Að hafa réttinn til að kjósa.

Nú styttist í korningar, næsta laugardag göngum við til kosninga og notfærum okkur einn helgasta rétt sem við höfum sem íbúar þessa lands.  

Enginn á að kasta atkvæði sínu á glæ, því það er eina tækifærið sem við höfum til að láta skoðanir okkar í ljós svo eftir er tekið.  Refsa þeim sem ekki standa sig, og gefa öðrum tækifæri til að láta að sér kveða.  

Það er engum hollt að vera of lengi við völd, því valdið spillir, það bara gerist, og fólk áttar sig ekki á því, en svona er það samt.

Kosningar eru leynilegar, það er til að ekki sé hægt að refsa mönnum fyrir að kjósa samkvæmt samvisku sinni.  Útgerðarmenn hafa stundað það grímulaust að tala við starfsfólk sitt á kaffistofunni og sagt þeim, sér í lagi útlendingum að "ef þeir kjósi ekki rétt, sigli skipinn burt og komin ekki aftur" Þetta er auðvitað kolólöglegt, en ég veit til að svona hefur verið stundað áratugum saman.  Eflaust eru fleiri slíkir til.  Mönnum sést ekki fyrir að reyna að hafa "sína menn" við völdin. 

Ég hef ákveðið að veita Í-listanum á Ísafirði mitt atkvæði.  

Í-listinn er samstarf milli Frjálslynda flokksins, Samfylkingarinnar, Vinstri grænna og óháðra í Ísafjarðarbæ.

Þetta samstarf byrjaði fyrir síðustu kosningar, þá var ákveðið að láta reyna á að sameinast með góð málefni og samvinnu.  Þetta samstarf tókst vonum framar, og þess vegna var ég ánægð með að sjá að það fólk sem er í forsvari ákvað að halda þessu góða samstarfi áfram.   

Í-listinn stundar góða pólitík, það eru málefnin og samvinnan sem er í fyrirrúmi, það er ekki verið að keyra á einhverjar stjörnur eða frægt fólk, heldur fólkið sem er tilbúið að bretta upp ermar og vinna til hagsbóta fyrir okkur öll.  Það sést á því að þessir flokkar hafa getað starfað vel saman svo ekki hefur komið upp ágreiningur eða óeining.  

Nú hafa forystumenn framboðsins ákveðið að bjóða fram bæjarstjóraefni, enn og aftur sýnir það víðsýni þeirra, að bjóða einum af forystumönnum Sjálfstæðisflokksins það hlutverk.  Þeir einfaldlega velja frambærilegasta manninn, sama hvaðan hann kemur.  Gísli hefur sýnt í störfum sínum að hann er sjálfs sín herra, hann hefur ekki náð upp á pallborð D-listans vegna þess að ágreiningur hefur verið með hans áherslum og hinna.   

 Mér finnst þessi vinnubrögð minna mikið á Dögun, samtök fólks um réttlæti, sanngirni og lýðræði.  Þau hafa reynt að fá önnur framboð til samstarfs, en ekki gengið vel, reyndar er Dögun samstarf milli Frjálslyndaflokksins, Hreyfingarinnar, Lýðsæðissamtaka og ýmissa annara flokksbrota. Mér finnst skipta mestu máli að fólk geti starfað saman af heilindum um þau málefni sem skipta fólkið í landinu máli.  Þá er ekki verið að spyrja hvort manneskjan sé á einhvern hátt áberandi í samfélaginu eða bara Jón og Gunna.  Þessi rödd samstöðu og sameiningar þarf að vera sterkari ef við viljum breyta einhverju.  

 Og ef okkur finnst að það þurfi að breyta til, þá er auðvelt að ákveða sig.  Óska ykkur öllum gleðilegra helgi og munið að heiðra þau réttindi sem við höfum öðlast gegnum blóð svita og tár gegnum tíðina.   

Athugasemdir

[Guðbjörg Snót Jónsdóttir (IP-tala skráð) 29.5.2014 kl. 11:21]

Já, það er nú það. Málin eru flóknari og snúnari en svo hér í henni Reykjavík, þar sem tekist er á um, hvort flugvöllurinn eigi að fara eða vera áfram í Vatnsmýrinni, og hvort moska eigi að rísa hér austur í bæ, og maður eigi að þola að fá skipulagsruglið, sem búið er að leggja fram, eigi að ganga eftir. og Samfylkingin er að drepa alla með því að þvinga fram persónubundnum kosningum og hampa stráknum honum Degi, sem stendur fyrir þessu skipulagsrugli, og leika þar sama leikinn og Alþýðuflokkurinn í gamla daga að hampa frambjóðendum og leggja ofuráherslu á þá, þegar þeir voru að berjast fyrir óvinsælum málefnum til þess að fá sínu fram í þeim efnum. Persónudýrkunin var þá í algleymingi, og þessi sama taktík er í Samfylkingunni, sem gerir það að verkum, að ég er farin úr flokknum og treysti mér ekki til að styðja hann lengur, svo að ég þarf að hugsa mig um fyrir laugardaginn. Það er auðveldara fyrir ykkur úti á landi, þar sem er bæði að finna viti bornir kjósendur og viti bornir frambjóðendur, sem virðist vera lítið af hér í borginni, því miður, enn sem komið er a.m.k., þótt það eigi svo eftir að sýna sig á laugardagskvöldið, hver niðurstaðan verður, og hvort þessar skoðanakannanir eru ekki tómar blekkingar, eins og ég er hrædd um að sé í flestum tilfellum og til heimabrúks fyrir Samfylkinguna til að trekkja að fleiri atkvæði, því að eins og Ingibjörg Sólrún sagði einhvern tíma, þá eru skoðanakannanir ekki kosningar, og skoðanakannanir segja ekki allt. Þetta verða því dálítið spennandi kosningar og gaman að sjá, hvað upp úr kjörkössunum kemur. Það er nú svo.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 29.5.2014 kl. 12:00]

Takk fyrir þitt innlegg Guðbjörg, já það er úr vöndu að velja í Reykjavík. En allra sorglegast er þegar reynt er ljóst og leynt að drepa niður sum framboð eins og Dögun, þau fá ekki að vera með alltaf, "gleymast". Það virðist vera eitthvað sem hræðir ráðamenn við fólkið þar.

En það er alltaf best að skoða hug sinn og kanna hvað flokkarnir bjóða og hversu trúverðugir þeir eru. Og ekki síst hvor þeir hafi efnt sín loforð hafi þeir haft tök á því. Bestu kveðjur til þín.