Forsetaframboðin.

Nú þegar hafa 14. aðilar tilkynnt framboð til forseta.  Og enn fleiri liggja undir feldi.  Þetta er eiginlega orðin brandari.  Þó frambjóðendur líti auðvitað ekki þannig á málið.  

Ég hef verið alveg ákveðin í að fara ekki á kjörstað í þessum kosningum, þar sem mér lýst ekki á úrvalið. 

En þar sem ég virði kosningaréttinn mikils, finnst mér eiginlega að ég geti ekki setið heima.  

Ég fór því að skoða hvaða frambjóðanda mér hugnaöist best í þetta æðsta embætti þjóðarinnar. 

Og loks hefur komið upp nafn sem ég held að ég geti sætt mig við.  

Sá frambjóðandi er kona, hún er mikil baráttukona og hefur marga fjöruna sopið í sínu lífi, en alltaf staðið keik upp aftur.  

Hún er kona sem við getum verið stolt af, íslensk alþýðukona, rithöfundur og verið verðlaunuð sem slík.  Og hún þorir að vera hún sjálf.  Myndi aldrei verða nein puntudúkka sem gerði eitthvað sem ekki samræmist samvisku hennar.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já ég er að tala um Elísabetu Kristínu Jökulsdóttur.

Hún er svo sannarlega hetja tekur því sem hún upplifir lifir af reisn og er ekki hrædd við að deila því meö okkur hinum.  Hún er einfaldlega ein af okkur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Með pennan að vopni.  

Já Elísabet Kristín Jökulsdóttir, ég hef ákveðið að gefa þér mitt atkvæði í komandi kosningum, ég tel að þú munir standa þig vel, einörð ákveðin og sterk Íslensk alþýðukona.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta vottast hér með.