Ósló/Voldakomune.

Já við áttum yndislegan tíma hjá Skafta og Tinnu í Osló, en við ætluðum lengra alla leið til Austfjorden, Voldakomune til sonar okkar þar Inga Þórs, við tókum Rútu, hún er níu klst. á leiðinni, ekki af því leiðin sé endilega svo löng, heldur eru það vegirnir, þarna er umferðin allt frá því að vera 50 km upp í 100, en sá hraði er bara rétt út til Gardemoen, algengasti hraði er 70 - 80 km.  Og ströng viðurlög við hraðaakstri. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þetta er hann Elías Skaftason júníor, hann er reyndar eins og snýttur út úr nösinni á pabba sínum, svo líkir eru þeir feðgar.  Hér er hann að borða, málið er að hann vill borða sjálfur, svo má mamma skella einni og einni skeið í munninn svona með því sem hann sullar 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mamma þekkir ungann sinn, og er alveg salla róleg.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sem betur fer sjáum við þessi elskulegu börn nógu oft til að þau þekkja okkur, það skiptir svo miklu máli, hér eru nafnarnir saman í knúsi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er óendanlega mikilvægt að viðhalda fjölskylduböndunum eins og hægt er.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Skafti minn að elda gurme mat eins og hans er von og vísa, eða eins og ég hef sagt, þeir eru allir listakokkar synir okkar Ella míns. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Stubbur og fallega mamman hans 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo er það prinsessan okka Sólveig Hulda, svo falleg og skemmtileg stelpa, eins og þau eru reyndar öll.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og bræðurnir, Óðinn Freyr sem er að verða svo stór og litli stubbur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Úti ríkir veturinn ennþá í Nittedal.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hann situr nú ekki alltaf svona kyrr og rólegur, þessi ungi maður á bara smá tíma eftir að fara að hlaupa um allt og opna alla skápa í eldhúsinu, hann er farin að labba með.  En er á meðan er segir mamma hans.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Afi og prinsessan að borða morgunmat, þau eru einstaklega góðir vinir, frá því að afi bjó hjá þeim.  Og það er svo sannarlega falleg ást og kærleikur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hún var búin að plana allt fyrir komuna, afi átti að lesa fullt af sögum og fara niður í Kíwí að kaupa ís, og svo áttu afi og amma að sofa með henni í rúminu hennar.  Hún var alsæl þessi elska.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hún hringdi í ömmu og bað hana að koma með hrískúlur fyrir hana, og hún hringdi nokkrum sinnum til að vera viss.  Hún veit alveg hvað hún vill þessi litla stúlka okkar. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Afinn og barnið.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En hún er líka sönn prinsessa, og það var mikil ánæga þegar hún sá að amma hafði komið með falleg föt frá Báru frænku í Austurríki.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já maður getur  nú verið fín.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já það var gaman að skoða pakkan frá Báru frænku.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Meira að segja prinsessukjóll fylgdi með svona ekta.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já þetta var spennandi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En það fylgdi meira, allskonar falleg veski og hárspennur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og nú þurfti mamma að aðstoða við frekari aðgerðir.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hún setti auðvitað sjálf spennurnar í hárið sitt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En mamma þurfti að aðstoða við að naglalakka dömuna.

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er nefnilega ekki nóg að fara í fínan kjól og greiða hárið, það þarf líka að lakka neglurnar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Meðan Óðinn plataði afa sinn og þóttist leika klassiska tónlist á Ipadin hans hahaha

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Afi skildi ekkert í hvað hann var flinkur að spila Für Elíza.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Svo kom Habbi í heimsókn, hann var á fullu að undirbúa ball með Palla Óskari.  Rósa litla var á hvíldarheimili yfir helgina.  Svo það var upplífgun að heimsækja bestu vini sína og spjalla.   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gamla brýnið.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Alveg á kafi í undirbúningi fyrir Pallaball.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo fékk amma auðvitað hárgreiðslu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er Sólveig svo að búa til pizzu, hún er eins og flestir hinir krakkarnir hefur gaman af að elda.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En svo var komin tími til að fara með rútunni til Inga.  Við lögðum af stað kortér fyrir tíu á mánudagsmorgun, við fórum frá Ólafsgård, Það verður farið yfir hóla og hæðir, en líka fjöll, Strynfjallið er hátt, ég veit reyndar ekki Hve hátt það er, en það er örugglega 1-2000 metra hæð, þar er fullt af bústöðum og þar er mikið sumarskíðasvæði Norðmanna.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það standa miklar vegaframkvæmdir yfir í Noregi, fleiri göng í smíðum og hrikalegar hlíðar undirlagðar af framkvæmdum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eftir því sem norðar- eða vestar dregur verða fjöllin hrikalegri og vegirnir krókóttari.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég segi betur frá því síðar, en nú viljum við bara komast til Inga Þórs og hitta barnabörnin okkar þar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Komin heim í elshúsið hjá Inga Þór.  En það er margt forvitnilegt að sjá á leiðinni, og ég ætla að taka fleiri myndir á leiðinni aftur til Oslóar, hér var ekið gegnum Guðbrandsdalinn, ekið gegnum heimasvæði Knud Hamsun, Péturs Gauts, elsta stafkirkja í Noregi  og svo framvegið en nóg um það í bili.  Eigið góðan dag elskurna og vona að þið hafið notið myndanna minna.