Eftir hlátur kemur grátur.

Jamm það er svona notaleg tilbreytni að sjá stjórnmálamann gráta og reyna að útskýra af hverju hann stal frá þjóð sinni.  Tilbreyting frá hroka og munnherkju stjórnmálamanna, sem neita öllu og vonast til að komast upp með það.  Því enginn hefur nátturulega gert eitt eða neitt rangt þó allir viti betur.  

Annars datt mér í hug einn ágætur grátmaður frá Suður Afríku, sem reynir að telja fólki trú um að hann hafi ekki drepið konuna sína, þó allir viti að hann gerði það.    Hver segir svo sem að konur eigi einkarétt á því að gráta og góla?

Hefði samt vilja frá þetta textað svo ég vissi hvernig hann tæklaði málin.   

Sá hágrátandi segir af sér