Mikið er gott að maðurinn er fundinn.

Um leið og ég votta aðstandendum mína dýpstu samúð, þá fagna ég því að lík hans hefur fundist.  Ég veit að það er fátt jafn erfitt fyrir syrgjendur og að jarðneskar leyfar finnist ekki.  Það eru líka allskonar flækjur í sambandi við jarðarför og annað, þar sem ekki má jarðsyngja ástvin fyrr en eftir ákveðinn tíma, sem er í raun og veru furðulegt, þegar ljóst er að enginn von er til að viðkomandi finnist á lífi.  Þó það sé skiljanlegt ef maður hverfur og enginn veit hvert hann hefur farið.

Hér á Ísafirði hafa menn fundið einskonar lausn á þessu.  Inn í nýja kirkjugarði, hefur verið komið fyrir minningarreit, þar sem fólk getur sett nöfn ástvina sinna á fallega steina, sem þar hefur verið komið smekklega fyrir.  Það gefur fólki heilmikið að geta farið að slíkri "gröf" með blóm og kærleika. 

 

Karlmaður sem féll í Sogið fannst látinn

Athugasemdir

[Steinunn Helga Sigurðardóttir, 21.9.2007 kl. 21:44]

sömuleiðis hér!

hafðu fallega helgi kæra kona

AlheimsLjós til þín

steina 

[Huld S. Ringsted, 21.9.2007 kl. 21:56]

Æjá það var ósköp gott að hann fannst.

[Ásdís Sigurðardóttir, 21.9.2007 kl. 22:44]

Sammála, ábyggilega fátt eins erfitt og fá ekki að klára málið fyrst svona fór.

[Þórarinn Þ Gíslason (IP-tala skráð) 21.9.2007 kl. 23:51]

Sammála þér Ásthildur, þetta er fallegt innlegg frá þér. Á svona stundum sameinast þjóðin.

[Merlin, 22.9.2007 kl. 00:02]

Tek undir það sem Þórarinn skrifar, þetta er sorglegt atvik og ég vil votta aðstandendum mína dýpstu samúð.

[Heiða Þórðar, 22.9.2007 kl. 00:11]

Hugheilar samúðarkveðjur frá mér.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.9.2007 kl. 00:37]

Takk elskurnar fyrir að svara hér. Ég er að fara að halla mér, og ég ætla að senda bæn mína út í alheimin fyrir þá sem eiga bágt, sakna, syrgja og óttast um sína ástvini.  Þetta eru allt vondar tilfinningar og slítandi.  Við skulum hugsa upp í ljós og kærleika, og vita að hvar sem við erum stödd, og hvernig sem við erum stemmd, þá er eitthvað/einhver þarna úti sem elskar okkur og ber hag okkar fyrir brjósi.  Það er bara stundum nóg að biðja um hjálp.  Stundum er fólk of stolt til að gera slíkt.  En við eigum ekki að taka okkur of hátíðlega, við erum bara dropi í hafinu, hvert og eitt okkar einn dropi sem hefur stigið upp í hita leiksins, og bíðum bara eftir að falla aftur niður og sameinast hafinu.  Góða nótt.

[Kristín Katla Árnadóttir, 22.9.2007 kl. 11:02]

Já það er gott að hann fannst.