Trúir þú á álfasögur?

Það má svo sem henda gaman af tilvist álfa og annara hulduvera, en það breytir ekki því að þeir eru raunverulegir fyrir þeim sem skynja þá. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Og það hefur nákvæmlega ekkert með Árna Johnsen að gera.  

Sem betur fer þá hef ég orðið þeirrar gæfu aðnjótandi að skynja þessar verur og sumar hafa jafnvel strítt mér og falið fyrir mér hluti sem enginn skynsamleg skýring er á að mati slíkra.  Enda dettur mér ekki í hug að reyna að koma slíku inn í haus á fólki.

En við sem vitum af tilvist slíkra vera getum svo sannarlega verið hamingjusöm yfir að fá að búa að slíku.

 Ég reyndar hálfvorkenni fólki sem trúir á Guð sem enginn sér, en af neitar öðrum verum sem fáir sjá, en þó svo miklu fleiri.  

Íslenskir álfar og hraun í heimsfréttum

Athugasemdir

[rhansen, 22.12.2013 kl. 19:50]

Þvi segirðu að enginn sjái Guð  ?  eg hef oft seð álfa og hulduvættir en lika guð ...og þeir sem skynja af öllum viddum sja hann sem annað ....eða vitundir hans !

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.12.2013 kl. 20:54]

Guð er ljós og kærleikur sem býr í okkur öllum, það er það sem ég meina með að enginn sjái Guð, aftur á móti eru margir sem finna kærleikan í brjóstinu.  Álfar og aðrar hulduverur hafa meiri efnismassa en það, þó þeir hafi ekki okkar þunga massa.

[Guðmundur Ásgeirsson, 22.12.2013 kl. 21:56]

Talandi um Árna Johnsen þá trúi alls ekki á hann frekar en neina aðra jólasveina.

Samt eru ekki til skynsamlegar skýringar á öllu í veröldinni. Árni Johnsen er einmitt mjög góð sönnun þess!

"Jarðvegsdúkur? Rækallinn, ég sem ætlaði að nota þetta sem sundlaugarábreiðu yfir Snorralaug." - Árni Johnsen

Árni Johnsen - eini karlkyns Vestmannaeyingurinn sem hefur aldrei hætt að vera í mútum eftir kynþroskaskeiðið.

Víðast hvar hefði þeim sem ataðist í mesta bófarappara landsins verið slátrað fljótlega - en Árni hlaut endurkjör!

Árni Johnsen er svo mikill bófi að hann þarf ekki að rappa. Ekki heldur að kunna að spila á gítar. Eða geta sungið.

Árna Johnsen tókst í alvörunni að nota hugmynd að jarðgöngum undir virkt eldfjallasvæði á mótum jarðskorpufleka  gliðnandi í sundur um marga sentimetra á ári, sem innlegg í umræðu um samgöngubætur og leiddi það til byggingar ferjuhafnar á Landeyjasandi. Það fyrsta sem hún gerði var að fyllast af ösku frá eldgosi og vegna sandburðar er fyrirsjáanlegt að muni þurfa að grafa höfnina upp á nýtt á hverju ári skuli halda henni opinni til frambúðar. Meðal þess sem þetta rugl hefur leitt af sér er að nú þykir orðið sniðugt að færa jökulfljótið sem rennur frá sama eldfjallinu! Það verður þó ekki af Árna tekið, að hann er fylginn sér með eindæmum og gefst aldrei upp, varla í fulla hnefana heldur.

Vinstristjórninni mistókst að láta okkur borga Icesave, en Árna Johnsen tókst að láta okkur borga fyrir Árna Johnsen. 

Árni Johnsen ætlaði að stefna Agnesi Bragadóttur fyrir að kalla sig stórslys, en hætti við að fengnum ráðleggingum lögmanns sem útskýrði fyrir honum að málið myndi eflaust tapast þar sem Agnes hefði að öllum líkindum rétt fyrir sér.

Besta ástæðan til að slíta stjórnmálasambandi við Vestmannaeyjar: þá yrði Árni Johnsen ekki lengur á ábyrgð Íslands.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 22.12.2013 kl. 22:35]

Já Guðmundur, sumu fólki tekst svo margt sem öðrum tekst ekki, stundum er málið að vera nógu ósvífinn.  Gæti átt við um Árna Johnsen.

[Guðmundur Ásgeirsson, 23.12.2013 kl. 01:00]

Þetta er auðvitað allt saman grallaraskapur. Gleðilega hátíð. Árni Johnsen má alveg leika jólasvein ef hann vill. :)

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 23.12.2013 kl. 11:51]

Það gæti nú bara vel verið að hann léki einmitt jólasvein fyrir barnabörn eða slík.  En það er líka nauðsynlegt að gera smá grín svona í svartasta skammdeginu.  Gleðileg jól til þín líka Guðmundur minn og takk fyrir skemmtileg viðkynni, megir þú og þínir eiga farsælt nýtt ár. 

[Guðjón E. Hreinberg, 23.12.2013 kl. 15:40]

Ég trúi ekki öllum álfasögum, því margar sögur eru sagðar til gamans. En ég hef átt jákvæð samskipti við álfabyggðir og haustið 2010 komu álfar í einni byggð heimili mínu til hjálpar. Sú saga er þó hvergi sögð né verður ekki.

