Smá hugleiðing vegna umræðunnar í þjóðfélaginu.

Æsist nú leikurinn.  Samfylking og Vinstri græn ná ekki upp í nefið á sér fyrir hneykislun yfir því að verið sé að svíkja lýðræði með því að kjósa ekki um framhald viðræðna, lengst hafa gengið m.a., Össur Skarphéðinsson, Steingrímur J. Sigfússon, Baldur Þórhallsson, Árni Páll Árnason, hafa þeir talað digurbarkalega um hvernig troðið er á lýðræðinu með þeirri ákvörðun að slíta aðildarferlinu  

Já, í fyrsta lagi datt þessu ágæta fólki ekki í hug að boða til þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort við vildum ganga í ESB, þó var það frumskilyrði fyrir inngöngu að þjóðin vildi ganga í ESB.  Nei það var talað um að kíkja í pakka, við myndum fá góðan samning sem fólk myndi vilja taka á móti.  

Svo drógust málin og árin liðu, ekki voru opnaði þeir pakkar sem höfðu mesta þýðingu fyrir íslenska þjóð, þ.e. sjávarútvegsmálin og landbúnaður.  Þegar fór að síga á ferlið var svo málið sett á ís af Össuri og có.

Það skondna við þessa umræðu í dag og hneykslun fyrri stjórnvalda, er athugasemd sem ég las fá Sigurjóni Vigfússyni, sem minnti okkur á að um leið og kjósa átti til stjórnlagaþings, setti Vigdís Hauksdóttir fram tilllögu um að borin yrðu undir þjóðina um áframhald á viðræðum við ESB.

Hér kemur uppryfjun Sigurjóns:

 

 Vigdís Hauksdóttir var höfð að háði og spotti út af Evrópumálum. Hún lagði fram þessa þingsályktunnartillögu: "Alþingi ályktar að fela dómsmála- og mannréttindaráðherra að efna til þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort halda eigi áfram aðlögunar- og viðræðuferli Íslands og Evrópusambandsins. Atkvæðagreiðslan fari fram samhliða kosningu til stjórnlagaþings 27. nóvember 2010".

Og hverjir sögðu nei ?

Það er hér að neðan !

Álfheiður Ingadóttir, Árni Þór Sigurðsson, Ásta R. Jóhannesdóttir, Baldur Þórhallsson, Birgitta Jónsdóttir, Björgvin G. Sigurðsson, Björn Valur Gíslason, Guðbjartur Hannesson, Guðmundur Steingrímsson, Helgi Hjörvar, Jónína Rós Guðmundsdóttir, Katrín Jakobsdóttir, Kristján L. Möller, Lilja Rafney Magnúsdóttir, Lúðvík Geirsson, Magnús M. Norðdahl, Magnús Orri Schram, Margrét Tryggvadóttir, Mörður Árnason, Ólína Þorvarðardóttir, Róbert Marshall, Sigmundur Ernir Rúnarsson, Sigríður Ingibjörg Ingadóttir, Siv Friðleifsdóttir, Skúli Helgason, Steingrímur J. Sigfússon, Svandís Svavarsdóttir, Valgerður Bjarnadóttir, Þorgerður K. Gunnarsdóttir, Þór Saari, Þráinn Bertelsson, Þuríður Backman, Ögmundur Jónasson, Össur Skarphéðinsson. Kv. Sigurjón Vigfússon Rauða Ljónið, 21.2.2014 kl. 23:46

Er ekki í lagi með ykkur ágæta fólk sem nú kvaka hæst um þjóðaratkvæðagreiðslu?  Þið höfðuð engan áhuga á því í nóvember árið 2010.  Hefur eitthvað breyst á þeim tíma?

Jú! þið hlutuð afhroð í kosningum og síðan tók við stjórn sem er andvíg inngöngu, báðir flokkar staðfestu það skýrt á sínum landsfundum.  

Ekki að ég ætli að fara að verja núverandi stjórnvöld ég er ekki að því, ég er að hneykslast á því hvernig þið umsnúið sannleikanum eftir því hvernig vindurinn blær.

Reyndar var það Össur og Árni Páll sem hægðu á umsóknarferlinu, og Árni Páll sem klúðraði stjórnarkrárfrumvarpinu ef til vill sem betur fer ef ákvæðið sem alltaf var mér þyrnir í augum átti að vera til þess að koma okkur inn bakdyrameginn.

