Trúmál að hætti Ásthildar.

Einkennilegt að þessir fáu múslimar í okkar samfélagi geti ekki setið á sátt manns höfði.  Saka hvorn annan um ósannsögli og ósamvinnubrögð.  Hvernig verður það þegar þessu fólki fjölgar, eigum við þá von á allskonar múslimskum trúfélögum, rétt eins og kristilegum samfélögum?  Þar sem allir ásaka alla um eitthvað trúarkennt?  

Við hin viljum bara lifa í friði fyrir þessum trúarbrögðum og tilreunum þeirra til að reyna að þvinga "sannleikanum" upp á okkur.  

Ég er farin að hafa miklar efasemdir um heiðarleika þessa Salmanns Tamini, sérstaklega eftir að hann gerði sína "hákarla"yfirtöku á félagi Múslima hér fyrir nokkru. Það var að mínu mati bæði ljótt og óheiðarlegt.  Og sagði sína sögu um hvernig trúarleiðtogar geta misnotað aðstöðu sína.  

Það færi reyndar best á því að öll trúarbrögð væru bönnuð og við fengjum að lifa okkar lífi algjörlega sjálf án þess að einhverjir siðapostular væru að reyna að móta okkur inn í einhverjar eldgamlar sögur og fullyrðingar sem standast enginn rök né sannanir. 

Hættum þessu fjandans trúarrugli og helgun á einhverjum ævintýrum sem aldrei hafa verið staðfestar, en halda fullt af fólki af öllum trúarbrögum á tánum af hræðslu yfir að fá ekki að eignast stað í himnaríki ef það gerir ekki þetta né hitt.  Og að það sé einhver refsiglaður guð sem hótar og framkvæmir allt það illa sem getur komið yfir fólk, ef það fer ekki eftir biblíum þessa heims, eða kóraninum eða guð veit hvað öll þessi trúarrit heita. 

Ég elska ævintýri, en þau fjalla um álfa, huldufólk, dreka, prinsessur, nornir og galdrakarla og what not.  En þessi ævintýri í biblíunni hef ég reyndar frekar litla þolinmæði fyrir.

Verum bara við sjálf, og munum að guð hjálpar þeim sem hjálpa sér sjálfir, ekkert flóknara en það.  Við getum ekki lagt okkar byrðar á herðar einhverra annara og halda að þar með sé okkur borgið, vegna þess að fyrst og femst þurfum við alltaf að standa sjálf skil á því sem við gerðum rangt, og fá umbun fyrir það sem við gerðum rétt.  Það er ekkert í lögmálinu sem segir að við getum komist undan því með því að láta einhverja aðra um málin.  Hvorki presta né sálusorgara.  Þegar kemur að hinsta degi stöndum við sjálf nakinn frammi fyrir allsherja dómnum og fáum útskúfun eða umbun fyrir því sem við gerðum í okkar lífi.  Það er bara þannig mín elskuleg.  

Salmann „sópaði af borðum með ofsa“