Dagur íslenskrar tungu og gamlar myndir.

Á  íslensku má alltaf finna svar

og orða stórt og smátt sem er og var

og hún á orð sem geyma gleði og sorg,

um gamalt líf og nýtt í sveit og borg.

 

Á vörum okkar verður tungan þjál

þar vex og grær og dafnar okkar mál.

Að gæta hennar gildir hér og nú

það gerir enginn nema ég og þú.

 Þórarinn Eldjárn.

 

Dagur íslenskrar tungu, er líka dagurinn okkar, sem hér notum tungumálið til að tjá okkur, hið ritaða mál.  Við þessi smáþjóð erum heppinn að eiga málið okkar ennþá.  Þrátt fyrir sífellda áreitni og viðleitni til að blanda hana öðrum málum.  Einkum ensku.  Skotar og írar töluðu geilísku hér áður og fyrr, í dag eru bara þeir sem eldri eru sem ennþá kunna það mál.  Enskan hefur alveg tekið yfir.  Sama gæti orðið um finnskuna.  Í Finnlandi skiptist þjóðin í sænskumælandi og finnskumælandi finna.  Það eru einhverjar reglur um að ef svo og svo mikill hluti er sænskumælandi í samfélaginu verða öll skilti að vera á báðum tungumálum.  Það þarf að texta sjónvarpið.  Eða svona var það allavega.  Ég hugsa að sænskan verði ofan á í tímans rás í Finnlandi, þar sem það mál er líkara norðurlandamálunum en finnskan.  Þannig að svo gæti farið að sama yrði um finnskuna og gelískuna.  Þetta er bara svona spekulasjónir ég er enginn sérfræðingur um tungumál, en ég hef dvalið í Skotlandi og veit að skotum þykir vænt um gamla málið. Í Finnlandi var dálítill rígur milli málsvæða, þar sem finnskumælandi finnar vildu ekki læra sænskuna.  En þetta getur svo sem allt verið í þátíð í dag.  En svona kom þetta mér fyrir sjónir á sínum tíma.

Þess vegna er ég stolt yfir að okkar ylhýra mál er ennþá tiltölulega hreint, en það verður sífellt flatara og fátækara af orðaforða, eftir því sem tíminn líður.  En það er okkar sjálfra að halda því vakandi og kjarnyrtu.  Reyndar var það danskur maður sem við getum þakkað að hér varð ekki danska ofaná, þegar fyrirfólk í landinu talaði bara dönsku af því að það var miklu flottara.  Þessi séríslenska snobbárátta, sem ennþá loðir við okkur.  Að allt sé betra og flottara sem kemur utan að.

En sum sé, við þessi smáþjóð við eigum okkar eigin tungu, og það er ekkert sjálfgefið í þessum heimi, við skulum ekki gleyma því.

Krossgátur er eitt tæki til að viðhalda kunnáttu tungunnar.  Og krossgátur eru leikfimi hugans, vinnur gegn gleymsku.  Þær eru því góð afþreying.

En ég var að skanna inn gamlar myndir í gærkveldi, og ég bara verð að setja hér inn eina mynd fyrir hana Rannveigu Höskuldar bloggvinkonu mína. 

Rannveig mín er er nokkuð viss um að þú hefur ekki vitað af þessari mynd af þér Steinunni og Snorra.  En ég hef verið víða með myndavél, og byrjað snemma.

Og svo fyrir hana Önnu frænku mína í Svíþjóð.

Mér hefur alltaf þótt vænt um þennan fjörkálf. 

Hér er hún mamma mín, með mig eða Nonna bróður einmitt í Tangagötunni, næsta húsi við Þóru ömmu þína.

Þessa tók ég nú ekki, hehehe.... en þetta er frá forsetaheimsókn til Ísafjarðar sennilega einhvertíma um 1950 og eitthvað.  En hvaða reffilegi karl skyldi nú stika þarna á götunni til hliðar  Sjálfur afi okkar hann Júlíus Geirmundsson, hvað annað. 

Segi bara gleðilegan dag íslenskrar tungu. 

Athugasemdir

[Jón Steinar Ragnarsson, 16.11.2007 kl. 10:44]

Á Íslensku má alltaf finna svar, tarararammtamm. Það svar sem á mér fer í taugarnar. Tarararammtamm.  Þá sérstaklega það sem varðar trú, og segir annan vera betri en þú.  Bomm bomm bomm.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.11.2007 kl. 11:22]

Jamm þannig séð Jón Steinar minn.  Ég setti þetta ljóð inn, vegna þess að það kom með stubbnum heim úr skólanum í gær, þau áttu að læra það heima. 

[Jenný Anna Baldursdóttir, 16.11.2007 kl. 12:43]

Gleðilegan íslenskudag.

[Saumakonan, 16.11.2007 kl. 16:45]

elska krossgátur!!!   Þónokkrar bækurnar sem leynast hér og þar um alla íbúð

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.11.2007 kl. 17:12]

Sömuleiðis Jenný mín.

Já ég líka Saumakona mín.  Hreint og beint hef með mér nokkrar bækur þegar ég fer tíl útlanda og í Fljótavíkina. 

[Rannveig H, 16.11.2007 kl. 17:35]

Þessi mynd yljar mér sannalega um hjartarætur,held að ég sé 5ára þarna Mig langar svo að eignast hana,getur þú nokkuð reddað því 'Ija mín  Emailið mitt er [e-mail]

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.11.2007 kl. 18:47]

Já ekki málið Rannveig mín sendi þér hana bara um hæl elskuleg.

[Sigurður Þórðarson, 17.11.2007 kl. 21:39]

Var hann Júlíus afi þinn í útgerð?

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 17.11.2007 kl. 23:06]

Nei ekki afi, heldur pabbi, og bróðir hans.  Þeir byrjuðu með Július Geirmundsson og Guðrúnu Jónsdóttur fyrst sem litla eikarbáta, síðan stærri 250 tn og svo með Júlíus upp í frystiskip.  Þeir byrjuðu þrí, því skipstjórinn þeirra var með í púkkinu. 

[Sigurður Þórðarson, 18.11.2007 kl. 00:41]

Mér datt þetta í hug út af nafninu. Ég man auðvitað vel eftir togaranum og síðan frystiskipinu. Annars var ég aldrei á sjó fyrir vestan nema á Flateyri. Heimurinn er oft minni en mann grunar. Var ekki Guðjón Arnar með Júlíus?

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 18.11.2007 kl. 01:23]

Nei hann var með Pál Pálsson.