'Eg held nú að þetta hafi þróast í þessa átt, þegar Össur og Árni Páll gerðu sér grein fyrir því að ESB gekk ekki í takt við vilja almennings á Íslandi í sambandi við þessu tvö stóru mál.  Þeir gerðu að því skóna að öll yfirstjórn fiskveiða færi til Brussel.  Þessir ágætu menn gerðu sér grein fyrir því að þetta gengi aldrei upp.  En í stað þess að koma hreint fram og segja eins og var, fóru þeir undan í flæmingi.  Og standa svo núna á blístri af vandlætingu á hlut sem þeir sjálfir klúðruðu.  

Ég segi bara fyrir mig, ég hafði í upphafi trú á vinstri stjórn Jóhönnu og  Steingríms, en það kom fljótlega í ljós svik aldarinnar þegar í ljós kom að meðan Steingrímur kallaði manna hæst að aldrei skyldum við fara í ESB eða semja við AGS, var hann að makka bak við tjöldin við Jóhönnu nákvæmlega um þetta.  

 

Svo er ég að spá í hvort Sjálfstæðisflokkurinn muni ekki klofna núna á næstunni.  ESB sinnar í flokknum, þó í minnihluta sé eru froðuflellandi af reiði.  Hvernig eiga slíkir fjendur að starfa saman?  'Eg fæ það ekki til að ganga upp.  Sennilega verður breiður hópur af gamla og ég meina gamla Sjálfstæðisflokknum, frá tímum Matta Bjarna og Sverris að flokki, og síðan hvarfnast út harðlínukjarninn sem endilega vill ganga í ESB.  Þessir reiðu sem ekki geta unað lýðræðislegri niðurstöðu flokksins á landsfundi.  

Samt vona ég bara að það kvarnist sem mest úr öllum fjórflokknum, að loksins geti fólk kosið eitthvað annað, ný framboð og nýtt fólk til dæmis  Pírata eða Dögun og nýja hugmyndafræði.  

Ég var á fundi í dag með félögum mínum í Í-listanum á Ísafirði, þrír flokkar hafa þar starfað saman og ber ekki skugga á, þar eru Frjálslyndir/Dögun, Samfylking og Vinstri Græn.  Það er fólkið sem starfar vel saman þvert á allar flokkslínur.   Sem sýnir að þessir flokkadrættir ættu að hverfa úr sögunni, og fólk að tala sig saman án titla eða félagsskírteina.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það þarf nýja hugsun og meiri vitund fólksins sjálfs um hvað það vill sameinast um.  Eigið góðan dag.   

Athugasemdir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.2.2014 kl. 18:40]

Í þá daga þegar Matthías Bjarnason og Sverrir Hermannsson og fleiri góðir drengir voru í forsvari fyrir Sjálfstæðisflokknum í flokki annara góða manna var þetta stjórnmálaafl svo sannarlega flokkur allra, stétt með stétt og svo framvegis. En eftir að frjálshyggjuöflin tóku sér bólstað þar til dæmis með Davíð og fleiri slíkum dó þessi flokkur og gafst arðræningjum á vald. Margir góðir menn hafa síðan reynt að leiðrétta kúrsinn, en þeir hafa ekki haft erindi sem erfiði, til dæmis man ég eftir góðum manni úr Bolungarvík aflakló með meiru sem lagði á sig endalaust að mæta á landsfundi flokksins, en var þaggaður niður, líkt og Ólafur F. Magnússon og fleiri sem ég þekki, til dæmis Guðjón Arnar, þeir sögðu að þeir hafi ekki yfirgefið flokkinn heldur hafi flokkurinn yfirgefið þá. Þó þessir menn hafi endalaust stutt flokkinn í kosningum, þá hefur smátt og smátt kvarnast úr honum og vel þenkjandi menn gefist upp á Eiginhagsmunamennskunni og spillingunni sem flokkurinn hefur staðið fyrir, m.a. í sveitarfélögum þar sem hann hefur náð endalausti forystu.

Klikuskapur, vinaráðningar ásamt allskonar svindli og óheiðarleika hafa orði þeirra aðalsmerki, og það fólk sem vill ekki vera með í þessu hefur annað hvort farið eða sett lepp fyrir blinda augað.

