Bílstjórinn í Belize.

Hér kemur ein saga, svona til upplyftingar.

Bílstjórinn í Belize.

 

Julio var leigubílstjóri.  Hann var  frekar laglegur, svartur á húð og hár,  eins og flestir Belizebúar.  En þeir eru miklu fíngerðari en aðrir svertingjar, þeir kalla sig Creola, eða blandað kyn.  Sennilega við hvíta menn. 

Julio átti leigubílinn sinn sjálfur.  Hann var glaðlegur og góður náungi. 

Núna beið hann eftir viðskiptavinum á aðalgötunni frá ferjustaðnum, og rútumiðstöðinni. Úti var steikjandi hiti og sól, svo honum var orðið heitt að sitja í bílnum.  Það var ekki aðal ferðamannatíminn svo það var ekki mikið að gera hjá honum. Julio hugsaði um kærustuna sína hana Gwendu og börnin tvö, Vicky níu ára og Hugo 12 ára.  Hann vonaði að koma ferðamanna færi að glæðast, svo hann gæti veitt þeim það sem þurfti.  

Hann sá þrjá ferðalanga koma eftir götunni, hlaðna ferðatöskum og dóti.  Hann byrjaði að veifa og kalla. Þau virtu hann ekki viðlits í fyrstu en snéru sér að einum mannanna sem sátu hinu megin við götunna og sleiktu sólina.  Voru greinilega að spyrja til vegar.  

Hann snaraðist út úr bílnum, gekk yfir götuna og bauð þeim far.  Þau héldu áfram að spyrja hinn manninn.  Ég skal skutla ykkur á hótel, sagði hann.  Þið eruð á leið inn í miður heppilegt hverfi. Þetta hreif, þau litu á hann.  Þetta var miðaldra fólk tvær konur og einn karlmaður.  Þreytuleg að sjá.  Hinn maðurinn sagði þeim að það væri hótel þarna skammt frá. 

‘Eg veit um gott hótel, sagði Julio, ég tek bara 5 Belizedollara fyrir að aka ykkur þangað.  Loks tóku þau ákvörðun, og gengu með honum að bílnum, aðallega hélt hann vegna þess að þau voru orðin þreytt. 

Hann ók þeim til Dhalíu, hún var af kínverskum ættum og var með ódýr herbergi til leigu.  Maðurinn og önnur konan fóru upp að skoða herbergið, hin konan stóð úti fyrir hikandi.  Hann brosti gekk að bílnum og læsti honum, allt í lagi ég kem með ykkur, sagði hann, eins og hann vissi hvað hún var að hugsa.  Um leið og þau gengu upp stigan kom feitur ameríkani niður stigann þurrkaði sér um ennið með klúti, og sagði að herbergið sitt væri vatnslaust.  Ekki leist fólkinu á þessar aðstæður, þau fussuðu og sveiuðu.  Honum skyldist á atferli þeirra og hrognamáli að þau væru hneyksluð á að þeim skyldi boðið upp á annað eins. 

Allt í lagi sagði hann ég er með annað í huga.  Sem er miklu skárra.  Þetta er ekki í góðu hverfi heldur.  Hann ók þeim á gistiheimili sem hjón frá Pakistan áttu.  Það var í svolítið skárra umhverfi, og hreint og þrifalegt.  En ekki leist þeim heldur á þetta, of lítið og borulegt sögðu þau og hristu höfuðið.Já ekki nógu gott sagði Julio, þarna sat líka Írani, alltaf vesen með þá.   

‘Eg skal bara fara með ykkur á gott hótel sagði hann þá.  Julio var farin að gera sér grein fyrir að þau voru ekki að spá í kostnaðinn heldur gæðin. Kannski vissi hann það allan tímann, en menn þurfa nú að hafa ofan af fyrir sér.  Þau fóru á snyrtilegt hótel, en þar var því miður allt upppantað.  Lokst ók hann þeim niður að ströndinni, þar sem aðal hótelin stóðu og túristasvæðið.   

Hann spurði glaðlega hvaðan þau væru ,og fékk að vita að fólkið var frá Íslandi.  Hann hafði aldrei heyrt á það minnst.  Og skrýtið var málið sem þau töluðu.  Lokst nam hann staðar fyrir framan The Great house.  Mjög fallegt hús byggt af plantekrueiganda í byrjun fyrri aldar.  Sannarlega flott hús, þriggja hæða með timburstigum utan á liggjandi eins og þessi tegund húsa er.  Jú þarna var herbergi laust, þau fengu að skoða það, Julio fór með þeim, hann var forvitinn og fannst mikið til um glæsileikann þarna hló mikið og skellti sér á lær.  Hann fór meira að segja fram úr þeim og rauk inn á glæsilegt baðið, þau brostu að því hve ákafur hann var.  Jú þau ákváðu að taka herbergið.  Þetta var mjög stórt og flott herbergi með tveimur gríðarstórum rúmum (Kingsize).  Og baðherbergið stóra og fína þar inn af. Því næst sóttu þau farangurinn sinn í bílinn hans.

