Karlakórsferð

Ekið var niður Þýskaland frá Munchen til Ítalíu.  Gegnum Bæjaraland, en í Þýskalandi eins og í Austurríki og Ítalíu eru ótal smáríki sem mynda heildina, þar sem áður voru kóngar og fyrirfólk, og kastalar allstaðar.  En Bæjaraland er eitt af ríkustu svæðum Þýskalands með mesta framleiðslu per haus.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Hér er ekkert smáhýsi á ferð. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vel hirt tún og kirkja í miðju þorpi er eitthvað sem er aðal á þessu svæði.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Brennerskarðið, þar sem var mjög hart barist í heimstyrjöldinni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Suður Tírol var eitt af fátækustu svæðum Ítalíu, með bröttum fjöllum og erfiðleikum vegna slæmra vega, þangað til hraðbrautinn var gerð, þá vænkaðist hagur Suður Tíról, sem varð einn vinsælasti ferðamannastaður á Ítalíu, bæði sumar og vetur vegna skíðasvæðanna og einstakrar veðurblíðu og fegurðar.  Elli fararstjóri sagði okkur að þjóðverjar og ítalir byggðu þessa þjóðbraut, en það eru austurríkismenn sem rukka fyrir hana, vegna þess að hún liggur um Austurríki. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

það hefur verið þrekvirki að byggja þessa hraðbraut, sem er meiriháttar vegagerð.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér má sjá virki frá styrjöld í Brennerskarðinu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og kastalarnir víða, og allir hátt uppi, þar sem hægt var að verjast óvininum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jæja við erum komin til Bolzano.  Bolzano eða Bozen á þýsku er norðarlega í ítölsku Ölpunum, héraðið heitir Suðue Tíról.  Frá 1190 hefur Bolzano verið mikilvæg  verslunarborg, en vegna staðsetningar hennar milli margra stórra borga, m.a. Feneyja og Augsburg í suður Bæheimi í Þýskalandi, mættust menn þar á miðri leið til að eiga viðskipti hver við annan. 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Þessi kirkja er á torginu þar sem hótelið okkar er, hún vakti okkur kl. 7 á hverjum morgni, veit ekki hvort það var gott eða slæmt, alla vega svaf enginn yfir sig. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þessi höfðingi stendur á miðju torginu í Bolzano, þarf að spyrja betur um hann, það er nefnilega saga.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við erum á leið í kláf til að fara upp í fjöllin.  Kláfurinn er nýr, var vígður 2009, ferðinni er heitið upp til Soprabolzano með kláf og síðan með með gamalli lest til Wolfsgruben, á leiðinni upp má sjá vínekrur og eplaekrur, ásamt leirpíramíta sem eru á náttúruminjaskrá UNESCO.  

En hér var tekið lagið hraustlega af karlakórnum á kláfstöðinni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það verður að segjast eins og er að ég var með smá fiðring í maganum, en allt gekk þetta vel, og útsýnið frábært.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér eru vínekrurnar hátt upp í fjöllunum.  Hér er líka mikil eplarækt. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Borgin í öllu sínu veldi langt fyrir neðan okkur, en Bolzano liggur aðeins 265 metrum yfir sjávarmáli, þó sum fjöllinn í kring séu um 3000 metra yfir sjávarmáli. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við erum komin í sveitina, það er ekki mikið sléttlendi hér, víða hanga húsin og akrarnir rétt við þvergnípi, ekki gott að vera mjög lofthræddur hér. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En svona er þetta bara.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og við erum komin upp.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Erni Ingólfs var víst kalt, enda hitinn rétt um 36°  Þó aðeins svalara svona hátt uppil 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En við ætlum að fara í lest og aka um fjöllinn við ætlum að skoða hunangsbú, Plattnerhofsafnið og njóta náttúrufegurðar Alpanna. Við vorum heppinn því þetta er gamla upprunalega lestinn sem við fáum að ferðast í.  Hún var eiginlega alveg eins og gömlu vagnarnir í San Fransisco.  Og þarna var öllum troðið inn.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það var ekki frítt við að andardrátturinn væri svolítið grunnur í þessari hæð.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ítalir eru auðvitað mjög kaþólskir, hér hefur trúlega orðið dauðaslys.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér var stoppað til að fara í Plattnerhofsafnið.  En það er eitt af afar gömlum bóndabæjum sem hafa varðveist í upphaflegri mynd.  Flestir voru brenndir, þegar kom upp veiki sem talin var stafa af efnivið húsanna.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo var gengið að safninu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í þessu gamla húsi var búið alveg þangað til um 1985, en þar bjuggu tvær systur, önnur sem erfði bæinn, en hin meira sem þræll.  Þær áttu enginn farartæki en gengu niður til Bolzano til að ná í það sem þurfti til búsins.  Enginn kláfur þá.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er inngangurinn, hér er líka sala á hunangi, með allskonar bragði, og var hægt að smakka af list.  Hunangið er algjörlega náttúrulegt og unnið samkvæmt rituali til að halda sinni upprunalegu næringu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er auðvitað afar nýtískulegt og gott að hafa klósettið í svefnherberginu 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo ekki sé nú talað um eldhúsið.  

