Komin heim aftur. Smá ferðablogg.

Jæja þá er þessari yndælis dvöl í Fljótavík búin.  Það var góður tími og veðrið lék við okkur.  Það er verið að taka upp úr töskum og hægt nokkurnveginn að ganga um heimilið aftur eftir heimkomu og upppökkun.

En fyrsta sem maður þarf að gera til undirbúnings svona ferðar er að fara yfir búnaðin og gönguskórnir eru stór hluti af því, hér fær afi góða hjálp við að bursta skóna, því allir eiga jú að hjálpast að ekki satt.

Það var dálítil bið eftir að báturinn yrði klár, svo það var ákveðið að fá sér pizzu fyrir ferðina, sem tekur 2,5 tíma og svo er eftir landdaka og flutningur vist upp i bústað.

Sumir voru líka að gera sig fína fyrir ferðina.

en loks var hægt að leggja af stað.

Veðrið var mjög gott og fyrir þá sem eru frekar sjóveikir er gott að sitja úti við.  Og allt klárt.  Lítil prinsessa sofnuð í kerrunni sinni, afi ræðir við stóru systur um hafið.

Tvær sætar systur, önnur er að fara í fyrsta sinn í Fljótavík. 

Þetta er tími veiðibjöllunnar, það er gaman að fylgjast með hvernig fuglin þýtur eftir haffletinum til að skoða æti.  Og hann fylgir bátunum í von um æti þaðan.

En hafflöturinn er líka fallegur, með sólarlagið svona í baksýn.

Hundurinn er besti vinur mannsins, og hér ræðast þeir við Skafti og Zorró.

Og lítil stubba tilbúin að takast á við sjóinn og landtöku.

Jafnvel himnavættirnir vöktu yfir okkur.

Það er eithvað kyngimagnað við hafið, himininn og skýinn, og þegar fjöllin bætast við, verður heildarmyndin ægiþrunginn.

Og þessi mátti auðvitað ekki gleymast, þegar maður er fjögurra ára, þá er gott að hafa bangsann sinn.

Meðan þeir sem eru aðeins eldri og reyndari fá að stýra bátnum. Í umsjón afa auðvitað.

Og stóri frændi systir sinni með börnin, því allir eiga jú að hjálpast að ekki satt ?

Zorró var svolítið kalt, og þá var gott að fara í peysu, hann er að tékka á bangsakút.

Jamm það er allt í lagi með hann.

en úti rann dagurinn á enda með öllum sínum fallegu litbrigðum, og himin og haf nánast rennur út í eitt.

Allt verður svo fagurt og á sama tíma dulúðugt, og maður finnur að við erum að fara á vit náttúruvætta og nánast ósnortins landslagt.

Og það er tími til að fara í bátana, allir klárir að taka land í Fljótavík.

Öryggið fyrir öllu og hér eru vanir menn á ferð, sem fumlaust koma öllum heilu og höldnu í fyrirheitna landið.

Þetta gengur allt eins og í sögu.

AH og komin upp í bústað og látið fara vel um sig.

Næsta morgun kom flugvél á nýja golfvöllinn sem þarna er.  Flugmaðurinn og frúin hans komu í kaffi þau voru að koma frá Látrum í Aðalvík. 

Hér ræða þeir saman flugmaðurinn og ekki síðri flugkappi Hörður Ingólfsson frambjóðandi Ílista með meiru.  Gamalreyndur Pólsflugmaður.

Notalegt að sitja í góða veðrinu og fá sér kaffisopa.  Reynder eru flugbrautirnar í Fljótavík í einkaeign, og það er öllum bannað að veiða þarna nema með leyfi landeigenda, það er ágætt að það komi skírt fram hér.

Þessi litla dama er með leyfi, og hún ætlar ekki að láta sitt eftir liggja

Aðrir láta sér vel líka að sulla í vatninu þeir eru í blautbúningum, þó þess þurfi ekki, því hitinn var yfir 20 °.

Þessi eru líka að fara í göngutúr og veiðistöngin er höfð með, ef menn verða varir.

En sandurinn fer allstaðar og afi verður að smúla sönduga kroppa.

Meðan sumir fóru í pissikeppni hehehehe...

Og svo var leikið í hvönninni.

Smá varðeldur, aðallega kveikt í rusli, þar sem ekki var mikill eldiviður, en nóg til að krakkarnir voru alsæl.

Einn daginn fóru þau yfir vatnið yfir í Julluborgir svokallaðar, en það eru miklir sandflákar.

Og þar var stokkið og skemmt sér VÚBBBS !!!!

Jibbý !!!

Og fleiri þetta var gaman.

Þeir stóru vildu líka prufa.

Jamm og þetta smitaðu út frá sér heldur betur.

Já ekki satt, hann er í háu stökki þessi sonur minn. 

Já það vildu allir prófa.

Sumir settlegri en aðrir.

En við munum að við þurfum alltaf að hjálpast að ekki satt, líka þeir stóru.

