Úlfur er átján ára í dag.

Þennan dag fyrir 18 árum fæddist drengur, barnabarn.  Hann átti sín fystu spor í kúlunni, ásamt móður sinni og föður. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það ríkti gleði og hamingja á heimilinu. Þó bar skugga á.

Foreldrarnir höfðu ánetjast eiturlyfjum og þó þau væru þarna staðráðin í að standa sig vegna litla mannsins, fengu þau ekki að gera það í friði, því kerfið vildi ekki leyfa þeim það.

En stubburinn okkar óx og dafnaði og eftir því sem tímar liðu, kom betur og betur í ljós að við afi og amma urðum að taka á okkur meiri ábyrgð en við höfðum ætlað okkur. Við gerðum það samt með gleði.  En á þessum tímapunkti tel ég að hægt hefði verið að bjarga þessum tveimur eistaklingum, ef þau hefðu fengið tækifæri.  Það gerðist ekki.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þau reyndu samt, því þau elskuðu þetta barn meira en allt annað.  

Drengurinn dafnaði og óx og er hinn mesti myndarpiltur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Einn af uppáhaldsstöðum þeirra feðga var að fara í Fljótavíkina, þar sem fjölskyldan á sumarbústað.  Þar undu þeir sér vel saman.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hann eignaðist síðar lítinn bróður og eru þeir góðir vinir.  Og þeir hafa alltaf verið mikið hjá ömmu og afa. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Faðir hans var mikill listamaður, og bjó til fiska úr steinum sem þeir týndu úr fjörunni, og margar fjöruferðir voru farnar. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í faðmi stjórfjölskyldunnar. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það á ekkert barn að þurfa að gagna í gegnum að missa bæði föður sinn og móður á unga aldri.  Það er sárt óendanlegt og enginn getur bætt það.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En strákurinn minn er duglegur og flottur, hann hefur bæði unnið með leikfélagi menntaskólans, leikið og séð um hljóðkerfi, hann hefur spilað á Aldrei fór ég suður, á trommur og samið lög.  Hann tók þátt í Morfískeppninni í ár. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spilar á Aldrei fór ég suður.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elsku flotti strákurinn minn, ég er svo stolt af þér.  Megi þú eiga góðan dag, og haltu áfram a vera svona góður og yndislegur.  Knús frá ömmu. 

 

Athugasemdir

[Óskar Helgi Helgason (IP-tala skráð) 8.3.2015 kl. 15:24]

Sæl Ásthildur Cesil: sem og þinn frændgarður, allur !

Árnaðar- og heillakveðjur góðar: héðan af Suðurlandi.

Lifið heil.

[Laufey B Waage, 8.3.2015 kl. 16:37]

Til hamingju með drenginn :). Nú ertu loksins orðin "barnlaus" (enginn yngri en 18 fastbúandi á þínu heimili). Mikið sem hann er heppinn að eiga ykkur Ella að. Njótið lífsins kæra fjölskylda :)

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 8.3.2015 kl. 17:26]

Takk fyrir innlitið og góðar óskir Óskar minn.

Já Laufey það eru 18 ár síðan húsið var barnlaust.  Skrýtið að hugsa til þess.  Þetta eru tímamót.  Þó unginn minn sé ennþá viðloðandi heimilið, þá er hann farin að þenja vængina og prófa aðfljúta. Takk elskan mín fyrir góðar óskir.

[Sigurður K Hjaltested (IP-tala skráð) 8.3.2015 kl. 19:56]

Flottur strákur og dugelgur.

Megi hann fljúga sem víðast.

M.b.kv.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 8.3.2015 kl. 20:30]

Takk Sigurður minn.  

[Ómar Geirsson, 8.3.2015 kl. 22:25]

Tek undir með Óskari og hinum.

Kveðja að austan.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 8.3.2015 kl. 22:31]

Takk Ómar minn. 

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 9.3.2015 kl. 03:58]

Til hamingju með sólageislann ykkar Áshildur. Glitrandi 18 ára gimsteinn, er dýrmætari en allt glópagull veraldar. Þið eruð rík að eiga svo dýrmætan gimstein að :).