 

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er ekki verið að láta pípulagnir þvælast fyrir, bara rás fyrir vatnið og annað út á lóðina.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Skóladótið, pennastokkurinn og ipadinn hehe.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér má svo sjá körfurnar sem flugurnar voru ræktaðar í, svo var þetta bara allt saman pressað þegar kom að uppskerunni.  Reyndar er hunangsrækt hér ennþá, en á nútímalegri máta.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo þrufti auðvitað að tilla sér á barinn áður en haldið var af stað heim á hótel.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Beðið eftir lestinni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo er haldið niður aftur, hér má sjá bletti sem menn slá og senda svo heyið niður í böggum.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ítölsku Alparnir, veit ekki hvort er hrikalegra Copper Canyon í Mexico e'a þessi fjöll.  En hvortveggja afskaplega myndarleg og falleg.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér voru svo leirpýramídarnir, en þeir sjást ekki á þessari mynd.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þorpin upp í fjöllunum.  Hér er mikil eplarækt. og það eru sko ekki bara epli, heldur margskonar epli.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og komin heim á hótel.   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gott að fá sér bjór, þessi ungi barþjónn á íslenska kærustu og heilsaði okkur á íslensku.  Hér er örugglega verið að skála í grabba.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er ekki mikið af betlurum hér, raunar varð ég varla var við neinn, svo er líka að klæða sig upp og vekja athygli.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Götumyndirnar eru mikið fallegar hér, og húsum vel við haldið.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Við ætlum aðeins að skreppa í labbitúr, hér má sjá annan fararstjórann okkar hana Jónu Fanneyju, þau eru alveg til fyrirmyndar þessi tvö, og allt vel skipulagt.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Það sem háir gömlum borgum er einmitt þröngar götur, það er ótrúlegt að sjá bílaumferð á slíkum.  En þetta er meira göngugata aðalverslunargata Bolzano.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er verið að hóa hópnum saman.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er þessi elska eins og íslensk valkyrja, hún er búin að læra söng og hefur mikla og fallega rödd, enda er hún Konnari.  Hún er nú komin heim til að eiga litla guttann sem fylgdi okkur allar ferðir með mömmu sinni. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Okkar strákar voru vel merktir.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér er verið að skoða byggingar og hvernig reynt er að byggja þannig að það verði kæling þegar mest er heitt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Sum hús líka út eins og ófreskjur eða geimverur 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hér erum við komin inn í klausturgarð, en það má ekki hafa hátt til að trufla ekki íbúana.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

Ég man þetta ekki alveg, tek mér svolítið skáldaleyfi, en mig minnir að hér hafi djöfullinn verið múraður inni.   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er nefnilega allt til í kaþólskunni eins og annarsstaðar, djöflar, dýrðlingar og allt þar á milli.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Meira að segja ísmaðurinn ógurlegi, en ég segi nánar frá honum seinna.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tveir flottir.  bjórinn flaut hér um slóðir sem aldrei fyrr.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Ég veit ekki alveg hvað þeir voru að skoða þessir herramenn, en skondnir eru þeir 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En hér gerum við hlé á ferðinni.  Vona að þið hafi haft gaman af.  

Eigið góðan dag.  

Athugasemdir

[Ómar Ragnarsson, 16.6.2014 kl. 12:37]

Gaman að því hvernig netið hefur opnað möguleika til að deila skemmtilegum atburðum og fyrirbrigðum. Takk fyrir skemmilega myndskreytta frásögn.

Smá athugasemd: Þegar ekið er suður Þýskaland er ekið upp í móti ef eitthvað er en ekki "niður Þýskaland, því landið hækkar til suðurs og árnar renna niður í móti til vesturs en þó einkum til norðurs í átt til sjávar.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 16.6.2014 kl. 15:47]

Takk fyrir ábendinguna, maður hugsar einhvernveginn svona upp og niður eftir Evrópu. Það er satt að netið hefur gefið okkur ótal möguleika á að deila allskonar skemmtilegum atburðum.