Það er synd því þarna úti er fólk óánægjufylgi sem heldur að ef það kýs ekki Sjálfstæðisflokkinn þá sé allt glatað, það sé ekki hægt að kjósa neitt annað. Því þá komist hinir hræðilegu vinstrimenn að. Og ekki hefur klúður síðustu ríkisstjórnar lægt þær öldur, nema síður sé. Þess vegna segi ég, hlustið á önnur framboð og hlustið á það sem þau eru að segja, flest nýju framboðin vilja virkilega vinna vel, þau eru laus við flokksagann og skuggastjórnendur sem ekki vilja missa spón úr sínum aski. Menn sem vilja bara halda völdum hvað sem gerist, og eru alveg tilbúnir til að nota öll meðul til þess. Það er auðvitað skiljanlegt og raunar mannlegt, því hver vill missa það sem hann hefur? Öryggi með vinnu, öryggi með stöðu sína og sinna en því miður á kostnað annara þjóðfélagsþegna. Nú er svo komið að fólk sækir helst ekki um stöður sem auglýstar eru á landsbyggðinni og jafnvel í höfuðborginni nema að geta flaggað frænddómi, flokksskýrteini eða vinavæðingu.

Getum við sætt okkur við slíkt? Og hér er ég ekki bara að tala um Sjálfstæðisflokkinn, þ.e. spillta hlutan af honum, heldur allan fjórflokkinn og hliðarlínuna við hann Bjarta framtíð, sem hefur lært öll knepinn.

Er ekki kominn tími til að hugsa málin upp á nýtt?

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.2.2014 kl. 18:46]

Ef til vill er þessi gamli tími að koma til baka, með Bjarna og yngri mönnum í flokknum, og eins í Framsókn það er himin og haf milli Sigmundar Davíðs eða til dæmis Halldórs Ásgrímssonar mesta spillingarmanni í ísl. stjórnmálum að mínu mati, og klíkunnar í kring um hann.

Ég skil ekki alveg þetta hatur út í Sigmund Davíð, vegna þess að ég sé eitthvað allt annað út úr hans framkomu og frásagnar en margra annara, ég er ef til vill bæði heyrnarlaus og blind. Það getur svo sem vel verið. En um leið og ég vil fá endurnýjun í pólitíkina, þá fagna ég því að forystumenn þessara tveggja flokka eru menn nýrra tíma, og hlusta betur á almenning, viðbrögð í athugasemdakerfum og slíku, það er bara byrjunin á því að við komum tánum inn fyrir gömlu flokkshundana sem hafa sammælst um að EIGA landið og miðin.

[Rauða Ljónið, 22.2.2014 kl. 23:17]

 Sæl.  Grein eftir Margréti Tryggva. http://blog.pressan.is/margrett/2012/05/24/esb-thjodaratkvaedagreidslur-og-ny-stjornarskra/
Kv. Sigurjón Vigfússon

[Steingrímur Helgason, 23.2.2014 kl. 00:51]

Vel ritaður piztill & fínar hugleiðíngar hjá þér, vena mín væn.

[Haraldur Rafn Ingvason, 23.2.2014 kl. 02:23]

Í mínum huga snýst málið um tvennt. Annarsvegar um það að menn standi við orð sín og hinsvegar um beint lýðræði.

Tökum fyrra atriðið fyrst: Það þarf ekkert að deila um að fyrir liggur loforð um leggja framhald viðræðna um aðild að ESB í dóm almennings. Um er að ræða stórmál sem snertir flesta þætti íslensks samfélags til lengri tíma. Ásamt flestum samtökum á vinnumarkaði, er meirihluti landsmanna á þeirri skoðun að halda eigi viðræðum áfram þrátt fyrir að minnihluti sé fyrir inngöngu. Þetta má túlka á ýmsan hátt en e.t.v. er skýringin sú að fólk vilji taka upplýsta afstöðu til málsins þegar niðurstaða liggur fyrir.

Nú er verið að svíkja þetta loforð með einhverjum grímulausasta þvættingi sem sést hefur. Því verður sú spurning áleitin að ef pólitíkusar skirrast ekki við að svíkja jafn skýr loforð gefin í jafn viðamiklu máli, er þá hægt að taka mark á nokkrum sköpuðum hlut sem þeir segja? Hvernig á það að vera hægt???

