Fréttamennska er stundum svolítið grátbrosleg.

Já það er auðvitað tími til að vera orðlaus yfir velgengni forystumanna Sjálfstæðisflokksins.  Formaðurinn fékk "bestu kosningu" hingað til til formanns eða heil 96% atkvæða.  

Það er líka ótrúlegt að Ólöf Nordal fékk kosningu sem varaformaður.  Þetta er náttúrulega stór sigur fyrir þau bæði.  Óska þeim auðvitað til hamingju að vinna þessa titla eftir mikla baráttu og sterka andstæðinga.  Þau eru auðvitað vel að þessum sigri komin. 

Sérstaklega ber svo að óska hinni ungu konu til hamingju fyrir að hafa unnið sigur sem ritari, gegn Guðlaugi Þór, þeim sterka manni..... ónei afsakið hann steig til hliðar og hætti við framboð.  

Það er von að stúlkan segi að sigur hennar sýni að ungt fólk eigi möguleika í hinum stóra og sterka Sjálfstæðisflokki.  Eða hvað? Hvernig ætli kosningin hefði farið ef Guðlaugur Þór hefði haldið sínu striki?

En þetta er nú allt saman gott og blessað.  Það er von að forystan sé ánægð með hinn mikla sigur sem þau unnu á aðalfundinum.  Og megi þau njóta vel. 

Hitt er svo annað mál að fjölmilar spila með í þessari uppákomu.  Hvað héldu fjölmiðlmenn að myndi gerast?  Það kæmi mótframboð á síðustu stundu?  Eða að formaður, varaformaður og ritari fengju ekki meirihluta atkvæða? Eina spennan hvarf þegar Guðlaugur Þór vék til hliðar, verð reyndar að hrósa honum fyrir þá gjörð.  Hvort sem það var plott eða ekki.   

Stundum getur maður orðið alveg orðlaus yfir fréttamennskunni, þar sem málin eru étin upp eftir hlutaðeigandi eins og hér sé eitthvert afrek sem hafi gerst.  

Og svona í blálokin hvað kusu þessir 45 aðilar sem ekki kusu Bjarna?

Bjarni endurkjörinn formaður

Athugasemdir

[Bjarni Gunnlaugur (IP-tala skráð) 26.10.2015 kl. 08:49]

Allt er þetta satt og rétt hjá þér Ásthildur.

Þó fréttir af þessum fundi séu kannski ekki bestu dæmin um kosti/galla íslenskrar fréttamennsku þá er maður stundum hugsandi yfir þvi hvort hún standist þær siðlegu kröfur sem gera þarf til fréttamanna.

Ég datt hér niður á athyglisverða grein um siðleg gildi í fréttamennsku.  Fróðlegt að velta fyrir sér hversu vel íslenskum fréttamönnum t.d. hjá okkar ríksstyrkta fréttaapparati, gengur að feta þennan að því er virðist þrönga stíg.

http://www.spj.org/ethicscode.asp

Meðhöndlun heimilda, hvað þeim gangi til sem koma með fréttaefni til blaðamannsins, hverjir styrkja fréttamanninn, fríðindi og fríar ferðir og fl. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 26.10.2015 kl. 10:34]

Já þetta eru góðar reglur, og betra að fréttamenn hefðu þær oftar að leiðarljósi en endurtaki ekki bara það sem fyrir þeim er haft hugsunarlaust.  Með því eru þeir misnotaðir og eru ekki að þjóna almenningi. 

[ls (IP-tala skráð) 26.10.2015 kl. 10:48]

Taka fram að ég er ekki Íhald, en hvað fékk Katrín mörg prósent hjá VG um helgina?

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 26.10.2015 kl. 12:29]

IS reyndar kemur það þessu máli ekkert við.  En það var svolítið skondið að horfa á þessa tvo fundi og sjá mismuninn á mönnun.  En ég er ekki að ræða þetta per se, heldur hvernig blaðamenn eru að reyna að gera þetta afskaplega spennandi, eitthvað sem var vitað mál, það vissu allir að Bjarni Benediktsson yrði formaður, einn í framboði. Það vissu líka allir að Ólöf Nordal yrði varaformaður, enda ein í framboði.  Og loks vissu allir að Áslaug Arna yrði ritari, enda ein í framboði eftir að Guðlaugur Þór dró sig til baka.  :)

[ls (IP-tala skráð) 26.10.2015 kl. 13:14]

Það sem ég er að benda á er að það er fréttaefni hvernig kosningu þessir forystumenn fá á hvorn veginn sem er. Það er nefninlega þannig að það eru allir landsfundarmenn kjörgengir og atkvæðaseðillinn auður; menn skrifa nafnið á þeim sem þeir vilja í tiltekið embætti. 96 - 97 % er þess vegna býsna góð stuðningsyfirlýsing og því fréttnæm. Með sama hætti hefur það verið fréttnæmt ef stuðningurinn hefur verið dræmur þó ekkert yfirlýst mótframboð væri.

Ég nefndi Katrínu því að hún fékk ekkert atkvæði af því að hún var ein í framboði og því var ekki kosið (hún var sjálfkjörin). Það er hins vegar engin frétt þannig séð.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 26.10.2015 kl. 17:26]

Hárrétt, skrýtið þá að Bjarni, Ólöf og Áslaug hafi ekki líka verið sjálfkjörin, er það ekki frekar hallærislegt að kjósa um fólk sem er eitt í framboði og búa til spennu um hvort þau vinna eða tapa?  

[ls (IP-tala skráð) 26.10.2015 kl. 17:50]

Íhaldið hefur svo lengi sem ég man (sem eru einhverjir þó ekki margir áratugir) haft þetta þannig að formlega séu allir í kjöri og því alltaf kosið og þar af leiðandi aldrei sjálfkjörið í þessi embætti. þegar aðeins einn hefur lýst yfir framboði er einmitt spennan (og þar af leiðandi fréttaefnið) hversu mikinn stuðning hann fær, ekki hvort hann verði kosinn. Það er örugglega hægt að fletta því einhversstaðar upp hver prósentan var hjá fyrri formönnum (í þeim tilvikum sem enginn bauð sig sérstaklega fram á móti þeim) til að bera saman þó ég nenni því ekki. Finnst það reyndar slök fréttamennska að fletta því ekki upp til samanburðar. Það væri frétt.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 26.10.2015 kl. 18:58]

Ókey get your point.  Mér finnst þetta bara skrýtið.