En svo var eldaður dýrindis matur lambasteik, hún beið eftir Julluborgarförum, þegar þau komu heim með sand upp fyrir haus.

Og það var tekið hraustlega til matarins.

Meira að segja all hraustlega, en það má alveg í Fljótavík.

Alþjóðlegur flugvöllur ?  nei en hér er miðpunktur alheimsins. 

Sætar saman þessar frænkur. 

Og þessar tvær undu hag sínum mjög vel.

Og gamla brýnið var talin besti flakarinn heheheh..

Enginn tölva, enginn play station, þá er notað það sem hendi er næst, og gert meira úr því.  Enda miklu heilbrigðara.

Einu sinni á dag a.m.k. var farið með ungviðið niður að ósi til að rasa út fyrir nóttina.

Fallegt ekki satt.

Allir fara yfir lækinn.

Og ofan í flæðarmálið.

Þar sem krakkar elska að leika sér.

Það er bara svo gaman að leika sér í öldunum.

Í kotinu ganga þau líka sjálfala blessuð börnin lille. 

Meðan aðrir lesa undir háskólann, þá rabba þær minnstu svolítið saman.

Eða bara í bað.

Svo er lesið fyrir ungana líka.

Nú eða spilað.

Ásthildur Bára Ásthildur, þrír ættliðir

Evíta og pabbi.

Svo þarf að kíkja dálítið vel á umhverfið.

Og meðan rökkrið fellur á, er notalegt inni við kertaljós, sögur, söng og spil.

En svo kom að því að þurfa að fara.  Við hefðum viljað vera viku í viðbót.

Allir klárir í bátana.

Saman í fjörunni.

Aftur um borð.

Flott ferð á enda.

Bless bless Straumnesfjall

Mig minnir að það hafi verið Goðafoss sem rak hér upp í fjöruna.  Það var sagt að skipperinn hafi verið upptekinn við dodo á einni þernunni, en ég sel það ekki dýrara en ég keypti, flakið er þarna allavega ennþá.

Bless Hornstrandir.

Smá skýjalistaverk.

Og litatilbrigði almættisins.

Svo er bara að fara að hlakka til næsta sumars.  En nú er mál að linni, heyrumst. 

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 25.8.2007 kl. 16:21]

Vó hvað myndirnar eru fallegar.  Rosalega er mikil náttúrufegurð á Ströndum.  Ég verð græn af öfund sitjandi hér á mínum borgarrassi.  Velkomin heim dúllan mín.  Smjúts.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.8.2007 kl. 16:51]

Takk elskurnar, já það er alveg frábært þegar stór fjölskyldan getur verið saman í frið og spekt heila viku, því miður urðu sumir að fara heim á sunnudag og mánudag vegna vinnu.  En við hin áttum svo sannarlega góðar stundir saman. 

[Huld S. Ringsted, 25.8.2007 kl. 19:24]

Velkomin heim.

Æðislegar myndir! Fallegt þarna og greinilega hefur veðrið leikið við ykkur.

[Ásdís Sigurðardóttir, 25.8.2007 kl. 21:25]

Þetta er ekkert smá flott blogg, æðislegar myndir.  Vona að þú hvílist vel í nótt og eigir góða helgarrest.

[Ásdís Sigurðardóttir, 25.8.2007 kl. 21:31]

Ég verð bara að kommenta aftur, renndi í gegnum myndirnar á ný og þetta er bara yndislegt. Þvílík fegurð í landslagi og fólki. Heppin fjölskylda.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.8.2007 kl. 22:08]

Takk mínar kæru, já þetta var bara svo yndisleg ferð og fegurðin ein ríkti.   Það er líka gaman að geta deilt þessu með frábæru fólki. 

[Hrönn Sigurðardóttir, 26.8.2007 kl. 00:17]

Flottar myndir. Þetta hefur greinilega verið góð ferð.

Velkomin heim

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 26.8.2007 kl. 00:19]

Takk Hrönn mín Og á þetta var frábær ferð.

[Laufey B Waage, 26.8.2007 kl. 12:36]

Ég fæ nett nostalgíukast við að sjá allar þessar Fljótavíkurmyndir. Hlakka til að fara þangað aftur (hvenær sem það nú verður). Velkomin heim ljúfust.

[Solla Guðjóns, 26.8.2007 kl. 12:38]

Vá því líkt....var með ykkur í anda þegar ég renndi í gegnum fræbæra myndabloggið þitt.Hreint ævintíri.

Frábærar myndir af frábæru myndefni.

Gaman að sjá þig aftur.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 26.8.2007 kl. 14:26]

Takk Ollasak mín, gott að vera komin heim.  Auðvitað ferðu fljótlega til Fljótavíkur Laufey mín, það er bara að drífa sig, ég er viss um að það er pláss hjá Boggu ef Atlastaðir eru uppteknir.  Þetta er alveg ótrúlega notalegur staður að hvíla sig á.   Og ekki sakar að eiga góðan son sem er góður flugmaður í þokkabót. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 27.8.2007 kl. 00:14]

Takk fyrir það mín kæra vinkona