Þá er það seinna atriðið: Allt frá hruni hefur verið sterk undiralda í þjóðfélaginu fyrir beinna lýðræði en fæst með þingkosningum á fjögurra ára fresti. Svona kosningar hafa þó farið fram s.s um stjórnarskrá og ícesave. Pólitíkinni er meinilla við þetta fyrirbæri enda geta slíkar kosningar haft mikil áhrif á rammpólitísk mál. Þó láta pólitíkusar stundum sem svo að þetta sé góð hugmynd, en að því er virðist aðeins þegar lítur út fyrir að niðurstaðan verði þeim hagfelld.

Nú sér maður marga einstaklinga sem hart hafa áður beitt sér fyrir slíkum atkvæðagreiðslum, beita sér af mikilli hörku gegn því að kosið verði um áframhald þessa máls. Þar með falla þeir í sama pitt og pólitíkusarnir, þeim líkar ekki sú stefna sem málið er að taka og því sjá þeir enga ástæðu til að skorði sé úr um það á lýðræðislegan hátt. Hér ætti náttúrlega frekar við að yfirfæra hugmyndafræði sem (sennilega ranglega) hefur verið eignuð Voltaire , “I disapprove of what you say, but I will defend to the death your right to say it.”

Pólitíkinni hefur nú sem sagt tekist með dyggri aðstoð þessa fólks að drepa tvö hvimleið mál í einu höggi. Annað voru áframhaldandi aðildarviðræður og hitt var hugmyndin um beint lýðræði. En það skiptir kannski litlu máli þar sem augljóst er orðið að fæstir kæra sig neitt um beint lýðræði nema það henti þeirra þröngu, ímynduðu eða raunverulegu hagsmunum.

Til hamingju með árangurinn.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 23.2.2014 kl. 10:40]

Takk Zteini minn.

Haraldur grímulausustu svik við þjóðina var einmitt sinnaskipti Steingríms J. þegar hann um leið og hann sagðist aldrei myndi ganga í Evrópurbandalagið og ekki makka við AGS og meðan hann var að segja þetta í kosningabaráttu, var hann að ræða við Jóhönnu um að gera nákvæmlega þetta. Það toppar ekkert þennan gjörning.

En það hefur verið marg bent á að bæði Framsóknarflokkur og Sjálfstæðismenn höfðu samþykkt á landsfundum að Ísland væri betur komið utan ESB, það var engin lygi þar. Þetta var samþykkt á landsfundum beggja, þó einstakir frambjóðendur hafi sagt annað í kosningabaráttu, þá skrifast það á þá sjálfa ekki satt?

Þeir lofuðu heldur ekki þjóðaratkvæðagreiðslu um hvort haldið yrði áfram með aðlögunarferlið, það er munur á því eða það sem þeir sögðu að EKKI YRÐI HALDIÐ ÁFRAM VIÐRÆÐUM NEMA AÐ UNDANGENGINNI ÞJÓÐARATKVÆÐAGREIÐSLU.

Er voðalega erfitt að sjá munin á þessu?

Ég skil vel reiði ykkar sem viljið ganga í ESB, ég var sjálft reið í hvert skipti sem reynt var að pota okkur inn í ESB bakdyrameginn og með hálfsannleika, eða hreinni lygi.

En það sem þið verðið að átta ykkur á er; að þessi ríkisstjórn vill ekki inn í ESB, þau öfl sem harðast börðust fyrir inngöngu hlutu afhroð í síðustu kosningum, það segir sína sögu. Því er alveg sama hvað þið reynið að snúa þessu fram og til baka, upp ogniður, þá hefur þessi ríkisstjórn komið alveg hreint fram með það að telja landið betur sett utan bandalagsins, það var alveg ljóst bæði fyrir og eftir kosningar.

Þess vegna eruð þið í mínu augum bara hávæt minnihluti, sem ekki getur sætt sig við lýðræðisleg vinnubrögð og meirihlutavilja landsmanna.

[Sigurður Þórðarson, 23.2.2014 kl. 12:06]

Það er nú meiri lýðræðisástin hjá þessu liði

[Haraldur Rafn Ingvason, 23.2.2014 kl. 12:09]

Merkileg rök að það sé lagi að svíkja og ljúga vegna þess að hinir geri það. 