Því miður er Þórarinn Tyrfingsson enn að blekkja þessa þjóð með þeirri lygi, að ekki þurfi vandaða heilbrigðisþjónustaða greiningu á ADHD, og í framhaldinu sérhæfðra lækna ávísaða lyfja-rítalínshjálp og sálfræðihjálp. Sá Vogs-skottulæknir hefur meira að segja gengið svo langt uppá síðkastið, að segja að ekki ætti að hjálpa börnum ADHD-foreldra, með rítalín-lyfjagjöf, vegna fíkniáhættu. Mikið alvarlegri en þetta getur óábyrg fáfræðifullyrðing eins læknis ekki orðið.

Líklega hefur Þórarinn Tyrfingsson aldrei heyrt talað um forvarnarmikilvægi vandaðar greiningar og lyfja/sálfræði-meðhöndlunar á ADHD, miðað við hvernig hann tjáir sig opinberlega um þessa vísindalega þekktu og sönnuðu taugaboðefnaröskun.

Svona hefur SÁÁ-svikakerfið hans Þórarins Tyrfingssonar og klíku-co, fengið gagnrýnilaust og opinberlega styrkt leyfi til að fara illa með greiningarsvikna einstaklinga á Íslandi.

M.b.kv.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 9.3.2015 kl. 10:20]

Takk fyrir þetta Anna Sigríður.  Úlfur greindist með ADHD og hefur verið á conserta í mörg ár.  Þó hann sé í afar miklum áhættuhópi, hefur þetta ekki haft nein áhrif á hann þannig séð.  Nema að hjálpa honum til að einbeita sér að námi.  Skil ekki svona áherslur eins og þú segir mér að Þórarinn hafi.  Enda hef ég takmakaða virðingu fyrir þeim manni. 

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 9.3.2015 kl. 16:08]

Sæl Áshildur. Takk fyrir þetta svar. Þetta er einmitt það sem ég er að reyna að segja.

Conserta er aðeins öðruvísi samansett lyf heldur en rítalín. Sumir þola conserta betur, alla vega í byrjun, og aðrir þola rítalín betur. Réttar skammtastærðir skipta miklu máli, og tekur langan tíma með vandaðri eftirfylgni, að finna út úr því. Og svo eru einhverjir sem þola hvorugt, eftir því sem best verður skilið. Það er mjög mikilvægt að greiningar og eftirfylgni séu vandaðar og réttar, því annars er verr af stað farið með lyfjagjafir, en heima setið.

Margir geta ekki einbeitt sér, né lesið sér til nokkurs gagns fyrr en þeir fá vandaða greiningu og vandaða eftirfylgni, með sálfræðihjálp eða/og lyfjum. Það er mjög erfitt fyrir unglinga með raskanir að standast sölupressu götusalanna, þegar sálartetrið er í flækju út af vangreiningu, og einbeitingar/námserfiðleikarnir verða óviðráðanlegir í skyldugrunnskóla-rammastofnununum kröfuhörðu, ábyrgðarlausu og vanhæfu/fordæmandi/fáfróðu. (Ekki allir skólar, en of margir).

Einelti hrekur svo of oft þessa heilbrigðisþjónustusviknu unglinga út á beitarjötu sölumanna götunnar, í ólöglega en auðfáanlega, aðgengilega og eftirlitslausa götugrasasöluna. Afbrotin koma svo óhjákvæmilega í kjölfarið, því götugrasið er dýrt eiturbras hvítflibbastýrðra undirheimanna.

Ábyrgðin er okkar almennings, að segja frá hvernig raunveruleikinn er, og krefjast löglegs dómskerfis, sem virkar eins og Stjórnarskráin segir til um.

Undirstofnanir virka ekki rétt, ef dómskerfið virkar ekki eins Stjórnarskráin segir til um.

M.b.kv.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 9.3.2015 kl. 18:04]

Algjörlega sammála þér í þessu Anna Sigríður.