan þá ömurlegu staðreynd að það er mikill misbrestur á því að það fólk sem hingað hefur verið flutt í miklum mæli, njóti þeirra mannréttinda sem það á skilið.  Það veit ekki um réttindi sín, og sumir búa við aðstæður sem alls ekki eru sæmandi fólki.  Atvinnurekendur nota þetta blessað fólk til að halda launum niðri. 

Er það þetta sem við viljum ? Ég segi nei.  Þetta eru jól Atvinnurekandans.  Það er alveg sama sagan og alltaf.  Það er verið að hjálpa þeim sem meira mega sín.  Gegn þeim sem minna mega sín. Hvar eru til dæmis verkalýðsfélögin núna ?  Þaðan heyrist ekki múkk.  Af hverju ? 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.4.2007 kl. 14:13]

Þakka þér góð viðbrögð J. Valur Maack. ég er mjög ánægð með að þú fleytir þessu áfram.  Við viljum bara að sannleikurinn sé uppi á borðinu.  Og við viljum njóta sannmælis.  Og við viljum líka að fólk átti sig á þeim vanda sem við erum að benda á.  Upphrópanir út og suður frá allskyns sjálfskipuðum sérfræðingum og fjölmiðlamönnum eru að mínu mati ósmekklegar og til þess gerðar oft á tíðum að villa mönnum sýn, og umsnúa því sem raunverulega er verið að tala um.  Takk minn kæri. 

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 7.4.2007 kl. 14:47]

Er ekki fólk bara að lesa það sem það vill lesa úr greinum og auglýsingum..og þá skiptir engu hversu vel er reynt að útskýra hvað er hvað..það fer fyrir ofan garð og neðan. Alveg sama hvað. Og það er erfitt að breyta því. Vantar viljann.

Auðvitað þarf að vekja athygli á hvernig mál standa....beggja megin borðs. Mannréttindi eiga allir sem hér búa að hafa....og það er hreinlega synd og skömm hvernig stjórnvöld og verkalýðshreyfing hafa litið framhjá mannréttindum sumra hópa. Og það verður að laga.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.4.2007 kl. 16:25]

Margir hugsa þannig held ég.  En svo eru hinir sem vilja vita sannleikann og fá hann ekki í þeim miðlum sem eiga að heita hlutlausir því miður.  Það á að vera sama hvaðan gott kemur, en því miður virðist oft ríkja sú hugsun að ef þetta kemur ekki frá mér, þá er það ekki nógu gott, eða það má ekki heyrast ef annar fær kredit fyrir það.  Ég marg rak mig á þetta í langri vinnu hér sem garðyrkjustóri, ef ég virkilega vildi koma einhverju á framfæri, þá lagði ég það upp eins og einhver sem skipti máli ætti hugmyndina.  Þá var hún góð og gild og allir tilbúnir til að taka hrósið.  Mér var í raun og veru sama hver hlaut þakklætið, ef ég bara fékk það sem mér fannst vera nauðsynlegt að gera.  Í hjartanu leið mér vel, af því að ég hafði komið góðu til leiðar.  Þegar á allt er litið, þá er það nefnilega það eina sem skiptir máli.  Að manni líði sjálfum vel með hlutina.  Hrós er auðvitað plús ofan á það.  Ég veit líka að fólkið hér heima, veit alveg hver gerði hvað. 

[Einar Ben, 7.4.2007 kl. 20:59]

Góður pistill hjá þér Ásthildur, þörf ábending, ég hef sjálfur verið að benda fólki á að lesa einmitt bæði málefnahandbókina sem og stjórnmálayfirlýsinguna sem var samþykkt á landsfundinum, og beðið sama fólk síðan um að koma og segja mér að þetta lykti af þjóðernishyggju og rasisma, það er skemmst frá því að segja að ég heyri sjaldnast í þeim aftur.

kv. af skaga

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.4.2007 kl. 21:49]

Nákvæmlega það sem ég vil koma á framfæri Einar minn.  Takk fyrir þetta.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 9.4.2007 kl. 20:54]