Hvernig færðu það út að ég vilji ganga í sambandið? Stendur það einhversstaðar í textanum hér að ofan? stendur það einhversstaðar í kommentum sem ég hef skrifað um þetta mál?

varðandi það að enstaka frambjóðendur hafi sagt eitthvað þá stóð þetta á heimasíðunni xd.is  "Sjálfstæðisflokkurinn telur hagsmunum Íslands betur borgið utan Evrópusambandsins en innan. Kjósendur ákveði í þjóðaratkvæðagreiðslu á kjörtímabilinu hvort aðildarviðræðum skuli haldið áfram". Skýrara verður þettta nú ekki. þetta kosningaloforð hefur nú verið tekið niður af síðunni.

Svo er það þessi spurning um hvað gerist þegar meirihluta alþingis og meirihluta þjóðar greinir á um leiðir, eins og ljóst er að á við í þessu máli. Miðað við þau rök sem þú færir hér fram þá skal þingið ráða. Hefði það gilt á síðasta kjörtímabili þá gefðu t.d. ekki orðið neinar icesave kosningar. Með sömu rökum er búið að drepa hugmyndina um beint lýðræði. 

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 23.2.2014 kl. 12:32]

Bíddu nú aðeins hægur Haraldur, Icesavekosningarnar urðu vegna þess að forsetinn neitaði að undirrita lögin. tvisvar vísaði hann þeim til þjóðarinnar. Nú ertu að bera saman epli og appelsínur, forsetinn gerði það vegna um 47 þúsund áskorana frá almenningi í landinu. Það getur hann ef laust gert aftur ef þið náið að safna svo mörgum undirskriftum fyrir því að við höldum áfram innlimunarferlinu.

Það sem ég heyrði var svona: viðræðum verði ekki haldið áfram, nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu. sem er allt annað en það sem þú heldur fram.

Með það að þú viljir ganga í sambandið bið ég þig afsökunar á að hafa sagt, það var ósmekklegt, þar sem þú hefur ekki mér vitandi sagt það. En þetta sýnir á hvaða stigi umræðan er í dag. Við gefum okkur ýmislegt því miður.

Ég ályktaði það út frá baráttu þinni fyrir þjóðaratkvæðagreiðslu um mál sem getur bara endað á tvo vegi, annað hvort að hafna aðild eða ganga alla leið, þá verðum við búin að taka upp öll skilyrði ESB og erum föst í vefnum, mér hugnast það ekki. Ég hef lesið þá skýrslu sem ESB sjálft sendi stjórnvöldum til að hnykkja á því að engar varanlega undanþágur fengjust, og svo skýrslu ESB um að yfirráð sjávarauðlinda færu undir yfirstjórn sambandsins, hversu skýrara getur þetta verið?

[Eyjólfur G Svavarsson, 23.2.2014 kl. 14:13]

Haraldur!! Það er mikið að grímulausu þvaðri í gangi núna! En ert þú og þinn flokkur grímulaus eða með grímu? Bara svona forvitni.

[Haraldur Rafn Ingvason, 23.2.2014 kl. 14:22]

Já, hvernig var það nú aftur með synjunarvald forseta. Um leið og það var virkjað fór af stað umræða hægra megin um að það gengi nú ekki, þetta væri dauður bókstafur. Vinstrið varði þetta hinsvegar með kjafti og klóm og fjölmiðlalögin voru dregin til baka. Nokkrum árum seinna kom upp icesave mál þar sem hægrið varði málskotsréttin með kjafti og klóm en vinstrið sá þessu allt til foráttu. Það er er engin trygging fyrir því að þessi pólitískt óvinæli öryggisventill verði fyrir hendi mikið lengur þökk sé skotgrafamálflutningi stjórnvalda og landsmanna.

Það er rétt að icesave var knúin í gegn með ofangreindu valdi, enda voru engar aðrar leiðir færar fyrir andstæðinga málsins. Þá var hinsvegar um lög að ræða sem þurftu undirskrifta forsata við til að öðlast gildi. Þáverandi stjórn hafi sannarlega ekki uppi áform um að kanna hug almennings innan ákveðins tímaramma eins og loforð voru gefin um í þessu máli.