Þetta kostar 15 Belizedollara, sagði hann, af því ég stoppaði þrisvar.  Hann sá að maðurinn ætlaði að fara að æsa sig, en önnur konan, sennilega eiginkonan greip í handlegg hans og stoppaði hann af.  Hann brosti með sjálfum sér, konurnar voru alltaf friðamari.   

Viltu koma á morgun og sækja okkur kl. hálf níu sögðu þau.  Við þurfum að komast út á rútubílastöð.  Hann hélt það nú.   Hann vann stutt þennan daginn, þegar hann kom heim sagði hann kærustunni að hann hefði hitt skemmtilegt fólk og ekið þeim um.  Og ætti að sækja þau aftur í fyrramálið.  Þau eru fra Íslandi tilkynnti hann.  Íslendingar hrópaði konan, þá hef ég eldrei séð!!!Allt í lagi góða mín, þú mátt bara koma með á morgunn og þá hittirðu þau.   Gaman gaman, sagði hún hrifin.   

Hann varð einni mínútu of seinn.  Og marg baðst afsökunar, kynnti kærustuna sína, og þau heilsuðu henni með virktum.  Þessi seinkun er algjörlega stjórnvöldum að kenna, það eru að koma kosningar og þeir hafa svikið öll loforð um vega bætur í borginni, sagði hann.  Þeir gera hverja vitleysuna á fætur annari, og það þarf að koma þeim frá.  Ég stóð í langri biðröð þegar kosið var  seinast, og það gekk svo hægt að ég hætti við að kjósa.  Eg nenni ekki að standa í biðröðum.  Veit ekki alveg hvað ég geri núna.  Svo mikið fyrir lýðræðið hugsuðu ferðalangarnir. 

Þegar á stöðina kom, hljóp hann út úr bílnum og fór inn að athuga málið hvort ekki væri allt í lagi með rútuna og stjanaði við þessa gesti sína, önnur konan stakk 5Belizedollurum í lófa hans.  Lokst kvaddi hann þau öll með handabandi og mjög innilega.  Ég þarf að fara núna sagði hann brosandi út að eyrum, ég ætla nefnilega að bjóða kærustunni minn út í morgunmat.  Og þar með var hinn glaðlegi og góði Julio rokinn á fína leigubílnum sínum, með brosandi hamingjusama kærustu. 

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 19.11.2008 kl. 15:35]

Sætt.

[Linda Linnet Hilmarsdóttir, 19.11.2008 kl. 16:51]

[Magnús Geir Guðmundsson, 20.11.2008 kl. 00:27]

Og hver skildi skynsama og þolinmóða eiginkonan svo hafa verið sem stoppaði óþolinmóðan ektakarlin af á hótelinu?

Kannski stór og stæðileg freyja, ættuð vestan af fjörðum Ísa!?

[Sigrún Jónsdóttir, 20.11.2008 kl. 00:53]

Gaman að lesa þessa sögu

[Anna Ragna Alexandersdóttir, 20.11.2008 kl. 03:01]

Takk góð saga.

Ég þekki ekki þetta fólk á myndunum frá ömmu þinni frá Sigló. Átt þú ættir að rekja þangað ?

Það á ég.

[Þórarinn Þ Gíslason (IP-tala skráð) 20.11.2008 kl. 03:36]

Sæl Ásthildur.

Já,einkar ljúf saga sem endaði vel .Gott hjá þér.

[Jóhanna Magnúsar- og Völudóttir , 20.11.2008 kl. 06:32]

Góðan og blessaðan og glaðan daginn og takk fyrir frásögu.

[Huld S. Ringsted, 20.11.2008 kl. 09:13]

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 20.11.2008 kl. 10:58]

Takk mín kæru, þetta er nú bara svona til gamans gert. 

Anna Ragna nei ég á ekki ættir mér vitanlega að rekja til Siglufjarðar, en amma mín og afi fóru í mörg ár á síldarárunum norður til að vinna í síld á Ísfirðingarplaninu.  Þaðan eru þessar myndir.

E jú Magnús minn sú er konan hehehe...

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 20.11.2008 kl. 11:29]

Takk Hanna Birna mín.