Ísland fyrir íslendinga var fyrirsögn manns sem reyndar er núna í forystu í Reykjavík suður fyrir Frjálslynda flokkinn.  Þessi fyrirsögn var með spurningamerki á eftir.  Þessi fyrirsögn er ekki í þeim anda sem mér líkar.  Og ég hef ekki heyrt hana síðan, hvorki hjá greinarhöfundi eða neinum öðrum.  Grein Viðars er harkaleg, og ég myndi aldrei skrifa svona grein.  En ég segi líka ungt fólk á það til að taka harkalega til orða.  Viðar er ekki í aðstöðu til að breyta stefnu flokksins.  Hún stendur óhögguð.  Það er alltaf hægt að benda á eitthvað sem miður fer.  En það er líka ámóta heimskulegt að ætla að ein svoleiðis rödd sé samhljóma rödd allra.  En ég nenni ekki að elta ólar lengur við fólk sem annað hvort skilur ekki eða vill ekki skilja það sem þeim er sagt.  En eru bara í því að berja hausnum við steininn, og reyna að færa allt til verri vegar sem sagt er.  Ég hef aldrei haft þolinmæði til að sestja púða á haus þeirra sem vilja berja honum við steininn.  Tel það frekar vera verk þeirra sjálfra.

[Halldór Jónsson, 12.4.2007 kl. 22:04]

Kæra Ásta, ég ætlaði að senda þér greinina á email en finn enga adressu á þessari bloggsíðu, svo ég klístra henni bara hér inn MARGT er breytt í þjóðfélaginu frá því að ég man fyrst eftir mér. Um margt er það endurlausn frá útbreiddu basli og fátækt fólks. Þá voru flestir í lægri tekjuhópum. Fleiri fannst manni þó vera ánægðir en í dag, enda var skorturinn sameign allra. Þeir sem voru taldir ríkir á Íslandi í mínu ungdæmi þættu það ekki í dag. Í kennarastéttinni voru fleiri karlar en konur, virðulegir menn sem gáfu manni á’ann ef með þurfti, sem þurfti reglulega. Konur unnu heima og leikskólar voru ekki til.

Ég var alinn upp við sterka þjóðernisvitund, bæði í skólanum og á götunni. Danir voru djöflar sem píndu alþýðuna, DDPA, og við höfðum mikla fordóma í þeirra garð. Þjóðverjar voru nasistar og frekjur. Bretar og Kanar keyptu fiskinn og voru vinir okkar. Við Íslendingar áttum hins vegar fornsögur og þjóðsögur með draugum og álfum umfram aðrar þjóðir. Biflíusögur voru kenndar í skólanum, hellt var upp í okkur volgu lýsi í kennslustundum hvort sem við vildum eða ekki og gerð á okkur berklapróf á sömu nótum. Vandræðabörn voru send í sveit, berklasjúklingar sendir nauðugir á hælin, rónar voru rónar og sódóar voru sódóar sem við forðuðumst.

Nú er eitthvað sem er kallað persónuvernd sem kemur í veg fyrir allt svona. Það má ekki kenna uppsláttarfagið biflíusögur lengur vegna múslímakrakka. Víðsýnin býður okkur að kenna á erlendum málum í skólunum. Við verðum að aðlaga okkur að innflytjendum, ekki öfugt.

Forsætisráðherra Ástralíu, John Howard, segir núna blákalt við innflytjendur: Við báðum ykkur ekki að koma. Ef þið viljið ekki semja ykkur að áströlskum guðsótta og góðum siðum, þá skuluð þið fara annað. Hér verður engin fjölmenning eða fjölgyðistrú heldur kristið ástralskt þingræðisríki og samveldi. Ein lög og eitt tungumál sem þið skuluð læra. Ef þið viljið búa í trúarríki við sjarjalög þá hafið þið frelsi til að fara héðan.

