Osló og heim.

Eftir að komið er framhjá Lillehammer, er ekið fram hjá Ólympíuhöllinni í Hammer, sem var notuð í vetrarólympíuleikunum árið 1994.  Þetta er stórglæsileg höll, einnig kölluð Víkingaskipið, hún er 22.000 fm, og kostaði á sínum tíma 2.4 milljarða ísl. króna.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Þetta er auðvitað snarléleg mynd.  Þessi skautahöll tekur  10.600 áhorfendur og þar af 2000 manns í sæti.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og svo erum við komin aftur til fjölskyldunnar í Nittedal.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og smáfólkinu þar <3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og þá þarf að gera ýmislegt, eins og að lita, en Sólveig Hulda er sérlega laginn við að lita.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Stóll er sérlega gott tæki til að labba með, ef maður er ekki alveg búin að sleppa sér.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Afi og dúllan hans <3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já sumir vilja lita, aðrir eru í tölvunnni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo er bara tímaspursmál hvenær unginn nær að opna ofnin og elshússkápana og þá er voðinn vís.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En svo liggur leiðin heim aftur eftir yndislegan tíma.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Í Leifsstöð var hóað í Ella, og þar var á ferð frændi frá Mexicó, hann var að koma frá að skemmta sér á Íslandi til vinnu í Noregi, elsku Daníel svo flottur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og þá er að skoða íslensku fjöllinn sem á einhvern hátt virka bara dvergar eftir tröllin í Noregi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Baula virkar eins og baby miðað við Norge.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hún er samt flott sérstaklega svona í vetrarbúningi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Já svo ennþá nær.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Það er samt eitthvað vinalegt við fjöllin okkar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Og þau eru allskonar í laginu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En við vorum heppin með veður og færð, og nú blasa Vestfirðir við okkur ferðalöngum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þó það sé gaman að ferðast þá er einhvernveginn alltaf best að koma heim.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Steingrímur á sínu besta á þessum tíma.  En ég vona að þið hafið notið þessa ferðalags og molanna sem fylgdu.  

Eigi gott kvöld elskurnar.