Það er ekki allt sem sýnist.

Þessi saga er tekin út bændablaðinu fyrir nokkru síðan.  Mér fannst hún svo frábær að ég geymdi hana og hér kemur hún.   Og þetta er gott að hugleiða núna á þessum tímum. 

 

Lífið er stutt, og vinirnir margir.

Dag nokkurn tók efnaður maður son sinn með sér í ferð út á land, í þeim tilgangi að sýna honum hvernig fátækt fólk býr.

Þeir dvöldu tvo daga og nætur á sveitabýli, sem myndi teljast fágæklegt.

Á leiðinni til baka spurði farðirinn son sinn hvernig honum hefði þótt ferðin. “Hún var frábær pabbi”,

“Sástu hvernig fátækt fólk býr ? “ spurði faðirinn.

“Ó já” sagði sonurinn.

“Jæja,segðu mér, hvað lærðir þú af ferðinni?”Spurði faðirinn.

Sonurinn svarað; “Ég sá að við eigum bara einn hund, en þau eiga fjóra.  Við eigum sundlaug, sem nær útí miðjan garð, en þau eiga læk sem engan enda tekur.

Við erum með innflutt ljósker í garðinum, en þau hafa milljón stjörnur á næturnar. Veröndin okkar nær alveg að framgarðinum, en þau hafa allan sjóndeildarhringinn. Við eigum smá blett til að búa á en þau eiga akra sem ná eins langt og augað eygir.  Við höfum þjónustufólk sem þjónar okkur, en þau þjóna öðrum.  Við þurfum að kaupa okkur mat, en þau rækta sinn.  Við erum með háa girðingu til að verja okkur, en þau eru umkringd vinum, sem verja þau.

Faðir drengsins var orðlaus.  Þá bætti sonurinn við:

“Takk pabbi fyrir að sýna mér hve fátæk viðerum.”

 

 Ég set þetta mynd inn aftur, það er eins og almættið vaki yfir Skutulsfirðinum sem hefur alið mig við brjóst sér og umvafið mig með sínum háu fjöllum og krafti.

Athugasemdir

[Ásdís Sigurðardóttir, 5.4.2007 kl. 20:30]

Ég rakst á þetta í blaði og heillaðist , frábært á sjá þetta aftur, þetta er ótrúlega góður boðskapur.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 5.4.2007 kl. 20:42]

Takk krakkar ég er nefnilega alveg sammála, þetta er eitthvað svo flott og rétt sem þarna kemur fram.

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 5.4.2007 kl. 21:09]

Þetta er svo satt Ásthildur mín...FLOTT AÐ SÝNA OKKUR ÞAÐ!

[Kristín Katla Árnadóttir, 5.4.2007 kl. 21:36]

Góð saga og góður boðskapur.

[Katrín Snæhólm Baldursdóttir, 5.4.2007 kl. 22:07]

Já svona eru allsnægtir oft í túnfætinum okkar...og mikil auðævi. En við tökum bara ekkert eftir því hvernig heimurinn stjanar við okkur á stundum.

[Anna Ólafsdóttir (anno) (IP-tala skráð) 5.4.2007 kl. 22:10]

Takk, kæra Ásthildur  Þessi saga er svo frábær að ég ákvað að deila henni með restinni af fjölskyldunni, las hana sem sagt upphátt fyrir liðið mitt og uppskar klapp - að sjálfsögðu ætlað þér

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 5.4.2007 kl. 22:38]

Takk Anno mín og þið hin.  Þetta er reyndar alveg frábær saga, og það er gaman að koma henni áfram, því að þarna að baki liggur þroskuð hugsun og gott veganesti.  Love you öll sömul.

[Rannveig H, 5.4.2007 kl. 22:58]

Allir bunir að lesa þessa sögu á mínu heimili,hjartans þakkir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 5.4.2007 kl. 23:11]

Búin að skila kveðjunni Rannveig mín til Adda.

[Þórunn (IP-tala skráð) 6.4.2007 kl. 23:40]

Góður boðskapur í þessari sögu og ég er búin að stela henni og ætla að leyfa fleirum að lesa :)

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 7.4.2007 kl. 10:10]

Flott er Þórunn mín.  Hún ætti að berast sem víðast.