En í Morgunblaðinu mínu er það meiri frétt að ríkið ætli að fara að þýða biblíuna upp á nýtt. Vorum við þá alltaf með rangan texta? Það er hins vegar talið til slíkra ótíðinda í blaðinu, að stjórnmálamenn, sem vilja ræða stjórnun á straumi innflytjenda til landsins, eru bannsungnir, svipað og gert var í pápískunni. Blaðið mitt úrskurðar að við þá menn eigi og megi engir tala.

Vilji maður flytja hund til landsins er hann settur í einangrun úti í Hrísey til langtíma. Það má ekki flytja beljukyn til landsins sem mjólkar meira. Það má ekki flytja inn arabíska stóðhesta, eða setja sænskar geddur í Þingvallavatn. En það eru engin takmörk fyrir því hversu margir eða hvers konar útlendingar mega flytjast hingað.

Við gömlu rasistarnir úr Norðurmýrinni, sem lifðum í áþvinguðu fjölmenningarsamfélagi styrjaldaráranna, vorum heimagangar hjá Kananum, vorum með hor í nefinu og töluðum ensku fyrir átta ára aldur, erum orðnir þegnar í íslenzku fjölmenningarsamfélagi, sem einhverjir eru að skapa án þess að við værum spurðir. Vorum við þó með talsverða reynslu.

Nú skilst okkur að það megi ekki einu sinni leita að illlæknanlegum bráðaberklum lengur af því að þá myndum við stuða innflytjendurna. Og þaðanafsíður megum við spyrja að því hvort innflytjandi geti hafa verið axarmorðingi eða barnaníðingur á heimaslóð eða hafi HIV.

Okkur er sagt að ríkið verði bara að kenna þessu fólki íslenzku á okkar kostnað svo verði þeir jafngóðir Íslendingar og við gömlu bísarnir. Ekki er spurt hvort innflytjendurnir yfirhöfuð vilji læra íslenzku eða geti það. Hvort þeir eftir það muni lesa Sturlungu eða biblíuna nýþýdda hefur ekki frétzt. Heldur ekki hvort ríkið ætli að láta þýða Kóraninn á íslenzku svo að innfluttir geti lesið hann á nýja móðurmálinu. Komumst við hjá því til lengdar með tilliti til jafnræðisreglanna, sem nú eru í tízku?

Margir telja að við séum að fremja freklegt ofbeldi á innflytjendum með því að neyða þá til að læra íslenzku. Það talar enginn íslenzku við okkur þegar við förum til útlanda. Af hverju þarf útlendingur sem kemur hingað í vinnu að læra þetta hrognamál frekar en hann vill? Getur hann ekki bara lesið Kiljan á útlenzku ef hann vill og flestir innfæddir tala ensku.

Hvers vegna er sjálft Morgunblaðið að tala fyrir svona þvingunum á innflytjendum? Blaðið virðist styðja ótakmarkaðan innflutning erlends fólks um leið og það dýrkar íslenzka menningu, þjóðleg sérkenni, Halldór Kiljan, nýja nýsköpunarstjórn og biflíuna. Hvernig getur þetta blað dregið svo víðtækar ályktanir af máli íslenzkra stjórnmálamanna, að við þá eigi eða megi enginn tala? Hvorki menn né stjórnmálaflokkar vegna þess að skoðanir Morgunblaðsins eru aðrar í innflytjendamálum. Jafnvel kvótamálið virðist víkja. Vonandi veldur þessi einstrengingur ekki fækkun í áskrifendafjölda blaðsins.

Nú streyma innflytjendur til landsins sem aldrei fyrr. Af hverju megum við ekki stjórna neinu í sambandi við þetta síðara fjölmenningarstig okkar eða hafa skoðanir í innflytjendamálum án þess að þola bannsöng blaðsins míns?

Höfundur er verkfræðingur.

Flokkur: Bloggar

Athugasemdir1

 

Ég sendi þessa grein til mbl í febrúar 2007. Þegar ekkert bólaði á greininni að mánuði liðnum hafði ég samband við mbl. sem sagði að greinin