Dagur tónlistaskólanna.

Ég átti yndislegan dag í gær.  fyrst var fundur í fjölskyldunni sem var skemmtilegur, síðan á tónleika og svo á leikrit allt mjög skemmtilegt. 

 

Í gær var dagur tónlistarskólanna. 

Vissuð þið að á Íslandi eru um 90 tónistarskólar. (þar af tveir á Ísafirði)Hjá þeim starfa um 900 kennarar og nemendur eru um 15.000 talsins, (ætli þetta sé ekki heimsmet miðað við höfðatölu?)

Fyrstu lög um fjárhagslegan stuðning við tónlistarskóla voru sett 1963 og er nú kennt eftir samræmdum námskrám sem menntamálaráðuneyneytið gefur út.  Í skólunum eiga nemendur kost á fjölbreyttu tónlistarnámi.  Skólarnir gagna mikilvægu hlutverki í menningarlífi sérhvers byggðarlags.

Dagur tónlistarskólanna er ávallt haldinn hátíðlegur í febrúarmánuði ár hvert.  Þá efna tónlistarskólarnir til hátíðar hver á sínum stað.  Meðal viðburða má nefna opið hús, tónleika, hljóðfærakynningar, heimsóknir í stofnanir og ýmiskonar námskeið. 

Hér á Ísafirðii er sú hefð að bjóða bæjarbúum til nokkurra tónleika á miðjum vetri orðin gömul og rótgróin.  Markmiðið er að kynna hið viðamikla starf sem fram fer í Tónlistarskóla Ísafjarðar en um leið að kennarar og nemendur skemmti sér og örum með fjölbreyttum tónlistarflutningi.

Svo segir í skránni sem fylgir með skemmtuninni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Fyrst kom fram Strengjasveit Tónlistarskóla Ísafjarðar. Stjórnandi og kennari þar er Janusz Frach, pólskur en hefur kennt hér núna í fleiri ár, og hefur náð undraverðum árangri hjá nemendum skólans í fiðluleik. Hann og hans fjölskylda eru löngu orðnir íslenskir ríkisborgarar og sannarlega fengur að.

Það var bara að loka augunum og njóta: Vals úr Kátu ekkjunni eftir Franz Hehár. Á öldum Dónár J. Ivanovici og Bluesett eftir Toots Thielemans. Nokkuð vogað verk þar, en gekk algjörlega.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þvínæst fengum við að njóta Lúðrsveitar Tónlistarskóla Ísafjarðar.

Þar er einn af driffjöðrum skólans Madis Mäekalle, hann kemur frá Eistlandi, en er orðin íslendingur ásamt fjölskyldu sinni líkt og Janusz.

Á þeirra prógrammi var: Movie Star; Harpo. Prayer in C: Lilly Wood og Shake It Off: Taylor Swift.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lúðrasveit Tónlistarskóla Ísafjarðar - Miðsveit.

Stjórnandi Madís Mäekalle.  Og hér fengum við að heyra: Don´t Bring Me Down: Jeff Lynne. Eternal Flame: Billy Steinberg og María (Debbi Harris) James M. Destri. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kirkjan var troðfull af fólki á öllum aldri alveg frá nokkurra mánaða til tíræðisaldurs, og allir skemmtu sér afar vel, enda ekki hægt annað. Ég er afskaplega stolt af báðum tónlistarskólum bæjarins og veit að þar fer fram mikið og skemmtilegt starf.  Og mér þykir vænt um fólkið mitt á Ísafirði. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Næst kom fram efnileg hljómsveit: Hljómveit nemenda. Og þeir fluttu frumsammið lag af einum liðsmanna Birni Degi Eiríkssyni.  Sírenur flott lag og frábær flutningur.  Að vísu sagði söngvarinn að hann hefði ekki haft tíma til að læra textan nógu vel svo hann var með textann í símanum sínum.  Alveg dæmigert fyrir krakkana okkar í dag. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Næst fengum við að njóta hæfileikaríkra krakka sem fluttu okkur Samfés-atriði GÍ. Þau réðust ekki á garðinn þar sem hann er lægstur en tóku lag frá Rihönnu í íslenskri þýðingu og kalla Við fundum ást, Lisbet Harðardóttir gerði textan.  Þau voru flott hann spilaði undir á píanó. Þau útsettu lagði saman og fluttu það með tvísöng.