Sá atburður opnaði augu mín fyrir mörgu góðu sem miklu skiptir og það er einmitt það sem við mannfólkið eigum stundum svo erfitt með, að líta út fyrir okkar eigin hugarramma.

Jólasveinarnir eru líka til, og tröllin. Þeim sárnar að fólk skuli missa trú á sig þegar það vex úr grasi og hafi misst vald yfir þeim töfrum ímyndaheimsins sem getur kennt börnum að meta þjóðararf fjallanna.

Ég hef gert stutta myndbandasögu þeim til heiðurs sem finnst á eftirfarandi slóð: http://www.youtube.com/playlist?list=PLxpGhS4he8PfDrjNsZAP-UMFS-voOIr8W

Mörg börn sem ég hef sagt þessa sögu hafa komið með mér og hitt Jólasveinana, og endurvakið trú sína á þá. Þessi börn - all flest - teikna broskall í gluggann sinn í þrettán kvöld frá jólakvöldi til að segja takk fyrir pakkann sem jólasveinninn setti í skóinn.

Gleðileg jól

[Guðjón E. Hreinberg, 23.12.2013 kl. 15:47]

Ég má til með að skrifa meira - því ég er svo ánægður með þessa færslu.

Ég hef lengi haft þann sið á mínu heimili - þegar eitthvað týnist, ég tala ekki um ef kexkökubox tæmist hratt - að segja við þann sem leitar að hinu týnda eða furðar sig á kexkökuboxinu, „álfakonan fékk það lánað, hún skilar því aftur.“ Eða „líklega áttu álfabörn leið framhjá, þau hafa gott af kexkökum.“

Í fyrstu finnst fólki þetta skrýtið hjá mér. Yfirleitt líður ekki á löngu þar til ég heyri einhvern segja „álfakonan er búin að skila ...“

:D

Við megum ekki verða fullorðin of hratt. Það sagði mér góð kona sem ég hitt eitt sinn. Hún heitir María Poppins.

[Aðalsteinn geirsson (IP-tala skráð) 23.12.2013 kl. 16:28]

Það getur enginn efast um að álfasögur eru til. Og fyrst álfasögur eru til er það rökrétt íslenzk hundalógikk af beztu gerð að draga þá ályktun að álfar séu til.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 23.12.2013 kl. 17:10]

Gaman að færslunum hjá þér Guðjón. Afi minn átti alla tíð álfavinkonu, hún hjálpaði honum og vísaði á bestu fiskimiðin þegar hann var til sjós,fann fyrir hann týnda hluti og þegar hann var orðin gamall og var að hnýta tauma þá sat hann á rabbi við þessa vinkonu sína ljúft ævilangt vináttusamband manns og álfadrottningar.

Ég hef einnig margar sögur af svona hlutum sem týnast og bara núna um daginn týndi ég bíllyklunum, málið var að ég hafði verið að kaupa svo margt og setti lykilinn í vettlinginn minn svo ég gæti borið pokana inn. Ég man að ég hristi lykilinn úr vettlingnum og setti hann á þar til gerðan nagla. Svo þegar átti að fara að nota bílinn næst, fannst ekki lykillinn, hvernig sem leitað var á líklegum og ólíklegum stöðum. Ég sagði eins og mín er venja þeir koma í ljós, þegar þessar hrekkjarverur eru búnar að skemmta sér nóg, og tveimur dögum seinna, voru þeir vandlega settir upp í vettlingahilluna, þannig að þeir blöstu við mér, þó ég hafi leitað þar á sínum tíma sá ég þá ekki.

Sumir eru þannig mestu hrekkjusvín, en það er allt í góðu.

Gaman að sögunum þínum um tröllin, jólasveinana og verurnar. Ætla að lesa þær betur yfir hátíðirnar, ég er sammála þér um að þessar verur eru til, hef komist í sambandi við eina sem ég kalla Berg, hann er reiður og svekktur yfir því að fólk veit ekki af tilvist hans lengur, því það er honum og fleiri lífsnauðsynlegt, rétt eins og með þær verur sem þú minnist á.

Aðalsteinn sammála.

[Margrét Guðmundsdóttir (IP-tala skráð) 25.12.2013 kl. 14:02]

Já ég trúi á álfa og stríðnispúka að handan. Alveg pottþétt ! Við týndum einni jólagjöf í gær. Fundum bara umbúðirnar með kortinu, en innihaldið er alveg horfið sporlaust. Búið að leita í hverjum krók og kima í húsinu. 'uti og inni og í öllum pappírspokunum. Eins og við höfum reynt oft áður þá birtist þessi jólagjöf innan tíðar á einhverjum augljósum stað þegar stríðnispúkanum finnst við vera búin að leita nóg !

Kær kveðja

Margrét Guðmundsdóttir

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 25.12.2013 kl. 16:44]

Já þetta er alvanalegt á þessu heimili.  Við erum hætt að kippa okkur upp við slíkt.  Takk fyrir innlitið Margrét.