Nú er farin af stað undirskriftasöfnun gegn þessari ákvörðun. Raunar efast ég um að það dugi tl að þvinga fram atkvæðagreiðslu því hér er aðeins um að ræða þingsályktunartillögu en ekki lög þannig að ég efast um að forsetinn hafi neina beina að komu að málinu, frekar en þegar sótt var um (ATH að þá var enginn möguleiki að að knýja fram þjóðaratkvæði með þessum hætti!!!).

Það sem ég er að benda á með öllu þessu er að að lýðræði er vesen, en það er samt besta kerfið. Lýðræði er ekki eitthvað sem á að vera virkt bara þegar það hentar þér eða mér heldur alltaf þegar skera þarf úr um mikilvæg mál.

Jafnframt er ég á þeirri skoðun að orð skulu standa.

[Haraldur Rafn Ingvason, 23.2.2014 kl. 14:25]

Er ekki í flokki. Telst fremur skeggjaður nú um stundir en ber að öðru leiti ekki grímu.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 23.2.2014 kl. 14:29]

Auðvitað skulu orð standa, en ef ályktun Sálfstæðisflokksins hefur hljómað svona:

" Landsfundur telur að hagsmunum Íslands sé betur borgið með því að standa fyrir utan Evrópusambandið.

Áréttað er að aðildarviðræðum við ESB verði hætt og þær ekki teknar upp aftur nema að undangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu."

Hvernig getur fólk þá talað um svik, meira að segja svik aldarinnar? Hér stendur hreint og kárt Aðildarviðræðum verði hætt og þær ekki teknar upp aftur nema að ungangenginni þjóðaratkvæðagreiðslu.

Því miður er erfitt að fá fram lýðræðí með gamla og spillta stjórnmálamenn í öllum gömlu flokkunum, en það er að breytast og yngra fólk að taka við, til dæmis Bjarni Ben. Sigmundur, Katrín Jakobsdóttir, Árni Páll, þau eru af nýrri kynslóð, svo eru nýju flokkarnir sem banka upp á, Píratar og Dögun, svo það er von til þess að dropinn holi steininn.

[Haraldur Rafn Ingvason, 23.2.2014 kl. 14:59]

Það fór fram hjá mér að það væri verið að kjósa um ályktanir einhverra landsfunda í síðustu kosningum, hélt að það væri verið kjósa um þau málefni og loforð sem flokkarnir héldu opnberlega fram, sem var m.a. "Kjósendur ákveði í þjóðaratkvæðagreiðslu á kjörtímabilinu hvort aðildarviðræðum skuli haldið áfram.”

[Guðmundur Ásgeirsson, 24.2.2014 kl. 17:14]

Flottur pistill Ásthildur.

Það sem ég tek helst undir er tvískinnungur þeirra sem voru í stjórninni á undan og vildu ekki heyra á þjóðaratkvæðagreiðslu minnst.

Og fyrir þá sem vilja "kíkja í pakkann" þá er hann hérna: http://www.evropustofa.is/fileadmin/Content/Publications/PDFs/Lissabon-heildarskjal.pdf

Kíkið í pakkann og látið okkur svo vita. Þá fyrst yrði aðild eða þjóðaratkvæðagreiðsla eitthvað sem væru skynsamleg umræðuefni.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 24.2.2014 kl. 17:50]

Takk fyrir innlitið Guðmundur, já það er afskaplega erfitt fyrir þetta blessað fólk að heyra sannleikann.

Haraldur, það getur vel verið að þessir menn í kosningabaráttu létu eitthvað slíkt frá sér fara, en stjórnarsáttmálinn kveður samt skýrt á að viðræðum verði slitið.

Mér finnst þessi læti vera orðin frekar brosleit þegar haft er í hugsa það sem Steingrímur J. lofaði fólki fyrir síðustu kosningar, og er nú með upphrópanir um mestu kosningasvik allra tíma, hann er eflaust búin að gleyma þessu sjálfur.

Hitt er svo annað mál að það er ekki til eftirbreytni að lofa einhverju í kosningabaráttu sem ekki er staðið við. En hefur það nokkurntíman gerst að staðið hafi verið við slík loforoð gefinn í hita dagsins.