Hver á sér fegra föðurland.

Hvað kváðu skáldin okkar hér áður og fyrr.  Er ekki bara gott að fá smá föðurlandspepp? 

Hver á sér fegra föðurland,

með fjöll og dal og bláan sand,

með norðurljósabjarmaband

og björk og lind í hlíð,

með friðsæl býli, ljós og ljóð,

svo langt frá heimsins vígaslóð ?

Geym, drottinn, okkar dýra land,

er duna jarðarstríð.

 

Hver á sér meðal þjóða þjóð,

er þekkir hvorki sverð né blóð,

og lifir sæl við ást og óð

og auð, sem friðsæld gaf ?

Við heita brunna, hreinan blæ

og hátign jökla bláan sæ

hún unir grandvör, farsæl, fróð

og frjáls - við yzta haf.  (Svo yrkir Hulda.)

Syng frjálsa land, þinn frelsissöng.

Syng, fagra land, þinn brag

um gæfusumur, ljós og löng,

um laufga stofna, skógargöng

og bættan barna hag. (Hulda)

Lands míns föður, landið mitt,

laugað bláum straumi;

Elíft vakir auglit þitt

ofar tímans glaumi.

Þetta auglit elskum vér,

- ævi vor á jörðu hér

brot af þínu bergi er,

blik af þínum draumi.

 

Nú skal söngur hjartahlýr

hljóma af þúsund munnum,

þegar frelsisþeyrinn dýr

þýtur í fjalli og runnum.

 

Nú skal göfug friðartíð

fánan hefja ár og síð,

varpa nýjum ljóma á lýð

landsins, sem vér unnum.  (Jóhannes úr Kötlum).

 °

Sjá hin ungborna tíð vekur storma og stríð,

leggur stórhuga dóminn á feðranna verk,

heimtar kotunum rétt og hin kúgaða stétt

hristir klafann og sér hún er voldug og sterk. (Einar Ben.)

Látum af hárri heiðarbrún

ljóshraða svífa sjón

sviptigið yfir frón.

 

Blessaða land, á brjóstum þér

þiggjum vér þrót og líf,

þægindi skjól og hlíf.

 

Hvað er svo frítt sem faldur þinn,

heiðskærum himni mót

hlæjandi jökulsnót ?

 

Drjúpi þér náð af himinhæð,

glitblóma gullintár

gráti þér friðsælt ár.  (Matthías Jochumson) 

 

Táp og fjör og frískir menn

finnast hér á landi enn,

þéttir á velli' og þéttir í lund,

þrautgóðir á raunastund.

Djúp og blá

blíðum hjá

brosa drósum hvarmaljós.

Norðurstranda stuðlaberg

stendur enn á gömlum merg.

 

Aldnar róma raddir þar.

Reika svipir fornaldar

hljótt um láð og svalan sæ.

Sefur hetja'á hverjum bæ.

Því er úr

doðadúr,

drengir, mál að hrífa sál.

feðra vorra' og feta' í spor

fyrr en lífs er gengið vor.(Grímur Thomsen) 

 

Fósturlandsins Freyja,

fagra vanadís

móðir kona meyja,

meðtak lof og prís.

Blessað sé þitt blíða,

bros og gullið tár,

þú ert lands og lýða,

ljós í þúsund ár.

Mitt framlag inn í þennan dag elskurnar.  Sögusviðið hinn frábæri kröftugi Súgandafjörður.

Athugasemdir

[Sigrún Jónsdóttir, 18.11.2008 kl. 14:24]

Það er ekki slæmt að vakna eftir næturvakt, kveikja á tölvunni og við manni blasa ættjarðarljóðin og myndsviðið er Súgandafjörðurinn minn ástsæli

Takk fyrir mig Ásthildur mín og knús á alla í Kærleikskúlu

[Tinna tengdó (IP-tala skráð) 18.11.2008 kl. 15:39]

Já Ásthildur Súgandafjörðurinn er stórglæsilegur, og býr yfir óútskýranlegum kröftum sem fylla mann þegar maður kemur þangað, en núsé ég hvar þeir Ingi Þór og Skafti hafa súgandafjarðaráhugann, það er vegna þess að þeir náðu sér báðir  í stórkostlegan kvenkost þangað :) hehe

[Linda Linnet Hilmarsdóttir, 18.11.2008 kl. 16:19]

Innlitskvitt og ljúfar kveðjur

[Jóhann Elíasson, 18.11.2008 kl. 17:41]

Ef nokkuð á vel við núna þá er það þetta.   Takk fyrir.