 

 

 

 

 

 

 

 

Þá var komið að Lúðrasveit Tónlistarskóla Ísafjarðar, það er eldri deildin. 

Stjórnandi Madis Mäekalle.

Þau tóku Respect: Otis Redding.  Sagebrush; James Curnow og enduðu svo á Happý söngnum hans Pharrel Williams, og fengu alla til að klappa og jugga sér. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er mikill aldursmunur hjá þessari hljómsveit alveg frá táningum upp í sjötugt, hér má sjá Ella minn m.a. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér má líka sjá Baldur Geirmundsson frænda minn, hann er komin yfir sjötugt og er enn jafn mikill töffari. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Loka atriðið var stórglæsilegt, en það eru barnakórar Tónlistarskólans, og stórhljómsveit skólans ÍSÓFÓNÍA.  

Þar heyrðum við.  We Will Rock You: Brian May/Gueen.  Can´t buy Me Love Lennon/Mc Cartney.

og Á vængjum söngsins (Thank You For The Music: Andreson/Ulvaeus (ABBA)

Í yndislegri þýðingu Ólínu Þorvarðar.  

Ég er viss um að margir voru með kökk í hálsinum á meðferð barnanna á þessu fallega lagi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Stórsveitin. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Foreldrar og aðrir gestir hlusta með athygli. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ekki eru þau öll há í loftinu þessar elskur, en ekki heyrðist falskur tónn.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Can´t Buy Me Love syngja stelpurnar af innlifun.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Einn upprennandi fiðlusnillingurinn.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég vil þakka öllu þessu frábæra fólki fyrir einstaka upplifun.  Ég fann svo vel hvað tónlistinn endurnærir sálina og gefur menni styrk út í dagsins önn, og ekki síst á þessum tíma, þegar veturinn er orðin óþægilega langur og vorið ekki innan seilingar. 

Innilega takk fyrir mig.  

Svo fór ég í leikhús um kvöldið,  þar sem Menntskælingar sýndu söngleikinn Sweeney Todd, frábært verk en dálítið blóðugt.  Verkið tók um tvo og hálfan tíma, leikstjóri er Hrafnhildur Hafberg og hefur henni tekist afar vel upp.  Ég fann hvergi feilnótu og það var aldrei dauður tími í sýningunni, ótrúlegt vegna þess að sumir voru að stíga sín fyrstu skref á fjölunum.  Salóme Magnúsdóttir bar uppi leikinn í hlutverki Frú Lovett, og Einar Viðar Guðmundsson Thoroddsen var afskaplega trúlegur í gerfi hins óhamingjusama Sveeney Todd.  Ég mæli með því að þið ísfirðingar góðir bregðið undir ykkur betri fætinum og farið í Edinborg og eigið skemmtilega stund.  Úlfurinn minn kom heldur betur nálægt þessari sýningu, því hann annaðis uppsetningu á hljóðkerfinu öllu og sá um höfuðmikrafónana leikarana. Þó það hafi gleymst að setja hann inn í Leikskrána, sem er frekar vandræðalegt og ég vona að slíkt komi ekki fyrir aftur. 

Áfram EMMÍ. 

 

Að lokum ætla ég að setja inn nokkra skúlptúra sem myndast hafa í garðskálanum mínum.  Þó það sé sorglegt á sinn hátt, þá verðum við að reyna að njóta augnabliksins og taka svo afleiðingunum í vor.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér má sjá karl á hlaupum. Reyndar er þetta mandarínurósin mín, og ég vona að snjótinn hlífi henni við kali. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svolítið kollhúfuleg eða eins og hárprúð hafmey eða snjómey, en er elsku fallega jukkan mín, sem vonandi lifir veturinn af.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Læt ykkur sjálfum eftir að sjá eitthvað út úr þessu, ég veit hvað mér datt í hug.  En þarna hvílir Kamelíufrúin mín, nafnið þekkt í kynferðislegu drama 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En eigið góðan dag elskurnar. Framhald ferðalagsins míns kemur svo fljótlega.