Framhald á för með Karlakórnum Ernir.

Já það var vel tekið á móti hópnum í Sveinbjarnargerði, ein af þessum frábæru sveitagistingum, þar sem útihús hafa verið gerð upp sem gistiherbergi fyrir ferðamenn.  Fólkið einstaklega ljúft og yndælt, við vorum eins og heima hjá okkur. 

Daginn eftir fór kórinn í Ýdali og komu við á Yrsta-felli og tóku það lagið, skoðuðu einstakt bílasafn og áttu góða stund.  En nokkarar kvennanna höfðu annað á prjónunum.  Við fórum nefnilega út að borða í miðbæ Akureyrar.

Já við vorum nefnilega búnar að ákveða að fara á veitingahúsið Strikið, þar sem var hreinlega dekrað við okkur.

Og þar var ýmislegt gott pantað, frá humri til nautasteikur.  Og það var sko fjör.

Já það þarf auðvitað að velja vel, það skiptir auðvitað öllu máli í svona matarferð að velja rétt, enda leynir sér ekki ábyrgðarmikli svipurinn á okkur.

Þjónarnir voru líka flottir, sérstaklega þessi elska. Sumar okkar vildu helst fá að hafa hann með heim innpakkaðan í pappír

Og auðvitað tókst okkur að velja vel, enda góður matur á staðnum.

Þá er nú maturinn komin á borðið, og hægt að fara að ræða saman og skemmta sér.

Og það var Sigga Lúlla sem hélt uppi stuðinu, við grenjum að hlátri yfir sögunum henna

r. Ein hljóðaði svona: Þegar ég var nýbúin að fá bílpróf, þurfti vinur minn að fara á ball, og bað mig að aka sér þangað í flottum kagga sem hann átti, ég var nú aldeilis til í það. Og þegar ég hafði ekið honum á ballið mátti ég fara á rúntinn á fína bílnum. Og ég ók um bæinn, m.a. niður á höfn tók þar rúntin og svo upp í bæ aftur. Ég tók eftir því á leiðinni upp í bæinn aftur að fólk benti á mig og veifaði, og ég var svona að spá í hvað ég væri vinsæl, veifaði á móti og svona. Þegar ég kom upp á gömlu benzínstöðina til móts við þar sem N1 er núna og stöðvaði bílinn kom einn náungi til mín og sagði; mín bara á veiðum. Ha! hváði ég, já bara með heilt troll afan í bílnum.

Hafði ég þá ekki í ferðinni niður á höfn flækst í trolli sem sjómenn voru að laga á höfninni, og ekið með það gegnum allann bæinn, með karlagreyinn hlaupandi á eftir mér.

Elsku Sigga Lúlla, þú er frábær.  Enda brölluðum við margt á þessum tímum með Siggu Maju. 

Það var svo notalegt að komast aftur á hótelið og hitta karlana og skemmta okkur svolítið frameftir. Sumir lengur en aðrir eins og gengur.

Já það var sko fjör hjá okkur þessa helgi. Í góðum félagsskap.

Ég skal segja þér að ......................................

Elsku Dagný mín, við bjuggum saman um tíma mamma hennar og ég, með krakkana okkar. Lít alltaf á þau sem tengd mér síðan.

Og hér er engilinn okkar hún Helga í botni, aðalhjálpar kokkurinn í kórnum, þeir gætu ekki án hennar verið strákarnir.

Þori að veðja að hér erum við Palli að syngja Sto me emilo. hehehehe...

Hér er hafnarstjórinn okkar búin að taka upp gítarinn og byrjaður að spila undir fjöldasöng.

Meðan engillinn hugar að öðrum og alvarlegri málum, annað hvort að spá í sölu næsta dags, eða athuga með nytina í kúnum sínum. Já Helga er uppfull af orku og alltaf tilbúin þessi elska.

Það er ekki bara hægt að spila tvíhent á píanó, það er líka hægt að spila tvíhent á gítar.

En fljótlega eftir þetta var svo gengið til náða, og daginn eftir átti að fara á Ólafsfjörð og Siglufjörð, konsert í Tjarnarborg í Ólafsvík, skjótast svo í gegnum Héðinsfjarðargönginn til Siglufjarðar að skoða söfn og fá okkur ungverska Gúllassúpu.

En það bíður næstu færslu.  Eigið góðan dag elskurnar ég er farin í blóminn.