[Jón Steinar Ragnarsson, 18.11.2008 kl. 18:55]

Hver á sér fegra föðurland, átti að verða þjóðsöngur, því það segir allt um glildi lands og þjóðar á afar skáldlegan, knappan og fagran máta. 1944 stóð valið á milli þessa kvæðis og núverandi þjóðsöngs. Hinn síðri og óræðara varð ofaná því miður. Kannski er rétt að endurvekja hann á nýju Íslandi. Aðeins er einu sinni minnst á guð, sem flestir geta sætt sig við, hitt er hreinn og klár sálmur, enda byggður á erindi úr Davíðssálmum.  Í dag er þörf fyrir hræsnislaus jarðbundnari gildi.

Hver á sér meðal þjóða þjóð,

er þekkir hvorki sverð né blóð,

og lifir sæl við ást og óð

og auð, sem friðsæld gaf ?

[Helga Magnúsdóttir, 18.11.2008 kl. 20:38]

Þú ert aldeilis skáldleg í dag.

[Ásdís Sigurðardóttir, 18.11.2008 kl. 20:47]

Falleg færsla og rosalega íslensk, takk mín kæra.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 18.11.2008 kl. 23:09]

Takk Ásdís mín, þjóðernisremban býður mér þetta í brjóst.

Jamm Helga mín, hehehehe

Já Jón Steinar, þetta væri miklu betri þjóðsöngur en hinn, sem enginn getur eiginlega sungið.

Takk Jóhann minn.

Sömuleiðis Linda mín.

Tinna mín, enginn er ánægðari en ég yfir að fá þessar fallegu stúlkur inn í fjölskylduna, og flottar.

Knús Sigrún mín.

[Sigrún Þorbjörnsdóttir, 18.11.2008 kl. 23:11]

Falleg ljóð og fallegar myndir. Takk

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 18.11.2008 kl. 23:24]

Takk Sigrún mín, og hér er komin heil hljómsveit hjá henni Ruslönu blessaðri.

[, 19.11.2008 kl. 01:02]

Við eigum einmitt að hefja ættjarðaróðana til flugs á þessum tímum. !"Hver á sér fegra föðurland" hefur verið mitt uppáhalds ættjarðarljóð frá því ég var krakki. Takk fyrir að minna okkur á 

[Steinunn Helga Sigurðardóttir, 19.11.2008 kl. 08:04]

yndislegt ljóð og yndislegar myndir, takk, takk

KærleiksLjós til þín og Íslands

steina

[Huld S. Ringsted, 19.11.2008 kl. 09:02]

Stórkostlegar myndir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 19.11.2008 kl. 14:23]

Takk Huld mín.

Kærleiksknús til þín líka Steina mín.

Já Dagný mín, það var einmitt það sem ég var að hugsa, öll þessi ESBumræða dregur fram í mér þjóðernishyggjuna og kærleikann til lands og þjóðar.

[Magnús Geir Guðmundsson, 20.11.2008 kl. 00:57]

Ljóðið hennar Unnar Bjarklind er vissulega mjög fallegt og innblasið og sömuleiðis Jóhannesar úr Kötlum, sem mér finnst nú einmitt líka hafa verið í samkeppninni um Þjóðsöngin á Þingvöllum '44!? En er ykkur JS hins vegar algjörlega ósammála að t.d. Hver á sér fegra.. væri heppilegri þjóðsöngur, því bæði er nú inntakið allt of samtvinnað tímamótunum sem það var ort í tilefni aðfyrir nútíman í sínum annars mjög fallega búningi til að verða ekki alveg jafnt ef ekki frekar umdeilanlegt heldur en Ó guð vors lands og svo er ekkert auðveldara að syngja það!

Þessi skoðun mín er óháð allri trú auk þess sem lag Sveinbjarnar er miklu fallegra en lagið við ljóð Unnar og Jóhannesar líka, sem mér finnst reyndar líka mjög hátíðlegt!